ΜΗ ΠΑΡΟΡΓΙΖΕΤΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΣΑΣ! - ΜΕΡΟΣ 1

Προς Εφεσίους 6: 4

Και οι πατέρες, μη παροργίζετε τα παιδιά σας, αλλά να τα ανατρέφετε με παιδεία και νουθεσία Κυρίου.

Η ανατροφή των παιδιών

Η επιστήμη της παιδοψυχολογίας

Τα στάδια της ενηλικίωσης

Πολλοί γονείς, έχοντας μικρά παιδιά, αγνοούν τον τρόπο και τα μέσα για την ανάπτυξη των παιδιών τους, σαν προσωπικότητες.

Όταν ο Θεός χαρίσει ένα τέκνο στον άνθρωπο | το ζευγάρι, αυτό είναι για να εφαρμόσει αυτά που σπούδασε ή | και απέκτησε εμπειρικά στην ζωή.

Συνήθως το πρώτο παιδί έρχεται στην ηλικία των 30 – 33 ετών και ο πατέρας ή η μητέρα οφείλουν να έχουν σπουδάσει το πώς και το τι σε όλη την περίοδο της εγκυμοσύνης.

Υπάρχουν οι ειδικοί επιστήμονες  για την ανάπτυξη του παιδιού, όπως παιδίατροι, ψυχολόγοι, καθώς και πολλές άλλες ειδικότητες που μπορούν να βοηθήσουν | να προετοιμάσουν κατάλληλα τον υποψήφιο πατέρα, ή μητέρα.

Στις ημέρες μας δεν δικαιολογείται άγνοια της σχετικής μάθησης.

ΣΤΑΔΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Ένα παιδί που γεννιέται  (!) τον πρώτο χρόνο έχει ιδιαίτερη φροντίδα κάθε μήνα, αφού κάτι νέο μπορεί να κάνει το οποίο οι γονείς δεν γνωρίζουν και θα πρέπει να είναι έτοιμοι γι αυτό.

Αφού κλείσει τον 1^ο χρόνο αρχίζουν τα προβλήματα κινητικότητας και οι γονείς θα πρέπει να έχουν τα μάτια τους 14!! Μέχρι το παιδί να κλείσει τα 3 χρόνια.

Στατιστικά τα περισσότερα ατυχήματα των παιδιών, γίνονται μεταξύ του 1^ου και 3^ου έτους ηλικίας των.

Κατόπιν και για τα επόμενα 3 χρόνια το παιδί σιγά – σιγά θεραπεύεται από διάφορες παιδικές ασθένειες (και γιατρούς) και οι γονείς όλο και περισσότερο έχουν να απαντήσουν στις χιλιάδες ερωτήσεις των παιδιών τους, ακόμη και να τα οδηγήσουν σε παιδικές χαρές, σε άλλα παιδάκια ώστε να ευχαριστηθούν το παιχνίδι.

Και φτάνουμε στην ηλικία των 6 ετών!

Εδώ το παιδί αρχίζει την σχολική δραστηριότητα και μπαίνει στον ανταγωνισμό και τον στίβο της κοινωνίας, αφού οι δάσκαλοι είναι απαιτητικοί και φορτώνουν τα παιδιά με υποχρεώσεις μάθησης και εργασιών ακόμη και στο σπίτι.

ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΣΠΙΤΙ

Ας δούμε ένα χριστιανικό σπίτι.

Τι εννοούμε χριστιανικό σπίτι;

Αυτό είναι ένα σπίτι | μια οικογένεια που γνωρίζει τον Ιησού Χριστό σαν Κύριο και Θεό και ακόμη, εργάζεται για τις ανάγκες του έργου του Θεού, που είναι η Εκκλησία.

Εδώ, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και ο πατέρας έχει το δικό του ρόλο, καθώς και η μητέρα τον δικό της.

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ

Είναι ο αρχηγός, αυτός που αποφασίζει το πρόγραμμα της οικογένειας, ιδιαίτερα σε μεγάλα ζητήματα.

Για να μπορεί να το κάνει με επιτυχία χρειάζεται την χάρη του Θεού, όπως όλοι οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.

Είναι αυτός που θα οδηγεί την οικογένεια σε ευχάριστα πράγματα για την αναψυχή τους, όπως η Εκκλησία, το παιχνίδι, ο αθλητισμός, τα ηλεκτρονικά, την επιλογή των βιβλίων  και τόσα άλλα.

Οι αδυναμίες του πατέρα είναι ο θυμός και η οργή απέναντι στα παιδιά με την ανυπακοή των.  

Το λάθος (!) είναι ότι χάνουν την υπομονή των και ξεχνούν ότι δεν μπορούν να χτυπήσουν | να δείρουν ένα παιδί το οποίο έκλεισε τα 7 του, χρόνια.

Στην ηλικία αυτή το παιδί έχει αναπτύξει τον αυτοέλεγχο ή τον έλεγχο της συνείδησης και ξέρει πολύ καλά ότι έκανε παράβαση στην εντολή του πατέρα, ή της μητέρας, αλλά και του λόγου του Θεού.  

Η σωστή (!) ανάπτυξη του παιδιού σε αυτή την ηλικία με την συμπαράσταση του πατέρα είναι το παιδί να ζητήσει να ακούσει και να μάθει από τον πατέρα τις αλήθειες του λόγου του Θεού και αφού αγαπήσει τον Θεό μετά από κάποιες εμπειρίες να ζητήσει να βαπτιστεί στο νερό.

Παράδειγμα, αν το παιδί θέλει να αποκτήσει ένα παιγνίδι ας το χειριστεί κατάλληλα ο πατέρας ώστε πράγματι | αληθινά μετά από προσευχή να το αποκτήσει με ένα θαύμα } ένα σημείο από τον Θεό.

Αυτό οδηγεί το παιδί σε εμπειρίες και όχι σε κακές συνήθειες: «πάρε μου» ή «δώσε μου το δικό μου».

Σε όλο αυτό το ζήτημα ο πατέρας είναι ο κορμός της επιτυχίας.    

Η ΜΗΤΕΡΑ

Είναι ο βοηθός και συνεργάτης του άνδρα που έχει αναλάβει τις λεπτομέρειες του σπιτιού από την καθαριότητα, την μαγειρική, την τάξη, τους γιατρούς, τα εμβόλια, μέχρι τις ιστορίες του ύπνου των παιδιών.

Αν εργάζεται δε, σηκώνει ακόμη μεγαλύτερο βάρος!

Οι αδυναμίες της μητέρας είναι η ανασφάλεια και η αναζήτηση φίλων (!) για συμπαράσταση.

Το λάθος (!) είναι ότι υπέρ-προστατεύουν τα παιδιά  των και έρχονται σε σύγκρουση με τους άνδρες των για απλά πράγματα και το παιδί βιώνει τσακωμούς μέσα στο σπίτι.

Η σωστή (!) ανάπτυξη του παιδιού από την προσφορά της μητέρας είναι η ζεστασιά και η καλοσύνη, η αγκαλιά και η συγχώρεση, η υπομονή και η δίκαιη τιμωρία.

  

Στο επόμενο θα δούμε την παιδεία του Κυρίου (το σχολείο του Θεού) και την νουθεσία των γονέων κατά τον λόγο του Θεού (αληθινή ανατροφή παιδιών).     

ΥΜΝΟΙ ΣΤΑ ΡΩΣΙΚΑ!