Ο ΘΕΟΣ, Ο ΠΑΡΗΓΟΡΩΝ!

2^η επιστολή προς Κορίνθιους 7: 6 Όμως, ο Θεός που παρηγορεί τούς ταπεινούς, μας παρηγόρησε με την παρουσία τού Τίτου. Και όχι μονάχα με την παρουσία του, αλλά και με την παρηγορία που παρηγορήθηκε για σας, αναγγέλλοντας σε μας τον μεγάλο σας πόθο, τον οδυρμό σας, τον ζήλο σας για μένα· ώστε χάρηκα περισσότερο.

Ο Θεός των παρηγοριών!

Σκέψεις!

Διαλογισμοί!

Όταν έρχεται η ημέρα της θλίψεως (!) από μια κατάσταση, όχι συνήθη, ο άνθρωπος ταράζεται, φοβάται, πανικοβάλλεται.

Σκέπτεται πολλά.

Διαλογίζεται ατελείωτες ώρες.

Και χάνεται στις σκέψεις του, μέχρις ότου βρει διέξοδο, διαφυγή, οδό σωτηρίας.

Ο ΔΑΒΙΔ, Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο Δαβίδ, πολλές φορές βρέθηκε σε αμηχανία και αναζήτησε παρηγοριά στον Θεό μέσα στους διαλογισμούς του.

Διαβάζουμε από τον 77^ο Ψαλμό:

 «Η φωνή μου στρέφεται προς τον Θεό, και βόησα· η φωνή μου στρέφεται προς τον Θεό, και μου έδωσε ακρόαση».

«Σε ημέρα θλίψης μου εκζήτησα τον Κύριο· 


«τη νύχτα άπλωνα τα χέρια μου, και δεν σταματούσα· 


«η ψυχή μου δεν ήθελε να παρηγορηθεί».

«Θυμήθηκα τον Θεό, και ταράχτηκα· διαλογίστηκα, και λιγοψύχησε το πνεύμα μου».

«Κράτησες τα μάτια μου σε αγρύπνια· ταράχτηκα, και δεν μπόρεσα να μιλήσω».

«Σκέφτηκα τις αρχαίες ημέρες, τα χρόνια των αιώνων.

«Ανακαλώ σε ανάμνηση το τραγούδι μου· τη νύχτα σκέφτομαι μαζί με την καρδιά μου, και το πνεύμα μου διερευνά· μήπως ο Κύριος με αποβάλει αιώνια, και δεν θα είναι πλέον ευμενής;

«Ή, εξέλιπε για πάντα το έλεός του; Σταμάτησε ο λόγος του σε γενεά και γενεά;

«Μήπως ο Θεός ξέχασε να ελεεί; Μήπως, μέσα στην οργή του, κλείσει τους οικτιρμούς του;

Ας το δούμε μαζί:

1.       Όλα αυτά συμβαίνουν στον άνθρωπο που αγαπά τον Θεό.

2.       Είναι η αδυναμία του ανθρώπου χωρίς την χάρη του Θεού.

3.       Είναι η ευκαιρία, ο άνθρωπος να πει το παράπονο του στον Θεό.

4.       Να βγάλει από μέσα του τους φόβους, τις ανασφάλειες και να ταπεινωθεί.

5.       Να ταπεινωθεί μέχρι να δει το χέρι του Θεού και πάλι, ναι και πάλι.

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΑΒΙΔ

Ο Δαβίδ, λίγο μετά, έχει μια φανέρωση δια Πνεύματος Αγίου.

Ομολογεί:

«Τότε, είπα: Αδυναμία μου είναι τούτο·

«αλλοιώνεται το δεξί χέρι τού Υψίστου;

«Θα θυμάμαι τα έργα τού Κυρίου·

«ναι, θα θυμάμαι τα θαυμάσιά σου που είναι εξαρχής·

«και θα μελετώ σε όλα τα έργα σου, και για τις πράξεις σου θα συλλογίζομαι.

«Θεέ, ο δρόμος σου είναι στο αγιαστήριο·

«ποιος είναι μεγάλος Θεός, όπως ο Θεός;

«Εσύ είσαι ο Θεός, που κάνεις θαυμάσια· φανέρωσες ανάμεσα στους λαούς τη δύναμή σου».

Ας το δούμε μαζί:

1.       Το Άγιο Πνεύμα (!) φωτίζει την ψυχή του ανθρώπου που επιμένει στην προσευχή του Θεού.

2.       Το Άγιο Πνεύμα, φανερώνει στον άνθρωπο την οδό της σωτηρίας.

3.       Το Άγιο Πνεύμα, είναι στο αγιαστήριο της προσευχής και της δεήσεως.

4.       Το Άγιο Πνεύμα, θυμίζει τα έργα και τις ευεργεσίες του Θεού.

5.       Το Άγιο Πνεύμα, φανερώνει το κραταιό χέρι του Θεού.

6.       Το Άγιο Πνεύμα, πληρώνει την καρδιά, τα συναισθήματα

7.       Το Άγιο Πνεύμα, πληρώνει τον νου, τους διαλογισμούς   

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ

Σήμερα στην Καινή Διαθήκη, στη νέα οικονομία της χάριτος του Θεού δια του Ιησού Χριστού, ο Θεός εργάζεται με τον λόγο Του.

Ο λόγος του Θεού, δια Πνεύματος Αγίου.

Ο απόστολος Παύλος γράφει:

«Επειδή, ο λόγος τού Θεού είναι ζωντανός, και ενεργός, και κοφτερότερος περισσότερο από κάθε δίκοπη μάχαιρα, και εισχωρεί βαθιά, μέχρι διαίρεσης και της ψυχής και του πνεύματος, μέχρι τους συνδέσμους και τους μυελούς, και διερευνάει τούς συλλογισμούς και τις έννοιες της καρδιάς».

Ας το δούμε μαζί:

1.       Ο λόγος του Θεού εισχωρεί βαθιά στην ψυχή του ανθρώπου, δια Πνεύματος Αγίου.

2.       Ο λόγος του Θεού δια Πνεύματος Αγίου εισέρχεται και διαχωρίζει τις σκέψεις από τα συναισθήματα.

3.       Ο λόγος του Θεού δια Πνεύματος Αγίου ενισχύει τα θετικά συναισθήματα.

4.       Ο λόγος του Θεού δια Πνεύματος Αγίου διερευνά τις έννοιες της καρδιάς.

5.       Ο λόγος του Θεού δια Πνεύματος Αγίου ακτινογραφεί τα πάντα μέσα μας.

6.       Ο λόγος του Θεού δια Πνεύματος Αγίου δίνει την παρηγοριά στους ταπεινούς, δια των Γραφών.

Αμήν.

Εβραίους 4: 12 Επειδή, ο λόγος τού Θεού είναι ζωντανός, και ενεργός, και κοφτερότερος περισσότερο από κάθε δίκοπη μάχαιρα, και εισχωρεί βαθιά, μέχρι διαίρεσης και της ψυχής και του πνεύματος, μέχρι τους συνδέσμους και τους μυελούς, και διερευνάει τούς συλλογισμούς και τις έννοιες της καρδιάς.