ΠΝΕΥΜΑ ΠΡΑΟΤΗΤΑΣ!

Ιακώβου επιστολή 3: 13 Ποιος, ανάμεσά σας, είναι σοφός και καλός γνώστης; Ας δείξει από την καλή διαγωγή τα δικά του έργα με πραότητα σοφίας.

Πραότητα σοφίας.

Πραότητα συνέσεως.

Πραότητα Χριστού.

Γιατί πραότητα;

Τι είναι πραότητα;

 Πώς έρχεται η πραότητα;

Δύο κύρια χαρακτηριστικά είχε ο άνθρωπος Ιησούς, στην καθημερινή επαφή του με αναρίθμητους ανθρώπους σε Γαλιλαία, Σαμάρεια, Ιουδαία, Δεκάπολη, Τύρο και Σιδώνα, που τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό.

Ήταν πράος  στην καρδιά και ταπεινός στο πνεύμα

Για την προσωπικότητα του Κυρίου Ιησού, ως Μεσσίας διαβάζουμε 750 χρόνια π. Χ. από τον Ησαΐα:

«Θα βγει ράβδος από τον κορμό τού Ιεσσαί, και κλάδος θα ανέβει από τις ρίζες του·

«και το πνεύμα τού Κυρίου θα αναπαυθεί επάνω του, πνεύμα σοφίας και σύνεσης, πνεύμα βουλής και δύναμης, πνεύμα γνώσης και φόβου τού Κυρίου·

«και θα τον κάνει οξυδερκή στον φόβο τού Κυρίου, ώστε δεν θα κρίνει σύμφωνα με τη θεωρία των ματιών του ούτε θα ελέγχει σύμφωνα με την ακρόαση των αυτιών του·

«αλλά, θα κρίνει τους φτωχούς με δικαιοσύνη, και θα υπερασπίζεται τους ταπεινούς της γης με ευθύτητα·

«και θα πατάξει τη γη με τη ράβδο τού στόματός του, και με την πνοή των χειλέων του θα θανατώνει τον ασεβή.

«Και η ζώνη της οσφύος του θα είναι δικαιοσύνη, και η ζώνη των πλευρών του πίστη».

Στους μαθητές του έλεγε ο Κύριος:

«Σηκώστε επάνω σας τον ζυγό μου, και μάθετε από μένα·

«επειδή, είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά·

«και θα βρείτε ανάπαυση μέσα στις ψυχές σας».

Η ΠΡΑΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Το πρώτο που μαθαίνουμε από τις Γραφές είναι ότι η πραότητα είναι ένα στοιχείο από τον καρπό του Αγίου Πνεύματος.

Διαβάζουμε:

« Ο καρπός, όμως, του Πνεύματος είναι:

«Αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια·

Ο καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι ο καρπός του ανθρώπου που θα δώσει την καρδιά του στον Ιησού Χριστό και θα αποφασίσει να τον ακολουθήσει μέχρι τέλους. 

Δίνεται, ή χαρίζεται  από τον ουράνιο Πατέρα δια Πνεύματος Αγίου στον άνθρωπο που μόλις αναγεννιέται δια του Λόγου και δια του Πνεύματος και έχει λάβει την σωτηρία κατά χάριν.

Με αυτή την χάρη και δωρεά του Θεού, ο άνθρωπος απολαμβάνει την πρώτη αγάπη του.

Η ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΖΗΛΟΣ

Η πρώτη αγάπη είναι η αφθονία του καρπού του Αγίου Πνεύματος, που απολαμβάνει ο άνθρωπος για πρώτη φορά.

Για πρώτη φορά (!) βλέπει τον εαυτό του, γεμάτο από:

Αγάπη, για κάθε άνθρωπο χωρίς διακρίσεις.

χαρά, χωρίς λόγο.

ειρήνη, βαθειά με τον Θεό, τον εαυτό και τους άλλους.

μακροθυμία και υπομονή με κάθε δύστροπο άνθρωπο.

Καλοσύνη και προσφορά υπηρεσίας.

Αγαθοσύνη χωρίς καμία πονηριά πλέον.

Πίστη προς τον Ιησού, σαν αρχηγό και σωτήρα.

Πραότητα στα συναισθήματα της ψυχής.

Εγκράτεια, ή εσωτερική δύναμη απέναντι σε πειρασμούς.  

ΠΡΑΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Ας εστιάσουμε στην πραότητα, μέσα στα συναισθήματα της ψυχής.

Ο Αδελφόθεος Ιάκωβος, στην επιστολή του, ρωτάει:

«Ποιος, ανάμεσά σας, είναι σοφός και καλός γνώστης;

«Ας δείξει από την καλή διαγωγή τα δικά του έργα με πραότητα σοφίας».

Η πραότητα είναι αυτό που ομορφαίνει την προσωπικότητα του ανθρώπου και ανεξάρτητα αν είναι ωραίος στην όψη ή όχι, ο άνθρωπος αυτός γίνεται ελκυστικός, αγαπητός, προσηνής.

Η πραότητα είναι η εσωτερική ψυχική «γέφυρα» που κάνει τον άνθρωπο να χαμηλώνει από το ανάστημα του και να ενώνεται με κάθε άνθρωπο είτε φτωχό, είτε πλούσιο.

Η πραότητα είναι το ζητούμενο, τις περισσότερες φορές, όταν δύο άνθρωποι δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ των.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΠΡΑΟΤΗΤΑ

    

Διαβάζουμε από το βιβλίο των Αριθμών, στην Π. Διαθήκη:

«Και ο άνθρωπος ο Μωυσής ήταν υπερβολικά πράος, περισσότερο από όλους τους ανθρώπους, που ήσαν επάνω στη γη».

Αυτός ήταν και ο λόγος, για τον οποίο ο Θεός συνεργάστηκε αποκλειστικά με τον δούλο Του αυτόν.

Και πράγματι επί 40 χρόνια ο Μωυσής γνώρισε τον Θεό, πρόσωπο προς πρόσωπο και ακόμη, διαβάζουμε:

«Και μέσα στον Ισραήλ δεν σηκώθηκε πλέον προφήτης, όπως ο Μωυσής, τον οποίο ο Κύριος γνώρισε πρόσωπο προς πρόσωπο, σε όλα τα σημεία και τα τεράστια, που ο Κύριος τον έστειλε να κάνει μέσα στη γη της Αιγύπτου, στον Φαραώ, και σε όλους τους δούλους του, και σε ολόκληρη τη γη του, και με όλο το δυνατό χέρι τού Θεού, και με όλα τα μεγάλα θαυμάσια πράγματα, που ο Μωυσής έκανε μπροστά σε ολόκληρο τον Ισραήλ».

Αμήν.

2^α επιστολή προς Τιμόθεο 2: 24 Ο δούλος τού Κυρίου, όμως, δεν πρέπει να μάχεται, αλλά να είναι πράος προς όλους, διδακτικός, ανεξίκακος,