ΔΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ!

Ψαλμός 20: 1 Ο Κύριος να σε εισακούσει σε ημέρα θλίψης! Το όνομα τού Θεού του Ιακώβ να σε υπερασπίσει!

Θλίψεις!

Πόνος!

Φόβοι!

Ο δρόμος του Χριστού, ο δρόμος των θλίψεων, είναι δρόμος επιλογής.

Η αλήθεια του Χριστού, είναι η απόλυτη.

Η ζωή του Χριστού, είναι η αιώνιος βασιλεία των ουρανών.

Ο άνθρωπος καθώς μπαίνει από την στενή πύλη στην θλιμμένη οδό της διδαχής του Ιησού Χριστού, αποφασίζει να ακολουθήσει μέχρι τέλους.

Ο Κύριος τόνιζε στην επί του όρους, ομιλία Του:

«Μπείτε μέσα από τη στενή πύλη· επειδή, πλατιά είναι η πύλη, και ευρύχωρος ο δρόμος που φέρνει στην απώλεια, και πολλοί είναι αυτοί που μπαίνουν μέσα απ' αυτή».

Και ο Κύριος εξηγούσε:

«Επειδή, στενή είναι η πύλη, και θλιμμένος ο δρόμος που φέρνει στη ζωή, και λίγοι είναι αυτοί που τη βρίσκουν».

ΛΙΓΟΙ, ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΤΗΝ ΠΥΛΗ

Ο δρόμος του Χριστού, είναι ένας δρόμος καθαρά συνειδητής επιλογής!

Ο άνθρωπος, καθώς σταδιακά αποκτά καλή γνώση, ή επίγνωση του θελήματος του Θεού, επιλέγει να μπει και να ακολουθεί την διδαχή του Χριστού όσο και αν είναι δύσβατη ή γεμάτη από θλίψεις χάριν της δικαιοσύνης.

Ο προφήτης Δαβίδ, ήταν ένας άνθρωπος που πέρασε από πολλές θλίψεις.

Δείτε πώς προσευχόταν ο Δαβίδ:

«Επίβλεψε επάνω μου, και ελέησέ με, επειδή είμαι μόνος και θλιμμένος. Οι θλίψεις τής καρδιάς μου αυξήθηκαν· βγάλε με από τις στενοχώριες μου. Δες τη θλίψη μου και τον μόχθο μου, και συγχώρεσε όλες τις αμαρτίες μου».

Και πάλι:

«Κύριε, ελέησέ με, επειδή είμαι μέσα σε θλίψη· μαράθηκε το μάτι μου από τη λύπη, η ψυχή μου, και η κοιλιά μου. Επειδή, η ζωή μου χάθηκε μέσα σε οδύνη, και τα χρόνια μου μέσα σε στεναγμούς· η δύναμή μου αδυνάτισε από ταλαιπωρίες, και τα κόκαλά μου καταφθάρηκαν».

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Οι επιλογές των αγίων της Καινής Διαθήκης ή των δικαίων, της Παλαιάς Διαθήκης δεν έχουν διαφορά στον δρόμο των θλίψεων.

Η μόνη διαφορά είναι το πρόσωπο του Χριστού και το υπόδειγμα των παθημάτων Του και της σταυρικής θυσίας Του.

Και επίσης η διαφορά, είναι ο Παράκλητος, το Άγιο Πνεύμα με δύναμη φωτιάς, που δίδεται σε κάθε άνθρωπο πιστεύοντας στον Ιησού Χριστό και δεχόμενος τον Ιησού ως Κύριο και Θεό.

Δείτε τι αναφέρει ο απόστολος Πέτρος, στην πρώτη επιστολή του:

«Αγαπητοί, μη παραξενεύεστε εξαιτίας τού βασανισμού που γίνεται σε σας για δοκιμασία, σαν να σας συνέβαινε κάτι παράδοξο· αλλά, δεδομένου ότι είστε κοινωνοί των παθημάτων τού Χριστού, να χαίρεστε, ώστε και όταν η δόξα του φανερωθεί, να χαρείτε νιώθοντας αγαλλίαση».

«Αν ονειδίζεστε εξαιτίας τού ονόματος του Χριστού, είστε μακάριοι· επειδή, το Πνεύμα της δόξας και το Πνεύμα τού Θεού αναπαύεται επάνω σας· από μεν το δικό τους μέρος βλασφημείται, από δε το δικό σας δοξάζεται».

«Ώστε, κι αυτοί που πάσχουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ας εμπιστεύονται τις δικές τους ψυχές σ' αυτόν, ως σε πιστό δημιουργό, με αγαθοποιία».

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

Στις Πράξεις των αποστόλων και στο 1^ο αποστολικό ταξίδι του Παύλου, καθώς βρίσκεται στα Λύστρα της Λυκαονίας, δέχτηκε την μανία των Ιουδαίων που διέγειραν τα πλήθη.

Και διαβάζουμε:

«Κι επάνω σ' αυτό, ήρθαν οι Ιουδαίοι από την Αντιόχεια και το Ικόνιο, και αφού έπεισαν τα πλήθη, και λιθοβόλησαν τον Παύλο, τον έσυραν έξω από την πόλη, νομίζοντας ότι πέθανε».

«Όταν, όμως, οι μαθητές τον περικύκλωσαν, αφού σηκώθηκε, μπήκε μέσα στην πόλη· και την επόμενη ημέρα βγήκε έξω στη Δέρβη μαζί με τον Βαρνάβα».

«Και αφού κήρυξαν το ευαγγέλιο στην πόλη εκείνη και έκαναν αρκετούς μαθητές, επέστρεψαν στη Λύστρα και στο Ικόνιο και στην Αντιόχεια, επιστηρίζοντας τις ψυχές των μαθητών, προτρέποντας να μένουν με σταθερότητα στην πίστη, και διδάσκοντας ότι διαμέσου πολλών θλίψεων πρέπει να μπούμε μέσα στη βασιλεία τού Θεού».

Και γράφοντας την 2^η επιστολή προς τους Κορίνθιους, ο Παύλος ανακαλεί τα συμβάντα:

Επειδή, δεν θέλουμε να αγνοείτε, αδελφοί, για τη θλίψη μας, που μας συνέβηκε στην Ασία, ότι στενοχωρηθήκαμε σε υπερβολικό βαθμό, περισσότερο από τη δύναμή μας, ώστε απελπιστήκαμε και από το να ζούμε.

Αλλά, εμείς οι ίδιοι πήραμε μέσα μας την απόφαση του θανάτου, για να μη έχουμε την πεποίθηση στον εαυτό μας, αλλά στον Θεό, που ανασταίνει τούς νεκρούς·

Στην ίδια επιστολή ο Παύλος, προτρέπει:

«μη δίνοντας κανένα πρόσκομμα σε τίποτε, για να μη επικολληθεί κάποιο ψεγάδι στη διακονία· αλλά, σε κάθε τι συνιστώντας τον εαυτό μας ως υπηρέτες τού Θεού, με πολλή υπομονή, με θλίψεις, με ανάγκες, με στενοχώριες, με ραβδισμούς, με φυλακές, με ακαταστασίες, με κόπους, με αγρυπνίες, με νηστείες·»

Και πιο κάτω, ο Παύλος, γράφει:

«Επειδή, όταν ήρθαμε στη Μακεδονία, η σάρκα μας δεν είχε καμιά άνεση, αλλά σε όλα θλιβόμασταν· απέξω μάχες, από μέσα φόβοι».

Ας το δούμε μαζί:

1.       Πολλές οι θλίψεις του αγίου, που επέλεξε την στενή πύλη.

2.       Πολλοί οι εσωτερικοί φόβοι του αγίου.  

3.       Πολλές οι μάχες, χάριν του Χριστού.

4.        Πολλοί θα ζητήσουν να μπουν μέσα στην στενή πύλη και δεν θα μπορέσουν.

5.       Το Πνεύμα του Θεού και το Πνεύμα το Άγιο αναπαύεται, δίνοντας χάρη και ειρήνη στον πιστό.   

Αμήν.

Διαβάστε επίσης:

https://jesusgr2017.blogspot.com/2017/10/blog-post_3.html

Ψαλμός 34: 6 Αυτός ο φτωχός έκραξε, και ο Κύριος τον εισάκουσε, και από όλες τις θλίψεις του τον έσωσε.