ΚΡΑΥΓΗ ΔΥΝΑΤΗ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ!

Ψαλμός 22: 1 Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες; Γιατί στέκεσαι μακριά από τη σωτηρία μου και από τα λόγια των στεναγμών μου; Θεέ μου, κράζω την ημέρα και δεν απαντάς· και τη νύχτα, και δεν σιωπώ.

Ο Ιησούς, προσευχόμενος πριν παραδοθεί.

Ο Ιησούς, εισακούσθηκε για την ευλάβεια του.

Ο Ιησούς, έγινε αίτιος αιώνιας σωτηρίας.

Στην Παλαιά Διαθήκη ο Θεός έκλεξε τον Λευί, εκ των φυλών του Ισραήλ, ώστε να είναι αποκλειστικά ιερείς του Υψίστου, κατά τον νόμο τον δοθέντα στον Μωυσή.

Το κριτήριο για την εκλογή του Λευί ήταν η προσήλωση, η ευλάβεια και ο φόβος με τον οποίο εργαζόταν και υπηρετούσε τον Θεόν.

Διαβάζουμε από τον προφήτη Μαλαχία:    

«Η διαθήκη μου, της ζωής και της ειρήνης, ήταν μαζί του (με τον Λευί)· και τις έδωσα σ' αυτόν λόγω τού φόβου με τον οποίο με φοβόταν, και ευλαβείτο το όνομά μου».

«Ο νόμος της αλήθειας ήταν στο στόμα του, και ανομία δεν βρέθηκε στα χείλη του· περπάτησε μαζί μου με ειρήνη και ευθύτητα, και πολλούς επέστρεψε από ανομία».

«Επειδή, τα χείλη τού ιερέα θα φυλάττουν γνώση, και από το στόμα του θα ζητήσουν νόμο· για τον λόγο ότι, αυτός είναι άγγελος του Κυρίου των δυνάμεων».

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

Ο Κύριος Ιησούς, ο Χριστός, ήλθε την ορισμένη ώρα από τον Θεόν, ώστε να εργαστεί το θέλημα του Θεού και να υπηρετήσει κατά πάντα την βουλή του Θεού.

Ο προφήτης Ησαΐας, 750 χρόνια προ Χριστού, έλεγε δια Πνεύματος Αγίου, περί του Ιησού:

«Να, ο δούλος μου, που υποστήριξα· ο εκλεκτός μου, στον οποίο η ψυχή μου ευαρεστήθηκε· έβαλα επάνω του το πνεύμα μου· θα εξαγγείλει κρίση στα έθνη. 

«Δεν θα φωνάξει ούτε θα ανακράξει ούτε θα κάνει τη φωνή του να ακουστεί στους δρόμους».

«Να, ο δούλος μου θα ευοδωθεί· θα υψωθεί, και θα δοξαστεί, και θα ανέβει υπερβολικά ψηλά».

«Όπως πολλοί έμειναν εκστατικοί επάνω σου, τόσο το πρόσωπό του ήταν άδοξο, περισσότερο από κάθε άνθρωπο, και η μορφή του περισσότερο από τους γιους των ανθρώπων!

«Έτσι θα ραντίσει πολλά έθνη· οι βασιλιάδες θα φράξουν το στόμα τους εξαιτίας του· επειδή, θα δουν εκείνο που δεν είχε λαληθεί σ' αυτούς· και θα καταλάβουν εκείνο, που δεν είχαν ακούσει».

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς, ο ιατρός και συνεργάτης του αποστόλου Παύλου, περιγράφει στο Ευαγγέλιο, κάτι μοναδικό:

«Κι αυτός (ο Ιησούς) χωρίστηκε απ' αυτούς σε απόσταση περίπου βολής μιας πέτρας, και αφού γονάτισε, προσευχόταν, λέγοντας: Πατέρα, αν θέλεις, να απομακρύνεις από μένα τούτο το ποτήρι· όμως, όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό σου ας γίνει».

«Και φάνηκε σ' αυτόν ένας άγγελος από τον ουρανό ενισχύοντάς τον. Και καθώς ήρθε σε αγωνία, προσευχόταν πιο θερμά».

«Έγινε, μάλιστα, ο ιδρώτας του σαν θρόμβοι αίματος που κατέβαιναν στη γη».

Ο δε απόστολος Παύλος, δια Πνεύματος Αγίου, γράφει την επιστολή προς Εβραίους και διατυπώνει μια αλήθεια, την οποία παρέλαβε εξ αποκαλύψεως:

«Ο οποίος κατά τις ημέρες της σάρκας του, αφού με δυνατή κραυγή και δάκρυα πρόσφερε δεήσεις και ικεσίες προς εκείνον που μπορεί να τον σώζει από τον θάνατο,

«και εισακούστηκε εξαιτίας της ευλάβειάς του, παρόλο που ήταν υιός, έμαθε την υπακοή από όσα έπαθε.

«Και αφού έγινε τέλειος, καταστάθηκε αίτιος αιώνιας σωτηρίας σε όλους αυτούς που τον υπακούν, καθώς ονομάστηκε από τον Θεό αρχιερέας σύμφωνα με την τάξη Μελχισεδέκ».

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Στο τέλος της επιστολής προς Εβραίους, ο απόστολος Παύλος αναφέρεται στους αγίους και πιστούς δούλους και δούλες του Θεού.

Διαβάζουμε:

«Γι' αυτό, παραλαμβάνοντας μια ασάλευτη βασιλεία, ας κρατάμε τη χάρη, διαμέσου της οποίας να λατρεύουμε ευάρεστα τον Θεό, με σεβασμό και ευλάβεια».

«Επειδή, ο Θεός μας είναι φωτιά που κατατρώει».

Ας το δούμε μαζί:

1.       Ο λαός του Θεού, δια του Ιησού, ως βασιλείς και ιερείς.

2.       Ο λαός του Θεού, δια του Ιησού, λατρεύουμε τον Θεόν.

3.       Ο λαός του Θεού, δια του Ιησού, λατρεύουμε ευάρεστα τον Θεόν.

4.       Ο λαός του Θεού, δια του Ιησού, λατρεύουμε τον Θεόν με σεβασμό.

5.       Ο λαός του Θεού, δια του Ιησού, λατρεύουμε τον Θεόν με ευλάβεια.

6.       Ο λαός του Θεού, δια του Ιησού, λατρεύουμε τον Θεόν με προσοχή.

Έχουμε παραδείγματα ανθρώπων του Θεού, που υπηρέτησαν με ευλάβεια.

Διαβάζουμε από το Ευαγγέλιο του Λουκά:

«Και να! στην Ιερουσαλήμ υπήρχε κάποιος άνθρωπος, που λεγόταν Συμεών· και ο άνθρωπος αυτός ήταν δίκαιος και ευλαβής, ο οποίος πρόσμενε την παρηγοριά τού Ισραήλ·

«και το Άγιο Πνεύμα ήταν επάνω του».

Από τον προφήτη Μαλαχία, διαβάζουμε:

«Τότε, αυτοί που φοβόνταν τον Κύριο μιλούσαν αναμεταξύ τους· και ο Κύριος πρόσεχε, και άκουγε· και γράφτηκε βιβλίο ενθύμησης μπροστά του, γι' αυτούς που φοβόνταν τον Κύριο, και ευλαβούντο το όνομά του·

«και θα είναι δικοί μου, λέει ο Κύριος των δυνάμεων, κατά την ημέρα εκείνη, όταν εγώ ετοιμάσω τα πολύτιμά μου· και θα τους σπλαχνιστώ, όπως ο άνθρωπος σπλαχνίζεται τον γιο του, που τον δουλεύει».

Επίσης, από τις Πράξεις, την ημέρα της Πεντηκοστής όταν συνήλθαν τα πλήθη να ακούσουν και να δουν το σημείο των ξένων γλωσσών επάνω στους 120 μαθητές, διαβάζουμε:

«Και στην Ιερουσαλήμ κατοικούσαν Ιουδαίοι, ευλαβείς άνδρες από κάθε έθνος, που υπάρχει κάτω από τον ουρανό».

Ακόμη, όταν οι Ιουδαίοι καταδίκασαν και λιθοβόλησαν τον Ευαγγελιστή Στέφανο, διαβάζουμε την συνέχεια από τις Πράξεις:

«Τον δε Στέφανο έφεραν στον τάφο μερικοί ευλαβείς άνδρες, και έκαναν γι' αυτόν μεγάλον θρήνο».

Ο ΕΥΛΑΒΗΣ

Είναι ο προσεκτικός, ο διακριτικός, ο γεμάτος από σεβασμό, όσιος άνθρωπος του Θεού.

Αμήν.  

Ματθαίος 27: 45 Και από την έκτη ώρα έγινε σκοτάδι επάνω σε ολόκληρη τη γη μέχρι την ένατη ώρα. Και γύρω στην ένατη ώρα, ο Ιησούς αναβόησε με δυνατή φωνή, λέγοντας: «Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί;», δηλαδή, «Θεέ μου, Θεέ μου, για ποιον σκοπό με εγκατέλειψες;».