ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΞΕΣΗΚΩΝΟΜΑΙ!

 1^η επιστολή προς Θεσσαλονικείς 2: 13 Γι' αυτό κι εμείς ευχαριστούμε αδιάκοπα τον Θεό ότι, όταν παραλάβατε τον λόγο τού Θεού, που ακούσατε από μας, τον δεχθήκατε όχι ως λόγον ανθρώπων, αλλά, (όπως, αληθινά, είναι), ως λόγον Θεού, ο οποίος και ενεργείται ανάμεσα σε σας που πιστεύετε.

Μαζί με τον Ιησού, από το πρωί

Το έλεος Του και η αλήθεια

Η δικαιοσύνη Του

Οι κρίσεις του λόγου Του

Ο άνθρωπος του Θεού περπατά μια ζωή πίστης και αγάπης στο πρόσωπο του Ιησού. Αυτή η σχέση με τον Ιησού είναι καθαρά προσωπική.

Μια σχέση (!) μια φιλική σχέση, όπως ο Κύριος Ιησούς το έθεσε:

«Μεγαλύτερη από τούτη την αγάπη δεν έχει κανένας, το να βάλει κάποιος την ψυχή του για χάρη των φίλων του. Εσείς είστε φίλοι μου, αν κάνετε όσα εγώ σας παραγγέλλω. Δεν σας λέω πλέον δούλους, επειδή ο δούλος δεν ξέρει τι κάνει ο κύριός του· εσάς, όμως, σας αποκάλεσα φίλους, επειδή όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα μου, σας τα φανέρωσα».

Αυτή η φιλική σχέση είναι όμοια, με την σχέση που ο Κύριος Ιησούς είχε και με τους δώδεκα μαθητές.

Μέσα από την σχέση αυτή της αγάπης και της φιλίας, ο Κύριος Ιησούς, ο Χριστός κατόρθωσε να προστάξει τους μαθητές, ώστε να εκτελούν τις εντολές του Κυρίου.

Διαβάζουμε:

«Εσείς δεν διαλέξατε εμένα, αλλά εγώ διάλεξα εσάς, και σας διέταξα, για να πάτε εσείς και να κάνετε καρπό, και ο καρπός σας να μένει· ώστε, ό,τι αν ζητήσετε από τον Πατέρα στο όνομά μου, να σας το δώσει. Αυτά σας παραγγέλλω, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον».

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΛΑΤΡΕΙΑ

Η καθημερινή μας λατρεία αρχίζει όταν πρωί – πρωί, ξεσηκωνόμαστε, όχι για την εργασία τρέχοντας με άγχος και βιασύνη, αλλά για να συναντήσουμε με ησυχία τον Κύριο Ιησού.

Το βιαστικό ξύπνημα και η αιφνίδια αναχώρηση, για να προλάβουμε την ώρα που τρέχει (!) είναι μια ρουτίνα ενοχλητική, που χαλάει την διάθεση αλλά και τον προγραμματισμό της ημέρας.

Ο βασιλιάς και προφήτης Δαβίδ έχει ζήσει αυτή την χάρη και το έλεος του Θεού από μικρό παιδί.

Στον Ψαλμό του ο Δαβίδ, γράφει: «Εγώ πλάγιασα, και κοιμήθηκα· ξεσηκώθηκα· επειδή, ο Κύριος με υποστηρίζει».

Σε άλλο Ψαλμό, ο Δαβίδ γράφει: «Σηκώνομαι τα μεσάνυχτα για να σε δοξολογώ για τις κρίσεις τής δικαιοσύνης σου».

Ο πιο κάτω Ψαλμός, είναι και η προσευχή του Δαβίδ:

«Κύριε, ευηργέτησας τον δούλον σου κατά τον λόγον σου. Δίδαξόν με φρόνησιν και γνώσιν· διότι επίστευσα εις τα προστάγματά σου. Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ επλανώμην· αλλά τώρα εφύλαξα τον λόγον σου. Συ είσαι αγαθός και αγαθοποιός· δίδαξόν με τα διατάγματά σου».

ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ

Ο Κύριος Ιησούς, δίδαξε την προσευχή του ταμείου, του ατομικού ήσυχου χώρου.

Διαβάζουμε:

«εσύ, όμως, όταν προσεύχεσαι, μπες μέσα στο ταμείο σου, και, αφού θα έχεις κλείσει την πόρτα σου, προσευχήσου στον Πατέρα σου που είναι στον κρυφό χώρο· και ο Πατέρας σου που βλέπει στον κρυφό χώρο, θα σου ανταποδώσει στα φανερά».

Τι προσφέρει η προσευχή του ταμείου;

1.       Το άνοιγμα της καρδιάς, δια της υμνωδίας.

2.       Την εξομολόγηση και βαθιά μετάνοια και απόφαση για εκτέλεση του λόγου του Θεού.

3.       Την συνομιλία των αιτημάτων που απασχολούν το μυαλό μας και μας φοβίζουν, μας τρομάζουν.

4.       Την αναμονή μας, ώστε ο Κύριος να μας πληρώσει με το Άγιο Πνεύμα και να μας δώσει λόγο δια Πνεύματος Αγίου, δηλαδή  να μας μιλήσει.

5.       Την ευκαιρία, ώστε να φέρουμε τα αιτήματα των αδελφών μας, επίσης με αγάπη και ενδιαφέρον.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Αυτά που γράφει ο δούλος του Θεού, μόνον αν βρεθούμε στο ταμείο μας, μπορούμε να τα ζητήσουμε, αφού τα εννοήσουμε σε βάθος.

«Σας παρακαλώ, λοιπόν, αδελφοί, χάρη των οικτιρμών τού Θεού, να παραστήσετε τα σώματά σας ως θυσία ζωντανή, άγια, ευάρεστη στον Θεό, η οποία είναι η λογική σας λατρεία. Και μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο».

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ

Επίσης, αυτά που γράφει ο Πέτρος στην επιστολή του, μόνον στο ταμείο μας μπορούμε να τα επιτύχουμε:

«Στον οποίο καθώς προσέρχεστε, σαν σε μια ζωντανή πέτρα, αποδοκιμασμένη μεν από τους ανθρώπους, στον Θεό όμως εκλεκτή, πολύτιμη, κι εσείς, σαν ζωντανές πέτρες, οικοδομείστε ως πνευματικός οίκος, άγιο ιεράτευμα, για να προσφέρετε πνευματικές θυσίες, ευπρόσδεκτες στον Θεό διαμέσου τού Ιησού Χριστού».

2^η επιστολή προς Θεσσαλονικείς 1: 3  Οφείλουμε να ευχαριστούμε πάντοτε τον Θεό για σας, αδελφοί, όπως είναι άξιο, επειδή υπεραυξάνει η πίστη σας, και πλεονάζει η αγάπη τού καθενός ξεχωριστά, όλων σας, του ενός προς τον άλλον·