ΕΓΩ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΥΤΟΝ!

Γένεση 18: 19  επειδή, τον γνωρίζω, ότι θα διατάξει τους γιους του και την οικογένειά του, ύστερα απ' αυτόν και θα φυλάξουν τον δρόμο τού Κυρίου, για να εκτελούν δικαιοσύνη και κρίση, ώστε ο Κύριος να επιφέρει επάνω στον Αβραάμ τα όσα μίλησε σ' αυτόν.

Ο Θεός γνωρίζει τον άνθρωπο και τον προορίζει για την δόξα Του.

Ο Θεός συνεργάζεται με τον άνθρωπο του Θεού και αναθέτει καθήκοντα.

Ο Θεός δοκιμάζει τον άνθρωπο πάλι και πάλι.

Ο Πατέρας Θεός είναι ο παντοκράτορας, επιβλέπει πάνω από τους ουρανούς, την γη και τον άνθρωπο και αναζητά καρδιές ανθρώπων με γνήσια πίστη και αγαθή συνείδηση.

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ

Ο Αβραάμ ήταν ένας άνδρας πίστεως, παρότι κατοικούσε με τον αδελφό του και τον πατέρας του στην πόλη Ουρ, των Χαλδαίων. Ο Θεός διέκρινε την καρδιά του Αβραάμ και τον κάλεσε ξαφνικά. 

Διαβάζουμε:

«Βγες έξω από τη γη σου και τη συγγένειά σου, και έλα στη γη που θα σου δείξω». Τότε, αφού βγήκε έξω από τη γη των Χαλδαίων, κατοίκησε στη Χαρράν.

Και από εκεί, μετά τον θάνατο του πατέρα του, τον μετοίκισε σε τούτη τη γη, στην οποία εσείς τώρα κατοικείτε. Και δεν του έδωσε κληρονομιά μέσα σ' αυτή, ούτε ένα βήμα ποδιού· υποσχέθηκε, όμως, ότι θα του τη δώσει ως κτήμα του, και στο σπέρμα του ύστερα απ' αυτόν, ενώ παιδί δεν είχε.

Μετά από την εγκατάσταση του Αβραάμ στην γη Χαναάν, ο Θεός άρχισε να φανερώνεται σταδιακά και να δίνει επαγγελίες για τα μελλοντικά σχέδια του Θεού, που αφορούσαν το σπέρμα του Αβραάμ.

Όταν δε έφτασε η ώρα της κρίσεως στις πόλεις των Σοδόμων και των Γομόρρων, διαβάζουμε:

«Και ο Κύριος είπε: Θα κρύψω εγώ από τον Αβραάμ οτιδήποτε κάνω; Και ο Αβραάμ θα γίνει εξάπαντος μεγάλο έθνος και δυνατό· και διαμέσου αυτού θα ευλογηθούν όλα τα έθνη της γης· επειδή, τον γνωρίζω, ότι θα διατάξει τους γιους του και την οικογένειά του, ύστερα απ' αυτόν και θα φυλάξουν τον δρόμο τού Κυρίου, για να εκτελούν δικαιοσύνη και κρίση, ώστε ο Κύριος να επιφέρει επάνω στον Αβραάμ τα όσα μίλησε σ' αυτόν».

Πράγματι ο Αβραάμ, άρχισε να συνομιλεί με τον Θεό ζητώντας το Έλεος από την καταστροφή των πόλεων χάριν των δικαίων ανθρώπων που κατοικούσαν εκεί.

Δυστυχώς, δεν υπήρχαν δέκα δίκαιοι, ώστε ο Θεός να αποσύρει την κρίση και την καταστροφή των πόλεων αυτών. Σώθηκαν μόνον ο Λωτ και οι δύο κόρες του, καθώς οι Άγγελοι τους απομάκρυναν από την πόλη με την βία.

Αργότερα, ο Θεός δοκίμασε πάλι τον Αβραάμ.

Διαβάζουμε:

«Και ύστερα από τα πράγματα αυτά, ο Θεός δοκίμασε τον Αβραάμ, και του είπε: Αβραάμ· κι εκείνος είπε: Εδώ είμαι. Και είπε: Πάρε τώρα τον γιο σου τον μονογενή, που αγάπησες, τον Ισαάκ, και πήγαινε στον τόπο Μοριά, και πρόσφερέ τον εκεί σε ολοκαύτωμα επάνω σε ένα από τα βουνά, που θα σου πω».

Ο Αβραάμ είχε αποκτήσει τον Ισαάκ, που ήταν ήδη έφηβος και υπάκουος και χαριτωμένος. Την επομένη, ο Αβραάμ ξεκίνησε να φτάσει στον τόπο Μοριά μαζί με τον γιο του ώστε να τον προσφέρει ολοκαύτωμα. Και όταν ο Αβραάμ έχοντας δέσει τον γιο του Ισαάκ, πάνω στο θυσιαστήριο κατεβάζει το μαχαίρι.

Την στιγμή αυτή, ακούει:  

«Και ο άγγελος του Κυρίου τού φώναξε από τον ουρανό, και είπε: Αβραάμ, Αβραάμ. Κι εκείνος είπε: Εδώ είμαι. Και είπε: Μη επιβάλεις το χέρι σου επάνω στο παιδάκι, και μη του κάνεις τίποτε· επειδή, τώρα γνώρισα ότι εσύ φοβάσαι τον Θεό, δεδομένου ότι δεν λυπήθηκες τον γιο σου τον μονογενή για μένα».

Ο απόστολος Παύλος σχολιάζει το γεγονός αυτό, γράφοντας στην επιστολή προς τους Εβραίους:

«Με πίστη, ο Αβραάμ, όταν δοκιμαζόταν, πρόσφερε τον Ισαάκ· και πρόσφερε τον μονογενή του, εκείνος που αποδέχθηκε τις υποσχέσεις, προς τον οποίο ειπώθηκε ότι: «Στον Ισαάκ θα κληθεί σε σένα σπέρμα»· κάνοντας τον συλλογισμό ότι ο Θεός μπορεί και από τους νεκρούς να τον σηκώσει· γι' αυτό και τον πήρε πίσω, παραβολικά».

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ

Ένας ακόμη άνθρωπος του Θεού, ο Ιερεμίας, τον οποίο ο Θεός γνώρισε από την σύλληψη του στην κοιλιά της μάνας του.

Όταν έγινε περίπου 20 ετών, ο Θεός τον κάλεσε σε μια δύσκολη διακονία. Έπρεπε να προφητεύσει δια στόματος Θεού επάνω σε ένα λαό που ήταν σε πλήρη αποστασία και αμαρτία.  

Και έγινε σε μένα λόγος τού Κυρίου, λέγοντας: Πριν σε μορφώσω στην κοιλιά, σε γνώρισα· και πριν βγεις από τη μήτρα σε αγίασα· σε κατέστησα προφήτη στα έθνη. Κι εγώ είπα: Ω! Κύριε, Θεέ! Δες, δεν ξέρω να μιλήσω· επειδή, είμαι παιδί. Και ο Κύριος μου είπε: Μη λες: Είμαι παιδί· επειδή, θα πας σε όλους, στους οποίους θα σε αποστείλω· και θα πεις όλα όσα σε προστάξω.

Και ο Θεός, εξηγεί στον Ιερεμία:

«Εσύ, λοιπόν, περίζωσε την οσφύ σου, και σήκω, και πες τους όλα όσα εγώ θα σε προστάξω· μη φοβηθείς από το πρόσωπό τους, μήπως και σε αφήσω να πέσεις σε αμηχανία μπροστά τους. Επειδή, δες, εγώ σε έβαλα σήμερα σαν οχυρή πόλη, και σαν σιδερένια στήλη, και σαν χάλκινα τείχη ενάντια σε ολόκληρη τη γη, ενάντια στους βασιλιάδες τού Ιούδα, ενάντια στους άρχοντές του, ενάντια στους ιερείς του, και ενάντια στον λαό τής γης· και θα σε πολεμήσουν, όμως δεν θα υπερισχύσουν εναντίον σου· επειδή, εγώ είμαι μαζί σου για να σε ελευθερώνω, λέει ο Κύριος».

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

Ο Κύριος μας Ιησούς, ο Χριστός ήταν στην γη σε διατεταγμένη αποστολή (διακονία) από τον ουράνιο Πατέρα.

Διαβάζουμε:

«Γι' αυτό, άγιοι αδελφοί, μέτοχοι ουράνιας πρόσκλησης, κατανοήστε τον απόστολο και αρχιερέα τής ομολογίας μας, τον Ιησού Χριστό· που ήταν πιστός σ' αυτόν που τον κατέστησε, όπως και ο Μωυσής σε ολόκληρο τον οίκο του. Επειδή, αυτός αξιώθηκε περισσότερης δόξας παρά ο Μωυσής, καθόσον περισσότερη τιμή από τον οίκο έχει αυτός που τον κατασκεύασε· δεδομένου ότι, κάθε οίκος κατασκευάζεται από κάποιον· αυτός, όμως, που κατασκεύασε τα πάντα είναι ο Θεός».

Ο απόστολος Παύλος, δίνει ακόμη λεπτομέρειες για την προσωπικότητα του Ιησού, γράφοντας την επιστολή προς Φιλιππησίους:

«ο οποίος ενώ υπήρχε σε μορφή Θεού, δεν νόμισε αρπαγή το να είναι ίσα με τον Θεό· αλλά, κένωσε τον εαυτό του, παίρνοντας μορφή δούλου, αφού έγινε όμοιος με τους ανθρώπους· και, καθώς βρέθηκε κατά το σχήμα ως άνθρωπος, ταπείνωσε τον εαυτό του, γινόμενος υπάκουος μέχρι θανάτου, θανάτου μάλιστα σταυρού».

Και ο Παύλος, συμπληρώνει:

«Γι' αυτό, και ο Θεός τον υπερύψωσε, και του χάρισε όνομα, που είναι το όνομα πάνω από κάθε άλλο· ώστε στο όνομα του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων· και κάθε γλώσσα να ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, σε δόξα τού Πατέρα Θεού».

Αφού ο Κύριος Ιησούς, ολοκλήρωσε την διακονία του με την μια θυσία (!) επάνω στον σταυρό σαν αμνός του Θεού, κατόπιν θα έμπαινε και πάλι στην δόξα του Θεού.

Διαβάζουμε:

«Εγώ σε δόξασα επάνω στη γη· το έργο, που μου έδωσες να κάνω, το τελείωσα. Και, τώρα, εσύ Πατέρα, δόξασέ με κοντά σου, με τη δόξα που είχα κοντά σε σένα, πριν γίνει ο κόσμος».

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Ο άνθρωπος του Θεού είναι ο συνεργάτης του Θεού, σε κάθε γενεά.

Διαβάζουμε:

«Και ξέρουμε ότι όλα συνεργούν προς το αγαθό σ' αυτούς που αγαπούν τον Θεό, τους προσκαλεσμένους σύμφωνα με τον προορισμό του.

Η εκλογή από τον Θεό, γίνεται με τα ίδια κριτήρια όλων των αγίων, όλων των εποχών.

Διαβάζουμε την συνέχεια:

Επειδή, όσους προγνώρισε, αυτούς και προόρισε να γίνουν σύμμορφοι με την εικόνα τού Υιού του, για να είναι αυτός πρωτότοκος ανάμεσα σε πολλούς αδελφούς· και όσους προόρισε, τούτους και κάλεσε· και όσους κάλεσε, τούτους και δικαίωσε· και όσους δικαίωσε, τούτους και δόξασε».

Συνοπτικά, έχουμε:

1.       Ο Θεός προγνωρίζει πολύ ενωρίς την ειλικρινή αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό.

2.       Ο Θεός προορίζει τον άνθρωπο σε διατεταγμένη υπηρεσία στο έργο Του.

3.       Ο Θεός καλεί στην κατάλληλη ώρα και χρόνο τον δούλο Του.

4.       Ο Θεός δικαιώνει τον δούλο του δια της αναγέννησης και δια του χρίσματος μέσα στο Άγιο Πνεύμα.

5.       Ο Θεός δοξάζει τον δούλο του με τον στέφανο της δικαιοσύνης.

Ιωάννης 17: 4 Εγώ σε δόξασα επάνω στη γη· το έργο, που μου έδωσες να κάνω, το τελείωσα. Και, τώρα, εσύ Πατέρα, δόξασέ με κοντά σου, με τη δόξα που είχα κοντά σε σένα, πριν γίνει ο κόσμος.