Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ!

1^η επιστολή προς Κορινθίους 15: 19 Αν μονάχα σ' αυτή τη ζωή ελπίζουμε στον Χριστό, είμαστε ελεεινότεροι από όλους τούς ανθρώπους. Αλλά, τώρα, ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς· έγινε η απαρχή αυτών που έχουν κοιμηθεί.

Αλήθεια, ανασταίνονται οι νεκροί;

Πώς, ανασταίνονται οι νεκροί;

Δεν χάνονται οι νεκροί;

Η ανάσταση των νεκρών (!) μαζί με την ζωή του μέλλοντος αιώνος (!) ήσαν το μεγάλο αγκάθι και η δυσκολία πολλών πιστών να το δεχτούν και να το εννοήσουν.

Μάλιστα το Σύμβολο της Πίστεως, που ολοκληρώθηκε σε 8 μεγάλες οικουμενικές συνόδους τον 9^ο αιώνα, τελειώνει έτσι: 

«Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος». Αμήν.

Σήμερα, επίσης, ελάχιστοι χριστιανοί «κατά την ταυτότητα», πιστεύουν στην ανάσταση των νεκρών.

Έτσι εξηγείται και ο κλαυθμός και ο οδυρμός των άμεσων συγγενών σε μια κηδεία.

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ 

Γράφει ο προφήτης Δαβίδ, στον Ψαλμό: «Πολύτιμος είναι μπροστά στον Κύριο ο θάνατος των οσίων του».

Ο θάνατος είναι μια πόρτα εισόδου στην αιωνιότητα. Για τον Θεό είναι πολύτιμη η ώρα αυτή ιδιαίτερα αν ο άνθρωπος έζησε με ευσέβεια και αρετή. Είναι η ώρα υποδοχής στον ουρανό και το περιβάλλον του Θεού.

Έχουμε συναντήσει ανθρώπους αγίους όταν πλησιάζει η ώρα του θανάτου, ή της κοιμήσεως, να μην φοβούνται καθόλου αλλά με θάρρος να δίνουν οδηγίες για την οικογένεια λέγοντας ότι: «ο Κύριος με καλεί κοντά Του».

Ο θάνατος είναι το μόνο σίγουρο στάδιο ή βήμα ενός ανθρώπου που έρχεται στην ζωή, όμως κανείς δεν ενημερώνει την οικογένεια από μικρό παιδί, ότι ο θάνατος είναι ένας προσωρινός αποχωρισμός ενός μεγάλου προορισμού.

Δεν είναι ο θάνατος ταξίδι!

Ψευδώς οι άνθρωποι φωνάζουν στην κηδεία: «καλό ταξίδι»!

Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ

Ο Κύριος Ιησούς δίδασκε: «Όποιος πιστεύει στον Υιό, έχει αιώνια ζωή· όποιος, όμως, απειθεί στον Υιό, δεν θα δει ζωή, αλλά η οργή τού Θεού μένει επάνω του».

Ο προορισμός είναι η αιώνια ζωή. Η αιώνια ζωή αρχίζει μέσα  στον άνθρωπο, απλά, από την στιγμή που δέχεται τον Ιησού σαν Σωτήρα των αμαρτιών και Κύριο στην επίγειο ζωή του.  Η ομολογία του ανθρώπου ότι είναι αμαρτωλός και ότι ο Χριστός τον έσωσε από την αιώνια καταδίκη, φανερώνει το μέγα έργο της αναγέννησης του ανθρώπου.

Όταν ο άνθρωπος βαπτίζεται στο νερό στο όνομα του Ιησού Χριστού σε ηλικία επίγνωσης, αυτό είναι και η πρώτη δημόσια ομολογία του ανθρώπου ότι θέλει να ζήσει και να περπατήσει με τον Ιησού Χριστό.

Ακόμη ο Κύριος Ιησούς δίδασκε: «Και εκείνος που θερίζει παίρνει μισθό, και μαζεύει καρπό για αιώνια ζωή, για να χαίρεται μαζί και εκείνος που σπέρνει και εκείνος που θερίζει».

Επίσης, ο Κύριος έλεγε: «Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου, και πιστεύει σ' αυτόν που με απέστειλε, έχει αιώνια ζωή, και σε κρίση δεν έρχεται, αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή».

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Η ανάσταση των νεκρών ανήκει στην διδασκαλία του Κυρίου μας και του Ευαγγελίου.

 Έλεγε ο Κύριος Ιησούς: «Μη θαυμάζετε γι' αυτό· επειδή, έρχεται ώρα, κατά την οποία, όλοι εκείνοι που είναι μέσα στα μνήματα, θα ακούσουν τη φωνή του· και θα βγουν έξω εκείνοι που έπραξαν τα αγαθά, σε ανάσταση ζωής· εκείνοι δε που έπραξαν τα φαύλα, σε ανάσταση κρίσης».

Το ξαναγράφω: «θα βγουν έξω εκείνοι που έπραξαν τα αγαθά, σε ανάσταση ζωής· εκείνοι δε που έπραξαν τα φαύλα, σε ανάσταση κρίσης»!

Έχουμε λοιπόν, σύμφωνα με τους λόγους του Κυρίου:

1.       Ανάσταση ζωής

2.       Ανάσταση κρίσεως

Η Ανάσταση ζωής ήταν και η ανάσταση του Ιησού Χριστού εκ των νεκρών, που όλοι οι χριστιανοί εορτάζουν το Πάσχα.

Όμως, το πιστεύουν;

Δυστυχώς όχι!

Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν αν και γιορτάζουν!

Δείτε τι γράφει ο απόστολος Παύλος στην επιστολή του: «Αν, όμως, κηρύττεται ότι ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, πώς μερικοί ανάμεσά σας λένε, ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών;».

Ακόμη και ανάμεσα στους χριστιανούς της εκκλησίας της Κορίνθου υπήρχαν τινές που δεν πίστευαν στην ανάσταση των νεκρών!

Και ο Παύλος αναγκάζεται να γράψει: «είμαστε δε και ψευδομάρτυρες του Θεού, επειδή δώσαμε μαρτυρία για τον Θεό, ότι ανέστησε τον Χριστό· τον οποίο δεν ανέστησε, αν, καθ' υπόθεση, οι νεκροί δεν ανασταίνονται. Επειδή, αν δεν ανασταίνονται οι νεκροί, ούτε ο Χριστός αναστήθηκε. Αλλά, αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε, η πίστη σας είναι μάταιη· είστε δε ακόμα μέσα στις αμαρτίες σας».

Το ξαναγράφω: «αν δεν ανασταίνονται οι νεκροί, ούτε ο Χριστός αναστήθηκε»!

Και ο Παύλος, συνεχίζει, διαμαρτυρόμενος: «Αλλά, τώρα, ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς· έγινε η απαρχή αυτών που έχουν κοιμηθεί. Επειδή, βέβαια, διαμέσου ανθρώπου ήρθε ο θάνατος, έτσι και διαμέσου ανθρώπου η ανάσταση των νεκρών».

Και ο Παύλος, κάνει το υποθετικό ερώτημα, στην επιστολή του: «Αλλά, θα πει κάποιος: Πώς ανασταίνονται οι νεκροί; Και με ποιο σώμα έρχονται;».

Εδώ είναι που η χάρη του Θεού επάνω στον δούλο Του, Παύλο μας διαφωτίζει.

Γράφει, δια Πνεύματος Αγίου: «η ανάσταση των νεκρών· σπέρνεται με φθορά, ανασταίνεται με αφθαρσία· σπέρνεται χωρίς τιμή, ανασταίνεται με δόξα· σπέρνεται με ασθένεια, ανασταίνεται με δύναμη· σπέρνεται ως σώμα ζωικό, ανασταίνεται ως σώμα πνευματικό. Υπάρχει σώμα ζωικό, υπάρχει και σώμα πνευματικό».

ΖΩΝΤΑΝΗ ΕΛΠΙΔΑ

Ο απόστολος Πέτρος γράφει στην επιστολή του: «Άξιος ευλογίας είναι ο Θεός και Πατέρας τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος, σύμφωνα με το πολύ του έλεος μας αναγέννησε σε μια ζωντανή ελπίδα, διαμέσου τής ανάστασης του Ιησού Χριστού από τους νεκρούς».

Φαίνεται καθαρά ότι η αναγέννηση του ανθρώπου, οφείλεται στην ανάσταση του Ιησού Χριστού εκ των νεκρών.

Με την αναγέννηση που γίνεται δια του Λόγου και του Αγίου Πνεύματος ο άνθρωπος αποκτά νέο πνεύμα και νέα καρδία.

Γράφοντας ο Παύλος, την επιστολή προς του Ρωμαίους, ξεκαθαρίζει την νέα πορεία του ανθρώπου χωρίς αμαρτία ενώπιον του Θεού, που οφείλεται στην ανάσταση του Χριστού.

Διαβάζουμε: «Τι θα πούμε, λοιπόν; Θα επιμένουμε στην αμαρτία, για να περισσεύσει η χάρη;».

Και ο Παύλος απαντά: «Μη γένοιτο· εμείς που πεθάναμε ως προς την αμαρτία, πώς θα ζήσουμε πλέον μέσα σ' αυτή; Ή αγνοείτε ότι, όσοι βαπτιστήκαμε στον Ιησού Χριστό, βαπτιστήκαμε στον θάνατό του; Συνταφήκαμε, λοιπόν, μαζί του διαμέσου τού βαπτίσματος στον θάνατο, ώστε, καθώς ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς με τη δόξα τού Πατέρα, έτσι κι εμείς να περπατήσουμε σε μια νέα ζωή».  

Το ξαναγράφω: «καθώς ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς με τη δόξα τού Πατέρα, έτσι κι εμείς να περπατήσουμε σε μια νέα ζωή»!

Ιωάννης 3: 36 Όποιος πιστεύει στον Υιό, έχει αιώνια ζωή· όποιος, όμως, απειθεί στον Υιό, δεν θα δει ζωή, αλλά η οργή τού Θεού μένει επάνω του.