ΕΣΧΑΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ: Ο ΘΑΝΑΤΟΣ!

Ρωμαίους 5: 12 Γι' αυτό, όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τούς ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν·

                                Υπάρχει συμφιλίωση με τον θάνατο;

                      Γιατί όλοι πενθούμε με ένα θάνατο;

                      Που οφείλονται οι θάνατοι;

                      Πότε καταργείται ο θάνατος;

                      Πως εισήλθε στον άνθρωπο ο «εχθρός» θάνατος;

                      Ποιος νίκησε τον θάνατο;

Ο θάνατος είναι ο μεγαλύτερος αλλά και ο τελευταίος εχθρός του ανθρώπου. Όλοι μας έχουμε πενθήσει για αγαπητά πρόσωπα, που έφυγαν για πάντα από ανάμεσα μας από ένα θάνατο όπου πλέον δεν έχουμε ελπίδα να τα ξαναδούμε.

Και όμως!

Τίποτε δεν διδάσκεται στα σχολεία, τα Γυμνάσια και τα Λύκεια στα παιδιά μας γύρω από την φύση του θανάτου.

Μόνον, κλάματα, λυγμοί, θρήνος, που διαρκούν λίγες εβδομάδες και μετά σιωπή, λησμονιά και άγνοια!

Ας δούμε για λίγο τα στατιστικά του διαγράμματος, από μελέτη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς, της Βαλτιμόρης:

1^η αιτία θανάτου – από καρδιά.

2^η αιτία θανάτου – από καρκίνο.

3^η αιτία θανάτου – από ιατρικά σφάλματα!

4^η αιτία θανάτου – από χρόνιες πνευμονοπάθειες.

5^η αιτία θανάτου – από τα ατυχήματα.

ΤΙ ΛΕΓΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου, προς του Ρωμαίους: «Γι' αυτό, όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τούς ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν».

Το ξαναγράφω: «με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τούς ανθρώπους»!

Προσοχή:

Έχουμε δύο είδη θανάτου:

1. Το φυσικό θάνατο

Ο φυσικός θάνατος επηρεάζει όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως και επέρχεται όταν, ναι όταν ο Θεός, το αποφασίσει.

Προσοχή: Λέγει η Γραφή: "όλοι μεν δεν θα κοιμηθούμε, όλοι όμως θα μεταμορφωθούμε"!

Άρα, ο φυσικός θάνατος έχει μία (ναι μία) εξαίρεση: την Αρπαγή της Εκκλησίας!

Ποια είναι τα κριτήρια της απόφασης του Θεού;

1. Ο άνθρωπος τελείωσε το έργο που παρέλαβε από τον Θεό.

2. Ο άνθρωπος δεν πρόκειται να αντέξει τα επερχόμενα δεινά.

3. Ο άνθρωπος ξεπέρασε τα όρια της μακροθυμίας του Θεού.

2. Τον πνευματικό θάνατο

Δυστυχώς, ο θάνατος αυτός που ονομάζεται και «δεύτερος θάνατος» θα επέλθει επάνω στον άνθρωπο κατά την τελική κρίση και το δικαστήριο του Θεού που θα στηθεί στον ουρανό όταν αναστηθούν όλοι (!) οι νεκροί.

Αυτός ο θάνατος συνοδεύεται από την ποινή που είναι η αιώνια κόλαση, η λίμνη του πυρός. Την όραση της αιωνίου κολάσεως την έχε δείξει ο Θεός σε αρκετούς ανθρώπους σε ενύπνιο, όταν το ζήτησαν.

Η ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ Η ΔΩΡΕΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου: «Επειδή, αν και για το αμάρτημα του ενός βασίλευσε ο θάνατος διαμέσου τού ενός, πολύ περισσότερο, αυτοί που παίρνουν την αφθονία τής χάρης και της δωρεάς τής δικαιοσύνης, θα βασιλεύσουν με ζωή διαμέσου τού ενός Ιησού Χριστού».

Και ακόμη: «Και αν πεθάναμε μαζί με τον Χριστό, πιστεύουμε ότι και θα συζήσουμε μ' αυτόν· γνωρίζοντας ότι ο Χριστός, καθώς αναστήθηκε από τους νεκρούς, δεν πεθαίνει πλέον· θάνατος δεν τον κυριεύει πλέον».

Το ξαναγράφω: «γνωρίζοντας ότι ο Χριστός, καθώς αναστήθηκε από τους νεκρούς, δεν πεθαίνει πλέον· θάνατος δεν τον κυριεύει πλέον»!

Ο Θεός έχει στην εξουσία Του τον θάνατο και την ζωή του ανθρώπου. Αυτή την εξουσία την έδωσε στον Υιό Του, τον μονογενή τον Ιησού Χριστό. 

Αυτόματα η αμαρτία, η ανομία, η παράβαση επιφέρει τον θάνατο!

Πώς;

Διότι είναι η ανταπόδοση της αμαρτίας, ο θάνατος.

Και πώς ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί;

Δείτε πώς: «Επειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας».

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!

Δείτε το έγραφε προφητικά ο Ησαΐας: «Θα καταπιεί τον θάνατο με νίκη· και ο Κύριος ο Θεός θα σφουγγίσει τα δάκρυα από όλα τα πρόσωπα· και θα εξαλείψει το όνειδος αυτού του λαού από ολόκληρη τη γη· επειδή, ο Κύριος μίλησε».

Επίσης, δείτε τι έγραφε ο προφήτης Ωσηέ: «Θα τους ελευθερώσω από το χέρι τού άδη· θα τους σώσω από τον θάνατο. Θάνατε, πού είναι ο όλεθρός σου; Άδη, πού είναι η φθορά σου;».

Και ο απόστολος Παύλος, έγραφε: «Όταν τούτο το φθαρτό ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό ντυθεί αθανασία, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος, που είναι γραμμένος: «Καταβροχθίστηκε ο θάνατος με νίκη».  «Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου; Άδη, πού είναι η νίκη σου;». Το δε κεντρί τού θανάτου είναι η αμαρτία· και η δύναμη της αμαρτίας ο νόμος».

Αυτό πώς θα γίνει;

Διαβάζουμε: «Και λέω τούτο, αδελφοί, ότι σάρκα και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη βασιλεία τού Θεού, ούτε η φθορά κληρονομεί την αφθαρσία.

Το μυστήριο αποκαλύπτεται!

Διαβάζουμε: «Δέστε, ένα μυστήριο λέω προς εσάς· όλοι μεν δεν θα κοιμηθούμε, όλοι όμως θα μεταμορφωθούμε, σε μια στιγμή, σε χρόνο ανοιγοκλεισίματος του ματιού, στην έσχατη σάλπιγγα· επειδή, θα σαλπίσει, και οι νεκροί θα αναστηθούν άφθαρτοι, κι εμείς θα μεταμορφωθούμε».

Ο νόμος του Θεού, εδώ:

«Επειδή, πρέπει τούτο το φθαρτό να ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό να ντυθεί αθανασία».

Και ο Παύλος στην επιστολή προς τους Εβραίους, εξηγεί πλήρως την διαδικασία: «Επειδή, λοιπόν, τα παιδιά έγιναν κοινωνοί σάρκας και αίματος, κι αυτός ο Ιησούς παρόμοια έγινε μέτοχος από τα ίδια, για να καταργήσει, διαμέσου τού θανάτου, αυτόν που έχει το κράτος τού θανάτου, δηλαδή, τον διάβολο, και να ελευθερώσει εκείνους, όσους εξαιτίας τού φόβου τού θανάτου ήσαν σε ολόκληρη τη ζωή υποκείμενοι στη δουλεία».

Το ξαναγράφω: «έγινε μέτοχος από τα ίδια, για να καταργήσει, διαμέσου τού θανάτου, αυτόν που έχει το κράτος τού θανάτου»!

 Ο θάνατος καταργείται δια μέσου του θανάτου!

Η ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΖΕΙ (Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ) – ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΟΥ ΖΩΟΠΟΙΕΙ (Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ).

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου: «Είναι γραμμένο: Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ «έγινε σε ψυχή που ζει»· ο έσχατος Αδάμ έγινε σε πνεύμα που ζωοποιεί. Όμως, όχι πρώτα το πνευματικό, αλλά το ζωικό, έπειτα το πνευματικό. Ο πρώτος άνθρωπος είναι από τη γη, χωματένιος· ο δεύτερος άνθρωπος, ο Κύριος από τον ουρανό. Όπως ήταν ο χωματένιος, τέτοιοι είναι και οι χωματένιοι· και όπως είναι ο επουράνιος τέτοιοι θα είναι και οι επουράνιοι. Και καθώς φορέσαμε την εικόνα του χωματένιου, θα φορέσουμε και την εικόνα του επουράνιου».

Το ξαναγράφω: «Και καθώς φορέσαμε την εικόνα του χωματένιου, θα φορέσουμε και την εικόνα του επουράνιου»!

Και ο Παύλος καταλήγει: «Και λέω τούτο, αδελφοί, ότι σάρκα και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη βασιλεία τού Θεού ούτε η φθορά κληρονομεί την αφθαρσία».

Συμπέρασμα:

Ο φυσικός θάνατος είναι το σκαλοπάτι, το βήμα για την αιωνιότητα. Έτσι, εξηγείται γιατί οι πρώτοι χριστιανοί δεν φοβόντουσαν τους θανάσιμους και μεγάλους 10 διωγμούς (!) των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, επί τρεις αιώνες.

Ομοίως και σήμερα οι άνθρωποι της πίστεως, οι άγιοι δεν φοβούνται τον θάνατο!

Ο απόστολος Παύλος, μας δίνει ένα προσωπικό του ειλικρινή συλλογισμό!

Γράφει στην επιστολή του: «δεν θα ντροπιαστώ σε τίποτε, αλλά με κάθε παρρησία, όπως πάντοτε, ο Χριστός και τώρα θα μεγαλυνθεί στο σώμα μου, είτε διαμέσου ζωής είτε διαμέσου θανάτου· επειδή, σε μένα το να ζω είναι ο Χριστός, και το να πεθάνω είναι κέρδος».

Και καταλήγει: «Αλλά, αν το να ζω μέσα στη σάρκα, αυτό συμβάλλει σε καρποφορία του έργου μου, και τι να εκλέξω δεν γνωρίζω· επειδή, στενοχωρούμαι από τα δύο, έχοντας μεν την επιθυμία να αναχωρήσω, και να είμαι με τον Χριστό· δεδομένου ότι, είναι πολύ πλέον καλύτερα· το να μένω, όμως, μέσα στο σώμα είναι για σας αναγκαιότερο». Αμήν.

Ρωμαίους 6: 23 Επειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.