ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ!

Τίτος 1: 4 προς τον Τίτο, το γνήσιο παιδί μου, σύμφωνα με την κοινή μας πίστη· είθε να είναι χάρη, έλεος, ειρήνη από τον Πατέρα Θεό, και τον Κύριο Ιησού Χριστό τον Σωτήρα μας. Γι' αυτό σε άφησα στην Κρήτη, για να διορθώσεις αυτά που λείπουν, και να βάλεις σε κάθε πόλη πρεσβύτερους, όπως εγώ σε διέταξα·

Διακυβέρνηση στην εκκλησία του Χριστού.

Διακυβέρνηση στην σύνοδο των εκκλησιών.

Αποστολική σύνοδος.

Σύνοδος πρεσβυτέρων.

Επίσκοποι.

Ποιμένες.

Το θέμα μας σήμερα, είναι μεγάλο και θα χρειαστούμε μερικές συνέχειες.

Ας ξεκινήσουμε από το εξής

ΕΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩΝ

Ξαφνικά, περίπου το 46 μ.Χ στην πρώτη αποστολική εκκλησία υπήρξε ανάγκη για εκλογή πρεσβυτέρων.

Η πρώτη εκλογή δεν μας είναι γνωστή, ούτε και τα κριτήρια εκλογής, αλλά ούτε και ο αριθμός των.

Υποθέτουμε, ότι εξελέγησαν εκ των εβδομήκοντα ευαγγελιστών.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Παύλος γράφει προς τον Τιμόθεο: «Εσύ, όμως, αγρύπνα σε όλα, κακοπάθησε, εργάσου έργο ευαγγελιστή, τη διακονία σου κάνε πλήρη».

Μια προϋπόθεση (!) για την εκλογή των πρεσβυτέρων είναι το χάρισμα του ευαγγελιστή.

Κατόπιν, περίπου το 67 μ.Χ ο Παύλος δια Πνεύματος Αγίου γράφει όλα τα προαπαιτούμενα που αφορούν στα κριτήρια επιλογής και των πρεσβυτέρων και των διακόνων.

ΕΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ

Στα Ιεροσόλυμα, ποιμένας ήταν ο αδελφόθεος Ιάκωβος.

Πώς εξελέγη, δεν γνωρίζουμε!

Όμως, φαίνεται καθαρά η πρωτοβουλία και το κύρος του Ιακώβου, από πολλά σημεία της Καινής Διαθήκης.

Τρία παραδείγματα:

1.       «Και ο Πέτρος αφού έσεισε το χέρι του για να σιωπήσουν, τους διηγήθηκε πώς ο Κύριος τον έβγαλε από τη φυλακή· και είπε: Αναγγείλτε τα αυτά στον Ιάκωβο και στους αδελφούς. Και βγαίνοντας έξω, πήγε σε έναν άλλο τόπο».

2.       «Και όταν ήρθαμε στα Ιεροσόλυμα, οι αδελφοί μάς δέχθηκαν με χαρά. Και την ακόλουθη ημέρα, ο Παύλος πήγε μαζί με μας στον Ιάκωβο, και ήρθαν όλοι οι πρεσβύτεροι».

3.       «Όταν  ο Πέτρος ήρθε στην Αντιόχεια, εναντιώθηκα σ' αυτόν κατά πρόσωπο, για τον λόγο ότι ήταν αξιοκατάκριτος· επειδή, πριν έρθουν μερικοί από τον Ιάκωβο, έτρωγε μαζί με τους εθνικούς· όταν, όμως, ήρθαν, αποσυρόταν και αποχώριζε τον εαυτό του, φοβούμενος αυτούς που είχαν την περιτομή».

Στην σημερινή εποχή η εκλογή του ποιμένα δέον όπως γίνεται δια της ομόφωνης απόφασης του πρεσβυτερίου.

ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ

Μια εκκλησία που έχει πολλά μέλη και αντίστοιχα πολλούς πρεσβυτέρους έχει ένα ποιμένα που διοικεί μια εκκλησία με πάνω από 250 ψυχές, ή πάνω από πέντε πρεσβυτέρους.

Αυτή η μεγάλη εκκλησία, γεννά θυγατρικές εκκλησίες και έχει την φροντίδα της υποστήριξης μια νέας και μικρής εκκλησίας.

Το πρότυπο αυτό, το έχουμε από την νέα εκκλησία της Αντιόχειας.

Διαβάζουμε: «Και το χέρι τού Κυρίου ήταν μαζί τους· κι ένα μεγάλο πλήθος, αφού πίστεψαν, επέστρεψαν στον Κύριο. Ακούστηκε, όμως, ο λόγος γι' αυτούς στα αυτιά τής Εκκλησίας, που ήταν στην Ιερουσαλήμ· και έστειλαν τον Βαρνάβα για να περάσει μέχρι την Αντιόχεια».

Οι πρεσβύτεροι των μεγάλων εκκλησιών ορίζουν και τον υπεύθυνο πρεσβύτερο (ή μικρό ποιμένα) στην νέα εκκλησία και δεν σταματούν να την υποστηρίζουν μέχρι να αποκτήσει και αυτή με επάρκεια δούλους και συνεργάτες του Κυρίου. 

ΑΜΟΙΒΗ ΤΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ

Μέγα ερώτημα: πως αμείβονται οι ποιμένες;

Μας λύνει την απορία ο απόστολος Παύλος:

Διαβάζουμε: «Μήπως δεν έχουμε εξουσία να φέρνουμε μαζί μας μια αδελφή γυναίκα, όπως και οι υπόλοιποι απόστολοι, και οι αδελφοί τού Κυρίου, και ο Κηφάς; Ή, εγώ μόνος και ο Βαρνάβας δεν έχουμε εξουσία να μη εργαζόμαστε;».

Και ο Παύλος, συνεχίζει: «Αν άλλοι μετέχουν στην εξουσία αυτή επάνω σας, δεν πρέπει περισσότερο εμείς; Αλλά, δεν μεταχειριστήκαμε αυτή την εξουσία· παρά, υποφέραμε τα πάντα για να μη προξενήσουμε κάποιο εμπόδιο στο ευαγγέλιο του Χριστού».

Και ο Παύλος προσέθεσε: « Έτσι διέταξε και ο Κύριος, αυτοί που κηρύττουν το ευαγγέλιο, να ζουν από το ευαγγέλιο».

Μα γιατί ο Παύλος αποτέλεσε την εξαίρεση του κανόνα;

Το απάντα ο ίδιος: «Είναι αλήθεια τού Χριστού μέσα μου, ότι, αυτή η καύχηση δεν θα αποκλειστεί σε μένα στους τόπους τής Αχαϊας. Γιατί; Επειδή, δεν σας αγαπώ; Ο Θεός γνωρίζει. Και ό,τι κάνω, αυτό και θα κάνω, για να αποκόψω την αφορμή εκείνων που θέλουν αφορμή· για να βρεθούν, σ' εκείνο που καυχώνται, τέτοιοι όπως κι εμείς».

Και ο Παύλος, συνεχίζει εδώ: «Επειδή, οι άνθρωποι αυτού τού είδους είναι ψευδαπόστολοι, δόλιοι εργάτες, που μετασχηματίζονται σε αποστόλους τού Χριστού.Και δεν είναι τίποτε το θαυμαστό· επειδή, ο ίδιος ο σατανάς μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός».

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ

1. Οι ποιμένες μεγάλων εκκλησιών (!) να έχουν κλείσει την ηλικία των πενήντα ετών, ώστε να μπορούν ή να βγουν σε μικρή σύνταξη και η εκκλησία να βοηθά στον μισθό και στις ανάγκες ή αλλιώς, να μισθοδοτηθούν εξ ολοκλήρου από την μεγάλη εκκλησία.

2. Η έξοδος από αυτή την διακονία να γίνεται με την συμπλήρωση των 67 ετών σταδιακά (!) με την πρόταση και υπόδειξη προς το πρεσβυτέριο, του ικανού αντικαταστάτη.

3. Η μεγάλη εκκλησία να έχει διδαχτεί, ότι φέρνει το βάρος της μισθοδοσίας του ποιμένα.

4. Στα καθήκοντα του ποιμένα είναι η φροντίδα όλων των μελών και αδελφών, καθώς και η διδασκαλία, που είναι και διακονία (!) δηλαδή, εντεταλμένη υπηρεσία από τον Ιησού Χριστό.

5. Η διδασκαλία σαν διακονία Κυρίου, δεν γίνεται πρόχειρα ούτε στον ελεύθερο χρόνο που «δεν έχει» ένας εργαζόμενος ποιμένας. Αν ο εργάτης του Κυρίου, ο υπάλληλος, εργάζεται 8 ώρες και ακόμη 2 ώρες υπερωρία και ακόμη 2 ώρες μετακίνηση, τα μπορεί να υπηρετήσει;

Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΒ ΥΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΜΕΝΩΝ

Οι πρεσβύτεροι και οι ποιμένες, μικροί και μεγάλοι έχουν ανάγκη από συνεχή επιμόρφωση, δηλαδή παιδεία.

Παιδεία σημαίνει εκπαίδευση σε θερινά σχολεία εργατών ή τακτικά σεμινάρια. Δεν είναι απαραίτητο το λεγόμενο κολέγιο, ή το ίδρυμα θεολογίας.

Διότι, το κολέγιο λειτουργεί άπαξ και κατόπιν;

Φανταστείτε (!) ένας γιατρός να τελειώσει την ιατρική σχολή και μετά «να μην»:

1.       Κάνει ειδικότητα

2.       Κάνει διδακτορικό

3.       Κάνει συνέδρια δυο φορές τον χρόνο

Ο κάθε ασθενής κοντά του, είναι χαμένος!!

Τα σεμινάρια των πρεσβυτέρων και ποιμένων, δέον όπως γίνονται μια φορά τον χρόνο και να έχουν διάρκεια 4 ημέρες.

1995 - ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΡΓΑΤΩΝ

Πιο κάτω, παραθέτω την ατζέντα, τα θέματα και αντικείμενα του σεμιναρίου που επιμελήθηκε ο αδελφός Λ. Φέγγος τον Μάρτιο, του 1995.

Σήμερα, είναι δυνατόν κάποιος να ακούσει το ηχητικό αρχείο του σεμιναρίου.

1. Ο κανόνας της Καινής Διαθήκης.

2. Οι Οικουμενικές Σύνοδοι.

3. Ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά του Πρεσβυτέρου.

4. Δύσκολα Εδάφια.

5. Αιρέσεις και Ψευτοδιδασκαλίες.

6. Οι Πατέρες.

7. Η ετοιμολογία των λέξεων.

8. Διαφορές του Νόμου σε σχέση με την Καινή Διαθήκη.

9. Η Θεοπνευστία της Αγίας Γραφής.

10. Η χρονολογία της Βίβλου.

11. Επιστημονικές αναφορές της Βίβλου.

12. Όνειρα και οράματα.

13. Παγκόσμια εκκλησιαστική Ιστορία.

Στο επόμενο άρθρο θα συνεχίσουμε για τα υπόλοιπα ζητήματα και τις ελλείψεις των εκκλησιών του Χριστού.

1^η επιστολή προς Κορίνθιους 12: 28 Και άλλους μεν έβαλε ο Θεός μέσα στην εκκλησία, πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτες, τρίτον δασκάλους, έπειτα θαύματα, έπειτα χαρίσματα θεραπείας, βοήθειας, διακυβερνήσεις, γένη γλωσσών.