ΜΑΤΑΙΩΣ ΜΕ ΣΕΒΟΝΤΑΙ!

Ματθαίος 15: 7 Υποκριτές, καλά προφήτευσε για σας ο Ησαϊας, λέγοντας: «Αυτός ο λαός με πλησιάζει με το στόμα τους και με τιμά με τα χείλη· η καρδιά τους, όμως, απέχει μακριά από μένα· μάταια μάλιστα με σέβονται, διδάσκοντας διδασκαλίες, εντάλματα ανθρώπων».

Μάταια θρησκεία!

Θρησκεία χωρίς Θεό!

Υποκρισία, που φωλιάζει μέσα στην καρδιά!

Η θρησκεία (!) έχει δοθεί στον άνθρωπο, ώστε να αναζητά, να ψάχνει και να βρίσκει τον Θεό.

Η θρησκεία αποτελείται από:

1.       Δόγματα

2.       Τελετές

3.       Ιερείς και

4.       Βοηθούς (Λευίτες)

Το αποτέλεσμα της θρησκείας είναι η χαλιναγώγηση των λαών, η επιβολή ηθικής συμπεριφοράς και σεβασμού προς τα μέλη της κοινωνίας, τους άρχοντες, τους προεστώτες και τους κριτές.

Μια τέτοια θρησκεία ήταν ο Ιουδαϊσμός, στην εποχή του Χριστού.

Όμως, όταν ο Κύριος Ιησούς σε ηλικία 30 ετών άρχισε να εκτελεί το σχέδιο και την βουλή του Θεού, ήρθε αντιμέτωπος με την τάξη των Φαρισαίων, των Νομικών, (ή Γραμματέων) και των Σαδδουκαίων.   

Γιατί, άραγε;

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ

Η τάξη του ανώτερου κλήρου είχε δημιουργήσει επαγγελματικά προνόμια και παράλληλα είχε εμφυτεύσει την υποκρισία μέσα στις καρδιές των ανθρώπων της εποχής.

Διαβάζουμε τα λόγια του Κυρίου Ιησού: «Υποκριτές, καλά προφήτευσε για σας ο Ησαΐας, λέγοντας: «Αυτός ο λαός με πλησιάζει με το στόμα τους και με τιμά με τα χείλη· η καρδιά τους, όμως, απέχει μακριά από μένα· μάταια μάλιστα με σέβονται, διδάσκοντας διδασκαλίες, εντάλματα ανθρώπων».

Ο Κύριος είχε να αντιμετωπίσει τις διδασκαλίες, τα εντάλματα των ανθρώπων που είχαν αλλοιώσει τον Νόμο του Μωυσή.

Μια παράξενη συμπεριφορά του Ιησού συναντάμε, όταν ο Κύριος επισκέφτηκε τον ναό του Σολομώντα.

Διαβάζουμε από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου: «Και ο Ιησούς μπήκε μέσα στο ιερό τού Θεού, και έβγαλε έξω όλους (!) αυτούς που πουλούσαν και αγόραζαν μέσα στο ιερό, και αναποδογύρισε τα τραπέζια των αργυραμοιβών (!) και τα καθίσματα αυτών που πουλούσαν τα περιστέρια (!) και τους λέει: Είναι γραμμένο: «Ο οίκος μου, θα ονομάζεται οίκος προσευχής»· εσείς, όμως, τον κάνατε «σπήλαιο ληστών».

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Κάποια στιγμή, πλησιάζουν οι Φαρισαίοι και οι Σαδδουκαίοι τον Ιησού, όπως πάντα με πονηρό σκοπό.

Και διαβάζουμε: «Και καθώς ήρθαν κοντά του οι Φαρισαίοι και οι Σαδδουκαίοι, πειράζοντάς τον, ζήτησαν να τους δείξει ένα σημείο από τον ουρανό».

Και ο Ιησούς αποκρινόμενος σ' αυτούς, είπε: Όταν γίνει βράδυ, λέτε: Καλός ο καιρός· επειδή, ο ουρανός κοκκινίζει. Και το πρωί: Σήμερα είναι χειμώνας· επειδή, ο ουρανός κοκκινίζει σκοτεινιάζοντας.

Και ο Κύριος, συνέχισε λέγοντας: «Υποκριτές, το μεν πρόσωπο του ουρανού ξέρετε να το διακρίνετε, τα σημεία των καιρών, όμως, δεν μπορείτε; Γενεά πονηρή και μοιχαλίδα ζητάει σημείο· όμως, σημείο δεν θα δοθεί σ' αυτήν, παρά μονάχα το σημείο τού προφήτη Ιωνά (!) Και αφήνοντάς τους, αναχώρησε».

Το ξαναγράφω: «σημείο δεν θα δοθεί σ' αυτήν, παρά μονάχα το σημείο τού προφήτη Ιωνά»!

Το σημείο του Ιωνά του προφήτη, ήταν φοβερό στην μνήμη των Ιουδαίων!

Όλοι γνώριζαν ότι ο Ιωνάς ένας άνθρωπος του Θεού και μετά την ανυπακοή του βρέθηκε μέσα στην κοιλιά του κήτους, επί τρεις ημέρες.

Διαβάζουμε από την προσευχή του Ιωνά: «Μέσα στη θλίψη μου βόησα στον Κύριο, και με εισάκουσε· από την κοιλιά τού άδη βόησα, και άκουσες τη φωνή μου».

Και ο Ιωνάς κατέληξε στην προσευχή του: «Εγώ, όμως, θα θυσιάσω σε σένα με φωνή αίνεσης· θα αποδώσω όσα ευχήθηκα· η σωτηρία προέρχεται από τον Κύριο».

Και τότε, ο Θεός πρόσταξε το κήτος και ξέρασε τον Ιωνά στην ακτή, μετά από τρεις ημέρες!

Το σημείο (!) που έπρεπε να γνωρίζουν οι Ιουδαίοι, ήταν:

1.       Τα πάντα έγιναν κατά θαυμαστό τρόπο, από τον Θεό.

2.       Τρείς ήμερες ο Ιωνάς στην κοιλιά του κήτους.

3.       Τρείς ημέρες ο Ιησούς στον Άδη.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΟΥ

Διαβάζουμε: «Τότε, πήγαν οι Φαρισαίοι και έκαναν συμβούλιο (!) με ποιον τρόπο να τον παγιδεύσουν με λόγο».

Δείτε πώς (!) έρχονται σε συνεργασία με τους μισητούς στρατιωτικούς του Ηρώδη.

Διαβάζουμε: «Και στέλνουν σ' αυτόν τους μαθητές τους, μαζί με τους Ηρωδιανούς, λέγοντας: Δάσκαλε, ξέρουμε ότι λες την αλήθεια, και διδάσκεις αληθινά τον δρόμο τού Θεού, και δεν σε μέλει για κανέναν· επειδή, δεν κοιτάζεις σε πρόσωπο ανθρώπων. Πες μας, λοιπόν: Τι νομίζεις; Επιτρέπεται να δώσουμε φόρο στον Καίσαρα ή όχι;».

Βέβαια, απέτυχαν του σκοπού των να παγιδεύσουν τον Ιησού.

Η απάντηση του Κυρίου Ιησού ήταν: «Υποκριτές, τι με πειράζετε; Δείξτε μου το νόμισμα του φόρου. Και εκείνοι τού έφεραν ένα δηνάριο. Και τους λέει: Η εικόνα αυτή και η επιγραφή τίνος είναι; Του λένε: Του Καίσαρα. Τότε, τους λέει: Αποδώστε, λοιπόν, στον Καίσαρα αυτά που ανήκουν στον Καίσαρα, και στον Θεό, αυτά που ανήκουν στον Θεό. Και όταν το άκουσαν αυτό, θαύμασαν· κι αφήνοντάς τον, έφυγαν».

Και τότε, ο Κύριος Ιησούς βρήκε την ευκαιρία να πει: «όλα τα έργα τους τα κάνουν, για να βλέπονται από τους ανθρώπους· και πλαταίνουν τα φυλακτήριά τους, και μεγαλώνουν τα κράσπεδα από τα ιμάτιά τους· και στα δείπνα αγαπούν την πρώτη θέση, και στις συναγωγές τις πρωτοκαθεδρίες, στις αγορές τούς χαιρετισμούς, και να αποκαλούνται από τους ανθρώπους: Ραββί, Ραββί».

ΤΑ ΟΥΑΙ (ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΣΑΣ) ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ

Ο Ματθαίος στο Ευαγγέλιο, καταγράφει όλα τα «ουαί» του Κυρίου απέναντι στους Γραμματείς και Φαρισαίους. Διαβάζουμε:

1.       αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· για τον λόγο ότι, κλείνετε τη βασιλεία των ουρανών μπροστά από τους ανθρώπους· επειδή, εσείς δεν μπαίνετε, αλλ' ούτε τους εισερχόμενους αφήνετε να μπουν

2.       Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, κατατρώτε τα σπίτια των χηρών, κι αυτό με την πρόφαση ότι κάνετε μεγάλες προσευχές· γι' αυτό θα λάβετε μεγαλύτερη καταδίκη

3.       Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, περιτριγυρνάτε τη θάλασσα και την ξηρά, για να κάνετε έναν προσήλυτο· και όταν γίνει, τον κάνετε γιο τής γέεννας δυο φορές περισσότερο από σας

4.       Αλλοίμονο σε σας, τυφλοί οδηγοί, που λέτε: Όποιος ορκιστεί στον ναό, δεν είναι τίποτε· όποιος, όμως, ορκιστεί στο χρυσάφι τού ναού, έχει υποχρέωση

5.       Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, αποδεκατίζετε τον δυόσμο, και τον άνηθο και το κύμινο· αφήσατε, όμως, τα βαρύτερα του νόμου: Την κρίση και το έλεος και την πίστη· αυτά έπρεπε να κάνετε, και εκείνα να μη τα αφήνετε

6.       Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, καθαρίζετε το απέξω μέρος τού ποτηριού και του πιάτου, από μέσα όμως είναι γεμάτα από αρπαγή και ακράτεια

7.       Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, μοιάζετε με ασβεστωμένους τάφους, που απέξω μεν φαίνονται ωραίοι, από μέσα όμως είναι γεμάτοι από νεκρά κόκαλα, και από κάθε ακαθαρσία

8.       Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, κτίζετε τους τάφους των προφητών, και στολίζετε τα μνημεία των δικαίων

Σήμερα, ομοίως (!) πολλές θρησκείες και χριστιανικές, ασχολούνται όχι με τις πνευματικές ανάγκες του λαού, αλλά με την άσκηση εξουσίας.

Η ανώτερη τάξη, η λεγόμενη του ανωτέρου κλήρου, ή των αρχιερέων είναι δέσμια, εγκλωβισμένη σε μια θρησκεία ανθρώπων, που δεν μπορεί να ελευθερωθεί.

Πως το γνωρίζουμε;

1.       Πολλά κέντρα ελέγχου και απόλυτης εξουσίας

2.       Εκκλησιαστική περιουσία λιμνάζουσα χωρίς αξιοποίηση

3.       Ο φτωχός παραμένει στο έλεος του Θεού

4.       Μηδενική Διδασκαλία των αποστόλων

5.       Λειτουργίες, Τελετές, θυμιατά, εικόνες, σύμβολα και λάβαρα

6.       Κανόνες, παραδόσεις, κώδικες, συνοδικές πράξεις   

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Διαβάζουμε στις Πράξεις των αποστόλων: «Εκείνοι, λοιπόν, αφού με χαρά δέχθηκαν τον λόγο του, βαπτίστηκαν· και προστέθηκαν εκείνη την ημέρα περίπου 3.000 ψυχές. Και έμεναν σταθερά στη διδασκαλία των αποστόλων, και στην κοινωνία, και στην κοπή τού άρτου και στις προσευχές».

Τέσσερα απλά στοιχεία:

1.       στη διδασκαλία των αποστόλων (να εξηγούν τις Γραφές),

2.       στην κοινωνία (το αγαπάτε αλλήλους),

3.       στην κοπή τού άρτου (το σώμα και το αίμα του Χριστού, κάθε Κυριακή),

4.       στις προσευχές των αγίων αδελφών.

Ματθαίος 22: 15 Τότε, πήγαν οι Φαρισαίοι και έκαναν συμβούλιο με ποιον τρόπο να τον παγιδεύσουν με λόγο.