ΜΕΤΑΝΟΙΑ! – ΠΩΣ;

Πράξεις 11: 18 Όταν δε τα άκουσαν αυτά, ησύχασαν και δόξαζαν τον Θεό, λέγοντας: Και στα έθνη, λοιπόν, ο Θεός έδωσε τη μετάνοια για ζωή.

Η μετάνοια και η πίστη στον Ιησού Χριστό, σώζει!

Πώς;

Δια της υιοθεσίας!

Ας το δούμε όπως το δίδαξε ο απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς τους Γαλάτες: «όταν, όμως, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός εξαπέστειλε τον Υιό του, ο οποίος γεννήθηκε από γυναίκα και υποτάχθηκε στον νόμο· για να εξαγοράσει αυτούς που ήσαν κάτω από τον νόμο, ώστε να λάβουμε την υιοθεσία. Και επειδή είστε γιοι, ο Θεός έστειλε το Πνεύμα τού Υιού του στις καρδιές σας, το οποίο κράζει: Αββά, Πατέρα».

Ο Κύριος Ιησούς, ο Χριστός το δίδαξε στον άρχοντα των Φαρισαίων τον Νικόδημο, λέγοντας: «Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από επάνω, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία τού Θεού».

Και όταν ο Νικόδημος, παραξενεύτηκε σαν γέρων και διδάσκαλος, ο Κύριος επανέλαβε: «Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει μέσα στη βασιλεία τού Θεού».

Και για να τονίσει τον λόγο Του, ο Κύριος Ιησούς, είπε: «Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος διαμέσου αυτού».

Η μετάνοια είναι μια λειτουργία της ψυχής, όπου δια της ακροάσεως του λόγου του Θεού έρχεται σε κατάνυξη η καρδιά και ταπεινώνεται μπροστά στην αλήθεια, μπροστά στον Ιησού Χριστό.    

Είναι βέβαιο (!) ότι χωρίς την ακρόαση του λόγου του Θεού, ο άνθρωπος δεν έρχεται σε μετάνοια.

Χωρίς μετάνοια, δηλαδή βαθιά συντριβή του Εγώ, μπροστά στον Χριστό δεν έρχεται συμφιλίωση με τον Θεό.

Διαβάζουμε κάτι σπουδαίο στην επιστολή του Παύλου προς τους Ρωμαίους: «Αφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, διαμέσου τού οποίου λάβαμε και την είσοδο με την πίστη σε τούτη τη χάρη, στην οποία στεκόμαστε· και καυχώμαστε στην ελπίδα τής δόξας τού Θεού».

Η μετάνοια είναι που φέρνει τον άνθρωπο πίσω στην καθαρότητα και την παιδική αγνότητα και κατόπιν η πίστη στον Ιησού, είναι η γέφυρα που ενώνει τα δύο άκρα: Τον αμαρτωλό άνθρωπο με τον άγιο Θεό!

Την ημέρα της εορτής της Πεντηκοστής, στα Ιεροσόλυμα, συνέβη κάτι συγκλονιστικό: Οι Ιουδαίοι από όλο τον κόσμο συγκεντρωμένοι για την εορτή άκουγαν τους 120 μαθητές του Χριστού να λαλούν ξένες γλώσσες, σαν σημείο και κατόπιν τον απόστολο Πέτρο να στέκεται μαζί με τους λοιπούς αποστόλους και να διδάσκει τον λόγο του Θεού και να εξηγεί το φαινόμενο δια των Γραφών.

Μετά από αυτό διαβάζουμε: «Και όταν τα άκουσαν αυτά, η καρδιά τους ήρθε σε κατάνυξη, και είπαν στον Πέτρο και στους υπόλοιπους αποστόλους: Τι πρέπει να κάνουμε, άνδρες αδελφοί;».

Και ο Πέτρος είπε σ' αυτούς: «Να μετανοήσετε, και κάθε ένας από σας να βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού Χριστού, σε άφεση αμαρτιών· και θα λάβετε τη δωρεά τού Αγίου Πνεύματος».

Και πράγματι αυτό συνέβη: «Εκείνοι, λοιπόν, αφού με χαρά δέχθηκαν τον λόγο του, βαπτίστηκαν· και προστέθηκαν εκείνη την ημέρα περίπου 3.000 ψυχές. Και έμεναν σταθερά στη διδασκαλία των αποστόλων, και στην κοινωνία, και στην κοπή τού άρτου και στις προσευχές».

Όταν ο απόστολος Παύλος βρέθηκε στην πόλη των Φιλίππων φυλακισμένος, μαζί με τον Σίλα με την κατηγορία ότι είναι Ιουδαίοι και ταράσσουν την πόλη, συνέβη μια συγκλονιστική ιστορία.

Μέσα στην φυλακή αργά το βράδυ, έγινε σεισμός και ελευθερώθηκαν τα δεσμά όλων των φυλακισμένων. Ο δεσμοφύλακας έντρομος θέλησε να θανατώσει τον εαυτό του, νομίζοντας ότι οι δέσμιοι είχαν φύγει.   

Τότε ο Παύλος, φώναξε με δυνατή κραυγή: «Μη κάνεις κακό στον εαυτό σου, διότι όλοι είμαστε εδώ!»

Και στη συνέχεια, διαβάζουμε την αντίδραση του δεσμοφύλακα: «Και αφού ζήτησε φώτα, πήδησε μέσα, και κατατρομαγμένος, έπεσε μπροστά στον Παύλο και στον Σίλα· και αφού τους έβγαλε έξω, είπε: Κύριοι, τι πρέπει να κάνω για να σωθώ; Και εκείνοι είπαν: Πίστεψε στον Κύριο Ιησού Χριστό, και θα σωθείς, εσύ και η οικογένειά σου. Και του μίλησαν τον λόγο τού Κυρίου, και σε όλους, αυτούς που ήσαν μέσα στο σπίτι του.

Η μετάνοια γίνεται δια της χάριτος του Θεού.

Γράφει ο Παύλος, προς τους Ρωμαίους: « Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια;».

Και ο Παύλος, τονίζει αυτό: «Γι αυτό, είσαι αναπολόγητος, ω άνθρωπε (του Νόμου του Μωυσή), οποιοσδήποτε και αν είσαι εσύ που κρίνεις· επειδή, σε ό,τι κρίνεις τον άλλον, κατακρίνεις τον εαυτό σου· για τον λόγο ότι, τα ίδια κάνεις εσύ που κρίνεις».

Άρα, η χάρις, η αγαθότητα, η υπομονή του ουράνιου Πατέρα, μας φέρνει στην μετάνοια, στα γόνατα της προσευχής, στην αναζήτηση του λόγου του Θεού.

Είναι η μετάνοια το μεγαλύτερο δώρο ή ευεργεσία, που έχουμε λάβει ποτέ! Αμήν.

2^η επιστολή προς Τιμόθεο 2: 25 διδάσκοντας με πραότητα αυτούς που αντιφρονούν· μήπως και ο Θεός δώσει σ' αυτούς μετάνοια, ώστε να γνωρίσουν την αλήθεια,