2018 | ΠΡΟΤΡΕΠΟΥΜΕ! ΠΑΡΗΓΟΡΟΥΜΕ! ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ!

2^η επιστολή προς Κορινθίους 11: 28 εκτός από τα εξωτερικά, ο επικείμενος αγώνας καθημερινά, η μέριμνα όλων των εκκλησιών. Ποιος ασθενεί, και δεν ασθενώ; Ποιος σκανδαλίζεται, και εγώ δεν φλέγομαι;

Το έργο του Θεού, η σωτηρία των ανθρώπων μέσα από το αποστολικό έργο, έχει πολλές αγωνίες.

Τις αγωνίες τις περνά, ο γνήσιος εργάτης του Θεού.

Ο γνήσιος εργάτης, ονομάζεται και καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού.

Ο απόστολος Παύλος γράφει προς τους Κολοσσαείς μια εκκλησία, όπως και την εκκλησία των Λαοδικέων και άλλων, τις οποίες δεν γνώρισε ο ίδιος και παρηγορεί: «Επειδή, θέλω να ξέρετε ποιον μεγάλο αγώνα (!) έχω για σας και γι' αυτούς που είναι στη Λαοδίκεια, και για όσους δεν έχουν δει σωματικά το πρόσωπό μου· για να παρηγορηθούν οι καρδιές τους, καθώς θα ενωθούν μαζί, με αγάπη, και σε κάθε πλούτο της πληροφορίας της σύνεσης».

Αγωνία!

Και ο Παύλος συνεχίζει, γράφοντας: «ώστε να γνωρίσουν το μυστήριο του Θεού και Πατέρα και του Χριστού· στον οποίο είναι κρυμμένοι όλοι οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσης. Και το λέω αυτό, για να μη σας εξαπατάει κάποιος με πιθανολογία».

Το ξαναγράφω: «για να μη σας εξαπατάει κάποιος με πιθανολογία»!

Πιο κάτω, στην επιστολή του, ο Παύλος διαμαρτύρεται: «Βλέπετε μη σας εξαπατήσει κάποιος διαμέσου της φιλοσοφίας και της μάταιης απάτης, σύμφωνα με την παράδοση των ανθρώπων, σύμφωνα με τα στοιχεία τού κόσμου, και όχι σύμφωνα με τον Χριστό».

 Και ο Παύλος συνεχίζει, να διαμαρτύρεται: «Κανένας ας μη σας στερήσει το βραβείο, με προσποίηση ταπεινοφροσύνης, και με θρησκεία των αγγέλων, ασχολούμενος με πράγματα που δεν είδε, φουσκώνοντας μάταια από τον νου της σάρκας του».

Γράφοντας προς τους Θεσσαλονικείς, ο Παύλος επίσης, διαμαρτύρεται: «Επειδή, ούτε λόγο κολακείας μεταχειριστήκαμε ποτέ, καθώς ξέρετε, ούτε πρόφαση πλεονεξίας· ο Θεός είναι μάρτυρας. Ούτε ζητήσαμε δόξα από ανθρώπους, ούτε από σας ούτε από άλλους, παρόλο που μπορούσαμε να δίνουμε βάρος ως απόστολοι του Χριστού· αλλά, σταθήκαμε γλυκείς ανάμεσά σας· όπως η τροφός περιθάλπει τα δικά της παιδιά».

Και ο Παύλος συνεχίζει την επιστολή: «έτσι, έχοντας ένθερμη αγάπη προς εσάς, έχουμε ευχαρίστηση να μεταδώσουμε όχι μονάχα το ευαγγέλιο του Θεού, αλλά και τις ψυχές μας, για τον λόγο ότι σταθήκατε αγαπητοί σε μας. Επειδή, θυμάστε, αδελφοί, τον κόπο μας και τον μόχθο· δεδομένου ότι, νύχτα και ημέρα εργαζόμενοι, για να μη επιβαρύνουμε κάποιον από σας, σας κηρύξαμε το ευαγγέλιο του Θεού».

Και ο Παύλος καταλήγει: «Εσείς είστε μάρτυρες, και ο Θεός, ότι με όσιο τρόπο και δίκαιο και άμεμπτο φερθήκαμε σε σας που πιστεύετε· καθώς ξέρετε, ότι κάθε έναν από σας ξεχωριστά, όπως ο πατέρας τα δικά του παιδιά, σας προτρέπαμε (!) και παρηγορούσαμε (!) και διαμαρτυρόμασταν (!) να περπατήσετε αντάξια του Θεού, που μας προσκαλεί στη δική του βασιλεία και δόξα».

Το ξαναγράφω: «σας προτρέπαμε και παρηγορούσαμε· και διαμαρτυρόμασταν να περπατήσετε αντάξια του Θεού».

Απευθυνόμενος προς τον Τιμόθεο, τον συνεργάτη του, ένα γνήσιο τέκνο του Θεού, γράφει ο Παύλος: «Αυτή την παραγγελία παραδίνω σε σένα, παιδί μου Τιμόθεε, σύμφωνα με τις προφητείες που προηγήθηκαν για σένα, να στρατεύεις (!) σύμφωνα μ' αυτές, την καλή στρατεία, έχοντας πίστη και συνείδηση αγαθή».  

Και ο Παύλος, προτρέπει τον Τιμόθεο: «Εσύ, λοιπόν, κακοπάθησε ως καλός στρατιώτης τού Ιησού Χριστού, Κανένας στρατευόμενος δεν εμπλέκεται στις βιοτικές υποθέσεις, για να αρέσει σ' αυτόν που τον στρατολόγησε. Αν, μάλιστα, και αγωνίζεται κάποιος, δεν στεφανώνεται, αν δεν αγωνιστεί νόμιμα».

Ο ίδιος ο Παύλος, αναφέρεται στον προσωπικό του αγώνα: «εκτός από τα εξωτερικά, ο επικείμενος αγώνας καθημερινά, η μέριμνα όλων των εκκλησιών. Ποιος ασθενεί, και δεν ασθενώ; Ποιος σκανδαλίζεται, και εγώ δεν φλέγομαι».

Το ξαναγράφω: «Ποιος σκανδαλίζεται, και εγώ δεν φλέγομαι»!

Το έργο του Θεού, έχει πολλές αγωνίες και αυτό, είναι όπως ακριβώς και η αγωνία του Ιησού στον κήπο της Γεσθημανή προσευχόμενος προς τον Πατέρα.

Διαβάζουμε από το Ευαγγέλιο του Λουκά: «Πατέρα, αν θέλεις, να απομακρύνεις από μένα τούτο το ποτήρι· όμως, όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό σου ας γίνει. Και φάνηκε σ' αυτόν ένας άγγελος από τον ουρανό ενισχύοντάς τον. Και καθώς ήρθε σε αγωνία, προσευχόταν πιο θερμά. Έγινε, μάλιστα, ο ιδρώτας του σαν θρόμβοι αίματος που κατέβαιναν στη γη».

Το ξαναγράφω: «Και καθώς ήρθε σε αγωνία, προσευχόταν πιο θερμά»!

1^η επιστολή προς Θεσσαλονκείς 2: 3 Επειδή, η προτροπή μας δεν ήταν από πλάνη ούτε από ακαθαρσία ούτε με δόλο·