TO ΕΓΩ, ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ!

Γαλ. 5:26 Μη γινώμεθα κενόδοξοι, αλλήλους ερεθίζοντες, αλλήλους φθονούντες.

Ο άνθρωπος είναι μία υπέροχη και μοναδική δημιουργία, πλασμένη από τον μέγα δημιουργό, τον Θεό κατά την εικόνα Αυτού.

Αποτελείται από το πνεύμα, την ψυχή και το σώμα, τρεις υποστάσεις που αλληλοεπηρεάζουν και αλληλεπιδρούν στην ισορροπία της προσωπικότητας.

Είναι καταπληκτικό το γεγονός, ότι κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός ανάμεσα σε δισεκατομμύρια ανθρώπους και ακόμη, ότι από την σύλληψη στην μίτρα της μάνας είναι η προσωπικότητα που αναζητά την ώρα, που θα βγει στον έξω κόσμο!

Και πράγματι:

1. Το σώμα, αναπτύσσεται από την κοιλιά της μάνας από την σύλληψη και σε 9 μήνες είναι έτοιμο να παλέψει με τα μικρόβια και την μολυσμένη ατμόσφαιρα της γης. Μέσα σε τρία χρόνια αυξάνεται η φυσική δύναμη και συντονίζει τις κινήσεις του με σχετική ευκολία, σε πέντε χρόνια μπορεί να οδηγεί ποδηλατάκι με βοηθητική ρόδα, να σκαρφαλώνει, να τρέχει …   

2. Το πνεύμα: από πέντε χρόνων το παιδί πάει στο νήπιο και μαθαίνει να εκφράζεται μέσω του παιχνιδιού, να μαθαίνει και να σκέπτεται δημιουργικά και να παίζει παιγνίδια που έχουν να κάνουν με επίλυση προβλημάτων, υπολογισμούς, συσχετισμούς και άλλα. 

3. Η ψυχή, από πολύ μικρό ζει με την μοναδική αγάπη της μάνας, του πατέρα και της οικογένειας. Καθώς μεγαλώνει κάνει φιλίες και παίζει ομαδικά παιγνίδια επιδιώκοντας την νίκη και προβολή. Αποκτά αυτοπεποίθηση όσον αφορά τις κινητικές του δεξιότητες και άλλα.

Καθώς ο άνθρωπος φτάνει στην ηλικία της εφηβείας περίπου 13 ετών παρατηρούνται μεγάλες αλλαγές στην σωματική ανάπτυξη, στην γνωστική ανάπτυξη και στην συναισθηματική ανάπτυξη του έφηβου. Σίγουρα, η μητέρα είναι το κέντρο βοήθειας, στήριξης και ελέγχου των πάντων. Ο πατέρας εξασφαλίζει την σταθερότητα και την γαλήνη μέσα στο εσωτερικό της οικογένειας.

Πόσο κρατά η εφηβεία;

Στις ημέρες μας η εφηβεία κρατά αρκετά, ακόμη και 10 χρόνια! Ο λόγος είναι: ο έντονος φόβος και η αδυναμία απογαλακτισμού των νέων από τις οικογένειες. Έτσι βλέπουμε η ηλικία του γάμου συνεχώς, να μεταβάλλεται προς τα άνω.

Τι παρουσιάζει τελικά ο άνθρωπος, στην ηλικία της ενηλικίωσης;

Ένα "εγώ", πολλά πάθη και πολλές επιθυμίες!

# Το εγώ:

Η προσωπικότητα που συνθέτει το σώμα ως έχει αναπτυχθεί ή γυμναστεί, το πνεύμα που έχει καλλιεργηθεί από τα σχολεία και τις ανώτερες σπουδές και η ψυχή με όλα τα συναισθήματα από φόβους, ανασφάλειες, έχθρες και ίσως αλαζονείες.

# Τα πάθη:

Οι αδυναμίες που έχουν εγκατασταθεί στον άνθρωπο και δεν υποχωρούν, όπως το τσιγάρο, το αλκοόλ, ουσίες και άλλα, ακόμη και ο έρωτας. Γενικά ότι δεν δαμάζεται από τον άνθρωπο δια του πνεύματος του, της λογικής του.

# Οι επιθυμίες:

Ατελείωτες επιθυμίες και όνειρα ακατάσχετα που κατακλύζουν το μυαλό και τα συναισθήματα και αλλοιώνουν τον προγραμματισμό του φρόνιμου ή σκεπτόμενου ανθρώπου.

Όταν ο άνθρωπος φτάσει σε αυτό τον προβληματισμό, τότε μπορεί να πάρει βοήθεια από αυτό που γράφει ο απόστολος Παύλος στους Ρωμαίους: «Ευρίσκω λοιπόν τον νόμον τούτον ότι, ενώ εγώ θέλω να πράττω το καλόν, πάρεστιν εις εμέ το κακόν· διότι ηδύνομαι μεν εις τον νόμον του Θεού κατά τον εσωτερικόν άνθρωπον, βλέπω όμως εν τοις μέλεσί μου άλλον νόμον αντιμαχόμενον εις τον νόμον του νοός μου, και αιχμαλωτίζοντά με εις τον νόμον της αμαρτίας, τον όντα εν τοις μέλεσί μου. Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ· τις θέλει με ελευθερώσει από του σώματος του θανάτου τούτου;»

Και ο Παύλος συμπληρώνει: «Διότι εξεύρω ότι δεν κατοικεί εν εμοί, τουτέστιν εν τη σαρκί μου, αγαθόν· επειδή το θέλειν πάρεστιν εις εμέ, το πράττειν όμως το καλόν δεν ευρίσκω· διότι δεν πράττω το αγαθόν, το οποίον θέλω· αλλά το κακόν, το οποίον δεν θέλω, τούτο πράττω. Εάν δε εγώ πράττω εκείνο το οποίον δεν θέλω, δεν εργάζομαι αυτό πλέον εγώ, αλλ' η αμαρτία η κατοικούσα εν εμοί».

   

Γράφοντας προς τους Γαλάτες, ο Παύλος λέγει: «Φανερά δε είναι τα έργα της σαρκός, τα οποία είναι μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων, περί των οποίων σας προλέγω, καθώς και προείπον, ότι οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει».

Ποιος (!) μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο, με όλα αυτά τα δεδομένα;

Μόνον ο Ιησούς Χριστός!

Διαβάζουμε στο ευαγγέλιο του Ιωάννη: «Και είπε προς αυτούς ο Ιησούς· Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής· όστις έρχεται προς εμέ, δεν θέλει πεινάσει, και όστις πιστεύει εις εμέ, δεν θέλει διψήσει πώποτε. Πλην σας είπον ότι και με είδετε και δεν πιστεύετε».

Και ο Ιησούς Χριστός, συνεχίζει: «Τούτο δε είναι το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός, παν ό,τι μοι έδωκε να μη απολέσω ουδέν εξ αυτού, αλλά να αναστήσω αυτό εν τη εσχάτη ημέρα. Και τούτο είναι το θέλημα του πέμψαντός με, πας όστις βλέπει τον Υιόν και πιστεύει εις αυτόν να έχη ζωήν αιώνιον, και εγώ θέλω αναστήσει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα».

Πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Όταν ο άνθρωπος (α) δοκιμάσει ή γευτεί το λόγο του Θεού και (β) πιστεύσει στον Ιησού Χριστό σαν Σωτήρα του και (γ) ομολογήσει με τα χείλη του τον Χριστό σαν Κύριο και Θεό του.

Γράφει ο Παύλος στους Γαλάτες: «Όσοι δε είναι του Χριστού εσταύρωσαν την σάρκα ομού με τα πάθη και τας επιθυμίας. Εάν ζώμεν κατά το Πνεύμα, ας περιπατώμεν και κατά το Πνεύμα».

Όταν ο άνθρωπος γίνει του Χριστού, ακούει με προσοχή και επιμέλεια τον λόγο του Θεού. 

Δείτε τι λέγει ο Θεός, στον προφήτη Ιεζεκιήλ: «Εάν όμως συ νουθετήσης τον δίκαιον διά να μη αμαρτήση και αυτός δεν αμαρτήση, ο δίκαιος θέλει βεβαίως ζήσει, διότι ενουθετήθη· και συ ηλευθέρωσας την ψυχήν σου».

Γαλάτες 5: 24 Όσοι δε είναι του Χριστού εσταύρωσαν την σάρκα ομού με τα πάθη και τας επιθυμίας. Εάν ζώμεν κατά το Πνεύμα, ας περιπατώμεν και κατά το Πνεύμα.