ΜΟΛΥΣΜΟΣ ΣΑΡΚΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ!

2^η επιστολή προς Κορινθίους 7: 1 Έχοντες λοιπόν, αγαπητοί, ταύτας τας επαγγελίας, ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, εκπληρούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού.

Σήμερα οι άνθρωποι δίνουν μεγάλη σημασία στις μολυσματικές ασθένειες, στην χρηματοδότηση προγραμμάτων καταπολέμησης, καθώς φοβούνται για εκτεταμένη επέκταση και κίνδυνο ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων.

Όμως λίγοι άνθρωποι προσέχουν την μόλυνση της σαρκός και του πνεύματος, κατά τον λόγο του Θεού.

Όταν οι Φαρισαίοι προσέγγισαν τον Κύριο Ιησού και τους μαθητές, τους κατηγόρησαν «ως απαράδεκτο» τον τρόπο και την συνήθεια των μαθητών να μην πλένονται όπως εκείνοι μέχρι του αγκώνα, κατά την παράδοση των πρεσβυτέρων.

Ο Κύριος Ιησούς, κάλυψε τους μαθητές και αποκρίθηκε: «καλώς προεφήτευσεν ο Ησαΐας περί υμών των υποκριτών, ως είναι γεγραμμένον· Ούτος ο λαός διά των χειλέων με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ' εμού. Εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων».

Κατόπιν στράφηκε προς τον όχλο και είπε: «Ακούετέ μου πάντες και νοείτε. Δεν είναι ουδέν εισερχόμενον έξωθεν του ανθρώπου εις αυτόν, το οποίον δύναται να μολύνη αυτόν, αλλά τα εξερχόμενα απ' αυτού, εκείνα είναι τα μολύνοντα τον άνθρωπον. Ο έχων ώτα διά να ακούη, ας ακούη».

Λίγο αργότερα, οι δώδεκα πλησίασαν ιδιαίτερα τον Κύριο με απορία. Και  Κύριος έδωσε πιο λεπτομερή απάντηση: «Ούτω και σεις ασύνετοι είσθε; δεν καταλαμβάνετε ότι παν το έξωθεν εισερχόμενον εις τον άνθρωπον δεν δύναται να μολύνη αυτόν; διότι δεν εισέρχεται εις την καρδίαν αυτού, αλλ' εις την κοιλίαν, και εξέρχεται εις τον αφεδρώνα, καθαρίζον πάντα τα φαγητά».

Τι είναι αυτό που τελικά μολύνει τον άνθρωπο, κατά τον Κύριο Ιησού;

Διαβάζουμε: «Έλεγε δε ότι το εξερχόμενον εκ του ανθρώπου, εκείνο μολύνει τον άνθρωπον. Διότι έσωθεν εκ της καρδίας των ανθρώπων εξέρχονται οι διαλογισμοί οι κακοί, μοιχείαι, πορνείαι, φόνοι, κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ασέλγεια, βλέμμα πονηρόν· βλασφημία, υπερηφανία, αφροσύνη».

Και ερχόμαστε να εφαρμόσουμε αυτή την διδασκαλία στην καθημερινή ζωή μας.

Τα μολύσματα (α) της σαρκός (μοιχεία – πορνεία – ακαθαρσία) και (β) του πνεύματος (συνείδηση).

Ο απόστολος Παύλος γράφει προς του Κορίνθιους, για τις σχέσεις των αγίων και πιστών ανθρώπων με τον σύγχρονο κόσμο: «Μη ομοζυγείτε με τους απίστους· διότι τίνα μετοχήν έχει η δικαιοσύνη με την ανομίαν; τίνα δε κοινωνίαν το φως προς το σκότος; Τίνα δε συμφωνίαν ο Χριστός με τον Βελίαλ; ή τίνα μερίδα ο πιστός με τον άπιστον; Τίνα δε συμβίβασιν ο ναός του Θεού με τα είδωλα; διότι σεις είσθε ναός Θεού ζώντος, καθώς είπεν ο Θεός ότι θέλω κατοικεί εν αυτοίς και περιπατεί, και θέλω είσθαι Θεός αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός μου».

Ο πιστός ξεχνά, ότι είναι ναός του Θεού και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα του.

Η συνεχής επαφή και η κοινωνία ενός πιστού, με ανθρώπους που δεν γνωρίζουν την χάρη του Χριστού, ή την αγάπη του Θεού φέρνει το μόλυσμα της αμαρτίας και ανυπακοής ξανά μέσα στον άνθρωπο. Αυτό το μόλυσμα, φθείρει τα χρηστά ήθη του αγίου ανθρώπου. Μολύνει την ψυχή (τα συναισθήματα), το πνεύμα (η συνείδηση) και το σώμα του (με μοιχεία, πορνεία και ακαθαρσία). Αποτέλεσμα, η διακοπή της ευλογίας του Θεού.

Γιαυτό και η εντολή του λόγου του Θεού: «Διά τούτο. Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε, λέγει Κύριος, και μη εγγίσητε ακάθαρτον, και εγώ θέλω σας δεχθή, και θέλω είσθαι Πατήρ σας, και σεις θέλετε είσθαι υιοί μου και θυγατέρες, λέγει Κύριος παντοκράτωρ».

Γιατί, άραγε, χάνουμε ή στερούμαστε την ευλογία του Θεού;  

Λόγω ανυπακοής, ή επιπολαιότητας!

Διαβάζουμε από το Δευτερονόμιο: «Και εάν υπακούης επιμελώς εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου, διά να προσέχης να κάμνης πάσας τας εντολάς αυτού, τας οποίας εγώ προστάζω εις σε σήμερον, θέλει σε υψώσει Κύριος ο Θεός σου υπεράνω πάντων των εθνών της γής· και θέλουσιν ελθεί επί σε πάσαι αι ευλογίαι αύται και θέλουσι σε ευρεί, εάν υπακούσης εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου».

1^η επιστολή Πέτρου 1: 13 Διά τούτο αναζωσθέντες τας οσφύας της διανοίας σας, εγκρατεύεσθε και έχετε τελείαν ελπίδα εις την χάριν την ερχομένην εις εσάς, όταν αποκαλυφθή ο Ιησούς Χριστός, ως τέκνα υπακοής μη συμμορφούμενοι με τας προτέρας επιθυμίας, τας οποίας είχετε εν αγνοία υμών, αλλά καθώς είναι άγιος εκείνος, όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή· διότι είναι γεγραμμένον· Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος.