ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΜΕΛΕΙΩΝΕΙ ΕΝΑ ΓΑΜΟ; - ΜΕΡΟΣ ΙΙI

1^ο βιβλίο Σαμουήλ 19: 11 Και απέστειλεν ο Σαούλ μηνυτάς προς τον οίκον του Δαβίδ, διά να παραφυλάξωσιν αυτόν και να θανατώσωσιν αυτόν το πρωΐ· απήγγειλε δε προς τον Δαβίδ η Μιχάλ, η γυνή αυτού, λέγουσα, Εάν δεν σώσης την ζωήν σου την νύκτα ταύτην, αύριον θέλεις θανατωθή. Και κατεβίβασεν η Μιχάλ τον Δαβίδ διά της θυρίδος· και ανεχώρησε και έφυγε και διεσώθη.

Για το 2ο μέρος πατήστε, εδώ:

Για το 1ο μέρος πατήστε, εδώ:

Στο σημερινό αφιέρωμα του θέματος, έχουμε να δούμε τις 3 φάσεις μια αληθινής πορείας δια βίου γάμου.

# Χρόνια (!) προσαρμογής και αποδοχής των ρόλων:

Κάθε νέο ζευγάρι, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα απογοητεύεται! Σε βαθμό που θρηνολογεί γιατί ήθελε και παντρεύτηκε! Μάλιστα ζει αυτή την ψυχική οδύνη μόνος του ο κάθε ένας, χωρίς να το πει σε κανένα, ούτε στους γονείς.  Μερικοί, ίσως καταφεύγουν σε Ψυχολόγο ή σε συναδέλφους για παρηγοριά. Είναι τα χρόνια που θα περάσουν έως ότου ο κάθε ένας από τους συζύγους καταλάβει τον ρόλο του ενώπιον του Θεού. Ομοιάζει με την στρατολογία που ξαφνικά ένας δεκανέας χωρίς μόρφωση μπορεί βρεθεί προϊστάμενος ενός φαντάρου που έχει τελειώσει ανώτερες ή ανώτατες σπουδές. Για μια χρονική περίοδο ο φαντάρος δεν μπορεί να καταλάβει γιατί θα πρέπει να υπακούει στον δεκανέα! Έτσι και το νέο ζευγάρι, πιθανόν η σύζυγος να έχει καλύτερη μόρφωση ή και ευστροφία από τον άνδρα και να μην ανέχεται τον δεύτερο ρόλο της συζύγου. Είναι πράγματι μια δύσκολη περίοδος και … τραγική!  

Ποιος μπορεί να βοηθήσει;

Μόνον ο λόγος του Θεού!

Διαβάζουμε από την επιστολή προς Φιλιππησίους, ώστε να βρούμε το κλειδί: 

«Εάν λοιπόν υπάρχη τις παρηγορία εν Χριστώ ή τις παραμυθία αγάπης, ή τις κοινωνία Πνεύματος ή σπλάγχνα τινά και οικτιρμοί, κάμετε πλήρη την χαράν μου, να φρονήτε το αυτό, έχοντες την αυτήν αγάπην, όντες ομόψυχοι και ομόφρονες».

       

Φαίνεται πολύ καθαρά, ότι για να υπάρχει το αυτό φρόνημα στην σκέψη και η αυτή αγάπη και ομοψυχία στην καρδιά, σε ένα ζευγάρι άνδρα και γυναίκα, ένας είναι ο τρόπος και ο μοναδικός: Η Σύγκλιση (!) δια της αγάπης του Θεού, της παρηγορίας του Χριστού και δια της κοινωνίας του Αγίου Πνεύματος!

Ο άνδρας μαθαίνει να αγαπά την γυναίκα του σαν το σώμα του και η γυναίκα μαθαίνει να υπακούει ως εις τον Χριστό.

Είναι λοιπόν χρόνος προσαρμογής και μαθητείας. Σε άλλους μπορεί να κρατήσει 3 χρόνια και σε άλλους μπορεί και 10 χρόνια!   

# Χρόνια (!) δοκιμασίας της συζυγικής αγάπης:

Η συζυγική αγάπη δοκιμάζεται από ξαφνικά και απρόβλεπτα συμβάντα. Μια σοβαρή και μακρά ασθένεια! Μια ξαφνική απώλεια εργασίας! Μια ξαφνική αλλαγή συμπεριφοράς από ψυχασθένεια! 

Εδώ να θυμόμαστε: ότι είναι πολύτιμο και ακριβό θα δοκιμαστεί. Όπως και η αγάπη του Αβραάμ προς τον Θεό μετά από την απόκτηση του αγαθού, του Ισαάκ, δοκιμάστηκε σκληρά με την απαίτηση του Θεού να θυσιάσει τον γιο του στο όρος Μοριά.   

Με τον ίδιο τρόπο δοκιμάζεται η συζυγική αγάπη από περιστατικά απρόβλεπτα και πολύ έντονα. Εδώ θα φανεί η αγάπη του άνδρα και η υπακοή της γυναίκας. Δείτε τι λέγει ο λόγος του Θεού: «Πράττετε τα πάντα χωρίς γογγυσμών και αμφισβητήσεων, διά να γίνησθε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού αμώμητα εν μέσω γενεάς σκολιάς και διεστραμμένης».

Ο άνδρας και η γυναίκα οφείλουν να κάμουν τα πάντα, που αφορούν τον ρόλο τους, χωρίς γογγυσμό ή αμφισβήτηση, σαν τέκνα Θεού τέλεια (αμώμητα)!

# Χρόνια (!) αληθινής αγάπης:

Επί τέλους τα χρόνια της αληθινής αγάπης. Έρχονται και αυτά στο τέλος της μαθητείας. Μετά πόσο χρόνο; Εξαρτάται! Δειτε τι λέγει ο απόστολος Παύλος προς τους Εβραίους: «Επειδή ενώ ως προς τον καιρόν έπρεπε να ήσθε διδάσκαλοι, πάλιν έχετε χρείαν του να σας διδάσκη τις τα αρχικά στοιχεία των λόγων του Θεού, και κατηντήσατε να έχητε χρείαν γάλακτος και ουχί στερεάς τροφής».

Υπάρχουν πιστοί που χάνουν την απόδοση που θα έπρεπε και σαν αποτέλεσμα, χάνουν και καθυστερούν την ευλογία του Θεού στην συζυγική ζωή των. Η απόδοση της μαθητείας είναι πόσο ενωρίς προσέχουμε, καταλαβαίνουμε και αλλάζουμε την στάση και τον χαρακτήρα μας, χωρίς "στραπάτσα" στην ζωή μας.

Πόσα ζευγάρια χριστιανικά, σήμερα χωρίζουν; Πολλά!

    

Γιατί;

Διότι είναι άφρονες ή μωροί και δεν χαλιναγωγούν τα πάθη και τις επιθυμίες των!

Όμως, αντιμετωπίζουν μια φοβερή κατηγορία από τον ίδιο τον Κύριο Ιησού: 

«Εγώ όμως σας λέγω ότι όστις χωρισθή την γυναίκα αυτού παρεκτός λόγου πορνείας, κάμνει αυτήν να μοιχεύηται, και όστις λάβη γυναίκα κεχωρισμένην, γίνεται μοιχός».

Και όλα αυτά σε μια στιγμή αφροσύνης!

Τελειώνοντας, ας δούμε τι λέγει ο Κύριος για τον μωρό άνδρα: 

«Και πας ο ακούων τους λόγους μου τούτους και μη κάμνων αυτούς θέλει ομοιωθή με άνδρα μωρόν, όστις ωκοδόμησε την οικίαν αυτού επί την άμμον· και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέβαλον εις την οικίαν εκείνην, και έπεσε, και ήτο η πτώσις αυτής μεγάλη».

Ματθαίος 19: 5 Ένεκεν τούτου θέλει αφήσει άνθρωπος τον πατέρα και την μητέρα και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού, και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν; Ώστε δεν είναι πλέον δύο, αλλά μία σαρξ. Εκείνο λοιπόν το οποίον ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος ας μη χωρίζη.