ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ!

Ψαλμούς 15: 3 Ο μη καταλαλών διά της γλώσσης αυτού, μηδέ πράττων κακόν εις τον φίλον αυτού, μηδέ δεχόμενος ονειδισμόν κατά του πλησίον αυτού.

Η βασιλεία των ουρανών είναι ένας στόχος, για πολλούς πιστούς χριστιανούς. 

Όμως, ο στόχος για να γίνει πραγματικότητα χρειάζεται όραση! Και η όραση δίδεται από τον λόγο του Θεού. Όταν ο πιστός δεν μελετά τις Γραφές δεν έχει όραση. Και όμως, μπορεί να κάμει τακτικά νηστείες ή να ταλαιπωρεί την ψυχή του, δυστυχώς ματαίως. 

Διαβάζουμε τι λέγει ο Θεός, δια του προφήτου Ησαΐα: «Ιδού, νηστεύετε διά δίκας και έριδας και γρονθίζετε ασεβώς· μη νηστεύετε, καθώς την σήμερον, διά να ακουσθή άνωθεν η φωνή σας. Τοιαύτη είναι η νηστεία, την οποίαν εγώ εξέλεξα; να ταλαιπωρή ο άνθρωπος την ψυχήν αυτού μίαν ημέραν; να κλίνη την κεφαλήν αυτού ως σπάρτον και να υποστρόνη σάκκον και στάκτην εις εαυτόν; νηστείαν θέλεις ονομάσει τούτο και ημέραν δεκτήν εις τον Κύριον;».

Αυτό φανερώνει ένα λαό που φέρεται υποκριτικά και έχει την δική του θρησκεία ή την λεγόμενη «εθελοθρησκεία». Μια θρησκεία στα μέτρα του θρησκευόμενου! Όμως ο Δαβίδ, ο άνθρωπος του Θεού διερωτάται με ανησυχία: «Κύριε, τις θέλει κατοικήσει εν τη σκηνή σου; τις θέλει κατοικήσει εν τω όρει τω αγίω σου;» Και παίρνει την απάντηση δια Πνεύματος Αγίου: «Ο περιπατών εν ακεραιότητι και εργαζόμενος δικαιοσύνην, και λαλών αλήθειαν εν τη καρδία αυτού». 

Στο ίδιο πνεύμα είναι και η απάντηση του Θεού δια του προφήτου Ησαΐα, σχετικά με την αληθινή νηστεία: «Η νηστεία την οποίαν εγώ εξέλεξα, δεν είναι αύτη; το να λύης τους δεσμούς της κακίας, το να διαλύης τα βαρέα φορτία και το να αφίνης ελευθέρους τους καταδεδυναστευμένους και το να συντρίβης πάντα ζυγόν; Δεν είναι το να διαμοιράζης τον άρτον σου εις τον πεινώντα και να εισάγης εις την οικίαν σου τους αστέγους πτωχούς; όταν βλέπης τον γυμνόν, να ενδύης αυτόν, και να μη κρύπτης σεαυτόν από της σαρκός σου;

Κάποτε στις ημέρες του Ιησού Χριστού, οι μαθητές πλησίασαν τον Κύριο με ένα ερώτημα: Ποιός άραγε είναι μεγαλύτερος στην βασιλεία των ουρανών;»  Ο Κύριος δεν απάντησε, όμως αναζήτησε και πήρε κοντά του ένα παιδί, το έστησε ανάμεσα τους και είπε: «Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών». 

Ο Κύριος Ιησούς, ζήτησε την μετάνοια των μαθητών, από την ανοησία τους και την δημιουργία όρασης! Η όραση αφορούσε την εικόνα ενός παιδιού. Το πρότυπο της συμπεριφοράς ενός παιδιού. Την καθαρότητα της καρδιάς, την ακεραιότητα και το ευθύ πνεύμα ενός παιδιού. Πόσους εχθρούς έχει ένα παιδί; Κανένα! Γιατί; Διότι έχει πατέρα δυνατό και άγρυπνη μητέρα.

Μετά από λίγο συνέχισε ο Κύριος: «Όστις λοιπόν ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος είναι ο μεγαλήτερος εν τη βασιλεία των ουρανών». Ο Κύριος εδώ έθεσε το ύψος, ή καλύτερα το μέγεθος της ταπείνωσης. Ταπείνωση σημαίνει να είσαι βασιλιάς και να αφήσεις την δόξα σου. Να είναι σημαντικός, σπουδαίος ή φτασμένος και να οραματιστείς ότι είσαι αρχάριος και άχρηστος! Αυτή η κένωση, ή άδειασμα, ή απάρνηση της θέσης που απολαμβάνει τιμές και επίγειο δόξα, ονομάζεται ταπείνωση.

Πόσο εύκολο είναι;  

   

Δεν είναι εύκολο! 

Διαβάζουμε: «Και ο Ιησούς είπε προς τους μαθητάς αυτού· Αληθώς σας λέγω ότι δυσκόλως θέλει εισέλθει πλούσιος εις την βασιλείαν των ουρανών».

Έντρομοι οι μαθητές, ρώτησαν τον Κύριο: «Ακούσαντες δε οι μαθηταί αυτού εξεπλήττοντο σφόδρα, λέγοντες· Τις λοιπόν δύναται να σωθή;» Και πήραν την απάντηση από τον Κύριο, που τους κοίταξε: «Εμβλέψας δε ο Ιησούς, είπε προς αυτούς· Παρά ανθρώποις τούτο αδύνατον είναι, παρά τω Θεώ όμως τα πάντα είναι δυνατά». Αμήν.

 Ψαλμούς 15: 4 Εις τους οφθαλμούς αυτού καταφρονείται ο αχρείος· τιμά δε τους φοβουμένους τον Κύριον