ΤΙ ΑΚΟΥΤΕ, ΠΩΣ ΑΚΟΥΤΕ!

Μάρκος 4: 24 Και έλεγε προς αυτούς· Προσέχετε τι ακούετε. Με οποίον μέτρον μετρείτε, θέλει μετρηθή εις εσάς, και θέλει γείνει προσθήκη εις εσάς τους ακούοντας. Διότι όστις έχει, θέλει δοθή εις αυτόν· και όστις δεν έχει, και εκείνο το οποίον έχει θέλει αφαιρεθή απ' αυτού.

Η ακοή μας είναι μια από τις πέντε αισθήσεις τις οποίες μας  έχει χαρίσει ο Θεός, όπως την ακοή, την όσφρηση, την γεύση, την όραση και την αφή! 

Ιδιαίτερα ο Θεός έδωσε τα αυτιά, με ένα σκοπό: «Και έλεγε προς αυτούς· Ο έχων ώτα διά να ακούη, ας ακούη».

Ένα από τα πρώτα πράγματα που συνέβησαν καθώς ο Κύριος Ιησούς άρχισε την διακονία ήταν η συγκέντρωση πλήθους, με δίψα να ακούσει. Διαβάζουμε: «Ενώ δε ο όχλος συνέθλιβεν αυτόν διά να ακούη τον λόγον του Θεού, αυτός ίστατο πλησίον της λίμνης Γεννησαρέτ». Ο δε Κύριος Ιησούς δίδασκε τους όχλους με κάθε ευκαιρία. Το ότι δίδασκε σημαίνει ότι μιλούσε με υπομονή, με παραδείγματα, με μέθοδο, με άμεση επικοινωνία.

Μια από τις πιο σημαντικές παραβολές του Κυρίου μας ήταν αυτή του καλού Σπορέα, ο οποίος είχε ένα άφθονο και καλό σπόρο και έσπειρε παντού σε όλο το χωράφι του. Με βάση αυτή την παραβολή ο Κύριος Ιησούς έδωσε το μάθημα της ορθής ακοής! Ορθή ακοή σημαίνει καλή χρήση της αίσθησης της ακοής! Ας το δούμε:

# οι δε σπειρόμενοι παρά την οδόν είναι οι ακούοντες:

Η πρώτη κατηγορία ήσαν οι άνθρωποι, που δεν είχαν αυτιά ώστε να ακούσουν τον λόγο του Θεού. Προφανώς είχαν αυτιά, ώστε να ακούν το ψέμα, την πλάνη, την πορνεία και την μοιχεία. Ο διάβολος τους πλησίασε και τους αφαίρεσε εντελώς ό, τι αγαθό άκουσαν ώστε να προσκόψουν, να συλληφθούν και να καταδικαστούν αιώνια.      

# Οι δε επί της πέτρας είναι εκείνοι οίτινες, όταν ακούσωσι:

Η δεύτερη κατηγορία ήσαν οι άνθρωποι που έδωσαν προσοχή να ακούσουν τι έλεγε ο Χριστός με ένα επιπόλαιο τρόπο. Δηλαδή άκουγαν ταυτόχρονα και άλλες φωνές, που είχαν ενδιαφέρον με αποτέλεσμα ο λόγος του Θεού να μην πάει βαθιά μέσα στην καρδιά. Όταν έγινε μια φιλική συζήτηση ή μια κόντρα με τους φίλους για την πίστη στον Ιησού Χριστό και την διδασκαλία, τότε αποφάσισαν ότι δεν ήταν γι αυτούς τα λόγια αυτά και ο δρόμος αυτός. 

# Το δε πεσόν εις τας ακάνθας, ούτοι είναι εκείνοι οίτινες ήκουσαν:

Η τρίτη κατηγορία ήσαν οι άνθρωποι που έδωσαν προσοχή, ώστε να ακούσουν και να λάβουν από τον Χριστό την εμπειρία της σωτηρίας και της αναγέννησης. Ξεκίνησαν τον δρόμο του Χριστού αλλά δεν κατάλαβαν σωστά τα λόγια του Κυρίου Ιησού και την έμφαση που έδινε στην καθημερινή ζωή: «Έλεγε δε προς πάντας· Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού καθ' ημέραν και ας με ακολουθή. Διότι όστις θέλει να σώση την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν· και όστις απολέση την ζωήν αυτού ένεκεν ομού, ούτος θέλει σώσει αυτήν».

  

# Το δε εις την καλήν γην, ούτοι είναι εκείνοι, οίτινες ακούσαντες τον λόγον:

Η τέταρτη κατηγορία ήσαν οι άνθρωποι που άκουσαν τον λόγο του Θεού και χωρίς καθυστέρηση άνοιξαν την καρδιά τους, ώστε να φυλάξουν σαν θησαυρό τα λόγια της πίστεως. Εννόησαν ότι έπρεπε να βάλουν ένα ατομικό κεφάλαιο. Ας δούμε τι γράφει ο απόστολος Παύλος προς τον Τιμόθεο, σχετικά με την γυναίκα: «θέλει όμως σωθή, εάν μείνωσιν εις την πίστιν και αγάπην και αγιασμόν μετά σωφροσύνης». Ο λόγος του Θεού για να γίνει σωτήριος έχει προϋποθέσεις. Διαβάζουμε ακόμη από την επιστολή προς Τίτο: «Διότι εφανερώθη η χάρις του Θεού η σωτήριος εις πάντας ανθρώπους, διδάσκουσα ημάς να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς επιθυμίας και να ζήσωμεν σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι αιώνι».

Το σημερινό άρθρο είναι αφιερωμένο στο τι, ή πώς, ακούμε! Σε όλες τις πιο πάνω περιπτώσεις οι άνθρωποι άκουσαν, αλλά μόνον η τέταρτη περίπτωση ήταν εκείνη που εργάστηκε με σωφροσύνη, με δικαιοσύνη και ευσέβεια!

#  με σωφροσύνη

Η σωτηρία μας χρειάζεται κατεργασία, ώστε από «σωζόμενος» για να γίνει «σωσμένος». Διαβάζουμε: «Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπηκούσατε, ουχί ως εν τη παρουσία μου μόνον, αλλά τώρα πολύ περισσότερον εν τη απουσία μου, μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν· διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το ενεργείν κατά την ευδοκίαν αυτού». Η σωφροσύνη δίνει στον άγιο και πιστό άνθρωπο, την υπομονή ώστε να καρποφορήσει έναν άγιο καρπό.

# με δικαιοσύνη

Η δικαιοσύνη είναι αυτό το υλικό, ή κεφάλαιο που διαθέτουμε εμείς, ώστε να γίνει καλός ο καρπός. Διαφορετικά ο καρπός μας θα είναι άδικος, πονηρός και οκνηρός και θα λάβει κατάκριση.

# με  ευσέβεια

Η ευσέβεια είναι επίσης το υλικό που διαθέτουμε εμείς, ώστε ο φόβος του Θεού να κυριαρχεί στις σκέψεις και τις αποφάσεις μας, που τροφοδοτούν την συνείδηση μας. Αν λείψει ο φόβος του Θεού πλησιάζει το ναυάγιο στην πορεία μας. Διαβάζουμε: «Ταύτην την παραγγελίαν παραδίδω εις σε, τέκνον Τιμόθεε, κατά τας προγενομένας προφητείας περί σου, να στρατεύης κατ' αυτάς την καλήν στρατείαν, έχων πίστιν και αγαθήν συνείδησιν, την οποίαν τινές αποβαλόντες εναυάγησαν εις την πίστιν».

 Γαλάτας 3: 2 Τούτο μόνον θέλω να μάθω από σάς· Εξ έργων νόμου ελάβετε το Πνεύμα, ή εξ ακοής της πίστεως;