ΜΑΘΗΤΕΣ ΛΥΚΕΙΟΥ! ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ;

Ψαλμοί του Δαβίδ 14: 2  Ο Κύριος διέκυψεν εξ ουρανού επί τους υιούς των ανθρώπων διά να ίδη εάν ήναι τις έχων σύνεσιν, εκζητών τον Θεόν.

Αγαπητό μου παιδί, μόλις τέλειωσες το γυμνάσιο και ολοκλήρωσες τις βασικές ή υποχρεωτικές σπουδές και απέκτησες το Απολυτήριο Γυμνασίου με το οποίο μπορείς να εργασθείς αν το θέλεις. Έχεις ήδη αποκτήσει τις ικανότητες να σκέπτεσαι, να ολοκληρώνεις μια εργασία και γνώσεις ώστε να εκτελέσεις μια σειρά καθηκόντων και να αμειφτείς. Όμως, μπροστά σου ανοίγεται μια ευκαιρία περαιτέρω σπουδών, ώστε να ετοιμαστείς για Πανεπιστημιακές σπουδές και μια εργασιακή εμπειρία με συγκεκριμένο αντικείμενο που ίσως θα το ήθελες από τώρα.  Αυτό είναι το Λύκειο. Το Λύκειον ετυμολογικά, ήταν η περίβολος του ναού του Λυκείου Απόλλωνα, όπου ήταν η σχολή του Αριστοτέλη. Έτσι λοιπόν καλείσαι τώρα να αποφασίσεις γιατί πρέπει να συνεχίσεις στο Λύκειο, το οποίο έχει αυξημένες σχολικές απαιτήσεις καθώς το βάθος και η ευρύτητα των μαθημάτων μεγαλώνουν. Το άρθρο αυτό είναι κατάλληλο για σένα.

Γιατί άραγε, αυτό το σημείωμα και πώς συνδέεται με τον λόγο του Θεού;

Διότι ο έφηβος στην ηλικία των 15 ετών, πρέπει να σκεφτεί και να αποφασίσει ποιο δρόμο ή σταδιοδρομία  θα ακολουθήσει από ενωρίς.   Ο λόγος του Θεού, μας προλαμβάνει λέγοντας στις Παροιμίες: «και συ στενάζης εις τα έσχατά σου, όταν η σαρξ σου και το σώμα σου καταναλωθώσι, και λέγης, Πως εμίσησα την παιδείαν, και η καρδία μου κατεφρόνησε τους ελέγχους, και δεν υπήκουσα εις την φωνήν των διδασκόντων με, ουδέ έκλινα το ωτίον μου εις τους νουθετούντάς με». Είναι αλήθεια ότι ο άνθρωπος από μικρός μόλις έρθει σε επαφή για πρώτη φορά με το σχολείο του δημιουργείται μια άρνηση. Δεν θέλει να παρακολουθήσει. Βαριέται, ντρέπεται, φοβάται αρνείται να συνεργαστεί. Και τότε ο ρόλος της μητέρας και του πατέρα είναι να κάνει ευχάριστη αυτή την παιδεία για τα επόμενα 6 συν 3 χρόνια. Όμως τώρα, σαν έφηβος καλείται να σκεφτεί ώριμα. Να λάβει υπόψη τις συμβουλές των μεγάλων ανθρώπων και όχι των νέων, της παρέας του.  Ακόμη ο λόγος του Θεού λέγει: «Η σοφία είναι το πρώτιστον· απόκτησον σοφίαν· και υπέρ πάσαν απόκτησίν σου απόκτησον σύνεσιν» Τι είναι σοφία; Και τι είναι σύνεση;

Η σοφία:

Η σοφία είναι η ενδελεχής μελέτη, η αναλυτική σκέψη. Τα μαθήματα στο Λύκειο έχουν αυτή την δομή καθώς χωρίζονται (α) σε μαθήματα Γενικής Παιδείας και (β) σε μαθήματα ομάδων Προσανατολισμού. Τα πρώτα βοηθούν στην εξάσκηση της αναλυτικής σκέψης, ώστε ο νέος να ετοιμαστεί για τις ανώτερες σπουδές του Πανεπιστημίου. Η αναλυτική σκέψη έρχεται εξετάζοντας ένα εύρος θεμάτων από Θρησκευτικά, Λογοτεχνία, Ιστορία, έως Μαθηματικά, Στατιστική ή Βιολογία. Το ζήτημα που απασχολεί τον μαθητή είναι το πλήθος των μαθημάτων και της ύλης, καθώς και οι απαιτήσεις του Καθηγητή. Ένα μυστικό επιτυχίας για τον μαθητή είναι να μάθει να συνεργάζεται με τον Καθηγητή και να μην φοβάται. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συγκεντρώνει τις απορίες του και να πλησιάζει τον καθηγητή με θάρρος και με πνεύμα ταπεινό ώστε να βοηθηθεί και να μάθει. Είναι αλήθεια ότι ένας μαθητής με καλό πνεύμα βρίσκει χάρη στον Καθηγητή και μπορεί να ασχοληθεί μαζί του αρκετά, ώστε να του δείξει τον τρόπο του σκέπτεσθαι. Δεν ξεχνάμε ότι πολλοί γονείς εδώ δεν μπορούν να βοηθήσουν λόγω έλλειψης γνώσεων. Τα Φροντιστήρια χρειάζονται; Η απάντηση έρχεται από τους γονείς που δηλώνουν τις οικονομικές δυνάμεις των ή την ανάγκη και την δίψα του παιδιού.           

Η σύνεση:

Η σύνεση είναι η απόκτηση γνώσεων. Η τακτοποίηση των γνώσεων στο μυαλό και την σκέψη.  Εδώ είναι τα μαθήματα Προσανατολισμού αλλά και τα μαθήματα επιλογής, με επί πλέον ώρες μαθητείας, ανάλογα με το ενδιαφέρον του μαθητή. Η απόκτηση γνώσεων είναι σαν μια αποθήκη, ή ένας θησαυρός γνώσεων. Με βάση αυτή την αποθήκη γνώσεων ο άνθρωπος οικοδομεί το μέλλον του, το επάγγελμα του, τις παραστάσεις του. Στην αποθήκευση αυτή, μεγάλο ρόλο παίζει η οικογένεια και το  άμεσο περιβάλλον  ανατροφής. Εδώ είναι τα ακούσματα του ανθρώπου, οι συζητήσεις. Για παράδειγμα, στο παρελθόν οι ναυτικοί στα νησιά μας έβγαζαν παιδιά ναυτικούς διότι οι συζητήσεις ήταν γύρω από ταξίδια, φουρτούνες, λιμάνια, χρήμα και άλλα. Σήμερα οι συζητήσεις γίνονται μέσα από κοινωνικά δίκτυα και δεν ελέγχονται. Όμως οι γονείς μπορούν να συζητούν πράγματα αληθινά και ουσιαστικά για την οικογένεια, τα αιτήματα, καθώς και για τα ενεργήματα του Θεού, ώστε να παιδιά να μπορούν να διαχειριστούν την γνώση. Είναι αλήθεια ότι η γνώση «φουσκώνει» και κάνει τον μαθητή να χάνει την αίσθηση του μέτρου.  Ιδιαίτερα αν πάει καλά στα μαθήματα, όχι σε βαθμούς, και πιάνει πουλιά στον αέρα, ή βγάζει κάτι βαθμούς χωρίς να διαβάζει. Όμως, προσοχή! Αυτή η επίδοση είναι κούφια και σύντομα θα ξεφουσκώσει. Δεν μπορεί να χαρίσει ένα καλό βαθμό Απολυτηρίου Λυκείου ώστε να δώσει το προβάδισμα για μια επιτυχία σε επιθυμητή Πανεπιστημιακή σχολή. Λυπάμαι, αλλά στην αρχαιότητα το χαρτί του Λυκείου (σχολή του Αριστοτέλη) ήταν το καλύτερο!  Όμως, η εισαγωγή σε κάποια Πανεπιστημιακή σχολή δεν είναι μάταιη, χωρίς αξία. Αντίθετα το πτυχίο μιας σχολής φέρει τον νέο κοντά σε μια Ακαδημαϊκή κοινότητα. Όμως για το Πανεπιστήμιο θα μιλήσουμε άλλη φορά. Αμήν.   

   

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ. ΕΙΝΑΙ ΟΙ «ΚΟΟΥΤΣ» ΤΩΝ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ ΤΟΥΣ.  

Παροιμίες 19: 27 Παύσον, υιέ μου, να ακούης διδασκαλίαν παρεκτρέπουσαν από των λόγων της γνώσεως.