ΟΛΙΓΟΙ ΑΡΑΓΕ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΩΖΟΜΕΝΟΙ;

Αποκάλυψη 22: 10 Και λέγει προς εμέ· Μη σφραγίσης τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου· διότι ο καιρός είναι εγγύς. Όστις αδικεί ας αδικήση έτι, και όστις είναι μεμολυσμένος ας μολυνθή έτι, και ο δίκαιος ας γείνη έτι δίκαιος, και ο άγιος ας γείνη έτι άγιος.

Στις ημέρες μας, ένα χριστιανικό κράτος, έχει μεταμορφωθεί σε ένα κράτος εξουσίας του σκότους. 

Ζούμε σε μια γενεά αδικιών και μολυσμένων ανθρώπων από την αμαρτία και ασέβεια. Η ύλη, το χρήμα, το κέρδος έχουν μεγαλύτερη αξία από το πνεύμα, το ήθος, τον σεβασμό. Ζούμε έτη ειρήνης, χωρίς πόλεμο εδώ και 68 χρόνια, ή δύο γενεές. Σε αυτά τα χρόνια ο λαός μας γνώρισε την απόλυτη φτώχεια, αλλά και την οικοδόμηση της ευημερίας του μέσα από κοπιώδη εργασία, είτε στην χώρα μας ή στο εξωτερικό. Ακόμη γνώρισε την μόρφωση, καθώς από μια ανικανότητα ανάγνωσης και γραφής του πληθυσμού κατά 50 % φθάσαμε σε ανικανότητα μόλις 21,3% το 2009. Και έφτασε στο σημείο να δημιουργήσει και να χαρεί τον κόπο του, καθώς μετρούσε τα σπίτια του, ή τα κτήματα του, αλλά και τα μετρητά του. Και έφτασε η κρίση εδώ και εννέα χρόνια σαν ένα μακρύ σκοτεινό τούνελ, που κατέφαγε τα πάντα στην κοινωνία που ζούμε.

Κάτι δεν κάναμε σωστά;  

Μελετώντας τον λόγο του Θεού βλέπουμε κάτι που ο Κύριος Ιησούς τόνισε, λέγοντας:  «Προσέχετε λοιπόν πώς ακούετε· διότι όστις έχει, θέλει δοθή εις αυτόν, και όστις δεν έχει, και εκείνο το οποίον νομίζει ότι έχει θέλει αφαιρεθή απ' αυτού». Τι εννοεί; Νομίζω, δεν προσέχουμε την ώρα που ακούμε το λόγο του Θεού!

Ακούμε με σκληρότητα;

Η σκληρότητα οφείλεται στο πνεύμα, το αλαζονικό που διακατέχει τον άνθρωπο όταν πλουτίσει. Χωρίς να έχει απόλυτο νούμερο ο πλούτος, είναι σχετικός. Αν από την φτώχεια του χωριού βρέθηκες στα σαλόνια της Ευρώπης με καλή δουλειά, καλό σπίτι και καλό αυτοκίνητο, ξεχνάς τα πάντα από ένα εγωισμό και μια φιλοδοξία που ανθεί. Ακούγοντας τον λόγο του Θεού νοιώθεις ότι δεν σε αφορά αφού είναι «παραμύθι για παιδιά». Αυτός ο άνθρωπος διαβρώνει τα πάντα με την απιστία και την ασέβεια του. Η διάβρωση έχει πολλαπλασιαστικό χαρακτήρα στο περιβάλλον που τον θαυμάζουν. Έτσι η κοινωνία μας διαβρώθηκε με το ψέμα, την απάτη και την αδιαφορία.   

Ακούμε με επιπολαιότητα;

Άλλοι ακούνε το λόγο του Θεού μεν αλλά εντελώς πρόχειρα, χωρίς επιμέλεια ή περίσκεψη. Νομίζουν ότι η διδασκαλία του Χριστού είναι φιλοσοφία, δηλαδή αγάπη για σοφά λόγια. Όμως όταν έρχεται δοκιμασία από το περιβάλλον της οικογένειας για τα «σοφά λόγια» δεν δίνει άλλο συνέχεια και εγκαταλείπει την προσπάθεια.

Ακούμε με απιστία;

Άλλοι άνθρωποι ακούνε και ακολουθούν για μια περίοδο την διδαχή του Ευαγγελίου. Ίσως και να ομολογήσουν τον Χριστό, ότι τους άλλαξε την ζωή.  Όμως, η έλλειψη της καλλιέργειας  πίστεως στο πρόσωπο του Ιησού δεν τους επιτρέπει να απολαύσουν την ευλογία του Θεού μέχρι τέλους. Από αδιαφορία στην μελέτη των Γραφών και την κοινωνία των αγίων της εκκλησίας  βρίσκουν ενδιαφέρον  στις επιχειρήσεις, στις αγορές και τις πωλήσεις. Αυτός ο άνθρωπος δεν θα απολαύσει την ώρα της εισόδου στην βασιλεία των ουρανών.   

Ακούμε με αγαθότητα και πίστη;

Ο άνθρωπος που τον συγκλόνισε ο Ιησούς. Ο άνθρωπος που όταν Τον γνώρισε δάκρυσε, έκλαψε και αγάπησε τον Χριστό με όλη την δύναμη της καρδιάς και του πνεύματος. Άρχισε να καλλιεργεί την πίστη και την αγάπη σε ένα και μοναδικό πρόσωπο τον καλούμενο Σωτήρα (που σώζει από τον θάνατο) και Λυτρωτή (που πλήρωσε τα λύτρα με το αίμα Του). Είναι ο άνθρωπος που αγαπά την προσευχή στο κρυφό του δωμάτιο, το να εκζητά το πρόσωπο του Θεού, να εξομολογείται στον Θεό και να δέεται με πίστη για τα ζητήματα που τον απασχολούν πρωτίστως μέσα στην οικογένεια και κατά δεύτερον στην συγγένεια, ή την εκκλησία του Χριστού. Το χαρακτηριστικό είναι ο αγώνας και τα εμπόδια. Ακόμη η θλίψη από το περιβάλλον που δεν πιστεύει και πιέζει αντίθετα από το λόγο του Θεού. Παράδειγμα στην εργασία, ζητούν οι διευθυντές να λες ψέματα και να αλλοιώνεις την αλήθεια. Οι συγγενείς, ονειδίζουν με τις νέες αποφάσεις του άνθρωπου που φαίνονται αντικοινωνικές.      

  

 Όταν ο Κύριος τόνισε «…διότι όστις έχει, θέλει δοθή εις αυτόν, και όστις δεν έχει, και εκείνο το οποίον νομίζει ότι έχει θέλει αφαιρεθή απ' αυτού» ήθελε να δώσει το μέρος του ανθρώπου στην σχέση του με το Θεό. Το μέρος μας είναι να διαθέσουμε κάτι. Και μάλιστα σε μεγαλύτερη ποσότητα. Αυτό είναι η πίστη μας και η προσοχή μας στα μάτια του Ιησού. Ομοιάζει με τους αρίστους μαθητές στο σχολείο, που κοιτάζουν το δάσκαλο στα  μάτια! Ο άνθρωπος αυτός θα λάβει μεγαλύτερη ευλογία και δώρα πνευματικά από τον Θεό. Θα μπορέσει ο Θεός να τον καταστήσει εργάτη και οικονόμο του. Ένα ακόμη οικονόμο (διαχειριστή)  των μυστηρίων του Θεού. Ανεξάρτητα από την μόρφωση του ή την καταγωγή του ή τα πλούτη του. Αυτά είναι για τον Θεό μηδαμινά, ή μάταια. Αυτό που λέγει ο Ιησούς το γράφει και ο απόστολος Παύλος στον Τιμόθεο: «Εάν λοιπόν καθαρίση τις εαυτόν από τούτων, θέλει είσθαι σκεύος τιμίας χρήσεως, ηγιασμένον και εύχρηστον εις τον δεσπότην, ητοιμασμένον εις παν έργον αγαθόν».

Στο ερώτημα: «λίγοι οι σωζόμενοι;» η απάντηση είναι απόλυτα προσωπική. Έχει να κάνει με ποιόν εργάστηκες, δουλεύοντας όλα αυτά τα χρόνια;  Ποιόν υπηρέτησες όλα αυτά τα λίγα χρόνια που γνώρισες τον Ιησού; Την αδικία ή την δικαιοσύνη;  Την ανομία ή την υπακοή στον ουράνιο πατέρα; Αμήν.  

Ευαγγέλιο του Λουκά 13: 26 τότε θέλετε αρχίσει να λέγητε· Εφάγομεν έμπροσθέν σου και επίομεν, και εν ταις πλατείαις ημών εδίδαξας. Και θέλει ειπεί· Σας λέγω, δεν σας εξεύρω πόθεν είσθε· φύγετε απ' εμού πάντες οι εργάται της αδικίας.