ΓΑΜΟΣ | ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟ

 

Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο, εδώ:

 

 

 

 

Αγαπητοί μας φίλοι και αναγνώστες της ιστοσελίδας μας.

 

Τα ζευγάρια και «το σχολείο του γάμου», είναι το θέμα μας κάθε Τρίτη.

 

 

 

 

 

ΘΕΜΑ: ΓΑΜΟΣ | ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟ

 

Σήμερα, θα διαβάσουμε μαζί ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Δρ. Ψυχιάτρου Ανανία Καβάκα, με τίτλο: «Συζυγικά Προβλήματα & λύσεις» από τις εκδόσεις «η Λυχνία».

 

 

Αντιγράφω από το κεφάλαιο 6: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ ΑΠΟ ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟ

 

 

            Αρκετά νεαρά, αλλά και μεγαλύτερα ζευγάρια αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω του εγωκεντρισμού τους.

Ο εγωκεντρισμός είναι βασικό στοιχείο κάθε παιδιού που έρχεται στη ζωή. Γιαυτό το λόγο τα μικρά θέλουν να είναι πάντα το κέντρο της προσοχής των άλλων και δεν μπορούν να μοιραστούν εύκολα τα πράγματα τους με άλλους ή την αγάπη των γονιών τους με άλλα παιδιά.

Καθώς σιγά-σιγά μεγαλώνουν ο εγωκεντρισμός τους πρέπει να μειωθεί. Οι εμπειρίες τους από τη μια πλευρά και η διαπαιδαγώγηση τους από την άλλη πρέπει φυσιολογικά να μειώσουν τον εγωκεντρισμό τους και να τους εμπνεύσουν τον αλτρουισμό, κάτι που είναι απαραίτητο για την αρμονική συμβίωση μέσα στην οικογένεια.

Δυστυχώς όμως η ανατροφή που δέχονται μερικά παιδιά είναι τέτοια που όχι μόνο δεν τους εμπνέει τον αλτρουισμό, αλλά τους κάνει πιο εγωκεντρικούς. Επιπλεόν δεν είναι λίγοι εκείνοι που φαίνεται ότι δεν διδάσκονται από τις εμπειρίες τους και από τις επαφές τους με άλλους ανθρώπους.

Έτσι δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο ανθρώπων, που φτάνουν στην ενηλικίωση με τον εγωισμό τους τόσο φουσκωμένο όσο ήταν στη νηπιακή τους ηλικία, ίσως μάλιστα και πιο πολύ. Γιαυτό και η συμπεριφορά τους είναι τελείως εγωκεντρική.   

Πριν από το γάμο και ιδιαίτερα στην περίοδο της γνωριμίας και του αρραβώνα, ο εγωκεντρισμός σπάνια δημιουργεί σοβαρά προβλήματα. Αυτό γιατί, κάτω από την επίδραση του έντονου συναισθήματος, ο άνθρωπος – ακόμη και ένας πολύ εγωκεντρικός – έχει την τάση να δείχνει σημεία αλτρουισμού και αυτοθυσίας.

   Μετά το γάμο όμως, όταν το έντονο συναίσθημα σιγά-σιγά υποχωρεί, αρχίζουν να εκδηλώνονται σε όλη την ένταση τους τα αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα του ανθρώπου και φυσικά και ο εγωκεντρισμός του, που εκδηλώνεται όλο και πιο πολύ.

Πώς, όμως, ακριβώς εκδηλώνεται ο εγωκεντρισμός ενός άντρα ή γυναίκας; Με την επιμονή ή την απαίτηση τους να γίνεται πάντα το δικό τους ή να είναι εκείνοι συνέχεια το κέντρο της προσοχής ή των ενεργειών της οικογένειας τους.

Κάθε νέος ή νέα που αποφασίζει να παντρευτεί έχει ορισμένες επιθυμίες ή φιλοδοξίες, οι οποίες πιστεύει ότι με το γάμο θα εκπληρωθούν και θα ικανοποιηθούν σε αρκετό βαθμό. Αυτό είναι λογικό και φυσιολογικό. Κανένας δεν προχωρεί σε γάμο χωρίς να περιμένει κάτι καλό απ’ αυτόν. Όμως οι άντρες ή οι γυναίκες που δεν έχουν φουσκωμένο τον εγωισμό τους είναι πρόθυμοι να καθίσουν να συζητήσουν για να αντιληφθούν τη θέση και τις επιθυμίες του άλλου και να εγκαταλείψουν κάποια από τα σχέδια τους προκειμένου να βοηθήσουν για να γίνει η συμβίωση τους πιο αρμονική.

Αυτό δεν συμβαίνει στις περιπτώσεις που οι δύο σύζυγοι είναι εγωκεντρικοί. Ο άντρας τότε είναι προσκολλημένος στους δικούς του σκοπούς και στις δικές του επιθυμίες ή φιλοδοξίες και θέλει σώνει και καλά να τους πετύχει. Περιμένει από τη γυναίκα του να αντιληφθεί και να κατανοήσει τη θέση και τις επιδιώξεις του και να του συμπαρασταθεί για να τις εκπληρώσει, χωρίς σχεδόν καθόλου να λαμβάνει υπόψη και τις δικές τις ανάγκες.

Από την πλευρά της η εγωκεντρική γυναίκα, έχει τα δικά της σχέδια και τις δικές τις επιδιώξεις και θέλει ο άντρας της να τα υιοθετήσει και να τη βοηθήσει για να πετύχει. Με άλλα λόγια ο άντρας προσπαθεί να επιβάλλει το δικό του θέλημα και η γυναίκα το δικό της.

 Αν ακόμη βρίσκονται στην αρχή της έγγαμης ζωής τους, ο άντρας θέλει να πιστεύει ότι η γυναίκα του θα προσαρμοστεί και θα κάνει αυτό που εκείνος επιθυμεί, ενώ από την πλευρά της η γυναίκα πιστεύει ότι ο άντρας θα συμφωνήσει τελικά και θα δεχτεί τη γραμμή που εκείνη θεωρεί σωστή.

Με αυτό τον τρόπο όμως, σύντομα φτάνουν στο σημείο να προσπαθεί ο άντρας να τραβήξει τη γυναίκα του στο δικό του θέλημα κι εκείνη τον άντρας της στο δικό της. Ο ένας τραβάει απ’ εδώ και ο άλλος απ’ εκεί. Τη μια μέρα φαίνεται πως κερδίζει ο ένας και την άλλη ο άλλος.

Στην αρχή η διαμάχη γίνεται με ήπιο τόνο. Όσο όμως περνάει ο καιρός τόσο η ένταση μεταξύ τους φουντώνει. Αυτό γιατί ο άντρας αντιλαμβάνεται ότι η γυναίκα του όχι μόνο αντιστέκεται και δεν φαίνεται διατεθειμένη να τον ακολουθήσει ή να υιοθετήσει τα σχέδια και τις επιδιώξεις του, αλλά προσπαθεί να επιβάλλει τα δικά της. Από την πλευρά της η γυναίκα συνειδητοποιεί ότι ο άντρας της είναι πιο επίμονος απ’ ‘ότι είχε φανταστεί.

Τότε είναι που αρχίζει η πάλη για επικράτηση. Ο καθένας τους στρατολογεί όλα τα επιχειρήματα που μπορεί να συγκεντρώσει και όλες τις μεθόδους που μπορεί να χρησιμοποιήσει. Οι συζητήσεις που αρχίζουν σε ήπιο συνήθως τόνο ανάβουν, αφού και οι δύο μένουν σταθεροί στη γραμμή τους.

Όταν η λογική και η πειθώ δεν αποδίδουν αρχίζει η επιμονή ή η γκρίνια. Ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία και το χαρακτήρα, μπορεί ο άντρας να απαιτεί πεισματικά ή η γυναίκα να δυσφορεί και να γκρινιάζει ασταμάτητα. Μπορεί ο άντρας να παραπονιέται για έλλειψη κατανόησης από τη γυναίκα του κι εκείνη να αμφισβητεί την αγάπη του γι΄αυτήν. Ο καθένας κατηγορεί τον άλλο ότι από πείσμα δεν δέχεται την γνώμη του και όχι γιατί δεν τη θεωρεί σωστή. Ότι σώνει και καλά θέλει να γίνει το δικό του για να μη θιγεί ο εγωισμός του. Η επιμονή τους οδηγεί συχνά σε θυμούς, καυγάδες και συγκρούσεις, δημιουργεί αρκετή αναστάτωση και αφήνει πικρία και απογοήτευση μέσα τους.

Οι καλές σχέσεις τους ψυχραίνονται κάτι που φυσικά ενοχλεί και τους δύο, ιδιαίτερα εκείνον που είναι πιο ευαίσθητος συναισθηματικά, Μετά από μερικές ώρες ή και μέρες γίνεται συνήθως προσπάθεια να σπάσει ο πάγος. Την πρωτοβουλία συνήθως την παίρνει εκείνος που υποφέρει πιο πολύ από αυτή την κατάσταση. Ψάχνει να βρει μια κατάλληλη στιγμή, συνήθως το απόγευμα όταν είναι μόνοι τους στο σπίτι, μετά το βραδινό φαγητό ή το βράδυ μόλις πέσουν στο κρεββάτι και ζητάει από το σύντροφο του να συζητήσουν το θέμα που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα τους.

Η εξέλιξη της συζήτησης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες οι κυριότεροι από τους οποίους είναι:

1.     Ο τρόπος προσέγγισης του άλλου.

2.     Οι προθέσεις στη συζήτηση.

3.     Οι υποχωρήσεις αμφοτέρων των μερών.

 

 

ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:

v  Τα μαθήματα που πήραμε από τον γάμο. 

v  Το θέμα που θα προτείνετε σεις.

v  Το θέμα που θα συζητηθεί, περισσότερο.