FAITH | ΠΡΩΤΟΝ, Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ!

 

ΠΡΩΤΟΝ, Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ!

 

 

Τι είναι;  Η διαχείριση της γνώσης και η αλληλουχία των μελλοντικών θεμάτων, που μας αγγίζουν στα πνευματικά.

Γιατί;  Διότι, Προσδοκούμε πρώτον (!) την Ανάσταση των νεκρών.  

Πότε;  Όταν έρθει ο Κύριος Ιησούς εξ ουρανού.

Πώς;  Κατά τις περιγραφές των Επιστολών.

 

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου το θέμα μας σήμερα, Κυριακή, έρχεται από την μελέτη των Γραφών | των επιστολών της Καινής Διαθήκης. Στόχος είναι να φωτίσει τα βήματα μας ώστε να βλέπουμε καθαρά τα εσχατολογικά ζητήματα που μας απασχολούν, ενίοτε».

 

 

 

ΥΠΟΜΝΗΜΑ:

Η Συντέλεια, είναι το τέλος των αιώνων | της ιστορίας της γης, όπως την γνωρίζουμε.

Η Ανάσταση των νεκρών, είναι το μέγιστο προσδοκώμενο των Χριστιανών, υπό κανονικές συνθήκες του βίου του ανθρώπου.

Η Αρπαγή, είναι ακριβώς μετά από την Ανάσταση των νεκρών.

Η παρουσία του Κυρίου, είναι η Δευτέρα έλευση του Κυρίου Ιησού.

Η ημέρα της παρουσίας, είναι η ημέρα της 2ας έλευσης του Κυρίου Ιησού Χριστού στη γη.

 

 

 

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου, με το σημερινό άρθρο θα ήθελα να φωτίσω το πλέον σοβαρό θέμα (!) που ονομάζουμε: «Περί της παρουσίας του Κυρίου».

Απασχόλησε πολλούς Χριστιανούς το θέμα (!) αλλά επίσης είναι πολλά και τα ερωτήματα που προκύπτουν από την σχετικά μελέτη και έρευνα των Γραφών.

 

 

Ας αρχίσουμε την μελέτη μας από την 1^η επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τους Θεσσαλονικείς:

 

ου θέλομεν δε υμάς αγνοείν αδελφοί περί των κεκοιμημένων ίνα μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα

 

ει γαρ πιστεύομεν ότι Ιησούς απέθανε και ανέστη ούτω και ο θεός τους κοιμηθέντας διά του Ιησού άξει συν αυτώ

 

τούτο γαρ υμίν λέγομεν εν λόγω κυρίου ότι ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι εις την παρουσίαν του κυρίου ου μη φθάσωμεν τους κοιμηθέντας

 

ότι αυτός ο κύριος εν κελεύσματι εν φωνή αρχαγγέλου και εν σάλπιγγι θεού καταβήσεται απ΄ ουρανού και οι νεκροί εν χριστώ αναστήσονται πρώτον

 

έπειτα ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι άμα συν αυτοίς αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησιν του κυρίου εις αέρα και ούτω πάντοτε συν κυρίω εσόμεθα

 

ώστε παρακαλείτε αλλήλους εν τοις λόγοις τούτοις

 

 

Σχολιάζοντας:

Αρχικά, να αναφέρω την χρήση του αρχαίου κειμένου ώστε να μην έχουμε παρεξηγήσεις μεταφράσεων.

Δείτε καθαρά τα πιο κάτω:

1.     Η Δευτέρα παρουσία του Κυρίου μας θα φέρει τα πιο κάτω, διαδοχικά.

2.     Κέλευσμα Θεού και φωνή αγγέλου εξ ουρανού.

3.     Πρώτον, η Ανάσταση των Νεκρών εν Κυρίω.

4.     Κατόπιν, εμείς οι Πιστοί θα αρπαχτούμε ανάμεσα στα σύννεφα.

5.     Τέλος, οι πιο πάνω λόγοι είναι προς αληθινή παρηγορία εκάστου από εμάς που έχει χάσει κάποια Πιστά και αγαπημένα μέλη της οικογένειας ή φίλους καλούς.

6.     Ας μην αγνοούμε, πλέον, τα μέλλοντα να συμβούν κατά τις Γραφές.

7.     Ας μη λυπούμαστε όπως και οι άνθρωποι που δεν ελπίζουν στην Βασιλεία του Θεού.

 

 

Αντιγράφω από άλλο σημείο της ίδιας επιστολής:

 

αυτός δε ο θεός της ειρήνης αγιάσαι υμάς ολοτελείς και ολόκληρον υμών το πνεύμα και η ψυχή και το σώμα αμέμπτως εν τη παρουσία του κυρίου ημών Ιησού χριστού τηρηθείη

 

Σχολιάζοντας:

Το σημείο αναφοράς για τους Πιστούς (!) είναι η “Παρουσία του Κυρίου Ιησού Χριστού” και αυτό θα το δούμε και σε λοιπά εδάφια. Όμως, το σημαντικό είναι ο αγιασμός “ολοτελώς” στο σώμα | στη ψυχή | στο πνεύμα μας.

Άραγε, εδώ τι απαντάμε ατομικά;

 

 

 

ΑΠΟ ΤΗΝ 2^η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ

 

Αντιγράφω από 1/7-10

 

και υμίν τοις θλιβομένοις άνεσιν μεθ΄ ημών εν τη αποκαλύψει του κυρίου Ιησού απ΄ ουρανού μετ΄ αγγέλων δυνάμεως αυτού

 

εν πυρί φλογός διδόντος εκδίκησιν τοις μη ειδόσι θεόν και τοις μη υπακούουσι τω ευαγγελίω του κυρίου ημών Ιησού χριστού

 

οίτινες δίκην τίσουσιν όλεθρον αιώνιον από προσώπου του κυρίου και από της δόξης της ισχύος αυτού

 

όταν έλθη ενδοξασθήναι εν τοις αγίοις αυτού και θαυμασθήναι εν πάσι τοις πιστεύσασιν ότι επιστεύθη το μαρτύριον ημών εφ΄ υμάς εν τη ημέρα εκείνη

 

 

Σχολιάζοντας:

Η αναμονή όλων των Μαρτύρων του Χριστού, πάντα, υπήρξε αυτή η αποκατάσταση της δικαιοσύνης του Θεού κατά την Δευτέρα παρουσία Αυτού.

 

 

Αντιγράφω από το 2/1-2

 

ερωτώμεν δε υμάς αδελφοί υπέρ της παρουσίας του κυρίου ημών Ιησού χριστού και ημών επισυναγωγής επ΄ αυτόν εις το μη ταχέως σαλευθήναι υμάς από του νοός μήτε θροείσθαι μήτε διά πνεύματος μήτε διά λόγου μήτε δι΄ επιστολής ως δι΄ ημών ως ότι ενέστηκεν η ημέρα του χριστού

 

Επίσης 2/ 7-8:

 

το γαρ μυστήριον ήδη ενεργείται της ανομίας μόνον ο κατέχων άρτι έως εκ μέσου γένηται και τότε αποκαλυφθήσεται ο άνομος ον ο κύριος αναλώσει τω πνεύματι του στόματος αυτού και καταργήσει τη επιφανεία της παρουσίας αυτού

 

 

Ακόμα 2/13-14:

 

ημείς δε οφείλομεν ευχαριστείν τω θεώ πάντοτε περί υμών αδελφοί ηγαπημένοι υπό κυρίου ότι είλετο υμάς ο θεός απ΄ αρχής εις σωτηρίαν εν αγιασμώ πνεύματος και πίστει αληθείας εις ο εκάλεσεν υμάς διά του ευαγγελίου ημών εις περιποίησιν δόξης του κυρίου ημών Ιησού χριστού

 

 

Σχολιάζοντας:

Όλο το δεύτερο κεφάλαιο της επιστολής, τονίζει την Δευτέρα παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, σαν συμβάν, όπου τα πάντα τελειώνουν για τους Πιστούς που ταλαιπωρούνται στην επίγειο δραστηριότητα των, καθώς και από το πνεύμα του αντιχρίστου.

 

 

ΑΠΟ ΤΗΝ 2^Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΕΤΡΟΥ

 

Αντιγράφω τα πιο κάτω εδάφια:

 

(2Πέτ. 1:16)

ου γαρ σεσοφισμένοις μύθοις εξακολουθήσαντες εγνωρίσαμεν υμίν την του κυρίου ημών Ιησού χριστού δύναμιν και παρουσίαν αλλ΄ επόπται γενηθέντες της εκείνου μεγαλειότητος

 

 

(2Πέτ. 3:3)

τούτο πρώτον γινώσκοντες ότι ελεύσονται επ΄ εσχάτων των ημερών εμπαίκται κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας πορευόμενοι και λέγοντες που εστίν η επαγγελία της παρουσίας αυτού αφ΄ ης γαρ οι πατέρες εκοιμήθησαν πάντα ούτως διαμένει απ΄ αρχής κτίσεως

 

 

 

(2Πέτ. 3:11)

τούτων ούν πάντων λυομένων ποταπούς δει υπάρχειν υμάς εν αγίαις αναστροφαίς και ευσεβείαις προσδοκώντας και σπεύδοντας την παρουσίαν της του θεού ημέρας δι΄ ην ουρανοί πυρούμενοι λυθήσονται και στοιχεία καυσούμενα τακήσεται

 

 

 

Σχολιάζοντας:

Βλέπετε ότι πουθενά (!) δεν απασχολεί τον Απόστολο Πέτρο τίποτα άλλο παρά η ημέρα της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου Ιησού.

 

 

 

ΑΠΟ ΤΗΝ 1^Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ

 

Αντιγράφω:

 

(1Ιωάν. 2:27)

και υμείς το χρίσμα ο ελάβετε απ΄ αυτού εν υμίν μένει και ου χρείαν έχετε ίνα τις διδάσκη υμάς αλλ΄ ως το αυτό χρίσμα διδάσκει υμάς περί πάντων και αληθές εστι και ουκ έστι ψεύδος και καθώς εδίδαξεν υμάς μενείτε εν αυτώ και νυν τεκνία μένετε εν αυτώ ίνα όταν φανερωθή έχωμεν παρρησίαν και μη αισχυνθώμεν απ΄ αυτού εν τη παρουσία αυτού

 

 

Σχολιάζοντας:

Για μια ακόμα φορά φαίνεται η “αγωνία” των πιστών σχετικά με την ημέρα της 2ας  παρουσίας του Κυρίου Ιησού Χριστού μας. 

 

 

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Το πολύ σημαντικό άρθρο αυτής της Κυριακής με θέμα: «Πρώτον, η Ανάσταση των νεκρών!» θα ήθελα να κινήσω το ενδιαφέρον των αναγνωστών μας στην βαθιά μελέτη του θέματος και στην Αποκάλυψη του λόγου του Θεού, δια Πνεύματος Αγίου. Μόνον η συνεχής επανεξέταση των εσχατολογικών θεμάτων, μας κάνει άγρυπνους Χριστιανούς καθώς και ακούραστους στο έργο του Θεού. Αλήθεια σας λέγω.

 

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ Sunday Blog:

 

1.     ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ.

2.     ΝΕΑ ΚΤΙΣΙΣ ΩΣ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΘΕΟΥ. 

3.     Ο ΠΤΩΧΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.