MARRIAGE | ΓΑΜΟΣ | ΟΙ ΔΥΟ ΣΕ ΕΝΑ | ΜΕΡΟΣ 15

 



ΟΔΗΓΙΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ

 

ü  Θα χρειαστείτε ένα χοντρό βιβλίο-τετράδιο ασκήσεων.

ü  Αφιερώστε ακριβώς μισή ώρα (!) όταν ξεκουράζεστε μαζί με τον σύζυγο και χωρίστε την σε τρία μέρη.

ü  Στα πρώτα 10’ απαντήστε στις ερωτήσεις, όπως θα απαντούσατε στέλνοντας ένα γράμμα στον σύντροφό σας.

ü  Έπειτα, για 10 λεπτά, αλλάξτε τετράδια και αβίαστα τηρώντας τους κανόνες του να ακούτε καλά (!) όσα προέρχονται από τον άλλον διαβάστε τρεις φορές τι έχει γράψει ο σύντροφος σας.

ü  Τα υπόλοιπα 10’ θα δαπανήσετε σε συζήτηση, διευκρινήσεις και προσευχή σχετικά με τα όσα ο καθένας έχει γράψει.

ü  Όταν γράφετε δώστε έμφαση στο τι αισθάνεστε εσείς προσωπικά.

ü  Η διανοητική συζήτηση έχει τη θέση της, όμως μπορεί εύκολα να γίνει μια διέξοδος φυγής (!) ώστε να μην αντιμετωπίσουμε τον πραγματικό μας εαυτό.

 




Ο ΘΕΟΣ ΔΙΑΡΚΩΣ ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΝΕΙ ΧΑΛΑΣΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

 

Μια μικρή ιστορία: Πριν από μερικά χρόνια σε κάποιο πόστερ που παρουσίαζε ένα πεινασμένο Αφρικανόπουλο, με πρησμένη κοιλιά, να μιλάει στην εξαντλημένη και με βαθουλωμένα, από την πείνα, μάτια μητέρα του. Το παιδάκι τη ρωτούσε: «Μανούλα, τι κάνει όλη την ημέρα ο Θεός;".

Και η αδύναμη γυναίκα, του απαντούσε: «Ο Θεός, αγόρι μου, όλη την ημέρα ασχολείται με το να επιδιορθώνει χαλασμένα πράγματα».

 



Το χτίσιμο ενός γάμου από την αρχή δεν είναι κάτι που γίνεται ακαριαία. Δεν γίνεται κουνώντας θριαμβευτικά το μαγικό ραβδάκι που έχει την ιδιότητα να διορθώνει όλα τα «κακώς κείμενα». Αντίθετα είναι μια αργή, επίπονη διαδικασία που έχει και αναποδιές όπως και βήματα προόδου. Μέσα από κάποιες εμπειρίες το ζευγάρι μαθαίνει πως η συζυγική αγάπη είναι εύθραυστη. Χρειάζεται διαρκώς ανανέωση. 

Οι ενήλικες έχουν βασικές ανάγκες ως προσωπικότητες, που όταν ικανοποιούνται, διευκολύνουν την αύξηση του ζευγαριού και γίνονται μέσα θεραπείας. Όταν αυτές οι ανάγκες δεν γίνονται αποδεκτές, οι άνθρωποι τσακίζονται. Κανένας δεν μπορεί να τους κατηγορήσει για αυτή την έλλειψη πληροφόρησης. 

Δεν ήξεραν (!) ποια συστατικά είναι απαραίτητα για να φτιαχτούν υγιείς γάμοι.      

 

Έρευνες Ψυχολόγων μας έχουν βοηθήσει να κατανοήσουμε και να γνωρίσουμε τις πιο βασικές ανάγκες των ανθρώπων. Έμφαση δίνουν στη σπουδαιότητα του ρόλου του/της συζύγου καθώς προσπαθεί να συναντήσει | να καλύψει αυτές τις ανάγκες στο/στη σύντροφό του.

Βασική και πρωταρχική ανάγκη του κάθε ανθρώπου είναι να τον αποδέχονται έτσι ακριβώς όπως είναι. 

Το να αποδέχομαι κάποιον δεν σημαίνει να του κάνω χώρο, απλά, να καθίσει δίπλα μου. Επίσης, δεν σημαίνει να αποδέχομαι το σύντροφό μου στο ξεκίνημα της ζωής μας και απότομα αλλάζω τακτική, κυνηγώντας την προσωπική μου ικανοποίηση.

Αποδέχομαι τους άλλους σημαίνει να αφήνω μέσα μου χώρο για αυτούς, να τους δίνω από τον χρόνο μου, να ενδιαφέρομαι για τις βαθύτερες ανάγκες τους, που δεν τις εκφράζουν και όμως υπάρχουν, με κόστος για τον εαυτό μου.

Αποδοχή, βέβαια, δεν σημαίνει να παραβλέπω όλα όσα κάνουν οι άλλοι ή να συμφωνώ με όλα όσα λένε. Το ζητούμενο είναι αποδοχή χωρίς συναίνεση. Τελικά, αποδέχομαι ένα πρόσωπο σημαίνει πως του προσφέρω την ασφάλεια που χρειάζεται, ώστε άφοβα να αναπτυχθεί.

 



Η αγάπη που αποδέχεται είναι η αγάπη χωρίς επιφυλάξεις, χωρίς όρια.

Η άνευ όρων αγάπη: «συγχωράει τον ένοχο σύντροφο, δέχεται τον άχαρο σύζυγο, ανέχεται την άσχημη ίσως νοοτροπία, την αναισθησία του άλλου, τις ανόητες αποφάσεις του και την εχθρική και σκληρή συμπεριφορά».            

Η ανεπιφύλακτη αγάπη είναι το μόνο είδος αγάπης που δίνει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να αλλάξουν και να αναπτυχθούν. (G. Karavas story).

 


 

Η ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η αποδοχή έχει μέσα της την έννοια της συγχωρητικότητας. 

Συγχωρητικότητα σημαίνει να εξακολουθώ να αγαπάω πολύ τον / την σύντροφο μου, αν και νιώθω βαθιά τον σφοδρό πόνο που μου προκάλεσε η συμπεριφορά του / της. 

Δεν είναι όμως αυτό το ευαγγέλιο της ψυχιατρικής. Είναι τα καλά νέα που διακηρύττει η Βίβλος. Αυτό το είδος της αγάπης έχει μοντέλο του τον Θεό. Με ανθρώπινους όρους περιγράφεται στο 15ο κεφάλαιο του Ευαγγελιστή  Λουκά, όπου ο Θεός παρουσιάζεται ως ένας αξιαγάπητος πατέρας, που τρέχει να υποδεχτεί τον επαναστάτη γιό του, που αγκαλιάζει σφιχτά τον βρώμικο νέο, τον οποίο τόσο πολύ αγαπά ώστε ξαναντύνει και αποκαθιστά στη θέση του (!) εκείνον που είχε κυριολεκτικά περιφρονήσει αυτή του την αγάπη.

 



  

ΕΛΠΙΔΑ

Ο Θεός είναι ένας δημιουργός Θεός. Είναι Αυτός που δημιούργησε – μέσα από το σκοτάδι και το κενό – το φως | τη ζωή | την ομορφιά | τη λεπτότητα. Η δραστηριότητα Του είναι πάντα παραγωγική. Είναι ο Πλάστης που τα επιδέξια και ευαίσθητα χέρια Του ξαναπλάθουν ανθρώπους, έθνη και συγγένειες. Ο Θεός μας επεμβαίνει στη ζωή μας. Με το να γίνεται Θεός χειροπιαστός, Θεός με σάρκα, Θεός στο πλάι μας, δηλώνει πως είναι ο Θεός που κατεβαίνει στο επίπεδο της δικής μας ζωής.

Ο Ιησούς που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ μας μιλάει για έναν Θεό που επιθυμεί να Τον βρούμε, να τον αγγίξουμε, να Τον ψηλαφήσουμε, να Τον δούμε και να Τον ακούσουμε μέσα στα προβλήματα μας.

Επομένως, μπορούμε να πετύχουμε την ολοκλήρωση, την πληρότητα, μέσα στην ταραχή.

Τα ζευγάρια που συνεργάζονται με τον Θεό, που αναγεννάει και ανανεώνει, βλέπουν τη σχέση τους να ανθίζει, όπως τα λουλούδια ανθίζουν στην έρημο.

Αυτό το μήνυμα, πως η σκληρή δουλειά στο γάμο ανταμείβεται, ναι, ανακουφίζει από τη μοναξιά και θεραπεύει τα τραύματα της ζωής μας.

Η πίστη πως η ομορφιά στο γάμο συνίσταται στο να προλαβαίνουμε κάτι, και όχι στο να έχουμε κάτι (!) είναι τα καλά νέα που πρέπει να διακηρύξουμε παντού.     

Τα καλά νέα για το γάμο είναι πως, μαζί με τον Ιησού Χριστό, οι δύο γίνονται ένα.           

 




ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΤΩΝ 15 ΑΡΘΡΩΝ, ΠΟΥ ΑΝΕΒΗΚΑΝ ΣΤΟ BLOG, ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ

Ευχαριστούμε τις Εκδόσεις Πέργαμος για το εξαιρετικό βιβλίο που μεταφέραμε εβδομάδα-εβδομάδα στο Blog, στην Ελληνική γλώσσα, μετά από επιλογές μας.

 

 


 







Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις