MARRIAGE ΓΑΜΟΣ | ΟΙ ΔΥΟ ΣΕ ΕΝΑ | ΜΕΡΟΣ 13Β

 

ΟΔΗΓΙΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ

 

ü  Θα χρειαστείτε ένα χοντρό βιβλίο-τετράδιο ασκήσεων.

ü  Αφιερώστε ακριβώς μισή ώρα (!) όταν ξεκουράζεστε μαζί με τον σύζυγο και χωρίστε την σε τρία μέρη.

ü  Στα πρώτα 10’ απαντήστε στις ερωτήσεις, όπως θα απαντούσατε στέλνοντας ένα γράμμα στον σύντροφό σας.

ü  Έπειτα, για 10 λεπτά, αλλάξτε τετράδια και αβίαστα τηρώντας τους κανόνες του να ακούτε καλά (!) όσα προέρχονται από τον άλλον διαβάστε τρεις φορές τι έχει γράψει ο σύντροφος σας.

ü  Τα υπόλοιπα 10’ θα δαπανήσετε σε συζήτηση, διευκρινήσεις και προσευχή σχετικά με τα όσα ο καθένας έχει γράψει.

ü  Όταν γράφετε δώστε έμφαση στο τι αισθάνεστε εσείς προσωπικά.

ü  Η διανοητική συζήτηση έχει τη θέση της, όμως μπορεί εύκολα να γίνει μια διέξοδος φυγής (!) ώστε να μην αντιμετωπίσουμε τον πραγματικό μας εαυτό.

 

13Β ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ

 

Ισχυρίζονται πως το 50% των γάμων που διαλύονται, αυτό τουλάχιστον είναι γεγονός στις ΗΠΑ (1997), έχουν ως βασικό αίτιο την κακή οικονομική διαχείριση. Ανεξάρτητα από το αν αυτό το νούμερο είναι ή όχι ακριβές, τα οικονομικά θέματα αποτελούν μια από τις βασικότερες αιτίες της διατάραξης της αρμονίας του γάμου στον δυτικό κόσμο.

Προτείνω να δούμε το θέμα από την Βιβλική άποψη και να συμπεριλάβουμε μερικές πρακτικές συμβουλές.

Σας συνιστώ να διαβάστε και κάποια άλλα κατάλληλα βιβλία πάνω στο θέμα, όπως:

 

 

Τι είναι αυτό που προκαλεί την σύγκρουση;

Γιατί οι Χριστιανοί όπως ακριβώς και οι άλλοι άνθρωποι, τόσο εύκολα χάνουν την ξεκάθαρη άποψη τους;

 

Ένας λόγος είναι πως τα Χριστιανικά ζευγάρια βομβαρδίζονται από τις πιεστικές φωνές του πνεύματος και της νοοτροπίας του κόσμου, πως το μέγεθος του πορτοφολιού, η ποιότητα του σπιτιού που αγοράζεις και ο αριθμός των συσκευών και μικροεφευρέσεων που υπάρχουν στο σπίτι σου καθορίζουν την αξία σου.

Οι Χριστιανοί όπως και οι υλιστές αρχίζουν να πιστεύουν πως τα χρήματα είναι ένα σύμβολο κύρους. Έτσι, αγνοούν την καθαρή διδασκαλία του Χριστού που μας διαβεβαιώνει πως δεν μετράει ότι έχουμε. Δεν είναι το ύψος του τραπεζικούς μας λογαριασμού που Τον εντυπωσιάζει, αλλά ο τρόπος που χρησιμοποιούμε και κατανέμουμε τα χρήματα μας.

Αν πιστεύεις πως ο πλούτος είναι σύμβολο δύναμης και αν οι δαπάνες σου πρέπει να μειωθούν και να ζεις με λιγότερα από όσα είσαι συνηθισμένος κινδυνεύεις να πέσεις σε μια άλλη παγίδα. Νιώθεις προσβεβλημένος και ντρέπεσαι και λυπάσαι για τον εαυτό σου.    

Η Βίβλος όμως, μας διδάσκει να είμαστε ευχαριστημένοι με όσα έχουμε και να αντιστεκόμαστε στο δέλεαρ των περισσότερων. Μας παρακινεί να ευχαριστούμε τον Θεό για ότι μας δίνει και να ζούμε είτε με τα πολλά, είτε με τα λίγα. 

Το τριπλό σύνθημα του κόσμου ακούγεται όμορφα:

1.     Τα λεφτά σου, σου ανήκουν, κάνε τα ότι θέλεις.

2.     Πίστευε σε όλες τις διαφημίσεις.

3.     Τα πλούτη και όσα αποκτάει κανείς φέρνουν ευτυχία. 

 

Είναι εύκολο να λησμονήσει κάποιος πως κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με τη διδασκαλία του Χριστού. Μας λέγει η Βίβλος πως όσα κατέχουμε μας τα εμπιστεύτηκε ο Θεός, πως η αγάπη του πλούτου είναι η ρίζα μιας σειράς από ακανθώδη προβλήματα και πως πέρα από το γεγονός ότι δεν φέρνουν ευτυχία, πολύ συχνά στραγγαλίζουν τον Λόγο του Θεού.

 

(Μάρκ. 4:19)

αλλά οι μέριμνες της γήινης αυτής ζωής και η απάτη του πλούτου και οι επιθυμίες για τα υπόλοιπα πράγματα εισχωρούν μέσα τους και καταπνίγουν το λόγο και δεν καρποφορεί.

 

 

(1Τιμ. 6:9)

Διαφορετικά, εκείνοι που θέλουν να πλουτίσουν, πέφτουν σε πειρασμό και σε παγίδα και σε πολλές βλαβερές επιθυμίες, που βυθίζουν τους ανθρώπους στον όλεθρο και στην απώλεια.

Γιατί πράγματι η ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία. Και είναι η λαχτάρα του χρήματος που κυρίεψε μερικούς και ξεστράτισαν από την πίστη και κατατρύπησαν τους εαυτούς τους με πολύ οδυνηρά καρφιά.

 

 

Η Χριστιανική διδασκαλία δίνει έμφαση στο να δίνουμε και όχι να παίρνουμε.

 

Η πειστικότητα του πλήθους, οι πιέσεις που ασκούνται από τους γονείς, ο εγωισμός και τα διαφορετικά πρότυπα, που αναπόφευκτα δύο άνθρωποι φέρνουν στο γάμο, συντελούν στο να ανακύψει η σύγκρουση και η παρανόηση. Είναι, επομένως, απαραίτητο για δύο ανθρώπους που έρχονται να χτίσουν τη σχέση τους, να έχουν μια τάξη στη διαχείριση των χρημάτων τους.

 

Η άποψη της Βίβλου πως είμαστε υπόλογοι στον Θεό για ότι Αυτός μας εμπιστεύεται (!) δεν μπορεί να αγνοηθεί. Και μόνον αυτή η αιτία θα έπρεπε να μας ωθεί να υιοθετήσουμε και να οργανώσουμε μια συστηματική, υπεύθυνη στάση, στα οικονομικά θέματα.

Ο Κύριος Υπεύθυνος είναι ο Θεός.

Ο ταμίας εδώ στη γη μπορεί να είναι η σύζυγος ή ο σύζυγος. Πειράζει;

Αυτό που έχει σημασία είναι να συμφωνήσετε να επιτρέψετε σε εκείνον που είναι πιο εξοικειωμένος με τα νούμερα να ρυθμίζει τα οικονομικά σας θέματα.

Προκειμένου να συμφωνήσετε για τον τρόπο που θα ξοδεύετε τα χρήματα σας, πρέπει και οι δύο να ξέρετε το σύνολο των εσόδων σας, τα περιουσιακά σας στοιχεία και τα πιθανά σας έξοδα.

Για να βεβαιωθείτε πως τα έξοδα σας δεν θα υπερβούν τα έσοδα σας, είναι καλό να υπάρχει ένα απόθεμα από τα έσοδα σας για τα πάγια έξοδα (φόρος, ασφάλειες, πληρωμές υποθήκης, φως, νερό, τηλέφωνο κλπ).

 

Για τον Χριστιανό, βέβαια, τα οικονομικά δεν καθορίζονται από το τι θα ήθελε να έχει, αλλά από το ποιες είναι οι ανάγκες του. Οι αποφάσεις κυβερνώνται από την αίσθηση ότι μπορώ να κάνω και χωρίς κάποια πράγματα. Δεν παίρνει ο Χριστιανός αποφάσεις ώστε να μοιάζει με τους γονείς ή να συμφωνεί με όσα διαβάζει σε περιοδικά. Ακόμα, πολλές από τις υποτιθέμενες ανάγκες θα περικοπούν ή θα τις δει από μια γενική άποψη, ανάλογα και με τις ανάγκες των άλλων ή της εκκλησίας.

Με άλλα λόγια, η οικονομική διαχείριση που κάνει ένας Χριστιανός είναι αποτέλεσμα προσευχής και καταλήγει σε αυτήν έπειτα από σκέψη και βλέποντας τα πράγματα ευρύτερα. Και φυσικά δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας ιδιοτροπίας η της πιο πρόσφατης μόδας.

Αυτό δεν είναι μόνον η Βιβλική άποψη του θέματος, αλλά προκύπτει και από τη γενική αίσθηση των πραγμάτων. Βάζει τέλος στους καυγάδες που αναφύονται από την κακή διαχείριση των χρημάτων και είναι μια βάση σταθερή από όπου ξεκινάει κανείς για να καλύψει τις οικονομικές ανάγκες του γάμου.

 

Ο Χριστός ζητάει από μας.

 

Ζητάει από όλους όσοι είναι εύποροι και μέσα σε αυτούς είμαστε όλοι εμείς που ζούμε στη Δύση. Όμως, ο Θεός δεν οφείλει σε κανέναν. Ο ίδιος ο Θεός από την αφθονία των πηγών Του, παρέχει μόνο ευλογίες. Υπόσχεται πως αυτό θα συνεχίσει να γίνεται.

 

(Παρ. 3:9)

Τίμα τον Κύριο από τα υπάρχοντά σου, και από τις απαρχές όλων των γεννημάτων σου· και θα γεμίσουν οι σιταποθήκες σου από αφθονία, και οι ληνοί σου θα ξεχειλίζουν από νέο κρασί.

 

 

(Πράξ. 20:35)

Με κάθε τρόπο σας έδειξα με το παράδειγμά μου πως έτσι ακριβώς κοπιάζοντας πρέπει να βοηθάτε τους αδύνατους και να θυμάστε τα λόγια του Κυρίου Ιησού, που είπε: «Μεγαλύτερη ικανοποίηση προξενεί το να δίνει κανείς παρά το να παίρνει».

 

  

Μερικές φορές, η ανταμοιβή έρχεται με τη μορφή οικονομικής παροχής και μας κατακλύζει με αγάπη. Όμως, οι κύριες ευλογίες υπερβαίνουν τα υλικά αγαθά. Όταν οι σύζυγοι συμφωνούν μεταξύ τους και με τον Θεό, βάζουν μέσα στο γάμο τους τη χαρά του να δίνουν στους άλλους, πράγμα που ευχαριστεί τον Θεό, μοιράζοντας ένα μυστικό που δεν ξέρει ο κόσμος και έχουν έναν σκοπό, που τους ενώνει και που τους αυξάνει πνευματικά.

Ο Χριστός φέρνει τα πάνω κάτω (!) στη στάση μας απέναντι στα χρήματα.

 

       

Στους γάμους της αστικής τάξης, συνήθως ο άνδρας ήταν αυτός που κέρδιζε τα χρήματα. Δεν ήταν συνηθισμένο για τη γυναίκα να ξέρει πόσα λεφτά ήταν ο μισθός του. Της έδινε τα χρήματα που ήταν απαραίτητα για το σπίτι. Κρατούσε τα υπόλοιπα και δεν έδινε λογαριασμό σε κανέναν για το πώς τα ξόδευε. Η πρακτική αυτή που υιοθετούσε ο σύζυγος συχνά ωθούσε τη γυναίκα να μαζεύει κρυφά κάποιο κομπόδεμα για να αγοράζει δώρα ή προσωπικά της είδη, πράγμα που της έδινε μια αίσθηση ανεξαρτησίας.

 

Οι σύζυγοι με τους μικρότερους μισθούς έδιναν όλο το κομπόδεμα στη γυναίκα τους και εκείνη τους έδινε ένα χαρτζιλίκι. Έπειτα, εκείνη τα διαχειριζόταν όπως ήθελε και έκανε τις δικές της επιλογές διανέμοντας τα όπου αυτή έκρινε αναγκαίο. Η πρώτη μέθοδος ήταν ταπεινωτική για τη σύζυγο και η δεύτερη εξευτελιστική για το σύζυγο.     

 

Στις οικονομικές υποθέσεις μας, όπως και σε άλλα ζητήματα δεν αγνοούμε βέβαια τις απόψεις του κόσμου | όμως, αρνούμαστε να επιτρέψουμε να υποκαταστήσουν τη διδασκαλία του Χριστού που περιέχεται μέσα στο θεόπνευστο Βιβλίο Του.

Η διαχείριση των οικονομικών είναι μια ακόμα περιοχή, που δίνει την ευκαιρία της συνεργασίας στους συζύγους. Δεν απειλεί την ενότητα μας. Από καιρού εις καιρόν σκεφτείτε τα παρακάτω:

 

 

 

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΑΣΚΗΣΕΩΝ

Καθώς σκέπτεσθε το μέλλον σας, είναι δική σας ευθύνη να ερευνήστε κάποια θέματα συμπεριφοράς, δίνοντας απάντηση στα παρακάτω ερωτήματα: 

1.     Είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε τις οικονομικές σας δυνατότητες; ή μήπως (α) Κατηγορείτε το σύζυγό σας; (β) Παραπονιέστε; (γ) Καταλήγετε να λυπάστε, επειδή είστε λιγότερο πλούσιοι από άλλους;

2.     Πιστεύετε πως ο Θεός δεν χρωστάει σε κανέναν; Ότι Αυτός για όλους ενδιαφέρεται;

3.     Ποιο μέρος των εσόδων σας πηγαίνει: (α) Στο έργο του Θεού; (β) Στο γάμο; (γ) Στον καθένα από σας; Αναθεωρείτε από καιρού εις καιρόν αυτή τη κατανομή;

4.     Όταν παίρνετε αύξηση: (α) Χαλάτε περισσότερα; (β) Αγοράζετε πράγματα που δεν είναι απαραίτητα; (γ) Διεκδικείτε προσωπικά εσείς περισσότερα;

5.     Ποια πράγματα θα μπορούσατε να στερηθείτε προκειμένου να εξαπλωθεί η Βασιλεία του Θεού και να πιστέψουν πολλές ψυχές;

 

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ, ΕΔΩ: