MARRIAGE ΓΑΜΟΣ | ΟΙ ΔΥΟ ΣΕ ΕΝΑ | ΜΕΡΟΣ 11

 

ΟΔΗΓΙΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ

 

ü  Θα χρειαστείτε ένα χοντρό βιβλίο-τετράδιο ασκήσεων.

ü  Αφιερώστε ακριβώς μισή ώρα (!) όταν ξεκουράζεστε μαζί με τον σύζυγο και χωρίστε την σε τρία μέρη.

ü  Στα πρώτα 10’ απαντήστε στις ερωτήσεις, όπως θα απαντούσατε στέλνοντας ένα γράμμα στον σύντροφό σας.

ü  Έπειτα, για 10 λεπτά, αλλάξτε τετράδια και αβίαστα τηρώντας τους κανόνες του να ακούτε καλά (!) όσα προέρχονται από τον άλλον διαβάστε τρεις φορές τι έχει γράψει ο σύντροφος σας.

ü  Τα υπόλοιπα 10’ θα δαπανήσετε σε συζήτηση, διευκρινήσεις και προσευχή σχετικά με τα όσα ο καθένας έχει γράψει.

ü  Όταν γράφετε δώστε έμφαση στο τι αισθάνεστε εσείς προσωπικά.

ü  Η διανοητική συζήτηση έχει τη θέση της, όμως μπορεί εύκολα να γίνει μια διέξοδος φυγής (!) ώστε να μην αντιμετωπίσουμε τον πραγματικό μας εαυτό.

 

11.     ΕΝΤΑΣΗ: ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ

 

Η ένταση στον γάμο δεν είναι απαραίτητο να δημιουργεί καταστροφή, μπορεί αντίθετα να αποβεί επωφελής και να τον κάνει όμορφο.

Σκέψου ένα αδιέξοδο που έζησες και είπες: «Αυτό το πράγμα είναι πολύ μεγάλο για μένα, δεν μπορώ να το χειριστώ». 

 

Θυμίζω τον λόγο του Θεού (2Κορ. 12:9):

 

Μα εκείνος μου είπε: «Σου αρκεί η χάρη μου, γιατί μέσα στην ανθρώπινη αδυναμία εκδηλώνεται τέλεια η δική μου δύναμη».

 

 

Με τη δική μας δύναμη τίποτα δεν καταφέρνουμε (!) έτσι όταν η σύγκρουση διακόπτει την αρμονική συμβίωση του ζευγαριού, ο Χριστός περιμένει να Τον προσκαλέσουμε στο σημείο της έντασης, να μετατρέψει τις καταστροφικές δυνάμεις σε δύναμη δημιουργίας.

Ο Χριστός είναι το κλειδί (!) που είχαμε παραπεταμένο.    

Η πραγματική ένταση που όμως τοποθετείται στα χέρια του Θεού, μπορεί να μεταμορφώσει το γάμο. Η ένταση αποκαλύπτει τη φιλοφροσύνη μας και αυτό το «κάτι άλλο» που μας διακρίνει από τον σύντροφό μας.

Δίνει ευκαιρίες για να προσαρμοστεί κανείς και να δυναμώσει. Ακόμα, είναι ένας δρόμος που οδηγεί στην οικειότητα. Όμως, αυτή η οικειότητα δεν έρχεται αμέσως.  

 

Τον πρώτο χρόνο του γάμου ένα ζευγάρι βάζει κάποιους κανόνες συμπεριφοράς που δεν αλλάζουν εύκολα. Ακόμα, θα λέγαμε πως αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει σε όλες τις περιπτώσεις αμέσως, επειδή οι δύο σύζυγοι κουβαλούν μαζί τους, μέσα στη σχέση τους, ένα σωρό προτιμήσεις | συνήθειες | προσδοκίες.

Ένας μπούσουλας καλής συμπεριφοράς είναι το κεφάλαιο της αγάπης από την 1^η επιστολή του Παύλου προς τους Κορίνθιους:  

 

Η αγάπη μακροθυμεί, επιζητάει το καλό. Η αγάπη δε φθονεί. Η αγάπη δεν καυχησιολογεί, δεν αλαζονεύεται,

 

δε φέρεται άπρεπα, δεν κυνηγάει το δικό της συμφέρον, δεν κυριεύεται από θυμό, δεν κρατά λογαριασμό για το κακό που της κάνουν,

 

δε χαίρεται για την αδικία, αλλά μετέχει στη χαρά για την επικράτηση της αλήθειας.

 

Όλα τα καλύπτει, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.

 

 

 

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

 

Η επιτυχία ή αποτυχία ενός ζευγαριού στο γάμο εξαρτάται εν μέρει από τη στάση που τηρεί το ζευγάρι σε περίπτωση σύγκρουσης.

 

Α. Εκείνοι που αποκλείουν τη σύγκρουση.

Εδώ είναι αυτό που συμβαίνει όταν η προτροπή της Βίβλου για υποταγή (!) ή παρανοείται ή υποτιμάται. Εδώ φαίνεται η έλλειψη της οικειότητας, που έχει ως συνέπεια μια στάση απόλυτης κυριαρχίας του άνδρα (σύστημα της μιας ψήφου).

 

Β. Εκείνοι που την αποφεύγουν.

Εδώ μια παρατήρηση: αν και οι δύο σύζυγοι φαίνονται ίσοι, υπάρχει ένα άλλο εμπόδιο ανάμεσα τους αν και αναγνωρίζουν ο ένας την αξία του άλλου όταν ανακύπτει η σύγκρουση υποκρίνονται πως δεν υπάρχει. Αυτή η στάση ενθαρρύνει το φόβο, πως τελικά υπάρχουν συγκεκριμένα θέματα που ένα ζευγάρι δεν τολμάει να συζητήσει, γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις η αντιμετώπιση του θέματος οδηγεί σε τέτοια ένταση, που κανείς δεν μπορεί να υποφέρει.  

 

Γ. Εκείνοι που βρίσκουν τη λύση οσάκις ανακύψει πρόβλημα.

Όσα ζευγάρια αναζητούν λύση στο πρόβλημα τους, ανακαλύπτουν καινούργια και πολλές φορές διασκεδαστικά μονοπάτια.

 

 

ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ

 

Η μέθοδος αυτή «το να παίζεις παιγνίδι» ή να υποκρίνεσαι για να αποφύγεις τη σύγκρουση (!) είναι ένα από τα εμπόδια που τους χωρίζουν.

Η μέθοδος «το βρώμικο παιγνίδι» είναι όταν και οι δύο συλλέγουν δυσαρέσκεια ο ένας για τον άλλον. Κάθε πταίσμα μαζεύεται στη μνήμη σου σαν λαθραίος επιβάτης, που από καιρού εις καιρόν, τον επισκέπτεσαι και στενοχωριέσαι. Μετά, καθώς έρχεται στη μνήμη σου ο τρόπος που σου συμπεριφέρθηκε ο σύντροφός σου χθες, προχθές ή την περασμένη εβδομάδα, ή ακόμη και πέρυσι, προσπαθείς να υποτιμήσεις μέσα σου τον εγωισμό και την αξιοπρέπεια του | της.

Σε πολλά ζευγάρια ο τρόπος αυτός αρέσει (!) όμως, σίγουρα δεν είναι Χριστιανικός.    

Εμποδίζει το δρόμο της συγχώρεσης, της αποδοχής του άλλου ή της αμοιβαίας κατανόησης. Ο βρώμικος αυτός τρόπος μπορεί να αντικατασταθεί με ένα «καθαρό παιγνίδι» που είναι η ικανότητα να συνδιαλέγεστε ανοιχτά με την ειλικρινή αναγνώριση, πως και οι δύο έχετε ως άνθρωποι αδυναμίες | και οι δύο έχετε αποτυχίες και οι δύο χρειάζεστε την κάλυψη και τη συγχώρεση του Ιησού Χριστού.   

Ο τρόπος αυτός της «πάλης» αναζωογονεί την εκτίμηση, την τρυφερότητα και τον σεβασμό (!) και όταν η ειρήνη αποκατασταθεί στη σχέση του ζευγαριού πλέον, παύει ο πόλεμος. 

 

Άλλες μέθοδοι είναι:

1.     Να παίζεις κάποιο παιγνίδι … 

2.     Υποτιμώ τον σύντροφό μου …

 

Όταν υιοθετούνται τέτοιου είδους πρότυπα, σαν αυτά τα δύο πιο πάνω, τα ενδεχόμενα να συμβούν στο ζευγάρι που έχει επιλέξει να αποφεύγεται με κάποιον τρόπο η σύγκρουση, είναι τα εξής δύο: (α) θα χτίσουν μια ευχάριστη σχέση χωρίς τριβές, μια σχέση στην οποία πάντα υπάρχει απόσταση ανάμεσα στους συζύγους, ή (β) ο τρόπος ζωής τους θα γίνει ο καυγάς.  

 

Εν πάση περιπτώσει, πάντα υπάρχει στο γάμο χώρος για εχθροπραξίες. Τα αρνητικά συναισθήματα όμως μπορεί και να σταθούν πολύτιμα στη σχέση του ζευγαριού. Για παράδειγμα η ζήλεια.

 

Μπορεί να φθείρει τη σχέση σαν καρκίνωμα, αλλά ακόμα μπορεί να αποδείξει πόσο πολύ αγαπάει ο ένας τον άλλον. Εξαρτάται από το πώς το βλέπει κανείς και πώς αντιμετωπίζει την επιθυμία της κατοχής.

Εν μέρει εξαρτάται από την επιθυμία σου και τη θέληση σου να επιστρέψεις στην αγάπη (και: ο Θεός είναι αγάπη) να μετατρέψει τα αρνητικά συναισθήματα σε θετικά.

Η διαφορά ανάμεσα στην οικειότητα και την επιπολαιότητα (!) είναι πως όταν οι άνθρωποι είναι κοντά, λένε ο ένας στον άλλον πώς είναι | πώς αισθάνονται. Στις ρηχές σχέσεις, οι άνθρωποι σχετίζονται μόνον στο επίπεδο του τι είναι, τι σκέφτονται και τι συμβαίνει στο κόσμο τους. Αντίθετα, όσοι είναι προετοιμασμένοι για σκληρή δουλειά που συνεπάγεται η συντροφικότητα, ανακαλύπτουν πως η σύγκρουση μπορεί να είναι ένας μεταμφιεσμένος φίλος.

 

   

   

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΑΣΚΗΣΕΩΝ

Καθώς σκέπτεσθε το μέλλον σας, είναι δική σας ευθύνη να ερευνήστε κάποια θέματα δίνοντας απάντηση στα παρακάτω ερωτήματα: 

 

1.     Πώς μπορεί αυτή η αλήθεια να αφορά τη δική σας σχέση;

2.     Αυτή η κατάσταση τι με διδάσκει εμένα προσωπικά;

3.     Τι μου δείχνει για το σύντροφό μου;

4.     Τι μου αποκαλύπτει για τη σχέση μας;