ΑΝΑΠΟΛΟΓΗΤΟΣ! | ΠΟΤΕ; | ΓΙΑΤΙ;

 

Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο, εδώ:

 

 

ΑΝΑΠΟΛΟΓΗΤΟΣ! | ΠΟΤΕ; | ΓΙΑΤΙ;

 

 

Τι είναι;  Η γνώση που οδηγεί στην έπαρση.

Γιατί;  Διότι δεν καλλιεργεί την βαθιά μετάνοια.

Πότε;  Όταν έρθει η συντέλεια.

 

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου το θέμα μας, σήμερα Κυριακή, αφορά στην αυτοεξέταση ως χριστιανοί μάρτυρες του Ιησού Χριστού: αν είμαστε για την αιώνια ζωή, ή την αιώνια καταδίκη.

 

 

Όπως φαίνεται καθαρά, το έργο του Θεού ήταν και είναι η φανέρωση του έργου του Ιησού Χριστού ως «αμνού» του Θεού που σήκωσε και σηκώνει | απολυτρώνει από τις ενοχές των αμαρτιών κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο.

 

Πλέον, ο άνθρωπος δεχόμενος τον λόγο της Καινής Διαθήκης αποκτά δικαιώματα ενός τέκνου Θεού, που οδηγεί στην αιώνιο ζωή δια της πίστεως (!) τόσο απλά, όσο και καθαρά.

 

Ορισμός:

Γνώση του Ευαγγελίου, είναι η θέση του ανθρώπου (!) που έχει μελετήσει και εννοήσει την χάρη του Θεού απέναντι στον ίδιο σαν ένα αμαρτωλό άνθρωπο με έλεος και οικτιρμούς και έλαβε την άφεση των αμαρτιών.

 

 

Υπερηφάνεια, είναι η θέση του ανθρώπου που έχει αποκτήσει πνευματική αλαζονεία και έπαρση, δια των Γραφών, κάνοντας ο ίδιος κρίσεις των άλλων, με στόχο την απόρριψη των αντί για ενσυναίσθηση και αληθινή αγάπη του πλησίον «ως εαυτόν». 

 

 

Συντέλεια, είναι το τέλος των αιώνων όταν ο Θεός θα κάνει την τελική κρίση και καταδίκη των ανόμων δια του Ευαγγελίου του Χριστού, σαν νέο κανόνα ζωής δια της επιγνώσεως του Σωτήρα Χριστού.

 

 

Ο ΑΔΑΜ ΣΑΝ ΑΝΑΠΟΛΟΓΗΤΟΣ!

 

Ο Αδάμ, στον κήπο της Εδέμ, σαν συμμέτοχος της παράβασης και ανυπακοής στον Θεό μαζί με την Εύα (!) είχε μόλις (όπως νόμιζε) κανονίσει τα πάντα απέναντι στον Θεό.

 

Αντιγράφω το σημείο από το βιβλίο της Γένεσης:

 

Κι ανοίχτηκαν τα μάτια και των δύο και γνώρισαν ότι ήσαν γυμνοί· και αφού έρραψαν φύλλα συκιάς, έφτιαξαν για τον εαυτό τους περιζώματα.

 

Και άκουσαν τη φωνή τού Κυρίου τού Θεού, να περπατάει στον παράδεισο προς το δειλινό· και ο Αδάμ και η γυναίκα του κρύφτηκαν από το πρόσωπο του Κυρίου τού Θεού, ανάμεσα στα δέντρα τού παραδείσου.

 

Και ο Κύριος ο Θεός κάλεσε τον Αδάμ, και του είπε: Πού είσαι;

 

Κι εκείνος είπε: Άκουσα τη φωνή σου στον παράδεισο, και φοβήθηκα, επειδή είμαι γυμνός· και κρύφτηκα.

 

Και ο Θεός τού είπε: Ποιος σου φανέρωσε ότι είσαι γυμνός; Μήπως έφαγες από το δέντρο, από το οποίο σε πρόσταξα να μη φας;

 

Και ο Αδάμ είπε: Η γυναίκα που μου έδωσες για να είναι μαζί μου, αυτή μου έδωσε από το δέντρο και έφαγα.

 

Και ο Κύριος ο Θεός είπε στη γυναίκα: Τι είναι τούτο που έκανες; Και η γυναίκα είπε: Το φίδι με εξαπάτησε, και έφαγα.

 

 

 Με λίγα λόγια:

Ο Αδάμ είχε μόνο επιχειρήματα, που αφορούσαν την ενοχή της Εύας και όχι την δική του αμαρτία. Στην πράξη ήταν αναπολόγητος απέναντι στον Θεό (!) και έτσι βρέθηκε να είναι εκείνος ο πρώτος των αμαρτωλών που μετέφερε στο ανθρώπινος είδος την συνείδηση και την φύση της αμαρτίας.

 

 

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΗΡΩΔΗΣ, Ο ΜΕΓΑΣ, ΣΑΝ ΑΝΑΠΟΛΟΓΗΤΟΣ!

 

Ένας ακόμη αναπολόγητος άνθρωπος για την ημέρα της κρίσης: ο βασιλιάς Ηρώδης όταν άκουσε την φανέρωση των σοφών εκ της Ανατολής περί «του Μεσσία που γεννάται στην πόλη Δαβίδ» και αποφάσισε τον θάνατο όλων των νηπίων από 2 ετών και κάτω.

Διαβάζουμε το σχετικό σημείο από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου:

 

Τότε, ο Ηρώδης, βλέποντας ότι ξεγελάστηκε από τους μάγους, θύμωσε υπερβολικά, και, στέλνοντας, φόνευσε όλα τα παιδιά που ήσαν στη Βηθλεέμ, και σε όλα τα όριά της, από δύο χρόνων και κάτω, σύμφωνα με τον καιρό που εξακρίβωσε από τους μάγους.

 

Τότε, εκπληρώθηκε αυτό που ειπώθηκε από τον προφήτη Ιερεμία, ο οποίος είπε:

 

«Φωνή ακούστηκε στη Ραμά, θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός πολύς· η Ραχήλ έκλαιγε για τα παιδιά της, και δεν ήθελε να παρηγορηθεί, επειδή δεν υπάρχουν».

 

 

Με λίγα λόγια:

Προφανώς ο Ηρώδης στην κρίση του Θεού, στην συντέλεια θα είναι αναπολόγητος για την απόφαση του και την εκτέλεση του πονηρού σχεδίου του, αν και γνώριζε.

 

 

ΑΝΑΠΟΛΟΓΗΤΟΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΚΡΙΝΕΙΣ!

 

Ας έρθουμε τώρα, στα δικά μας «χωράφια». Ειδικά όταν είμαστε γνώστες του λόγου του Θεού | της Νέας Διαθήκης, της Χάριτος και του Ελέους (!) ξεκινάμε να κρίνουμε «ξένους» δούλους για αμαρτίες, αμέλειες, λάθη και παραλείψεις. Ο Θεός δεν μας έχει για να κρίνουμε αλλά για να αγαπάμε, να συγχωρούμε και να πονάμε για τις παραβάσεις των άλλων.   

 

 

Αντιγράφω από την επιστολή του Παύλου, προς τους Ρωμαίους:

 

Για τους παραπάνω λόγους, λοιπόν, κι εσύ ακόμα που τους κατακρίνεις, άνθρωπε, - όποιος κι αν είσαι - είσαι αδικαιολόγητος, γιατί όταν καταδικάζεις τον άλλο, στην πραγματικότητα καταδικάζεις τον εαυτό σου, επειδή τα ίδια κάνεις κι εσύ που κατακρίνεις.

 

Και ξέρουμε βέβαια ότι η καταδικαστική απόφαση του Θεού γι' αυτούς που κάνουν τέτοια πράγματα στηρίζεται στην αλήθεια.

 

Και υπολογίζεις, άνθρωπε, εσύ που κατακρίνεις αυτούς που τα κάνουν αυτά, κι όμως κάνεις τα ίδια, πως με τούτο θα ξεφύγεις την καταδίκη σου από το Θεό;

 

Ή μήπως υποτιμάς τον πλούτο του σε καλοσύνη και ανεκτικότητα και μακροθυμία, χωρίς να συναισθάνεσαι ότι η αγαθότητα του Θεού είναι ο δρόμος που σε οδηγεί στη μετάνοια;

 

Εξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς σου επισωρεύεις για τον εαυτό σου οργή για την ημέρα που θα ξεσπάσει η οργή και θα εκδηλωθεί η δίκαιη κρίση του Θεού,

 

ο οποίος θα ανταποδώσει στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του.

 

 

Με λίγα λόγια:

Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για όποιον κρίνει | κατακρίνει τον πλησίον του (!) αντί να αγαπά και να συγχωράει. Βλέποντας βαθιά, ο Θεός ανακαλύπτει μια αμετανόητο καρδιά και σκληρή που θα κριθεί αυστηρά στην συντέλεια.  

 

 

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Το σημερινό άρθρο της Κυριακής με θέμα: «Αναπολόγητος!» εύχομαι να μην ξεχάσουμε το σχέδιο του Θεού που εκτελέστηκε με τόση επιμέλεια από τον Κύριο μας Ιησού Χριστό για την σωτηρία του κόσμου μέσω της αγάπης. Η δική μας θέση είναι αυτή του συνεργού του Θεού (!) σε αυτό το τεράστιο έργο απέναντι στην ανθρωπότητα. Αλήθεια σας λέγω.

 

 

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ Sunday Blog:

ü  ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΕΚΕΙΝΗ.

ü  ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ.

ü  ΝΕΑ ΚΤΙΣΙΣ.

ü  ΛΙΓΟΙ ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

ü  Ο ΑΡΡΑΒΩΝΑΣ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ.

ü  Η ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΝΥΜΑΤΟΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ.

ü  ΕΙΣΕΛΘΕ ΣΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΣΟΥ.

ü  ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ ΚΑΙ Ο ΨΕΥΣΤΗΣ.

ü  ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ.

ü  Ο ΠΙΣΤΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ.

ü  ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΑΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΙΑΣ.

ü  ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΥΝΗΘΗΤΕ.

ü  ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ SKRUTZ.

ü  Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ.

ü  Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΖΙΖΑΝΙΩΝ.

ü  ΚΑΘΩΣ ΠΡΟΣΕΤΑΞΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ.

ü  ΛΙΘΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΟΣ.

ü  Η δική σας αγωνία.

ü  Η δική σας ευαισθησία.