ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΠΕΙΘΕΙΑ

 

Διαβάστε το προηγούμενο, εδώ:

 

ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ – ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΠΕΙΘΕΙΑ        

 

 

Τι είναι;  Δύο μεγάλα και άγνωστα θέματα.

Γιατί;  Διότι, από αυτά εξαρτάται η ζωή και ο θάνατος.

Πότε;  Στην τελική κρίση του Θεού. 

 

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου,

Το θέμα μας είναι βαθύ και απαιτεί και την δική σας ήσυχη προσέγγιση και αναζήτηση του θέματος.

Με την ευκαιρία, σήμερα, Κυριακή της Ανάστασης του Κυρίου Ιησού Χριστού εκ των νεκρών είναι σημαντικό ο άνθρωπος | ο γήινος, να πάρει μια καθαρή θέση στο παγκόσμιο αυτό γεγονός (!) είτε δια μέσου της πίστεως, ή ακόμη αδιαφορώντας με κάθε τρόπο.

Παγκόσμιο γεγονός, όντως, διότι οφείλουμε να δεχτούμε ότι ο Χριστός άλλαξε την ιστορία και το μέτρο του χρόνου και έτσι έχουμε χωρίσει τα έτη της ιστορίας (!) σε προ Χριστού και μετά Χριστόν.

 

Η ΑΠΕΙΘΕΙΑ

Απείθεια, ονομάζουμε την άρνηση συμμόρφωσης προς κανόνα ή διαταγή, την ανυπακοή.

Απείθεια στον λόγο του Θεού (!) ονομάζουμε την συνειδητή ανυπακοή στο Ευαγγέλιο του Χριστού μετά από συνειδητή απόρριψη.

 

Η ΠΙΣΤΗ

Πίστη, ονομάζουμε την αφοσίωση σε κάποιον άνθρωπο.

Πίστη Θεού (!) ονομάζουμε την συνειδητή αφοσίωση και αγάπη στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού σαν Κύριο | Απόστολο του Θεού | Σωτήρα και Λυτρωτή των αμαρτιών μας από αιώνιο θάνατο της ψυχής.

 

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου προς τους Εβραίους:

 

Ας έχουμε λοιπόν το φόβο, καθώς παρατείνεται ακόμα η υπόσχεση για να μπούμε στην ανάπαυση τη δική του, μήπως διαπιστωθεί τελικά πως κάποιος από σας την έχει στερηθεί.

 

Και είναι βέβαια γεγονός ότι ακούσαμε τα καλά νέα, όπως έγινε και μ' εκείνους, αλλ' όμως δεν τους ωφέλησε εκείνους το απλό άκουσμα, επειδή δε συνένωσαν την πίστη τους με την πίστη εκείνων που υπάκουσαν.

 

Γιατί στην ανάπαυση μπαίνουμε μόνο όσοι έχουμε πιστέψει, όπως το έχει πει σ' εκείνους που απίστησαν: «Όπως το ορκίστηκα μέσα στην οργή μου: Δε θα μπουν στην ανάπαυση τη δική μου». Κι αυτό, παρόλο που τα έργα του Θεού είχαν ολοκληρωθεί από τότε που δημιούργησε τον κόσμο.

 

Γιατί λέει κάπου η Γραφή για την έβδομη μέρα: «Και αναπαύθηκε ο Θεός την έβδομη μέρα από τη δημιουργία όλων των έργων του».

 

Κι όμως, εδώ επιμένει: «Δε θα μπουν στη δική μου ανάπαυση».

 

Επειδή λοιπόν παρατείνεται ακόμα η υπόσχεση ότι θα μπουν μερικοί στην ανάπαυση αυτή κι επειδή αυτοί που άκουσαν προηγουμένως το χαρμόσυνο άγγελμα δεν μπήκαν εξαιτίας της απείθειάς τους,

 

 

 
 Με λίγα λόγια:

Η υπόσχεση του Θεού προς τον λαό Ισραήλ δεν εκτελέστηκε, μέχρι σήμερα, λόγω της απείθειας που επέδειξαν (!) αρνούμενοι να δεχτούν τον Κύριο Ιησού Χριστό ως τον Μεσσία | Βασιλιά.

 

Η ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Αλήθεια, ο Θεός είναι μακρόθυμος απέναντι στον αμαρτωλό.

Δείτε αυτό που γράφει ο απόστολος Πέτρος στην 2^η επιστολή του:

 

Ένα πράγμα, πάντως, να μην ξεχνάτε, ότι για τον Κύριο μια μέρα είναι σαν χίλια χρόνια και χίλια χρόνια σαν μια μέρα.

 

Δεν καθυστερεί ο Κύριος την εκπλήρωση της υπόσχεσής του, όπως μερικοί το εκλαμβάνουν για καθυστέρηση, μα δείχνει μακροθυμία σ' εμάς, επειδή δε θέλει να χαθούν μερικοί, αλλά όλοι να έρθουν σε μετάνοια.

 

 

Και πάλι:

 

Γι' αυτό το λόγο, αγαπητοί, επειδή προσδοκούμε αυτά τα πράγματα, φροντίστε να βρεθείτε μπροστά του ακηλίδωτοι και αψεγάδιαστοι με ειρήνη.

 

Και τη μακροθυμία του Θεού να τη θεωρείτε σαν ευκαιρία για σωτηρία, όπως σας έγραψε και ο αγαπητός μας αδελφός Παύλος με τη σοφία που του δόθηκε.

 

Άλλωστε το ίδιο κάνει και σε όλες τις επιστολές του, καθώς κάνει λόγο μέσα σ' αυτές για τα πράγματα αυτά, και μέσα στις οποίες υπάρχουν μερικά δυσνόητα, τα οποία οι αμαθείς και ακατατόπιστοι τα διαστρεβλώνουν, όπως και την υπόλοιπη Γραφή, με αποτέλεσμα την ίδια τους την καταστροφή.

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Η μακροθυμία του Θεού (!) είναι το μεγάλο μυστήριο της αγάπης Του, καθώς δίνει στον αμαρτωλό πολλές ευκαιρίες, για πολλά χρόνια έως, ίσως, να έλθει στον δρόμο της πίστης και υπακοής στον λόγο του Θεού.  

 

ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ

Ναι (!) τα δίδυμα και όμως αντίθετα (!) είναι η πίστη και η απείθεια. Σήμερα, καλείσαι για μια ακόμη φορά να εκλέξεις τον δρόμο που θα σε φέρει στην αιώνια ζωή ή την αιώνια κόλαση.

 

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Το θέμα μας, σήμερα Κυριακή της Ανάστασης του Κυρίου Ιησού, εύχομαι σε κάθε αναγνώστη να κάνει το ευθές ενώπιον του Θεού, που βλέπει | θεωρεί τα πάντα με τους οφθαλμούς Του. Αλήθεια.

 

 

ΕΠΟΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ Sunday Blog:

ü  H δική σας πρόταση.

ü  ΠΑΝΤΑ ΑΞΙΩΣ.

ü  ΔΕΙΛΟΣ ή ΠΙΣΤΟΣ;

ü  Η δική σας αγωνία.

ü  Η δική σας ευαισθησία.