ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ.

 

Διαβάστε το προηγούμενο, εδώ:

 

ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ: ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ.     

 

 

Τι είναι;  Τα δύο δώρα του Θεού.

Γιατί;  Μόνο ο Θεός είναι δίκαιος και αγάπη.

Πότε;  Σε αυτούς που διψούν. 

 

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου,

Το θέμα μας είναι ο χαρακτήρας του πιστού ανθρώπου που γνώρισε τον Θεό και φυλάττει μέσα του την διδαχή του Ευαγγελίου σαν κόρη οφθαλμού.

 

ΟΡΙΣΜΟΣ

Δικαιοσύνη, είναι η ύπαρξη και εφαρμογή δικαίου μέσα στον άνθρωπο.

Αγάπη, είναι το ισχυρό συναίσθημα συμπάθειας, τρυφερότητας και αφοσίωσης ανάμεσα στον Θεό και στον άνθρωπο δια της πίστεως. 

 

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Είναι ένας ατελής χαρακτήρας που έρχεται στον κόσμο και διαμορφώνεται ανάλογα με τις οικογενειακές | κοινωνικές περιστάσεις και ενώ στην παιδική (αγνή) ηλικία είναι απλός και ταπεινός, σταδιακά εξελίσσεται σε έναν εγωκεντρικό άνθρωπο που εκμεταλλεύεται τις φυσικές ικανότητες του, ανερχόμενος στην κοινωνία.

Αυτός ο άνθρωπος ονομάζεται κατά τον λόγο του Θεού: φυσικός, ή σαρκικός.

Δεν γνωρίζει (!) όμως νομίζει ότι γνωρίζει πολλά, ή έχει μεγάλη φυσική δύναμη.

Αυτούς τους ανθρώπους, οι πλούσιοι (η άρχουσα τάξη) τους εκμεταλλεύονται μέχρι να ολοκληρώσουν το κέρδος των και κατόπιν σταδιακά (!) τους απορρίπτουν.

Και τότε έρχεται η μεγάλη πτώση του «σπουδαίου» ανθρώπου με κατάθλιψη και μελαγχολία που χρειάζεται μεγάλη παρέμβαση από τον Θεόν.

 

Η ΑΜΑΡΤΙΑ

Αμαρτία είναι η παράβαση στο θέλημα του Θεού, ακόμη και με την σκέψη, ενώ ανομία είναι η υλοποίηση της αμαρτωλής σκέψης ή του σχεδίου.

Ο μόνος τρόπος ώστε ο άνθρωπος να λυτρωθεί από την αμαρτία ή την ανομία είναι δια της αναγεννήσεως σε ζωντανή ελπίδα Θεού, καθώς ακούει τον λόγο του Θεού με προσοχή και εστίαση.

 

ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ: ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ

Ο Απόστολος Ιωάννης στην 1^η επιστολή του μας φανερώνει αυτή την δίδυμη σχέση δικαιοσύνης και αγάπης μέσα στην ψυχή ενός πιστού ανθρώπου.

 

Αντιγράφω από την επιστολή:

 

Και τώρα παιδιά μου αγαπημένα, να παραμένετε ενωμένοι μαζί του, έτσι που, όταν ο ίδιος φανερωθεί, να έχουμε το θάρρος να σταθούμε στην παρουσία του και να μην ντραπούμε απ' αυτόν.

 

Αν το ξέρετε ότι είναι δίκαιος, τότε ξέρετε πως όποιος εφαρμόζει τη δικαιοσύνη έχει γεννηθεί απ' αυτόν.

 

 

Και πάλι:

 

Απ' αυτό φαίνεται ποιοι είναι τα παιδιά του Θεού και ποιοι είναι τα παιδιά του διαβόλου. Όποιος δε ζει έμπρακτα τη δικαιοσύνη, δεν έχει την προέλευσή του από το Θεό. Το ίδιο και όποιος δεν αγαπάει τον αδελφό του.

 

Γιατί η παραγγελία που ακούσατε από την αρχή είναι τούτη: Να αγαπάμε ο ένας τον άλλο.

 

Να μην είμαστε σαν τον Κάιν, που παρακινούμενος από τον Πονηρό έσφαξε τον αδελφό του. Και για ποιο λόγο τον έσφαξε; Γιατί ήταν πονηρά τα δικά του έργα, ενώ του αδελφού του ήταν δίκαια!

 

Και πάλι:

 

 

 

Την αγάπη τη γνωρίσαμε από το γεγονός ότι εκείνος θυσίασε τη ζωή του για χάρη μας. Επομένως οφείλουμε κι εμείς να θυσιάζουμε τη ζωή μας για χάρη των αδελφών μας.

 

 

Και πάλι:

 

 

Αγαπητοί, ας αγαπάμε ο ένας τον άλλο, γιατί η αγάπη προέρχεται από το Θεό, και ο καθένας που αγαπάει έχει γεννηθεί από το Θεό και γνωρίζει το Θεό.

 

Όποιος δεν αγαπάει, αυτός το Θεό δεν το γνώρισε, γιατί ο Θεός είναι αγάπη.

 

Να το γεγονός μέσω του οποίου φανερώθηκε η αγάπη του Θεού σε μας: ότι το Γιο του το μονογενή έχει στείλει ο Θεός στον κόσμο, ώστε να ζήσουμε χάρη σ' αυτόν.

 

 

  

Με λίγα λόγια:

Ο Ιωάννης, ο μαθητής του Κυρίου σε ηλικία, πλέον, μεγάλη δίνει δια Πνεύματος Αγίου τον τρόπο σκέψης ενός πιστού ανθρώπου (!) που διατηρεί τα δύο στοιχεία από τον Θεόν: την δικαιοσύνη | την ορθή κρίση και την αγάπη | τα σπλάχνα των οικτιρμών.

 

 

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο ίδιος ο απόστολος Ιωάννης γράφοντας το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, αναφέρεται στην αγάπη του Θεού, λέγοντας:

 

Τούτη είναι η δική μου εντολή: Να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, όπως ακριβώς σας αγάπησα.

 

Κανένας δεν έχει αγάπη μεγαλύτερη απ' αυτήν που τον οδηγεί να θυσιάσει τη ζωή του για χάρη των φίλων του.

 

Εσείς είστε φίλοι μου, αν εφαρμόζετε στην πράξη όσα σας παραγγέλλω.

 

Δε σας ονομάζω πια δούλους, γιατί ο δούλος δεν ξέρει τι κάνει ο κύριός του. Εσάς όμως σας έχω ονομάσει φίλους, γιατί όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα μου, σας τα έκανα γνωστά.

 

δε διαλέξατε εσείς εμένα, αλλά εγώ διάλεξα εσάς και σας όρισα να πάτε εσείς και να παράγετε καρπό και ο καρπός σας να μένει, έτσι ώστε, ό,τι κι αν ζητήσετε από τον Πατέρα στ' όνομά μου να σας το δώσει.

 

Σας δίνω τις εντολές αυτές, ώστε να αγαπάτε ο ένας τον άλλο».

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς δίδαξε και έδωσε εντολές για την αγάπη του Θεού ως καθήκον και υποχρέωση των δικών του φίλων. Όχι οπαδών (!) αλλά φίλων.

 

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Το άρθρο της Κυριακής, με θέμα «Δικαιοσύνη και Αγάπη» θα ήθελα να το δούμε σαν τις κύριες ιδιότητες του ουράνιου Πατέρα μας. Τις ίδιες ιδιότητες ακριβώς, ο Θεός αναμένει με υπομονή να αναπτύξουμε και εμείς αφού λάβαμε την χάρη της άφεσης των αμαρτιών μας, εκτός και αν ακόμη (!) τις κουβαλάμε μέσα στην ψυχή μας. Αλήθεια.

 

 

ΕΠΟΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ Sunday Blog:

ü  H δική σας πρόταση.

ü  ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ: «ΠΙΣΤΗ Η ΑΠΕΙΘΙΑ».

ü  ΦΡΟΝΗΜΑ ΔΟΥΛΟΥ.

ü  Η δική σας αγωνία.

ü  Η δική σας ευαισθησία.