Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ!

ΚΑΙ Ο ΕΦΗΒΟΣ ΝΕΟΣ.

Ο τίτλος της σειράς είναι Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΦΗΒΟΣ ΝΕΟΣ και θα διαρκέσει για άγνωστο χρόνο.

Μαζί, θα διαβάσουμε κάποια χωρία από την Αγία Γραφή και θα ασχοληθούμε με μια «ζωντανή» θεματολογία (!) που αφορά την όψιμη εφηβική φάση της ηλικίας 15 – 25 χρονών .

ΘΕΜΑ: Ο ΕΦΗΒΟΣ – ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ

Το θέμα μας, σήμερα, αφορά την σύνδεση της χριστιανικής πίστης με τον λόγο του Θεού | τις υποσχέσεις Του.

Χριστιανική πίστη, ονομάζουμε την απόφαση μας να ακολουθήσουμε την διδασκαλία του Ιησού που στηρίζεται στην θυσία της λύτρωσης από το βάρος της ενοχής των αμαρτιών μας, ή των ανομιών μας που μας βαραίνουν.

Η θυσία της λύτρωσης είναι η εφαρμογή του σχεδίου του Θεού | της αγάπης του Θεού που αφορά όλο τον κόσμο ώστε μέσα από την δοκιμή της πίστεως (!) ο αμαρτωλός άνθρωπος να έρθει κοντά στην χάρη του Θεού και να λάβει άφεση των αμαρτιών.

Διαβάζουμε από το χωρίο του Ευαγγελίου του Ιωάννη, τα λόγια του Ιησού:

Αν σας είπα τα επίγεια, και δεν πιστεύετε, πώς θα πιστέψετε, αν σας πω τα επουράνια;

Και κανένας δεν ανέβηκε στον ουρανό, παρά αυτός που κατέβηκε από τον ουρανό, ο Υιός τού ανθρώπου, αυτός που είναι στον ουρανό.

Και όπως ο Μωυσής ύψωσε το φίδι μέσα στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί ο Υιός τού ανθρώπου·

για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.

Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.

Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος διαμέσου αυτού.

Όποιος πιστεύει σ' αυτόν, δεν κρίνεται· όποιος, όμως, δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθεί, επειδή δεν πίστεψε στο όνομα του μονογενή Υιού τού Θεού.

Με λίγα λόγια:

Η αγάπη του Θεού είναι τόσο μεγάλη (!) ώστε κάθε αμαρτωλός άνθρωπος να μπορεί να σωθεί μόνον πιστεύοντας, απλά, στην υπόσχεση του Θεού Πατέρα.

Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΙΗΣΟΥ

Τα πιο πάνω λόγια τα είπε ο Ιησούς συνομιλώντας με έναν ειλικρινή Φαρισαίο, γέροντα, τον Νικόδημο που πήγε νύχτα να βρει τον Ιησού.

Και ο Ιησούς προσπάθησε να του εξηγήσει, πρώτα, την πνευματική γέννηση πέρα από την φυσική γέννηση του ανθρώπου.

Στην απορία του Νικόδημου, για όλα αυτά, ο Κύριος Ιησούς είπε:

Εκείνο που έχει γεννηθεί από τη σάρκα είναι σάρκα· και εκείνο που έχει γεννηθεί από το Πνεύμα, είναι πνεύμα.

Μη θαυμάσεις ότι σου είπα: Πρέπει να γεννηθείτε από επάνω.

Ο άνεμος πνέει όπου θέλει, και ακούς τη φωνή του, αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται, και πού πηγαίνει· έτσι είναι καθένας που γεννήθηκε από το Πνεύμα.

Με λίγα λόγια:

Καθένας που γεννήθηκε από το Πνεύμα του Θεού έχει νέο πνεύμα (για να σκέπτεται) και νέα καρδιά (για να αγαπά τον Θεό και τον πλησίον του με ενσυναίσθηση).

Η ΑΠΕΙΘΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ

Εκείνο το οποίο εμποδίζει τον άνθρωπο να πλησιάσει τον Θεό για να σωθεί είναι η απείθεια, που ισοδυναμεί με την απιστία.

Απείθεια είναι η άρνηση συμμόρφωσης σε κανόνες που ο Θεός σαν Πατέρας έχει θέσει, η ανυπακοή στους νόμους του Θεού όπως μας δόθηκαν δια μέσου του Ευαγγελίου της Καινής Διαθήκης.

Ο Θεός θεωρεί την απείθεια (!) σαν αδίκημα ή κατηγορία αμαρτίας.

Δείτε τα πιο κάτω χωρία από την επιστολή του Παύλου, προς τους Εβραίους:

Ας φοβηθούμε, λοιπόν, μήπως και, ενώ μένει σε μας η υπόσχεση να μπούμε μέσα στην κατάπαυσή του, φανεί κάποιος από μας ότι τη στερήθηκε.

Επειδή, εμείς έχουμε ευαγγελιστεί όπως και εκείνοι· αλλά, εκείνους, ο λόγος που άκουσαν, δεν τους ωφέλησε, δεδομένου ότι, δεν ήταν σ' αυτούς που άκουσαν ενωμένος με την πίστη.

Και η επιστολή καταλήγει:

Ας φροντίσουμε, λοιπόν, με επιμέλεια να μπούμε μέσα σ' εκείνη την κατάπαυση, για να μη υποπέσει κάποιος στο ίδιο παράδειγμα της απείθειας.

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Το άρθρο μας, σήμερα, με θέμα την «πίστη και τις υποσχέσεις του Θεού» εύχομαι κάθε νέος | νέα, να συλλάβει το βασικό κεφάλαιο της ζωής του που ανοίγει μπροστά στα πόδια του | της και αυτό είναι εκείνο που περιγράφεται από το πιο κάτω εδάφιο από το βιβλίο του Σολομώντα, με τίτλο ο «Εκκλησιαστής»:

Ας ακούσουμε το τέλος τής όλης υπόθεσης: Να φοβάσαι τον Θεό, και να τηρείς τις εντολές του, δεδομένου ότι αυτό είναι το παν τού ανθρώπου.

Επειδή, ο Θεός θα φέρει σε κρίση κάθε έργο, και κάθε κρυφό πράγμα, είτε αγαθό είτε πονηρό.