Ο ΕΦΗΒΟΣ, ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

 

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ!

ΚΑΙ Ο ΕΦΗΒΟΣ ΝΕΟΣ.

 

 

Ο τίτλος της σειράς είναι Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΦΗΒΟΣ ΝΕΟΣ και θα διαρκέσει για άγνωστο χρόνο.

 

 Μαζί, θα διαβάσουμε κάποια χωρία από την Αγία Γραφή και θα ασχοληθούμε με μια «ζωντανή» θεματολογία (!) που αφορά την όψιμη εφηβική φάση της ηλικίας 15 – 25 χρονών .

 

 

ΘΕΜΑ: Ο ΕΦΗΒΟΣ, ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

 

 

Το θέμα μας, σήμερα, έχει να κάνει με τους κινδύνους, που οι νέοι αντιμετωπίζουν στην σύγχρονη κοινωνία.

 

Κινδύνους, ονομάζουμε τις παγίδες που στήνει η σύγχρονη κοινωνία | ο σύγχρονος πολιτισμός με:

1.     Την προηγμένη τεχνολογία

2.     Τις καταχρήσεις

3.     Τις απολαύσεις

4.     Την πορνεία και το σεξ

5.     Το έγκλημα

6.     Το αλκοόλ και τις ουσίες

 

ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ

Ο νέος θα μπορέσει να αντισταθεί σε όλες τις πιο πάνω προκλήσεις ή πειρασμούς, μόνον αν έχει πάρει νουθεσία από το «σπίτι – σχολείο» του.

Για να καμαρώσουμε ένα νέο, ή μια νέα κοπέλα θα χρειαστεί οι γονείς των να έχουν όραση καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά τους.

 

Διαβάζω από το βιβλίο των Παροιμιών (κεφάλαιο 29):

 

Η ράβδος και ο έλεγχος δίνουν σοφία· αλλ' ένα εγκαταλειμμένο παιδί ντροπιάζει τη μητέρα του.

 

Όταν πληθαίνουν οι ασεβείς, περισσεύει η ανομία· οι δίκαιοι, όμως, θα δουν την πτώση τους.

 

Να διαπαιδαγωγείς τον γιο σου, και θα σου φέρει ανάπαυση· και θα φέρει ηδονή στην ψυχή σου.

 

Όπου δεν υπάρχει όραση, ο λαός διαφθείρεται· είναι δε μακάριος εκείνος που φυλάττει τον νόμο.

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Η ράβδος και ο έλεγχος, αφορούν την αυστηρότητα της παιδείας από το σπίτι-σχολείο.

Η ανομία, δηλαδή η αδικία και κατά τον Αριστοτέλη:

Η αδικία, αντίθετα, έχει την τάση να πράττει το άδικο, και αυτό, πάλι, είναι υπερβολή ή έλλειψη εν σχέσει προς το ωφέλιμο ή το βλαβερό με παραβίαση της αναλογίας.

Για αυτόν τον λόγο η αδικία είναι υπερβολή και έλλειψη, γιατί από αυτήν ξεκινάει η υπερβολή και η έλλειψη: εν σχέσει με τον εαυτό του υπερβολή σε ό,τι είναι ολοκάθαρα ωφέλιμο και έλλειψη σε ό,τι είναι βλαβερό, ενώ εν σχέσει με τους άλλους γίνεται γενικά το ίδιο όπως στην προηγούμενη περίπτωση, μόνο που η παραβίαση της αναλογίας μπορεί να γίνεται σε βάρος της μιας ή της άλλης πλευράς — όπως τύχει.

 

Οι δίκαιοι, είναι πράξη της δικαιοσύνης και κατά τον Αριστοτέλη:

Έτσι η δικαιοσύνη είναι η κατάσταση που μας επιτρέπει να λέμε για τον δίκαιο ότι είναι ο άνθρωπος που πράττει, κατά δική του επιλογή και προτίμηση, το δίκαιο, και που κάνει τη διανομή διαφόρων πραγμάτων, είτε μεταξύ του ίδιου του εαυτού του και κάποιου άλλου προσώπου είτε μεταξύ δύο άλλων προσώπων, όχι έτσι ώστε από το επιθυμητό να δίνει μεγαλύτερο μέρος στον εαυτό του και μικρότερο στον άλλον (και από το βλαβερό με τον αντίθετο τρόπο), αλλά έτσι ώστε να δίνει στον εαυτό του και στον άλλον αυτό που είναι ίσο κατά την αναλογία — το ίδιο και στην περίπτωση διανομής μεταξύ δύο άλλων προσώπων.

 

Διαπαιδαγώγηση από το σπίτι-σχολείο

Όραση των γονέων είναι να δουν τα τέκνα των στην επόμενη γενεά | 33 χρόνια μετέπειτα (!) σαν ενεργά μέλη της κοινωνίας με όλα τα στοιχεία ενός χρήσιμου | αγαθού | εγκρατούς | πράου ανθρώπου. 

Άρα, ο κόπος, οι αγωνίες και οι φόβοι για το αύριο δεν μετράνε (!) αφού ο Θεός είναι ο ουράνιος Πατέρας και χορηγός σε κάθε ανάγκη όσο μεγάλη κι αν είναι μια οικογένεια.

 

Πως το λέμε αυτό;

Επειδή το ζήσαμε μεγαλώνοντας 5 παιδιά, από το έτος 1982.   

 

Παράδειγμα:

Η κόρη μου Μαρία πριν 33 χρόνια ήταν μόλις 8 ετών (!) τώρα είναι καθηγήτρια Φιλολογίας.

Η κόρη μου Κατερίνα πριν από 33 χρόνια ήταν μόλις 7 ετών (!) σήμερα είναι καθηγήτρια Μουσικής.

Η κόρη μου Αγάπη, πριν από 33 χρόνια ήταν μόλις 5 ετών (!) τώρα είναι δασκάλα του Δημοτικού.

Ο γιός μου Αντώνης, πριν από 33 χρόνια ήταν μόλις 4 ετών (!) σήμερα είναι Αρχιτέκτων πολεοδόμος, στο Δημόσιο. 

Η κόρη μου Άννα, πριν από 33 χρόνια ήταν μόλις ημερών (!) τώρα είναι Πολιτικός | Υδραυλικός Μηχανικός, μελετητής στον ιδιωτικό τομέα.   

 

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

Πριν από την παράδοση του Ιησού στους ασεβείς διώκτες του (!) Ιουδαίους, ο Κύριος προσευχήθηκε εκείνο το βράδυ προς τον Πατέρα στην Γεσθημανή μια προσευχή που κατέγραψε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης.

 

Διαβάζουμε σε ένα σημείο της προσευχής:

Και δεν είμαι πλέον μέσα στον κόσμο, αλλά αυτοί είναι μέσα στον κόσμο, και εγώ έρχομαι σε σένα. Πατέρα άγιε, φύλαξέ τους στο όνομά σου, αυτούς που μου έδωσες, για να είναι ένα, όπως εμείς.

 

Όταν εγώ ήμουν μαζί τους μέσα στον κόσμο, εγώ τους διαφύλαγα στο όνομά σου· διαφύλαξα εκείνους που μου έδωσες, και κανένας απ' αυτούς δεν χάθηκε, παρά μονάχα ο γιος τής απώλειας, για να εκπληρωθεί η γραφή.

 

Τώρα, όμως, έρχομαι σε σένα, κι αυτά τα μιλάω μέσα στον κόσμο, για να έχουν τη χαρά μου μέσα τους πλήρη.

 

Εγώ τους έδωσα τον λόγο σου· και ο κόσμος τούς μίσησε, επειδή δεν είναι από τον κόσμο, όπως εγώ δεν είμαι από τον κόσμο.

 

Δεν παρακαλώ να τους σηκώσεις από τον κόσμο, αλλά να τους διαφυλάξεις από τον πονηρό.

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Ο Κύριος Ιησούς αναγνωρίζει ότι σε λίγο οι απόστολοι θα είναι μόνοι τους και απροστάτευτοι, μέσα σε ένα κόσμο που είναι επιθετικός απέναντι στους δούλους του Θεού, που ζουν άγια και καθαρά.

Προσεύχεται ο Κύριος με τα λόγια: «Δεν παρακαλώ να τους σηκώσεις από τον κόσμο, αλλά να τους διαφυλάξεις από τον πονηρό».

 

Ομοίως, κάθε άνθρωπος στις ημέρες μας που έχει δεχτεί και ακολουθειί τον Ιησού σαν Σωτήρα και Κύριο (!) απολαμβάνει την πατρική κάλυψη του ουράνιου Πατέρα, εδώ στην γη  αληθινά.

 

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Θα συνιστούσα στους νέους μας να κρατήσουν ότι καλό πήραν από το «σπίτι-σχολείο», χωρίς να αποβάλουν αυτή την παιδεία, ώστε να μπορέσουν να αντισταθούν σε ένα κόσμο χωρίς καμία προστασία. 

 

 

ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:

v  Το μάθημα της «καταραμένης Φυσικής».

v  Τα πάθη, οι αδυναμίες, οι έξεις.

v  Ο καλός καθηγητής του Λυκείου.