ΒΙΩΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ - ΜΕΡΟΣ 8

 

ΒΙΩΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ

 

Συνέχεια από το προηγούμενο, εδώ:

 

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου,

Σε αυτή τη σειρά των αναρτήσεων, κάθε Κυριακή, θα ανακαλέσω στην μνήμη μου έντονες καταστάσεις | βιώματα από την ζωή μου μαζί με τον Ιησού Χριστό από το σωτήριο έτος 1975, Καλοκαίρι, μέχρι σήμερα.

 

Για να μη σας κουράσω (!) θα αναρτώ λίγες σελίδες κάθε φορά. 

 

Όμως, έχει σημασία να δούμε τον λόγο του Θεού και τις υποσχέσεις προς τα παιδιά Του, που θα τον δεχτούν και θα το ακολουθήσουν με σταθερότητα.

 

Αντιγράφω από το βιβλίο του Μωυσή, το Δευτερονόμιο:

 

Γνώρισε, λοιπόν, ότι ο Κύριος ο Θεός σου, αυτός είναι ο Θεός, ο πιστός Θεός, που φυλάττει τη διαθήκη και το έλεος σ' εκείνους που τον αγαπούν και τηρούν τις εντολές του, σε 1.000 γενεές·

 

και που ανταποδίδει ενάντια στο πρόσωπό τους σ' εκείνους που τον μισούν, για να τους εξολοθρεύσει· δεν θα βραδύνει σ' εκείνον που τον μισεί· θα κάνει σ' αυτόν ανταπόδοση ενάντια στο πρόσωπό του.

 

Να τηρείς, λοιπόν, τις εντολές, και τα διατάγματα, και τις κρίσεις, που εγώ σήμερα σε προστάζω για να τις εκτελείς.

 

Και αν ακούτε τις κρίσεις αυτές, και τις τηρείτε και τις εκτελείτε, ο Κύριος ο Θεός σου θα φυλάξει σε σένα τη διαθήκη και το έλεος, που ορκίστηκε στους πατέρες σου·

 

και θα σε αγαπήσει, και θα σε ευλογήσει, και θα σε πληθύνει και θα ευλογήσει τον καρπό τής κοιλιάς σου, και τον καρπό της γης σου, το σιτάρι σου, και το κρασί σου, και το λάδι σου, τις αγέλες των βοδιών σου, και τα κοπάδια των προβάτων σου, στη γη που ορκίστηκε στους πατέρες σου να δώσει σε σένα.

 

Θα είσαι ευλογημένος περισσότερο από όλα τα έθνη· άγονη ή στείρα δεν θα υπάρχει σε σένα ή στα κτήνη σου.

 

Και ο Κύριος θα αφαιρέσει από σένα κάθε ασθένεια, και δεν θα βάλει επάνω σου καμιά από τις κακές νόσους της Αιγύπτου, που γνωρίζεις· αλλά, θα τις βάλει επάνω σε όλους εκείνους που σε μισούν.

 

 

 

 

Συνεχίζουμε, την εξιστόρηση των βιωμάτων που έζησα, από την ηλικία που γνώρισα τον Κύριο Ιησού Χριστό σαν Σωτήρα μου, (Καλοκαίρι του 1975).

 

 

1980

Ψαλμός 27:1

Ο ΚΥΡΙΟΣ είναι φως μου και σωτηρία μου· ποιον θα φοβηθώ;

Ο Κύριος είναι δύναμη της ζωής μου· από ποιον θα δειλιάσω;

 

 

Θυμάμαι (!) ότι πλέον μέσα μου είχε διαμορφωθεί η θέση ότι η γυναίκα μου θα ήταν η αδελφή Ειρήνη Χερουβείμ για την οποία γνώριζα λίγα πράγματα από την οικογενειακή ζωή της.

Όταν ήρθε η ώρα να το συζητήσω με την μητέρα μου ώστε να έχω την θετική της γνώμη, εκείνη άρχισε να ψάχνει τα οικογενειακά της Ειρήνης.

Τι έμαθε;

 

Ότι οι γονείς της ήταν χωρισμένοι χρόνια, για τον Χριστόν, και ζούσε με την μητέρα της στο Χαλάνδρι.

Ήταν κάθετα αντίθετη η μητέρα μου (!) και έφερνε συνεχώς αντιρρήσεις για την σύναψη γάμου και μάλιστα αυτό κράτησε περίπου ένα μήνα.

Εγώ προσευχόμουν και ζητούσα από την Θεόν (!) να αλλάξει Εκείνος την γνώμη της.

Πράγματι, μετά από ένα μήνα ή περισσότερο ήρθε η αλλαγή στην θέση της και τότε το είπαμε στον πατέρα μου, σαν ένα γεγονός που είχαμε αποφασίσει.

 

Το επόμενο βήμα ήταν το πώς θα την ζητήσουμε;

Και βρήκαμε την μεσολάβηση των δύο αδελφών της Μαρίας και της Τασίας από την Καλλιθέα (!) που ήσαν πολύ κοντά στην Ειρήνη και με πολύ χαρά δέχτηκαν να μιλήσουν στην ίδια και την μητέρα της Κατερίνα Χερουβείμ.

Και έκλεισε (!) η συνάντηση μας ώστε μείς: εγώ, ο μπαμπάς μου και η μητέρα μου να πάμε ένα βράδυ να ζητήσουμε το χέρι της Ειρήνης.

Αλήθεια είναι ότι η Ειρήνη δεν γνώριζε απολύτως τίποτα (!) και της ήρθε ξαφνικό συμβάν, αφού είχε προ πολλού απογοητευτεί από την αδιάφορη στάση μου.

Εκείνο το βράδυ (Μάρτιος 1980), πήγαμε στο Χαλάνδρι, οδός Ζαλοκώστα 22, 2^ος όροφος με μια ανθοδέσμη και γλυκά στο χέρι και ζητήσαμε την Ειρήνη.

Ναι, η Ειρήνη δέχτηκε με χαρά και όλοι μαζί, οι πέντε, ευφρανθήκαμε και δοξάσαμε τον Θεόν.

Οι αρραβώνες ακολούθησαν στο Χαλάνδρι με περισσότερο κόσμο και την παρουσία του ποιμένα της Νίκαιας αδ. Νίκου Νικολακόπουλου.

Από κει και πέρα αρχίσαμε σαν αρραβωνιασμένοι να ετοιμαζόμαστε για τον γάμο και ταυτόχρονα να εμφανιζόμαστε στην Εκκλησία της Νίκαιας και της Αθήνας.

 

Θυμάμαι (!) ότι το Ευαγγελιστικό έργο δεν το άφησα και μια φορά μαζί με τον αδελφό Αρίστο Σπανό και την Ειρήνη πήγαμε για υπαίθριο ευαγγελισμό στην πλατεία Σπάθα, στην Νίκαια.

Ήταν η πρώτη εμπειρία της Ειρήνης στο έργο αυτό και όλα πήγαν καλά (!) χωρίς απρόοπτα.

 

Ο ΓΑΜΟΣ

Ήρθε η ώρα του γάμου μας τον Ιούνιο, έτος 1980.

Η εργασία μου συνέχιζε να είναι σκληρή (!) για μένα και να φανταστείτε ότι το Σάββατο 21^η Ιουνίου ήταν ο γάμος στις 19:00 και εγώ εργαζόμουν και το Σάββατο μέχρι τις 15:00.

Στον γάμο ήρθαν πολλοί αδελφοί, συγγενείς και φίλοι να μας συμπαρασταθούν και να χαρούν μαζί μας.

Για γαμήλιο ταξίδι είχαμε προγραμματίσει πρώτα να κοιμηθούμε σε ένα καλό ξενοδοχείο στο Κεφαλάρι και κατόπιν να φύγουμε 4 ημέρες προς τον Παρνασσό όπου καταλύσαμε σε ένα χωριό που δεν θυμάμαι ακριβώς τον τόπο.

Πήγαμε και στο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού (Καλοκαίρι !) και χαρήκαμε την μοναξιά που παρέχει η εποχή αυτή στα μέρη του Παρνασσού, αφού είμαστε σχεδόν μόνοι.

Στην διαδρομή βγάλαμε φωτογραφίες και slides, που ήταν της μόδας η τεχνολογία του προτζέκτορα (!) τότε.

 

ΣΤΗΝ ΑΝΔΡΟ

Το Καλοκαίρι πήγαμε στο χωριό μας Στενιές και μείναμε μια εβδομάδα, νομίζω.

Ο πατέρας μου ήταν πολύ χαρούμενος που μας είχε κοντά του.

Θυμάμαι (!) ότι συνέβη και αυτό: Ένα βράδυ ο πατέρας μου από την χαρά του, έβγαλε από την αποθήκη του τις φωτοβολίδες που μάζευε όλο τον χρόνο για τις ημέρες και την Κυριακή του Πάσχα.

Άρχισε να πετάει στον αέρα από το μπαλκόνι του άνω πατώματος βεγγαλικά (!) και κάποιες φωτοβολίδες έπεσαν στο γειτονικό κτήμα σε απόσταση 150 μέτρα σε ευθεία.

Έπιασε φωτιά σε λίγο χρονικό διάστημα και τότε αρχίσαμε να τρέχουμε προς το κτήμα αυτό (!)  έντρομοι με την ψυχή στο στόμα.

Όταν φτάσαμε ο νοικοκύρης ήταν ήδη έξω και έσβηνε τη φωτιά βοηθούμενος από γείτονες.

Δόξα στον Θεό που μας γλύτωσε από μεγάλες καταστάσεις και καταστροφές, αφού ήταν Καλοκαίρι και τα χόρτα ξερά.

 

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

Θυμάμαι (!) ότι τον Αύγουστο του ιδίου έτους, προέκυψε το πρώτο μου επαγγελματικό ταξίδι στην Αμερική για 3 εβδομάδες, στην εταιρεία JOHNSON CONTROLS INC, Milwaukee, Wisconsin, στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας.

Σαν νεόνυμφος (!) δεν ήταν εύκολο και για τους δύο μας, όμως δεν γινόταν διαφορετικά.

Αντικείμενο του ταξιδιού ήταν η ενημέρωση και εκπαίδευση στα συστήματα ελέγχου και αυτοματισμού κτιρίων “PNEUMATIC CONTROLS SYSTEMS”.

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η οργάνωση της αμερικανικής εκπαίδευσης αλλά και των εκπαιδευτών, που ήταν ότι το καλύτερο για μένα .

Επίσης, μου έκανε εντύπωση ότι μιλώντας για τον Ιησού Χριστό ανάμεσα σε 25 άτομα, τα 2 ή 3 ήταν (!) αναγεννημένοι.

Ακόμη, βρήκα την ευκαιρία και ένα Σαββατοκύριακο πέταξα για το Σικάγο, στα αδέλφια μας την οικογένεια του αδ. Νίκου Παπαδέλη.

Εκεί γνώρισα και τον αδελφό Θανάση Μίχα, καθώς και την γυναίκα του Ευγενία και τον τρόπο που ο Χριστός τους έσωσε από ένα προγραμματισμένο διαζύγιο.

 

Τον ίδιο χρόνο (1980) ακολούθησε το ταξίδι μου σε άλλη χώρα όπως και για μια σειρά ετών, σχεδόν 7 χρόνια, έκαμα 2 ταξίδια εκτός Ελλάδος σε εργοστάσια - βιομηχανίες οργάνων και συστημάτων αυτοματισμού, που είχαμε την σχετική αντιπροσωπεία και εγώ ήμουν ο Μηχανικός Πωλήσεων | Εφαρμογών | Δοκιμών στο έργο. 

 

 

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ …