Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ,

Ο ΑΜΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου,

Σε αυτή τη σειρά των αναρτήσεων, κάθε Κυριακή, περπατάμε νοητικά μαζί με τον Ιησού στην Γαλιλαία, στην Σαμάρεια και στην Ιουδαία με την βοήθεια του Ευαγγελίου.

Σκοπός μας, είναι ο ίδιος με αυτόν που έγραψε ο Ιωάννης, ο θεολόγος:

«Βέβαια έκανε και άλλα πολλά θαύματα ο Ιησούς μπροστά στους μαθητές του,

που δεν είναι γραμμένα στο βιβλίο αυτό.

Κι ο σκοπός γι’ αυτά που έχουν γραφτεί είναι να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Γιος του Θεού και πιστεύοντάς το, να έχετε ζωή αιώνια στ’ όνομά του».

ΤΟ ΘΕΜΑ: ΙΗΣΟΥΣ, ΟΙ ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

Ο Ιησούς Χριστός είναι ο μονογενής Υιός του Θεού με αποστολή την σωτηρία του κάθε ανθρώπου από την αιώνια καταδίκη της κόλασης.

Η καταδίκη της κόλασης θα γίνει στην βασιλεία του Θεού (!) όταν ο άνθρωπος σταθεί να απολογηθεί για όσα έκαμε στην ζωή του και ΔΕΝ ήλθε σε ειλικρινή μετάνοια αποκατάστασης.

Όμως, όταν ο Θεός σώζει τον άνθρωπο τον κάμει υιό του φωτός και υιό της ημέρας.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ

Στην επί του όρους ομιλία, που κατέγραψε ο Ματθαίος, διαβάζουμε τα λόγια του Ιησού:

Εσείς είστε το φως τού κόσμου. Πόλη που κείτεται επάνω σε βουνό, δεν μπορεί να κρυφτεί.

Ούτε ανάβουν λυχνάρι, και το βάζουν κάτω από το μόδι, αλλά επάνω στον λυχνοστάτη, και φέγγει σε όλους αυτούς που είναι μέσα στο σπίτι.

Έτσι ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα, και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς.

Ο απόστολος Παύλος, γράφοντας προς τους Θεσσαλονικείς:

Όλοι ας είστε γιοι ας φωτός και γιοι ας ημέρας· δεν είμαστε ας νύχτας ούτε του σκότους.

Άρα, λοιπόν, ας μη κοιμόμαστε, ας και οι υπόλοιποι, αλλά ας αγρυπνούμε, και ας εγκρατευόμαστε.

Και πάλι, ο απόστολος Παύλος, γράφοντας προς τους Εφεσίους:

Επειδή, κάποτε ήσασταν σκοτάδι, τώρα όμως είστε φως εν Κυρίω· περπατάτε ως παιδιά τού φωτός·

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΦΡΟΝΙΜΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Ο Κύριος Ιησούς είπε μια ιστορία την οποία κατέγραψε μόνον ο Ευαγγελιστής Λουκάς.

Μίλησε για έναν οικονόμο, που εργαζόταν σε ένα πλούσιο άνθρωπο.

Κάποτε, κατηγορήθηκε ότι διασκορπίζει την περιουσία του αφεντικού και ήταν τόσο μεγάλη η κατηγορία που απολύθηκε μέσα σε λίγες ημέρες.

Όμως, η ιστορία μας λέγει ότι πρόλαβε και έκαμε διακανονισμούς με τους χρεοφειλέτες, έναν – έναν, ώστε φεύγοντας θα είχε το θάρρος να τους ζητήσει χάρη και εργασία.

Στο σημείο αυτό ο Κύριος βρήκε την ευκαιρία να επαινέσει τον οικονόμο για την φρονιμάδα του.

Και πρόσθεσε:

Και εγώ σας λέω: Κάντε για τον εαυτό σας φίλους από τον μαμωνά της αδικίας, για να σας δεχθούν στις αιώνιες σκηνές, όταν εκλείψετε.

Ο πιστός στο ελάχιστο, και στο πολύ είναι πιστός· και ο άδικος στο ελάχιστο, και στο πολύ είναι άδικος.

Αν, λοιπόν, στον άδικο μαμωνά δεν φανήκατε πιστοί, ποιος θα σας εμπιστευθεί τον αληθινό πλούτο;

Και αν στο ξένο δεν φανήκατε πιστοί, ποιος θα σας δώσει το δικό σας;

Κανένας δούλος δεν μπορεί να δουλεύει δύο κυρίους·

επειδή, ή τον έναν θα μισήσει, και τον άλλον θα αγαπήσει· ή στον έναν θα προσκολληθεί, και τον άλλον θα καταφρονήσει.

Δεν μπορείτε να δουλεύετε τον Θεό και τον μαμωνά.

Με λίγα λόγια:

Ο άνθρωπος σαν υιός του φωτός (!) βλέπει καθαρά και διακρίνει τον αληθινό θησαυρό που είναι η βασιλεία των ουρανών.

Το χρήμα που είναι ο μαμωνάς της αδικίας (το άδικο χρήμα) είναι ένα εργαλείο ώστε ο άνθρωπος να αποκτά φίλους για την βασιλεία του Θεού.

Η φρονιμάδα του ανθρώπου είναι η σύνεση ώστε να διαχειρίζεται αυτό το χρήμα για να κερδίζει ψυχές στον Χριστό και την αγάπη του Θεού.

Ο ΜΑΜΩΝΑΣ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ

Ο μαμωνάς είναι ο θεός του πλούτου και μάλιστα του άδικου χρήματος.

Σχετίζεται με την πλεονεξία | την απληστία | την λατρεία του ειδώλου που λέγεται «θεός – χρήμα».

Όταν ο Κύριος Ιησούς τόνισε: «Δεν μπορείτε να δουλεύετε τον Θεό και τον μαμωνά» ήθελε να ξεκαθαρίσει ότι το χρήμα μπορεί να καταστεί θεός και είδωλο αν ο άνθρωπος δεν ξεχωρίσει την αληθινή αξία του χρήματος.

Το χρήμα για ένα «φωτισμένο» τέκνο του Θεού είναι το μέσον, ώστε να υπηρετήσει τις αληθινές ανάγκες χωρίς να δημιουργεί αποθέματα πλεονεξίας και λατρείας.

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Θα ευχόμουν κάθε άνθρωπος να φερθεί με φώτιση Θεού, σαν «τέκνο ημέρας» και με άγρυπνο μάτι αποφάσεων, για αυτά που συμβαίνουν ήδη και πρόκειται να συμβούν (!) στις σύγχρονες ημέρες που ζούμε.

Σας αφιερώνω το λόγο του Κυρίου Ιησού, όπως κατέγραψε ο ευαγγελιστής Λουκάς:

Αγρυπνείτε, λοιπόν, δεόμενοι σε κάθε καιρό, για να καταξιωθείτε να ξεφύγετε όλα τούτα που πρόκειται να γίνουν, και να σταθείτε μπροστά στον Υιό τού ανθρώπου.