Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο, εδώ:

 

 

Διαβάζουμε αργά και με προσοχή, το πιο κάτω χωρίο της Αγίας Γραφής | το λόγο του Θεού:

           

(Παροιμίες 19:2)

Ψυχή άνευ γνώσεως βεβαίως δεν είναι καλόν· και όστις σπεύδει με τους πόδας, προσκόπτει.

 

Η αφροσύνη του ανθρώπου διαστρέφει την οδόν αυτού· και η καρδία αυτού αγανακτεί κατά του Κυρίου.

 

 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΜΑΖΙ

Ο άνθρωπος που μεγαλώνει παιδιά οφείλει να φέρεται μετά συνέσεως, δηλαδή με πλήρη γνώση των αναγκών των παιδιών σε όλες τις διαστάσεις της προσωπικότητας των.

1.     Στο σώμα των, αυτό που λέμε σωστή παιδική διατροφή (!) χωρίς να δημιουργούνται παιδιά υπέρβαρα.

2.     Στην ψυχή των, η αληθινή αγάπη σας (!) που τα περιβάλλει με θυσία και κόπο σε κάθε εξασθένηση και αδυναμία των.

3.     Στο πνεύμα των, όταν προσβάλλονται από δική σας άδικη (!) εγωιστική συμπεριφορά, ή από ψεύτικες υποσχέσεις.  

 

 

ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΙΚΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ!

 

Διαβάζοντας τα ευρήματα για τα επιβλαβή αποτελέσματα που έχουν στα παιδιά οι προστριβές μεταξύ μητέρας και πατέρα, ορισμένοι γονείς ίσως αναρωτηθούν μήπως πρέπει να πάψουν να εκφράζουν οποιασδήποτε μορφής συζυγική διαφωνία και σύγκρουση, ή τουλάχιστον μήπως πρέπει να αποκρύπτουν τις διαφωνίες τους από τα παιδιά.

Η ιδέα όμως αυτή όχι μόνο δεν είναι καλή, αλλά αποδεικνύεται και ανέφικτη.

Οι συγκρούσεις και ο θυμός είναι φυσιολογικά φαινόμενα του καθημερινού έγγαμου βίου.

Τα ζευγάρια που μπορούν να εκφράζουν ανοιχτά και να επεξεργάζονται  τις αναπόφευκτες διαφορές τους έχουν μακροπρόθεσμα ευτυχέστερες σχέσεις.

Και οι γονείς που αποδέχονται τα αρνητικά συναισθήματα είναι σε θέση να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αντιμετωπίσουν τον θυμό τους, τη λύπη και τον φόβο τους.

 

 

Κάποιες μελέτες υπέδειξαν τα οφέλη που αποκομίζουν τα παιδιά όταν παρίστανται σε οικογενειακές διαφωνίες κατά τη διάρκεια των οποίων οι γονείς εκφράζουν τις ενστάσεις των δείχνοντας σεβασμό ο ένας στον άλλο και συνεργάζονται εποικοδομητικά για την επίλυση των διαφορών τους.

Αν τα παιδιά δεν βλέπουν τους μεγάλους να θυμώνουν, να διαφωνούν και στη συνέχεια να ρυθμίζουν φιλικά τις διαφορές τους, θα χάσουν πολύτιμα μαθήματα από το ΣΠΙΤΙ-ΣΧΟΛΕΙΟ, τα οποία συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της συναισθηματικής τους νοημοσύνης.

 

 Το μυστικό είναι να χειρίζεστε τις μεταξύ σας συγκρούσεις (!) με τέτοιον τρόπο ώστε να γίνεστε ένα θετικό παράδειγμα κι όχι μια επιζήμια εμπειρία για το παιδί.

Αυτό βέβαια είναι ευκολότερο να το λέμε παρά να το κάνουμε – ιδιαίτερα, αν σκεφτούμε με πόσο μοναδικό τρόπο ένας | μια σύζυγος μπορεί να εξοργίσει τον έτερο.

Και όμως μια πρόσφατη έρευνα (1997) έχει καταλήξει σε ορισμένα στοιχεία για το πώς οι γονείς μπορούν να συνδεθούν ο ένας με τον άλλον (!) με τρόπο που να προστατεύει και να ωφελεί τα παιδιά.

 

Συνεχίζεται …

Από το βιβλίο Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, (John Gottman, 1997).

 

 ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΕΡΙΣΚΕΨΗΣ

1.     Πώς εσείς οι δύο γονείς μαζί, προστατεύετε τα παιδιά σας;

2.     Ακολουθείτε την ιδέα να αποκρύπτετε από τα παιδιά σας, τα πάντα;

3.     Τι κάνετε για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης των;