Διαβάστε το προηγούμενοάρθρο, εδώ:

 

 

Διαβάζουμε αργά και με προσοχή, τα πιο κάτω χωρία της Αγίας Γραφής | το λόγο του Θεού:

           

(Παρ. 19:18)

Να διαπαιδαγωγείς τον γιο σου όσο υπάρχει ελπίδα· αλλά, μη διεγείρεις δια την ψυχή σου, ώστε να τον θανατώσεις.

 

 

(Παρ. 29:17)

Να διαπαιδαγωγείς τον γιο σου, και θα σου φέρει ανάπαυση· και θα φέρει ηδονή στην ψυχή σου.

 

 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΜΑΖΙ

Η παιδεία στο σπίτι ονομάζεται και διαπαιδαγώγηση γονέων (!) και είναι απόλυτη ευθύνη και ασχολία μαζί, αφού τα τέκνα είναι δοσμένα από τον Θεόν και για τον Θεόν.

Το δημόσιο σχολείο που αρχίζει από τα 5 έτη (!) είναι κάτι άλλο και κυρίως αφορά: την εξισορρόπηση της μάθησης και της γνώσης ανάμεσα σε ένα πληθυσμό κράτους.

Έτσι έχουμε ένα Υπουργείο εθνικής παιδείας σε κάθε κράτος (!) όπου ο Υπουργός και οι συνεργάτες ορίζουν το πρόγραμμα και τους στόχους ανάλογα με τις τάσεις των εποχών και της τεχνολογίας.

 

Το σπίτι, όμως, έχει άλλους στόχους:

1.     Οι Αξίες

2.     Η Ηθική

3.     Το Ήθος

4.     Οι Αρετές

5.     Η γνώση περί Θεού

6.     Η γεύση της σωτηρίας δια της πίστεως

7.     Το πρόσωπο του Ιησού Χριστού

8.     Η πνευματική ζωή.

 

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ (!)

OTAN ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ «ΠΡΟΣΠΟΙΕΙΤΑΙ» ΟΤΙ ΒΙΩΝΕΙ ΕΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ (!)

ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ «ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ».

«Προσποίηση» δεν εννοούνται τα συνηθισμένα κλαψουρίσματα και τις εκρήξεις οργής των παιδιών, αλλά τα ψεύτικα, υποκριτικά κλαψουρίσματα και την οργή με την οποία όλα τα παιδιά κάποια στιγμή προσπαθούν να πετύχουν κάτι.  

 

Όταν αποφασίζετε να αναβάλετε τη συναισθηματική αγωγή (!) υποσχεθείτε στον εαυτό σας και στο παιδί σας ότι θα επανέλθετε σύντομα στο θέμα.

Αυτή η στάση είναι τελείως διαφορετική από εκείνη των αποστασιοποιημένων. ή επικριτικών γονέων.

Για τους αποστασιοποιημένους και επικριτικούς γονείς η αγνόηση των συναισθημάτων είναι το βασικό στοιχείο της διαπαιδαγώγησης που εφαρμόζουν: νιώθουν άβολα με τα έντονα συναισθήματα και γιαυτό τα παραμερίζουν εντελώς.

Καλύτερα να αναβάλετε τη συζήτηση σας μέχρι τη στιγμή που πιστεύετε ότι θα έχετε καλά αποτελέσματα.

 

Αν τελικά αναβάλετε τη συζήτηση για ένα θέμα και πείτε στο παιδί σας ότι θα επανέλθετε αργότερα, σιγουρευτείτε ότι θα το κάνετε. Βέβαια, η αθέτηση μιας υπόσχεσης προς το παιδί δεν είναι πιθανότατα τόσο καταστροφική όσο θέλουν να την παρουσιάζουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

 

Τα παιδιά διαθέτουν τιμιότητα, ευθύτητα και κατανόηση και προσφέρουν πολλές ευκαιρίες. Αλλά η τήρηση των υποσχέσεων είναι μια μορφή σεβασμού που τα παιδιά θα ανταποδώσουν αν τους δώσετε το καλό παράδειγμα.

Σε γενικές γραμμές θα πρέπει να διαθέτετε όσο περισσότερο χρόνο μπορείτε, για τη συναισθηματική αγωγή.

 

Επιπλέον έρευνες έδειξαν ότι τα παιδιά που διαπαιδαγωγούνται συναισθηματικά βελτιώνουν τη συμπεριφορά τους, καθώς μαθαίνουν να ελέγχουν και να χειρίζονται τα συναισθήματα τους.

 

Ούτε βέβαια η επικέντρωση σε αρνητικά συναισθήματα «κάνει τα πράγματα χειρότερα».

Αν ένα παιδί βρίσκεται μπροστά σε ένα δύσκολο πρόβλημα, οι γονείς του θα πρέπει να το βοηθήσουν να το αντιμετωπίσει.

Αν πάλι το πρόβλημα είναι ασήμαντο, τότε σίγουρα μια συζήτηση σχετικά με αυτό δεν πρόκειται να βλάψει.

Η συναισθηματική αγωγή δεν αποτελεί κάποια μαγική «φόρμουλα» που εξαλείφει τις οικογενειακές εντάσεις και συγκρούσεις ή την ανάγκη για να τίθενται όρια.

Ούτε πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοια.

Μπορεί όμως να βοηθήσει να πλησιάσετε τα παιδιά σας.

Καλλιεργεί το έδαφος για μια σχέση συνεργασίας όπου τα προβλήματα επιλύονται από κοινού.

Τα παιδιά σας μαθαίνουν ότι μπορούν να σας αποκαλύπτουν τα συναισθήματα τους.

Γνωρίζουν ότι δεν θα τους επικρίνετε ούτε θα τα πληγώσετε «για το δικό τους καλό».

Και μεγαλώνοντας δεν θα βιώνουν αυτό το τόσο γνωστό σε πολλούς ενήλικες συναίσθημα που συμπυκνώνεται στη φράση: «Αγαπούσα τον πατέρα μου αλλά δεν μπορούσα ποτέ να μιλήσω πραγματικά μαζί του».

 Όταν τα παιδιά σας αντιμετωπίσουν ένα πρόβλημα θα στραφούν σε σας επειδή ξέρουν ότι θα τους προσφέρετε κάτι περισσότερο από γενικότητες και «λογύδρια».

Ξέρουν ότι θα τα ακούσετε πραγματικά.

 

Η αληθινή ομορφιά της συναισθηματικής αγωγής (!) είναι ότι τα αποτελέσματα της έχουν διάρκεια και στα χρόνια της εφηβείας.

Μέχρι εκείνη την περίοδο τα παιδιά θα έχουν ενστερνιστεί τις αξίες σας και θα δρέπουν τους καρπούς της συναισθηματικής νοημοσύνης.

Θα γνωρίζουν:

1.     πώς να συγκεντρωθούν,

2.     πώς να συμπεριφερθούν, 

3.     πώς να αντιμετωπίσουν τους συνομηλίκους τους,

4.     πώς να χειρίζονται τα έντονα συναισθήματα τους.

Θα αποφεύγουν τέλος τους κινδύνους (!) που αντιμετωπίζουν τα παιδιά τα οποία δεν διαθέτουν παρόμοιες δεξιότητες.

      

 

Πηγή: Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ – JOHN GOTTMAN

Συνεχίζεται …