Δείτετο προηγούμενο άρθρο, εδώ:

 

 

Διαβάζουμε αργά και προσεκτικά, τα πιο κάτω χωρία από τον Λόγο του Θεού (από το κείμενο, ή την μετάφραση που μας κάνει) βιβλίο του Ιώβ 1, 5:

 

Και όταν τελείωναν οι ημέρες τού συμποσίου, ο Ιώβ έστελνε και τους αγίαζε, και, καθώς σηκωνόταν το πρωί, προσέφερνε ολοκαυτώματα, σύμφωνα με τον αριθμό όλων τους· επειδή, ο Ιώβ έλεγε: Μήπως οι γιοι μου αμάρτησαν, και βλασφήμησαν τον Θεό στην καρδιά τους.

Έτσι έκανε ο Ιώβ, πάντοτε.

 

 

ΛΙΓΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΖΙ ΣΑΣ

Ο Ιώβ είναι ένα παράδειγμα πατέρα με συναισθηματική νοημοσύνη και τρόπο συναισθηματικής αγωγής των τέκνων του.

 Όπως φαίνεται, ποτέ δεν πρόσβαλε τα παιδιά του, αλλά με ένα ιδιαίτερο τρόπο ανησυχούσε για την πνευματική τους ζωή απέναντι στον ζωντανό Θεό, που δεν γνώριζαν ακόμη.

Κάθε πρωί σηκωνόταν νωρίς (!) και η μέριμνα του ήταν η προσευχή και η δέηση προς τον Θεόν για τα παιδιά του.

Αυτό είχε επίδραση στην ψυχή και το νου των παιδιών του, αφού ποτέ δεν αποστάτησαν από κοντά του, ούτε έφυγαν μακριά του.  

 

 

ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ, Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ!

 

Δεν είναι εύκολο να οικοδομήσετε σχέσεις οικειότητας και εμπιστοσύνης με το παιδί σας όταν δεν έχετε τη δυνατότητα (!) να μείνετε μόνοι μαζί του.

Αυτός είναι ο λόγος που είναι καλύτερα να εφαρμόζετε την συναισθηματική αγωγή ότνα είσαστε οι δυο σας ο ένας απέναντι στον άλλο, χωρίς την παρουσία άλλων μελών της οικογένειας, φίλων ή ξένων.

Με τον τρόπο αυτό θα αποφύγετε να φέρετε σε δύσκολη θέση το παιδί σας.

Επιπλέον, και οι δύο θα είστε πιο ελεύθεροι να απαντάτε ειλικρινά χωρίς να ανησυχείτε τι θα σκεφτούν οι άλλοι που σας παρακολουθούν.

 

Η συμβουλή αυτή είναι πολύ σημαντική για τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν προβλήματα ανταγωνισμού και αντιζηλίας μεταξύ αδελφών.

Μια μητέρα περιέγραψε την προσπάθεια της να παρέμβει στις συγκρούσεις των παιδιών χρησιμοποιώντας τεχνικές της συναισθηματικής αγωγής.

«Κάθε φορά που έδειχνα ενσυναίσθηση στο ένα παιδί το άλλο ξεσπούσε σε εκρήξεις οργής!».

Υπό ιδανικές συνθήκες ένας αντικειμενικός γονέας μπορεί να λειτουργήσει σαν καταλύτης όταν δύο ή περισσότερα αδέλφια αναζητούν λύση στις διαφωνίες τους.

Η συναισθηματική αγωγή ωστόσο προϋποθέτει ένα βαθύτερο επίπεδο ενσυναίσθησης και ενεργητικής ακρόασης.

Είναι δύσκολο να δείξουμε ανοιχτά την ενσυναίσθηση μας όταν έχουμε μπροστά μας δύο άτομα που βρίσκονται σε σύγκρουση χωρίς να φανεί ότι παίρνουμε το μέρος της μιας πλευράς.

Η συναισθηματική αγωγή έχει καλύτερα αποτελέσματα αν ούτε ο γονέας ούτε το παιδί χρειάζεται να ανησυχούν για τις αντιλήψεις, τις αντιρρήσεις και τις απόψεις που θα εκφράσει ένας αδελφός σε όσα λέγονται.

Αν το παιδί έχει τον χρόνο να μείνει μόνο του με έναν γονέα ο οποίος συμμερίζεται τα συναισθήματα του τότε ίσως (!) εγκαταλείψει τις άμυνες του και εκφράσει αυτό που νιώθει.

 

Βασική προϋπόθεση είναι να δίνεται σε κάθε παιδί ο ίδιος χρόνος.

Και πάλι ο καθορισμός μιας συγκεκριμένης σταθερής ώρας για κάθε παιδί σας  μπορεί να συμβάλλει στην επίλυση του προβλήματος.

 

Ως γονείς θα πρέπει επίσης να έχετε επίγνωση του τρόπου με τον οποίο η παρουσία των συνομηλίκων και των ανήλικων συγγενών (ειδικά των παππούδων και των γιαγιάδων) μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα σας για ενσυναίσθηση και ενεργητική ακρόαση των παιδιών σας.

Ίσως είναι δύσκολο να αποδεχτείτε τα συναισθήματα του παιδιού σας όταν ακούτε την κρίση της μητέρας σας ότι: «αυτό που χρειάζονται τα παιδιά είναι ένα χέρι ξύλο!».

 

Αν η κατάσταση είναι ιδανική για την εφαρμογή της συναισθηματικής αγωγής, αλλά η παρουσία κάποιων άλλων την καθιστά αδύνατη (!) κρατήστε μια νοερή σημείωση να επέμβετε αργότερα.

Πείτε στο παιδί σας, προσεκτικά, ότι σκοπεύετε να το συζητήσετε το θέμα κάποια άλλη στιγμή.

Και φροντίστε να το κάνετε.

 

Πηγή: Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ – JOHN GOTTMAN

Συνεχίζεται …