ΚΑΙ ΔΙΩΓΜΟΥΣ ΚΑΙ ΘΛΙΨΕΙΣ !!

 Ψαλμός 9: 13

Ελέησέ με, Κύριε· δες τη θλίψη μου από τους εχθρούς μου, εσύ, που με υψώνεις από τις πύλες τού θανάτου, για να διηγηθώ όλους τούς επαίνους σου, στις πύλες τής θυγατέρας Σιών· εγώ, θα αγάλλομαι για τη σωτηρία σου.

 

Το κακό.

Το καλό.

Πάλη.

 

Όταν ο άνθρωπος πιστέψει στον Ιησού Χριστό και γίνει μαθητής και ακόλουθος της διδαχής των αγίων αποστόλων (!) αρχίζει ένας μεγάλος πόλεμος, λεγόμενος διωγμός, από όλη την συγγένεια, με υποκινητή τον σατανά.

Αυτό ήταν κάτι που ο Κύριος Ιησούς το ξεκαθάρισε από την αρχή, προς τους δώδεκα αποστόλους.

Διαβάζουμε από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου:

 Μη νομίσετε ότι ήρθα να βάλω ειρήνη πάνω στη γη.

 

Δεν ήρθα να βάλω ειρήνη αλλά μάχαιρα.

 

Γιατί ήρθα να διχάσω άνθρωπο κατά του πατέρα του και θυγατέρα κατά της μητέρας της και νύφη κατά της πεθεράς της.

 

Και εχθροί του ανθρώπου θα είναι οι οικιακοί του.

 

 

Ας το δούμε:

1.      Δεν υπάρχει ειρήνη μεταξύ ενός πιστού μαθητή και ενός ασεβή, αλλά πόλεμος.

2.      Ένας πόλεμος αποκοπής, με μάχαιρα μεταξύ των.

3.      Ένας διχασμός | διαχωρισμός για χάρη του ονόματος του Χριστού, που ζηλεύει ο σατανάς.

4.      Ένας πόλεμος με εχθρούς (!) τους άμεσους συγγενείς.

5.      Σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο άνθρωπος κατά του πατέρα του και η κόρη κατά της μητέρας, η δε νύφη κατά της πεθεράς.

6.      Και το ζήτημα του πολέμου είναι η νέα διδαχή του Ιησού Χριστού και η θυσία Του.

 

Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ

Η θυσία του Χριστού επί του Σταυρού, στον λόφο του Γολγοθά, ήταν η εχθρότητα με την οποία ο σατανάς παρακίνησε τους Ιουδαίους με μίσος κατά της διδαχής του Ιησού.

Οι εχθροί του Ιησού χάρηκαν όταν είδαν επί τέλους (!) τον Κύριο να βρίσκεται καρφωμένος επάνω σε ένα ατιμωτικό σταυρό, κατά το Ρωμαϊκό δίκαιο.

Διαβάζουμε από την προφητεία του Ησαΐα, 750 χρόνια προ Χριστού:

Καταφρονημένος και απορριμμένος από τους ανθρώπους·

 

άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθένειας·

 

και σαν άνθρωπος από τον οποίο κάποιος αποστρέφει το πρόσωπο, καταφρονήθηκε, και τον θεωρήσαμε σαν ένα τίποτα.

 

Αυτός, στην πραγματικότητα, βάσταξε τις ασθένειές μας, και επιφορτίστηκε τις θλίψεις μας·

 

ενώ, εμείς τον θεωρήσαμε τραυματισμένον, πληγωμένον από τον Θεό, και ταλαιπωρημένον.

 

Αυτός, όμως, τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας·

 

ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας·

 

η τιμωρία, που έφερε τη δική μας ειρήνη, ήταν επάνω σ' αυτόν·

 

και διαμέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε εμείς.

 

 

Ας το δούμε:

1.      Ο Ιησούς περπάτησε σαν γιός ανθρώπου με ταπεινό πνεύμα καταφρονημένος και απορριμμένος από τους μεγάλους ανθρώπους της εποχής Του.   

2.      Ήταν άνθρωπος που πέρασε συνεχώς από θλίψεις και δοκιμασίες από ασθένειες σωματικές.

3.      Όμως Εκείνος (!) αλήθεια βάσταξε τις ασθένειες μας, δια των πληγών Του.

4.      Ακόμη, επιφορτίστηκε τις δικές μας θλίψεις από τους εχθρούς μας.

5.      Εμείς, όλοι, τον νομίσαμε πληγωμένο από τον Θεόν.

6.      Όμως Εκείνος (!) τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας.

7.      Ακόμη, ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας.

8.      Επίσης, ήρθε επάνω Του (!) η τιμωρία για όλες τις αμαρτίες του κόσμου.

9.      Τέλος, με την τιμωρία | με την ποινή του θανάτου, ήρθε επάνω μας η ειρήνη του Θεού.

 

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

Γράφοντας, μάλλον, ο απόστολος Παύλος την επιστολή προς τους Εβραίους, περί το 63 μ. Χ. λέγει:

 

Και να θυμάστε τις προηγούμενες ημέρες, κατά τις οποίες, αφού φωτιστήκατε, υπομείνατε μεγάλο αγώνα παθημάτων.

 

Αφενός άλλοτε με ονειδισμούς και με θλίψεις σάς έκαναν θέατρο,

 

αφετέρου άλλοτε γίνατε συμμέτοχοι με αυτούς που τους συμπεριφέρονταν έτσι.

 

Και πράγματι, με τα δεσμά μου στην φυλακή συμπάσχατε και την αρπαγή των υπαρχόντων σας τη δεχτήκατε με χαρά,

 

γνωρίζοντας ότι έχετε για τους εαυτούς σας καλύτερα και μόνιμα υπάρχοντα (περιουσία) στους ουρανούς.

 

Να μην αποβάλετε λοιπόν την παρρησία σας, που έχει μεγάλη μισθαποδοσία.

 

Γιατί έχετε ανάγκη από υπομονή, για να κάνετε το θέλημα του Θεού και να κερδίσετε την υπόσχεση.

 

 

Και προς τους αδελφούς της Θεσσαλονίκης, γράφει ο Παύλος:

 

Οφείλουμε να ευχαριστούμε το Θεό πάντοτε για σας,

 

αδελφοί, καθώς είναι άξιο να γίνεται,

 

γιατί υπεραυξάνει η πίστη σας

 

και πλεονάζει η αγάπη καθενός ξεχωριστά όλων σας, του ενός προς τον άλλο,

 

ώστε εμείς οι ίδιοι να καυχιόμαστε για σας στις εκκλησίες του Θεού

 

για την υπομονή σας

 

και την πίστη σας,

 

μέσα σε όλους τους διωγμούς σας και στις θλίψεις που ανέχεστε,

 

 

Ας το δούμε:

1.      Οι αδελφοί (!) προς τους οποίους απευθύνεται η επιστολή (προς Εβραίους) ήσαν μέτοχοι μεγάλων διωγμών | παθημάτων | θεατρισμών χάριν του ονόματος του Χριστού.

2.      Αυτή η εμπειρία των (!) ήταν μεγάλη παρακαταθήκη πίστεως.

3.      Ήταν ακριβώς ένα καύχημα | μια παρρησία (!) μπροστά στον Θεό, που επρόκειτο να είναι μισθαποδότης.

4.      Διαβάζοντας αυτή την επιστολή, έπρεπε πλέον (!) οι αδελφοί να δείξουν υπομονή από δω και πέρα για να κάνουν το θέλημα του Θεού, κατά πάντα.

5.      Ο Παύλος καυχιόταν για την εκκλησία των Θεσσαλονικέων (!) ως προς τους διωγμούς και τις θλίψεις που υπέφεραν με υπομονή.

 

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

Στην τελευταία του επιστολή προς τον Τιμόθεο ανακαλεί την ζωή του με τον Χριστό και προτρέπει τον Τιμόθεο.

Διαβάζουμε:

Εσύ όμως παρακολούθησες τη διδασκαλία μου,

 

τη διαγωγή, την πρόθεση, την πίστη, τη μακροθυμία, την αγάπη, την υπομονή,

 

τους διωγμούς,

 

τα παθήματα,

 

τι είδους μου συνέβηκαν στην Αντιόχεια, στο Ικόνιο, στα Λύστρα·

 

τι είδους διωγμούς υπέφερα και από όλα με έσωσε ο Κύριος.

 

Αλλά και όλοι όσοι θέλουν να ζουν ευσεβώς στο Χριστό Ιησού θα καταδιωχτούν.

 

Ας το δούμε:

1.      Ο Τιμόθεος ήταν μάρτυρας της αγίας ζωής του Παύλου.

2.      Ήταν μια ζωή υπακοής στον Κύριο Ιησού και στην διδασκαλία των αποστόλων.

3.      Μια ζωή με άγιο χαρακτήρα, σαν τέκνο Θεού

4.      Μια ζωή με πολλούς διωγμούς, παθήματα μεγάλα όπου από όλα (!) τον έσωσε ο Ιησούς Χριστός.

5.      Και τέλος, ο Παύλος έδωσε και ένα κανόνα, λέγοντας:

6.      «Και όλοι όσοι θέλουν να ζήσουν μια ευσεβή ζωή (!) θα κατατρεχτούνε».

 

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Έχεις υποστεί διωγμούς από εχθρούς και θλίψεις στο πνεύμα σου (!) στο παρελθόν, χάριν του Χριστού;

Ο Θεός (!) σου ανταπέδωσε με την μισθαποδοσία Του;

Είσαι ευγνώμων, ή πικραμένος για την ζωή σου με τον Χριστόν;

 

ΑΚΟΥΣΤΕ | ΔΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΥΜΝΟΥΣ: