2020 | ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟΝ !!

1^η επιστολή προς Θεσσαλονικείς  3: 12

Κι εσάς ο Κύριος είθε να σας αυξήσει και να σας κάνει να περισσέψετε στην αγάπη ο ένας προς τον άλλο και προς όλους, καθώς ακριβώς και εμείς έχουμε προς εσάς, ώστε να στηρίξει τις καρδιές σας άμεμπτες μέσα στην αγιοσύνη μπροστά στο Θεό και Πατέρα μας κατά την παρουσία του Κυρίου μας Ιησού μαζί με όλους τους αγίους του.

 

Ευχή.

Προσευχή.

Αιτήσεις.

 

Ο άνθρωπος με ευσέβεια προς τον Θεόν, έχει μάθει να προσεύχεται | να δέεται (!) αλλά όχι και να εύχεται με ευχή και δέσμευση προς τον Θεόν.

Προσευχή, είναι η συνήθης ευχή προς τον Θεόν

Δέηση, είναι η σπάνια προσευχή με πόνο ψυχής

Ευχή, είναι η δέσμευση στον λόγο και την τιμή του ανθρώπου, απέναντι στον Θεόν.

Η ευχή είναι μια πράξη απόλυτης πίστης, στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΥΧΗΣ

Ο απόστολος Παύλος έκαμε ευχή (!) όταν ήταν ακόμη στην Κόρινθο, εις Κεγχρεές, πριν αναχωρήσει για την Αντιόχεια, όπου ήταν και το τέλος του 2^ου ταξιδίου του.

 

Διαβάζουμε από τις Πράξεις:

Και ο Παύλος, αφού έμεινε ακόμα αρκετές ημέρες εκεί,

 έπειτα αποχαιρετώντας τούς αδελφούς, εξέπλευσε στη Συρία·

 και μαζί του η Πρίσκιλλα και ο Ακύλας, αφού ξύρισε το κεφάλι στις Κεχρεές·

 επειδή, είχε ευχή.

 

Τι ήταν η ευχή του Παύλου;

Ήταν μια εθελοντική αφιέρωση του Ναζηραίου, κατά τον νόμο του Μωυσή, όπου ο άνθρωπος του Θεού άφηνε τα μαλλιά του να αυξάνουν επί όσο χρόνο είχε την ευχή και κατόπιν, στο τέλος της αφιέρωσης έπρεπε να ξυρίσει την κεφαλή του και να προσφέρει δια του ιερέα στον Ναό του Σολομώντα, την προσφορά του.

Η πράξη του Παύλου, ήταν πλέον κατά το Ευαγγέλιο και όχι κατά τον Νόμο του Μωυσή.

 

Η ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒ

Ο Ιακώβ, γιός του Ισαάκ αναχωρώντας εντελώς μόνος (!) από την Βηρ-σαβεέ προς την Χαρράν, σύμφωνα με την εντολή του πατέρα του, στον δρόμο διανυκτέρευσε σε ένα τόπο έρημο και πήρε μια πέτρα σαν προσκέφαλο και κοιμήθηκε εκεί.

Και είδε ενύπνιο, μια σκάλα στηριγμένη στην γη που η κορυφή της έφτανε στον ουρανό και άγγελοι του Θεού ανέβαιναν και κατέβαιναν επάνω σε αυτή.

Και ο Κύριος, ο Θεός του μίλησε και του έδωσε προσωπική υπόσχεση για το μέλλον του.

Όταν σηκώθηκε ο Ιακώβ από τον ύπνο, διαβάζουμε την αντίδραση του:

Βέβαια, ο Κύριος είναι σε τούτο τον τόπο, κι εγώ δεν ήξερα.

 Και ο Ιακώβ ευχήθηκε μια ευχή, λέγοντας:

 Αν ο Θεός είναι μαζί μου, και με διαφυλάξει σ' αυτό τον δρόμο στον οποίο πηγαίνω, και μου δώσει ψωμί να φάω, και ένδυμα για να ντυθώ,

 και επιστρέψω ειρηνικά στο σπίτι τού πατέρα μου, τότε ο Κύριος θα είναι ο Θεός μου·

 κι αυτή η πέτρα, που έστησα για στήλη, θα είναι οίκος τού Θεού·

 και από όλα όσα μου δώσεις, το δέκατο θα το προσφέρω σε σένα.

 

 Ας το δούμε:

1.      Η ευχή του Ιακώβ φανερώνει την απόλυτη εξάρτηση του, από τον Θεόν.

2.      Είχε όλη την επιθυμία να είναι δούλος και υπηρέτης του Θεού.

3.      Τόλμησε να δεσμευτεί στον Θεόν για όλα εκείνα, που μόνον ο Θεός θα μπορούσε να κάνει στην ζωή του.

 

Η ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΤΟΥ ΕΛΚΑΝΑ

Έχουμε, επίσης, μια ευχή | δέσμευση προς τον Θεόν, αυτή της Άννας της γυναίκας του Ελκανά από την Βηθλεέμ του Ιούδα.

 

Διαβάζουμε από το βιβλίο Α’ Σαμουήλ:

 

Και η Άννα σηκώθηκε, αφού έφαγαν στη Σηλώ, και αφού ήπιαν·

 και ο Ηλεί ο ιερέας καθόταν σε μία καθέδρα, κοντά στον παραστάτη της πύλης τού ναού τού Κυρίου.

 Κι αυτή ήταν καταπικραμένη στην ψυχή, και προσευχόταν στον Κύριο, κλαίγοντας υπερβολικά.

Και ευχήθηκε μια ευχή, λέγοντας:

Κύριε των δυνάμεων,

αν πραγματικά επιβλέψεις στην ταπείνωση της δούλης σου, και με θυμηθείς,

και δεν ξεχάσεις τη δούλη σου, αλλά δώσεις στη δούλη σου ένα αρσενικό παιδί,

τότε θα το δώσω στον Κύριο για όλες τις ημέρες τής ζωής του,

και ξυράφι δεν θα περάσει από το κεφάλι του.

 

Ας το δούμε:

1.      Μέσα από μια πικραμένη καρδιά (!) εξαιτίας της αντίζηλου Φενίννας, η Άννα έκαμε μια ευχή μοναδική.

2.      Δεν είχε άλλη επιλογή, αφού κανείς (!) δεν μπορούσε να επέμβει και να την δικαιώσει, ή να την παρηγορήσει.

3.      Ζήτησε από τον Θεόν, ένα αρσενικό παιδί με την δέσμευση της, να το αφιερώσει στον Θεόν για πάντα, ένας Ναζηραίος για πάντα.   

4.      Και αφού ο δούλος του Θεού, ο Ηλεί την άκουσε και κατάλαβε την δίψα της ψυχής της για ένα αγόρι, προσευχήθηκε για αυτήν με πίστη στον Θεόν.

5.      Και η Άννα επέστρεψε χαρούμενη στο σπίτι της (!) με πίστη ότι το αίτημα της είχε γίνει δεκτό.

 

Η ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ

Όταν ο Σολομών σε ηλικία σχεδόν 20 ετών ανέλαβε την βασιλεία σε ολόκληρο τον Ισραήλ είχε αγάπη και πίστη προς τον Θεόν (!) όπως του δίδαξε η μητέρα του Βηθ-σαβεέ από μικρό παιδί.

Όταν κραταιώθηκε ο Σολομών στην βασιλεία έκαμε μια μεγάλη θυσία προς τον Θεόν στον υψηλό τόπο, εις Γαβαών.   

Εκεί θυσίασε ο Σολομών 1,000 ολοκαυτώματα εις τον Θεόν, με πίστη και αγάπη!

 

Και διαβάζουμε την συνέχεια, από το βιβλίο Α’ Βασιλέων:

 

Και ο Κύριος φάνηκε στον Σολομώντα στη Γαβαών την ώρα τού ύπνου, κατά τη διάρκεια της νύχτας·

 και είπε ο Θεός:

 Ζήτησέ μου τι να σου δώσω.

 Και ο Σολομώντας είπε:

 Εσύ έκανες μεγάλο έλεος στον δούλο σου τον Δαβίδ τον πατέρα μου, επειδή περπάτησε μπροστά σου με αλήθεια, και με δικαιοσύνη, και με ευθύτητα καρδιάς μαζί σου·

 και του διαφύλαξες αυτό το μεγάλο έλεος, και του έδωσες γιο να κάθεται επάνω στον θρόνο του, όπως αυτή την ημέρα·

 και τώρα, Κύριε Θεέ μου, εσύ έκανες τον δούλο σου βασιλιά αντί του Δαβίδ τού πατέρα μου·

 κι εγώ είμαι μικρό παιδί·

 δεν ξέρω πώς να μπαίνω μέσα και να βγαίνω έξω·

 και ο δούλος σου είναι ανάμεσα στον λαό σου, που έκλεξες, έναν μεγάλο λαό, που από το πλήθος δεν μπορεί να απαριθμηθεί ούτε να λογαριαστεί·

 δώσε, λοιπόν, στον δούλο σου νοήμονα καρδιά, στο να κρίνει τον λαό σου, για να διακρίνω ανάμεσα στο καλό και στο κακό·

 επειδή, ποιος μπορεί να κρίνει αυτόν τον μεγάλο λαό σου;

 

 

Ας το δούμε:

1.      Ο Θεός φάνηκε στον Σολομώντα σε ενύπνιο, κατά την νύκτα, βλέποντας την αγάπη του | τον ζήλο του | την πίστη του.

2.      Ο Σολομών αν και νέος (!) ήταν εκπαιδευμένος στο να ζητά πρώτα τα πνευματικά ζητήματα που τον απασχολούσαν, γνωρίζοντας ότι ο Θεός αγαπά να καλύπτει πνευματικές ανάγκες, πρώτον.

3.      Ο Σολομών ζήτησε με κάθε ταπείνωση καρδιάς από τον Θεό την σοφία (!) ώστε να κρίνει αυτόν τον πολυάριθμο λαό.

4.      Και ακόμη (!) πνευματική διάκριση των πνευμάτων των ανθρώπων, που τον περιέβαλαν γύρω του.

5.      Ήταν η ευχή του Σολομώντα.  

6.      Και η δέσμευση ήταν να κυβερνήσει τον λαό με σύνεση | φρόνηση και αγάπη.

 

ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΑΡΘΡΟ:

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Εσύ εύχεσαι | δεσμεύεσαι απέναντι στον Θεόν;

Μήπως διστάζεις να ευχηθείς;

Γνωρίζεις ότι ο Θεός | ο ουράνιος Πατέρας σε κοιτάζει με αληθινή αγάπη και υπομονή, όσον αφορά την πνευματική σου πρόοδο;

ΔΕΙΤΕ | ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΥΜΝΟ: