ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟ !!

1^η επιστολή προς Θεσσαλονικείς 5: 8

εμείς, όμως, καθώς είμαστε της ημέρας, ας εγκρατευόμαστε, αφού ντυθούμε τον θώρακα της πίστης και της αγάπης, και για περικεφαλαία την ελπίδα τής σωτηρίας. Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν μας προσδιόρισε για οργή, αλλά για απόλαυση σωτηρίας, διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού,

 

Επιστολή.

Νουθεσία.

Κίνδυνος!

 

Μπορεί ένας αμαρτωλός άνθρωπος (!) να μιλάει για τον Θεόν και ο Θεός να διαμαρτύρεται;

Ναι, εφ όσον ο αμαρτωλός είναι έκδοτος  | ακόλαστος | παραδομένος στο να πράττει το κακόν πάσης φύσεως.

Είναι ο τύπος του ανθρώπου που πέρασε από την ώριμη | ανδρική ηλικία σε μια κατ' επάγγελμα ηθική θέση (!) αυτού του δασκάλου της θρησκείας, χωρίς να έχει γνωρίσει τον Χριστό σαν Σωτήρα | χωρίς να έχει ομολογήσει τις αμαρτίες του και τις ανομίες του.

Προς έναν τέτοιο άνθρωπο ο Θεός απευθύνει την επιστολή, που ο προφήτης και βασιλιάς Δαβίδ, έχει καταγράψει στον 50^ο ψαλμό.

Διαβάζουμε:

Προς δε τον αμαρτωλό άνθρωπο, είπεν ο Θεός·

 

Τι προς σε, να διηγήσαι τα διατάγματά μου και να αναλαμβάνης την διαθήκην μου εν τω στόματί σου;

 

Συ δε μισείς παιδείαν και απορρίπτεις οπίσω σου τους λόγους μου.

 

Εάν ίδης κλέπτην, τρέχεις μετ' αυτού·

 

και μετά των μοιχών είναι η μερίς σου.

 

Παραδίδεις το στόμα σου εις την κακίαν,

 

και η γλώσσα σου περιπλέκει δολιότητα.

 

Καθήμενος λαλείς κατά του αδελφού σου·

 

βάλλεις σκάνδαλον κατά του υιού της μητρός σου.

 

Ταύτα έπραξας, και εσιώπησα·

 

υπέλαβες ότι είμαι τω όντι όμοιός σου·

 

θέλω σε ελέγξει, και θέλω παραστήσει πάντα έμπροσθεν των οφθαλμών σου.

 

  Ας το δούμε μαζί:

1.      Δεν έχεις λόγους δικούς μου, αφού μισείς το σχολείο | την παιδεία του Θεού.

2.      Δεν έχεις λόγους δικούς μου, αφού απορρίπτεις τους λόγους μου, στην ζωή σου.

3.      Δεν έχεις λόγους δικούς μου, αφού τρέχεις | ομοζυγείς με τους κλέφτες | άρπαγες.

4.      Δεν έχεις λόγους δικούς μου, αφού με τους μοιχούς ταιριάζεις στο πνεύμα της πορνείας.

5.      Δεν έχεις λόγους δικούς μου, αφού το στόμα σου | η γλώσσα σου, μελετούν την κακία και τον δόλο.

6.      Δεν έχεις λόγους δικούς μου, αφού όταν κάθεσαι μιλάς εναντίον των αδελφών σου, συκοφαντώντας. 

7.      Δεν έχεις λόγους δικούς μου, αφού βάζεις σκάνδαλο | πειράζεις τον αδελφό σου, τον συγγενή σου.

 

Η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο Θεός δεν εμπαίζεται και είναι επιθετικός, ιδιαίτερα εναντίον εκείνων που ξέχασαν (!) τον Θεόν και την αλήθεια. 

Διαβάζουμε την συνέχεια (!) του 50^ου ψαλμού:

Θέσατε λοιπόν τούτο εις τον νούν σας, οι λησμονούντες τον Θεόν,

 

μήποτε σας αρπάσω, και ουδείς ο λυτρώσων.

 

Ο προσφέρων θυσίαν αινέσεως,

 

ούτος με δοξάζει·

 

και εις τον ευθετούντα την οδόν αυτού

 

θέλω δείξει την σωτηρίαν του Θεού.

 

 

Και από την επιστολή του Παύλου, προς τους Ρωμαίους αδελφούς, διαβάζουμε:

Εσύ, λοιπόν, που διδάσκεις τον άλλον, δεν διδάσκεις τον εαυτό σου;

 

Εσύ που κηρύττεις να μη κλέβουν, κλέβεις;

 

Εσύ που λες να μη μοιχεύουν, μοιχεύεις;

 

Εσύ που αηδιάζεις για τα είδωλα, διαπράττεις ιεροσυλία;

 

Εσύ που καυχάσαι στον νόμο, ατιμάζεις τον Θεό με την παράβαση του νόμου;

 

 

Η ΠΟΝΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Η αφροσύνη | η πονηριά των ανθρώπων (!) ενισχύεται από την ατιμωρησία που απολαμβάνουν.

Δείτε από τον Εκκλησιαστή:

 

Επειδή η κατά του πονηρού έργου απόφασις δεν εκτελείται ταχέως,

 

διά τούτο η καρδία των υιών των ανθρώπων είναι όλη έκδοτος

 

εις το να πράττη το κακόν.

 

 

Ο δε απόστολος Παύλος, καταλήγει σχετικά με το θέμα, στην προς Ρωμαίους επιστολή:

οι οποίοι,

 

ενώ γνωρίζουν τη δικαιοσύνη τού Θεού,

 

ότι εκείνοι που πράττουν τέτοιου είδους πράγματα είναι άξιοι θανάτου,

 

όχι μονάχα τα πράττουν,

 

αλλά και επιδοκιμάζουν με ευχαρίστηση εκείνους που τα πράττουν.

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο άνθρωπος που δεν ζει τον Χριστόν, δεν έχει κανένα λόγο Θεού μέσα του.

2.      Δεν δικαιούται | δεν έχει εξουσία, να μιλά τον λόγο του Θεού.

3.      Αυτά που λέγει υπέρ του Θεού, δεν έχουν το χρίσμα του Αγίου Πνεύματος.

4.       Είναι άνθρωποι που δεν θρηνούν για τον λαό του Θεού.

5.      Άνθρωποι που δεν εργάζονται την δικαιοσύνη του Θεού.

6.      Άνθρωποι, όπως τους αναφέρει ο προφήτης Ωσηέ:

 

Τι να κάμω εις σε, (λαέ μου, έθνος Ισραήλ) Εφραΐμ;

 

 τι να κάμω εις σε, (λαέ μου, η φυλή) Ιούδα;

 

διότι η καλωσύνη σας είναι ως νεφέλη πρωϊνή και ως δρόσος εωθινή ήτις παρέρχεται.

 

Διά τούτο κατέκοψα αυτούς διά των προφητών·

 

εφόνευσα αυτούς διά των λόγων του στόματός μου·

 

και αι κρίσεις σου θέλουσιν εξέλθει ως φως.

 

Διότι έλεος θέλω και ουχί θυσίαν·

 

και επίγνωσιν Θεού μάλλον παρά ολοκαυτώματα.

 

Αυτοί όμως ως ο Αδάμ παρέβησαν την διαθήκην·

 

εν τούτω εφέρθησαν απίστως προς εμέ.

 

Αμήν.

ΔΕΙΤΕ | ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΥΜΝΟ: