ΠΡΟΣΚΟΜΜΑ Η ΣΚΑΝΔΑΛΟ!

Ρωμαίους 14: 10

Εσύ, όμως, γιατί κρίνεις τον αδελφό σου; Ή, κι εσύ, γιατί εξουθενώνεις τον αδελφό σου; Επειδή, όλοι εμείς θα παρασταθούμε στο βήμα τού Χριστού.

Εμπόδιο

Κώλυμα

Ανάσχεση

 

Στα πνευματικά (!) τα εμπόδια είναι πολλά, ώστε ο άνθρωπος να προχωρήσει τρέχοντας προς το θέλημα του Θεού.

Το θέλημα του Θεού είναι ο σκοπός | ο στόχος του ανθρώπου, από την στιγμή εκείνη που θα σφραγιστεί μέσα του η βασιλεία των ουρανών, το βραβείο της άνω κλήσεως δια του Κυρίου Ιησού που είναι ο Χριστός του Θεού.

Ο απόστολος Παύλος, έγραφε προς τους Φιλιππησίους αδελφούς:

Όχι ότι έλαβα κιόλας το βραβείο ή έγινα ήδη τέλειος·

 

τρέχω, όμως, πίσω απ' αυτό, ίσως το αποκτήσω, για το οποίο και αποκτήθηκα από τον Ιησού Χριστό.

 

Αδελφοί, εγώ δεν στοχάζομαι τον εαυτό μου ότι το έχω αποκτήσει.

 

Αλλά, ένα πράγμα κάνω,

 

λησμονώντας μεν όσα βρίσκονται πίσω,

 

επεκτεινόμενος δε σε όσα βρίσκονται μπροστά,

 

τρέχω προς τον σκοπό, για το βραβείο της άνω κλήσης τού Θεού εν Χριστώ Ιησού.

 

 

 

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Όταν ο άνθρωπος έρχεται στην γνώση της αλήθειας του Ευαγγελίου τότε ελευθερώνεται σε ατομικό επίπεδο και αρχίζει να ζει και να χαίρεται την ελευθερία του, μέσα στην πίστη του Ιησού Χριστού.

 

Ο κίνδυνος έρχεται τότε (!) από το Εγώ του.

 

Να νομίσει ο άνθρωπος, ο πιστός, ότι η ελευθερία είναι μόνον γι αυτόν (!) και όχι για τον πλησίον του, τον αδελφό του.

 

Διαβάζουμε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, προς τους Γαλάτες αδελφούς:

 

Επειδή, εσείς, αδελφοί, προσκληθήκατε σε ελευθερία·

 

μονάχα, μη μεταχειρίζεστε την ελευθερία για αφορμή της σάρκας,

 

αλλά με την αγάπη υπηρετείτε, ως δούλοι, ο ένας τον άλλον.

 

Επειδή, ολόκληρος ο νόμος εκπληρώνεται σε έναν λόγο,

 

σε τούτον: «Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου».

 

Αν, όμως, δαγκώνετε και κατατρώτε ο ένας τον άλλον,

 

προσέχετε μήπως ο ένας από τον άλλον αφανιστείτε.

 

ΠΡΟΣΚΟΜΜΑ

Το εμπόδιο | το πρόσκομμα, που βάζει ο αδελφός στον πλησίον του αδελφό έρχεται όταν ο ένας κρίνει τον άλλον και όχι μόνον.

Αλλά και καταδικάζει και εξουθενώνει (!) τον άλλον αδελφό.

 

Δείτε τι λέγει ο απόστολος Παύλος, προς τους Ρωμαίους:

 

Εσύ, όμως, γιατί κρίνεις τον αδελφό σου;

 

Ή, κι εσύ, γιατί εξουθενώνεις τον αδελφό σου;

 

Επειδή, όλοι εμείς θα παρασταθούμε στο βήμα τού Χριστού.

 

Καθότι, είναι γραμμένο: «Ζω εγώ» λέει ο Κύριος «ότι σε μένα θα κάμψει κάθε γόνατο, και κάθε γλώσσα θα δοξολογήσει τον Θεό».

 

Άρα, λοιπόν, κάθε ένας από μας θα δώσει λόγο για τον εαυτό του στον Θεό.

 

Λοιπόν, ας μη κρίνουμε πλέον ο ένας τον άλλον·

 

αλλά, κρίνετε μάλλον τούτο, το να μη βάζετε πρόσκομμα στον αδελφό ή σκάνδαλο.

 

 

Προς δε τους Κορινθίους, γράφει ο απόστολος Παύλος:

Το φαγητό, όμως, δεν μας συνιστά μπροστά στον Θεό·

 

επειδή, ούτε αν φάμε περισσεύουμε ούτε αν δεν φάμε ελαττωνόμαστε.

 

Όμως, προσέχετε μήπως αυτή η εξουσία σας γίνει πρόσκομμα στους ασθενείς.

 

Επειδή, αν κάποιος δει εσένα, που έχεις γνώση, να κάθεσαι σε τραπέζι μέσα σε ναό ειδώλων, δεν θα ενθαρρυνθεί η συνείδησή του, ενώ είναι ασθενής, στο να τρώει ειδωλόθυτα;

 

Και εξαιτίας της γνώσης σου θα απολεστεί ο ασθενής αδελφός, για τον οποίο πέθανε ο Χριστός.

 

Αμαρτάνοντας, όμως, έτσι στους αδελφούς, και προσβάλλοντας την ασθενή τους συνείδηση, στον Χριστό αμαρτάνετε.

 

Γι' αυτό, αν το φαγητό σκανδαλίζει τον αδελφό μου, δεν θα φάω κρέας στον αιώνα, για να μη σκανδαλίσω τον αδελφό μου.

 

 

Είτε, λοιπόν, τρώτε είτε πίνετε είτε κάνετε κάτι, τα πάντα να τα κάνετε προς δόξα τού Θεού.

 

Μη γίνεστε πρόσκομμα ούτε σε Ιουδαίους ούτε σε Έλληνες ούτε στην εκκλησία τού Θεού

 

όπως και εγώ, σε όλα αρέσω σε όλους, μη ζητώντας το δικό μου συμφέρον, αλλά εκείνο των πολλών, για να σωθούν.

 

Διαβάζουμε και πάλι από την επιστολή, προς τους Ρωμαίους:

Εκείνον που ασθενεί στην πίστη, να τον δέχεστε, όχι σε διακρίσεις συλλογισμών.

 

Άλλος μεν πιστεύει ότι μπορεί να τα τρώει όλα·

 

αυτός, όμως, που ασθενεί τρώει λάχανα.

 

Εκείνος που τρώει, ας μη καταφρονεί αυτόν που δεν τρώει·

 

κι αυτός που δεν τρώει, ας μη κρίνει εκείνον που τρώει·

 

επειδή, ο Θεός τον δέχθηκε.

 

Εσύ ποιος είσαι που κρίνεις έναν ξένο δούλο;

 

Στον δικό του Κύριο στέκεται ή πέφτει·

 

όμως, θα σταθεί όρθιος·

 

επειδή, ο Θεός είναι δυνατός να τον στήσει όρθιο.

 

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Πρόσκομμα στον πλησίον, είναι το "δικό μου" συμφέρον.

2.      Σκάνδαλο είναι το "Εγώ μου".

3.      Αμαρτία, είναι η προσβολή της αγαθής συνείδησης του άλλου, μέσα από ατελείωτες συζητήσεις | φιλονικίες.

4.      Ο άλλος, ο μικρός, ο ασθενής στην πίστη, είναι ένας δούλος Θεού

5.      Είναι δούλος, όχι δικός σου, αλλά ξένος δούλος.

6.      Είναι δούλος | δούλη του Θεού.

7.      Ο Θεός είναι δυνατός να τον στηρίξει, είτε στέκεται, είτε πέφτει.

8.      Ο Θεός θα τον σώσει για την επουράνιο Βασιλεία, δια Ιησού Χριστού του Κυρίου, εν Πνεύματι Αγίω.

 

Αμήν.

ΔΕΙΤΕ | ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ: