ΝΟΜΟΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ!

1^η επιστολή προς Τιμόθεο 1: 17

Και στον βασιλιά των αιώνων, τον άφθαρτο, τον αόρατο, τον μόνο σοφό Θεό, είθε να είναι τιμή και δόξα στους αιώνες των αιώνων.

Νόμος

Εντολή

Κρίση

Ο Πατέρας Θεός, καθώς απέστειλε τον Υιόν αυτού, στον κόσμο έθεσε νόμους | νόμους Βασιλικούς.

Η δε ημέρα της κρίσης, θα φέρει σε φως όλα τα κρυφά των ανθρώπων (!) και όλοι οι άνθρωποι θα κριθούν, καθώς θα ανοιχτούν τα βιβλία των αμαρτιών | παραβάσεων μπροστά στον θρόνο του Θεού.

Μια εικόνα φοβερή, πού ίσως έχουμε από ένα αστικό δικαστήριο, βλέποντας την αγωνία των κατηγορημένων και την διαδικασία της δίκης | την εξουσία του δικαστή.

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ | ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Όταν ο Κύριος Ιησούς ολοκλήρωσε το έργο του, με την θυσία Του, επί του σταυρού άρχισε μια συγκομιδή ψυχών | ανθρώπων σωσμένων  δια της πίστεως στον Ιησού και στην Ανάσταση.

Ήταν η δημιουργία της εκκλησίας του Θεού, το σώμα του Ιησού Χριστού | η νύμφη.

Αυτό το σώμα το περιέβαλε ο Θεός, με νόμους | εντολές με το πνεύμα της Καινής Διαθήκης.

Όταν ρωτήθηκε ο Χριστός από έναν από τους γραμματείς, έδωσε μια σπουδαία απάντηση.

 

Διαβάζουμε από το ευαγγέλιο του Μάρκου:

Και πλησιάζοντας ένας από τους γραμματείς, που τους είχε ακούσει να συζητούν, γνωρίζοντας ότι σωστά αποκρίθηκε σ' αυτούς, τον ρώτησε:

Ποια εντολή είναι πρώτη απ' όλες;

Και ο Ιησούς απάντησε σ' αυτόν ότι:

Πρώτη απ' όλες τις εντολές είναι: «Άκου Ισραήλ· ο Κύριος ο Θεός μας είναι ένας Κύριος.

Και θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου με όλη την καρδιά σου, και με όλη την ψυχή σου, και με όλη τη διάνοιά σου, και με όλη τη δύναμή σου»,

αυτή είναι η πρώτη εντολή.

Και δεύτερη όμοια μ' αυτή είναι:

«Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου».

Άλλη εντολή, μεγαλύτερη απ' αυτές, δεν υπάρχει.

Ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς, ο Χριστός έδωσε μια εικόνα (!) από την μέλλουσα κρίση του Θεού.

Διαβάζουμε από το ευαγγέλιο του Ιωάννη:  

Σας διαβεβαιώνω απόλυτα,

ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου, και πιστεύει σ' αυτόν που με απέστειλε, έχει αιώνια ζωή,

και σε κρίση δεν έρχεται, αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή.

Ο δε αδελφόθεος Ιάκωβος και θεωρούμενος  ποιμένας της εκκλησίας των Ιεροσολύμων, έγραψε, περί το 60 μ. Χ:

Αν μεν εκτελείτε τον βασιλικό νόμο, σύμφωνα με τη γραφή: «Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου»,

κάνετε καλά·

αν, όμως, προσωποληπτείτε, κάνετε αμαρτία και ελέγχεστε από τον νόμο ως παραβάτες.

Και ο Ιάκωβος, συνέχισε:

Έτσι να μιλάτε, και έτσι να κάνετε, ως μέλλοντες να κριθείτε διαμέσου τού νόμου της ελευθερίας·

επειδή, η κρίση θα είναι ανελέητη σ' εκείνον που δεν έκανε έλεος·

και το έλεος καυχάται ενάντια στην κρίση.

Ο δε απόστολος Ιωάννης, στην 1^η επιστολή του, γράφει σχετικά με την ημέρα της κρίσης του Θεού:

Με τούτο η αγάπη έχει φτάσει σε τέλειο βαθμό μαζί μας, για να έχουμε παρρησία κατά την ημέρα της κρίσης:

Επειδή, όπως είναι εκείνος, έτσι είμαστε κι εμείς μέσα σ' αυτό τον κόσμο.

Φόβος δεν υπάρχει μέσα στην αγάπη,

αλλά, η τέλεια αγάπη βγάζει έξω τον φόβο·

επειδή, ο φόβος έχει κόλαση·

και εκείνος που φοβάται δεν έχει φτάσει σε τέλειο βαθμό μέσα στην αγάπη.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Όλοι οι πιστοί είμαστε σαν μέλλοντες να κριθούμε δια του νόμου της ελευθερίας του Χριστού.

2.      Κανείς πιστός | μαθητής, δεν διαφεύγει.

3.      Όποιος και αν είναι αυτός | όποιον τίτλο και αν φέρει.

4.      Η προσωποληψία είναι αμαρτία (!) και καταγράφεται σαν παράβαση.

5.      Ο μόνος τρόπος διαφυγής είναι το έλεος.

6.      Το έλεος, εκφράζει τον τέλειο βαθμό της αγάπης

7.      Ώστε να έχουμε παρρησία, την ημέρα της κρίσεως.

Η ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο Ιωάννης ο απόστολος | ο ονομασθείς «μαθητής της αγάπης» γράφει με πολύ πόνο (!) την 2^η επιστολή, που την απευθύνει προς μια Κυρία.

Προφανώς, είναι η νύμφη του Χριστού | η εκκλησία.

Διαβάζουμε, κάποια κάθετα | σκληρά λόγια, που αφορούν τις εντολές | τον νόμο του Χριστού:

Και, τώρα, σε παρακαλώ, κυρία, όχι σαν να σου γράφω κάποια καινούργια εντολή, αλλά εκείνη που είχαμε από την αρχή,

να αγαπάμε ο ένας τον άλλον.

Και τούτη είναι η αγάπη, να περπατάμε σύμφωνα με τις εντολές του.

Τούτη είναι η εντολή, όπως ακούσατε από την αρχή, ώστε να περπατάτε σ' αυτή.

Καθένας που παραβαίνει και δεν μένει στη διδασκαλία τού Χριστού, δεν έχει τον Θεό·

εκείνος που μένει στη διδασκαλία, αυτός έχει και τον Πατέρα και τον Υιό.

Αν κάποιος έρχεται σε σας και δεν φέρνει αυτή τη διδασκαλία, μη τον δέχεστε σε σπίτι, και μη του λέτε το «χαίρε»·

επειδή, εκείνος που λέει σ' αυτόν το «χαίρε», γίνεται κοινωνός στα πονηρά του έργα.

Όμως αξίζει εδώ (!) να δούμε την προτροπή του αποστόλου Ιωάννη από την 1^η επιστολή του:

Αν κάποιος δει τον αδελφό του να αμαρτάνει με αμαρτία όχι θανάσιμη, θα ζητήσει·

και ο Θεός θα του δώσει ζωή, σ' εκείνους που αμαρτάνουν όχι θανάσιμα.

Υπάρχει μία θανάσιμη αμαρτία·

δεν λέω να παρακαλέσει για εκείνη.

Κάθε αδικία είναι αμαρτία· και είναι αμαρτία όχι θανάσιμη.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο λόγος του Θεού είναι άγιος | δίκαιος | κάθετος.

2.      Η αυστηρότητα του Θεού αρχίζει εκεί (!) όπου τελειώνει η μακροθυμία Του.

3.      Ο Θεός δεν εμπαίζεται από έναν άνθρωπο πονηρό | πλάνο | λαθραίο  | ασεβή | διαστρέφοντα τον Λόγο.

4.      Υπάρχουν, δυστυχώς (!)  θανάσιμες αμαρτίες.

5.      Δεν απαριθμούνται (!)

Αμήν.  

ΔΕΙΤΕ | ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΥΜΝΟ, ΕΔΩ: