ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ;



Εφεσίους 4: 17
Αυτό, λοιπόν, σας λέω και διακηρύττω δημόσια εν Κυρίω, να μη περπατάτε πλέον, όπως περπατούν και τα υπόλοιπα έθνη, μέσα στη ματαιότητα του νου τους,

Η άγνοια.

Η κακία.

Η απιστία.

Ο Θεός αγάπησε τον άνθρωπο, που έπλασε κατά την εικόνα Του.



Όπως, ο πατέρας | η μητέρα (!) αγαπούν το νεογέννητο παιδί τους.

Το σχέδιο του Θεού και η βουλή Του, για τον άνθρωπο είναι η αιώνιος ζωή, η βασιλεία των ουρανών.

Και ο άνθρωπος λόγω της φύσης του, στερείται αυτή την δόξα του Θεού.

Αποτέλεσμα να αναπτύσσεται μια απόσταση, μια εχθρότητα μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού.

Η απόσταση αυτή, είναι που εκμεταλλεύεται ο σατανάς.

Εκεί, εισχωρεί και παίρνει το μυαλό και την καρδιά του ανθρώπου, ώστε ο άνθρωπος να γίνει εχθρός του Θεού, κατ’ επιλογή.

Παρά την μακροθυμία του Θεού, Πατέρα, ο άνθρωπος συνήθως κρατά την θέση του και το τέλος είναι να χαθεί από την δόξα του Θεού, από την ζωή την αιώνιο.  



ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Μπορούμε να διακρίνουμε τρεις αιτίες, για τις οποίες ο άνθρωπος χάνεται από την δόξα του Θεού.

1.      Από άγνοια

2.      Από κακία

3.      Από απιστία



ΑΠΟ ΑΓΝΟΙΑ

Άγνοια, είναι η απόλυτη, μη ενημέρωση του ανθρώπου στα πράγματα του Θεού.

Πράγματα του Θεού, είναι ο τρόπος που ο Θεός σώζει τον άνθρωπο και οι υποσχέσεις, που έδωσε γιαυτο τον σκοπό.

Σήμερα ο τρόπος της σωτηρίας είναι δια του Ευαγγελίου, δια της πίστεως στο όνομα του Υιού του Θεού, Ιησού Χριστού. 

Από των ημερών των Αποστόλων το ζήτημα είχε να κάμει με την άγνοια του λαού Ισραήλ και των Ιουδαίων που από άγνοια, σταύρωσαν τον Ιησού Χριστό.




Διαβάζουμε από το κήρυγμα του Πέτρου, στις Πράξεις:

Και τώρα, αδελφοί, ξέρω ότι από άγνοια πράξατε, όπως και οι άρχοντές σας.

Και ο Θεός, όσα προείπε με το στόμα όλων των προφητών του, ότι ο Χριστός επρόκειτο να πάθει, το εκπλήρωσε έτσι.



Διαβάζουμε από το κήρυγμα του Παύλου, στις Πράξεις:

Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς της άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·

επειδή, προσδιόρισε ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι' αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς.




ΑΠΟ ΚΑΚΙΑ

Οι άνθρωποι χάνονται από κακία.

Ο βασιλιάς και προφήτης Δαβίδ, το περιγράφει στον 58ο ψαλμό:

Τάχα, μιλάτε στ' αλήθεια δικαιοσύνη;

Κρίνετε με ευθύτητα, γιοι των ανθρώπων;

Μάλιστα, στην καρδιά εργάζεστε αδικίες·

στη γη μοιράζετε την αδικία των χεριών σας.

Οι ασεβείς έχουν αποξενωθεί από τη μήτρα·

αυτοί που μιλάνε το ψέμα έχουν πλανηθεί από την κοιλιά τής μητέρας τους.

Έχουν φαρμάκι σαν το φαρμάκι τού φιδιού·

είναι όμοιοι με την κουφή οχιά, που κλείνει τα αυτιά της·

η οποία δεν θέλει να ακούσει τη φωνή των γοήτων, που γοητεύουν τόσο επιδέξια.




Ο δε Κύριος Ιησούς το περιγράφει στο Ευαγγέλιο:

Έλεγε, μάλιστα, ότι:

Αυτό που βγαίνει από μέσα από τον άνθρωπο, εκείνο μολύνει τον άνθρωπο·

επειδή, από μέσα από την καρδιά των ανθρώπων βγαίνουν οι κακοί συλλογισμοί, μοιχείες, πορνείες, φόνοι,

κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη.

Όλα αυτά τα πονηρά βγαίνουν από μέσα, και μολύνουν τον άνθρωπο.




Επίσης, ο απόστολος Παύλος το περιγράφει στην επιστολή, προς τους Εφεσίους:

Αυτό, λοιπόν, σας λέω και διακηρύττω δημόσια εν Κυρίω, να μη περπατάτε πλέον, όπως περπατούν και τα υπόλοιπα έθνη, μέσα στη ματαιότητα του νου τους,

σκοτισμένοι στη διάνοια, καθώς είναι απαλλοτριωμένοι από τη ζωή τού Θεού, εξαιτίας της άγνοιας που είναι μέσα τους, εξαιτίας της πώρωσης της καρδιάς τους·

οι οποίοι καθώς έχουν γίνει αναίσθητοι, παρέδωσαν τον εαυτό τους στην ασέλγεια, για να εργάζονται ακόρεστα κάθε ακαθαρσία.




Ας το δούμε μαζί:

1.      Η κακία φωλιάζει μέσα σε μια αναίσθητη καρδιά.

2.      Η καρδιά του ανθρώπου γεμίζει από κακία, όταν κάθε ημέρα συλλογίζεται το κακό, τα χέρια του αδικούν και βάζει προσκόμματα εναντίον των ανθρώπων, μεταξύ των.

3.      Αυτή η κακία θα φθάσει στα αυτιά του Θεού, που θα κρίνει αιφνίδια τον άνθρωπο, σαν παγίδα.




ΑΠΟ ΑΠΙΣΤΙΑ

Οι άνθρωποι χάνονται από απιστία.

Απιστία στο πρόσωπο του Ιησού, του Κυρίου.

Δεν είναι εύκολο η πίστη στο πρόσωπο του Ιησού, αν και ο άνθρωπος νομίζει το αντίθετο.



Δείτε την συνομιλία του Κυρίου με την Μάρθα, την αδελφή του Λαζάρου:

Ο Ιησούς λέει:

Σηκώστε την πέτρα.

Η αδελφή τού νεκρού, η Μάρθα, λέει σ' αυτόν:

Κύριε, μυρίζει ήδη· επειδή, είναι τεσσάρων ημερών.

Ο Ιησούς λέει σ' αυτήν:

Δεν σου είπα ότι, αν πιστέψεις, θα δεις τη δόξα τού Θεού;




Από την επιστολή του Παύλου, προς τους Εβραίους, διαβάζουμε:

Χωρίς, μάλιστα, πίστη είναι αδύνατον κάποιος να τον ευαρεστήσει·

επειδή, αυτός που προσέρχεται στον Θεό, πρέπει να πιστέψει, ότι είναι, και γίνεται μισθαποδότης σ' αυτούς που τον εκζητούν.




Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο άνθρωπος (!) χάνεται από αδυναμία να πιστεύσει στον Ιησού και τον λόγο Του | τις υποσχέσεις Του.

2.       Ο άνθρωπος δεν πιστεύει, διότι δεν βλέπει!

3.      Αντίθετα, βλέπει τον κίνδυνο!

4.      Βλέπει το πρόβλημα!

5.      Βλέπει την ασθένεια!

6.      Βλέπει  την ταραχή των υδάτων και βουλιάζει!

7.      Και χάνεται (!) από έλλειψη πίστεως.



Αμήν.  




Ψαλμός 58: 1
Τάχα, μιλάτε στ' αλήθεια δικαιοσύνη; Κρίνετε με ευθύτητα, γιοι των ανθρώπων;
Μάλιστα, στην καρδιά εργάζεστε αδικίες· στη γη μοιράζετε την αδικία των χεριών σας.







Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις