Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

1^η επιστολή προς Κορινθίους 1: 21

Επειδή, βέβαια, με τη σοφία τού Θεού ο κόσμος δεν γνώρισε τον Θεό διαμέσου της σοφίας, ο Θεός ευδόκησε διαμέσου τής μωρίας τού κηρύγματος να σώσει αυτούς που πιστεύουν·

Η άνωθεν σοφία

Η πραότητα της σοφίας

Η αληθινή σοφία

Σοφία ονομάζουμε την ενδελεχή σκέψη σε βάθος, για κάθε ζήτημα που ερευνούμε, δια του λόγου.

Πολλοί άνθρωποι απέκτησαν την φήμη του σοφού.

Στην Ελλάδα ανάμεσα στον 7^ο και 8^ο αιώνα π. Χ γεννήθηκαν και ήκμασαν, συγχρόνως, οι επτά σοφοί της αρχαιότητας.

Ας τους δούμε, με το όνομα τους:

1.      Βίας, ο Πριηνευς

2.      Θαλής, ο Μιλήσιος

3.      Κλεόβουλος, ο Λίνδιος

4.      Περίανδρος, ο Κορίνθιος

5.      Πιττακός, ο Μυτιληναίος

6.      Σόλων, ο Αθηναίος

7.      Χίλων, ο Λακεδαιμόνιος

Οι άνθρωποι αυτοί, υπήρξαν μεγάλοι πολιτικοί (Τύραννοι) και νομοθέτες.

Όλοι άφησαν σοφά λόγια με τον λόγο τους και την απήχηση στον λαό, που υπηρετούσαν.

Σήμερα, σπάνια κάποιος αναφέρεται στο όνομα τους και ακόμη, οι  νόμοι των δεν έχουν πλέον ισχύ.

Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η σοφία του Θεού, είναι ένα χάρισμα λόγου, από του Θεό προς τον άνθρωπο τον πιστό, δια Πνεύματος Αγίου.

Ένα δώρο, το οποίο δεν μπορούν να το πάρουν οι άνθρωποι, με την ανθρώπινη σοφία, αφού είναι γεμάτοι από το Εγώ τους.

Διαβάζουμε:

Επειδή, βέβαια, με τη σοφία τού Θεού ο κόσμος δεν γνώρισε τον Θεό διαμέσου της σοφίας, ο Θεός ευδόκησε διαμέσου της μωρίας τού κηρύγματος να σώσει αυτούς που πιστεύουν·

επειδή, και οι Ιουδαίοι σημείο ζητούν, και οι Έλληνες σοφία ζητούν·

εμείς, όμως, κηρύττουμε Χριστό σταυρωμένο, για μεν τους Ιουδαίους σκάνδαλο, για δε τους Έλληνες μωρία·

στους ίδιους, όμως, τους προσκαλεσμένους, και τους Ιουδαίους και τους Έλληνες, τον Χριστό, Θεού δύναμη και Θεού σοφία.

Επειδή, το μωρό τού Θεού είναι σοφότερο από τους ανθρώπους· και το ασθενές τού Θεού είναι ισχυρότερο από τους ανθρώπους.

Επειδή, αδελφοί, βλέπετε την πρόσκλησή σας, ότι είστε, κατά σάρκα, όχι πολλοί σοφοί, όχι πολλοί δυνατοί, όχι πολλοί ευγενείς.

Αλλά, ο Θεός διάλεξε τα μωρά τού κόσμου, για να καταντροπιάσει τούς σοφούς· και τα ασθενή τού κόσμου διάλεξε ο Θεός για να καταντροπιάσει τα ισχυρά·

και τα αγενή τού κόσμου και τα εξουθενωμένα διάλεξε ο Θεός, και εκείνα που θεωρούνται για τίποτε, για να καταργήσει αυτά που θεωρούνται κάτι.

Για να μη καυχηθεί καμιά σάρκα μπροστά του.

Το χάρισμα του λόγου, δίδεται ως ένα από τα εννέα χαρίσματα που το Πνεύμα το Άγιο διανέμει, ως θέλει:

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου:

Σε κάθε έναν, όμως, δίνεται η φανέρωση του Πνεύματος προς το συμφέρον.

Επειδή, σε άλλον μεν δίνεται διαμέσου τού Πνεύματος λόγος σοφίας,

σε άλλον δε λόγος γνώσης, σύμφωνα με το ίδιο Πνεύμα·

σε άλλον δε πίστη, διαμέσου τού ίδιου Πνεύματος·

σε άλλον δε χαρίσματα θεραπειών, διαμέσου τού ίδιου Πνεύματος·

σε άλλον δε ενέργειες θαυμάτων,

σε άλλον δε προφητεία,

σε άλλον δε διακρίσεις πνευμάτων,

σε άλλον δε γένη γλωσσών,

σε άλλον δε ερμηνεία γλωσσών·

και όλα αυτά τα ενεργεί το ένα και το ίδιο Πνεύμα, που διανέμει, ξεχωριστά σε κάθε έναν, όπως αυτό θέλει.

Η ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η σοφία, σαν δώρο Θεού είναι κάτι, που ο Θεός δεν το αφαιρεί κατόπιν.

Όμως, ο άνθρωπος αλλάζει στην πορεία της πνευματικής του ζωής.

Είτε προς το καλύτερο, όπως οι άγιοι της πίστεως, που μαρτύρησαν το όνομα του Χριστού μέχρι θανάτου.

Είτε προς το χειρότερο, όπως ονόματα αποτυχόντων στην πίστη (ναυάγησαν στην πίστη) και  που έχουν γραφτεί μέσα στις Γραφές, για δική μας νουθεσία.

Αυτό μπορεί να συμβεί όταν ο πιστός άνθρωπος δεν ζει πλέον μια αγία και καθαρή ζωή (!) αλλά συντάσσεται  με το ρεύμα του σύγχρονου πολιτισμού.

Όταν το στόμα του ανθρώπου, ταυτόχρονα, ευλογεί τον Θεό και καταριέται τους ανθρώπους τους κατά την εικόνα του Θεού πλασμένους, έστω και αδυνάτους ή ατελείς.    

Διαβάζουμε από την επιστολή του Ιακώβου:

Από το ίδιο στόμα βγαίνει ευλογία και κατάρα.

Δεν πρέπει, αδελφοί μου, έτσι να γίνονται αυτά.

Μήπως η πηγή από την ίδια τρύπα αναβλύζει το γλυκό και το πικρό;

Μήπως είναι δυνατόν, αδελφοί μου, η συκιά να κάνει ελιές ή η άμπελος σύκα;

Έτσι, καμιά πηγή δεν είναι δυνατόν να κάνει νερό αλμυρό και γλυκό.

Ποιος, ανάμεσά σας, είναι σοφός και καλός γνώστης;

Ας δείξει από την καλή διαγωγή τα δικά του έργα με πραότητα σοφίας.

Αν, όμως, έχετε στην καρδιά σας πικρό φθόνο και φιλονικία, μη κατακαυχάστε και ψεύδεστε ενάντια στην αλήθεια.

Αυτή η σοφία δεν είναι εκείνη που κατεβαίνει από πάνω, αλλά είναι επίγεια, ζωώδης, δαιμονική·

επειδή, όπου υπάρχει φθόνος και φιλονικία, εκεί είναι ακαταστασία, και κάθε αχρείο πράγμα.

Η σοφία, όμως, που κατεβαίνει από πάνω, πρώτα μεν είναι καθαρή, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, πλήρης από έλεος και καλούς καρπούς, αμερόληπτη και ανυπόκριτη.

Και ο καρπός της δικαιοσύνης σπέρνεται με ειρήνη από τους ειρηνοποιούς.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο σοφός άνθρωπος φαίνεται από την διαγωγή | την συμπεριφορά του, που αξιολογείται συνεχώς από τους ανθρώπους.

2.      Ο σοφός άνθρωπος δεν μπορεί να είναι πονηρός.

3.      Ο σοφός άνθρωπος δεν μπορεί να είναι σκληρός.

4.      Ο σοφός άνθρωπος δεν μπορεί να είναι δίγνωμος.

5.      Ο σοφός άνθρωπος δεν μπορεί να είναι δαιμόνιος.

6.      Ο σοφός άνθρωπος δεν μπορεί να είναι κατά της αλήθειας.

7.      Ο σοφός άνθρωπος δεν μπορεί να είναι με «ένδυμα προβάτου», αφού θα φανερωθεί κάποια στιγμή και θα βγει στο φως.

8.      Ο σοφός άνθρωπος δεν μπορεί να σπέρνει διχόνοια, έριδες και ακαταστασίες μεταξύ των ανθρώπων.  

Αμήν.

Ιακώβου επιστολή 3:10

Από το ίδιο στόμα βγαίνει ευλογία και κατάρα. Δεν πρέπει, αδελφοί μου, έτσι να γίνονται αυτά.