ΟΤΑΝ ΔΟΚΙΜΑΖΕΣΑΙ!

Ψαλμός 31:8

Κύριε, ελέησέ με, επειδή είμαι μέσα σε θλίψη· μαράθηκε το μάτι μου από τη λύπη, η ψυχή μου, και η κοιλιά μου.

Ο Σταυρός του Χριστού.

Το φορτίο του Κυρίου.

Ο ζυγός ο καλός.

Ο άνθρωπος που υπομένει χάριν του Χριστού,  δοκιμάζεται έως τέλους.

Η δοκιμασία αφορά την πίστη του Θεού, που του παρεδόθη άπαξ.

Η πίστη του Θεού, είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος, και αποτελεί ένα κορμό μέσα στον εσωτερικό άνθρωπο, ώστε ο άνθρωπος να ζήσει κατ΄ευσέβεια, προσμένοντας την ημέρα της απολυτρώσεως, δια Ιησού Χριστού του Κυρίου μας.

Η ΘΛΙΨΗ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ

Η δοκιμασία της πίστεως είναι ολοκληρωτική | σκληρή ανθρωπίνως, όμως ο Ιησούς είναι στα δεξιά του Θεού | ο μεσιτεύων στον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα είναι μέσα μας | ο παρηγορών ημάς.  

Μέσα στην δοκιμασία του δικαίου, ο Θεός δίνει την ελπίδα σαν άγκυρα της ψυχής, ώστε να κρατηθεί μέχρι τέλους.

Άνθρωπος που δοκιμάστηκε σφόδρα, ήταν ο Ιώβ.

Διαβάζουμε τους λόγους του:

Και το μάτι μου μαράθηκε από τη θλίψη, και όλα τα μέλη μου έγιναν σαν σκιά.

Οι ημέρες μου πέρασαν, κόπηκαν οι σκοποί μου, οι επιθυμίες τής καρδιάς μου.

Μετέβαλαν τη νύχτα σε ημέρα· το φως είναι κοντά στο σκοτάδι.

Αν προσμένω, ο τάφος είναι η κατοικία μου· έστρωσα το κρεβάτι μου μέσα στο σκοτάδι.

Βόησα προς τη φθορά: Είσαι πατέρας μου· προς το σκουλήκι: Είσαι μητέρα μου και αδελφή μου.

Και πού είναι τώρα η ελπίδα μου; Και ποιος θα δει την ελπίδα μου;

Θα κατέβει στο βάθος τού άδη· σίγουρα, θα αναπαυθεί μαζί μου στο χώμα.

Άνθρωπος που δοκιμάστηκε επίσης, ήταν ο Δαβίδ.

Διαβάζουμε τους λόγους του, από τον  31^ο Ψαλμό:

Θα αγάλλομαι και θα ευφραίνομαι στο έλεός σου·

επειδή, είδες τη θλίψη μου, γνώρισες την ψυχή μου μέσα σε στενοχώριες,

και δεν με συνέκλεισες στο χέρι τού εχθρού· έστησες τα πόδια μου σε ευρυχωρία.

Κύριε, ελέησέ με, επειδή είμαι μέσα σε θλίψη· 

μαράθηκε το μάτι μου από τη λύπη, η ψυχή μου, και η κοιλιά μου.

Επειδή, η ζωή μου χάθηκε μέσα σε οδύνη, και τα χρόνια μου μέσα σε στεναγμούς· 

η δύναμή μου αδυνάτισε από ταλαιπωρίες, και τα κόκαλά μου καταφθάρηκαν.

Σε όλους τους εχθρούς μου έγινα όνειδος, και στους γείτονές μου, υπερβολικά, και φόβος στους γνωστούς μου· 

εκείνοι που με έβλεπαν έξω, έφευγαν από μένα.

Ξεχάστηκα από την καρδιά σαν νεκρός· 

έγινα σαν σπασμένο σκεύος.

Επειδή άκουσα τον ονειδισμό από πολλούς· 

φόβος υπήρχε από παντού· όταν έκαναν συμβούλιο εναντίον μου· 

μηχανεύθηκαν να αφαιρέσουν τη ζωή μου.

Αλλά, εγώ, Κύριε, έλπισα σε σένα· είπα: Εσύ είσαι ο Θεός μου.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

Ο Κύριος Ιησούς, πάντα έβλεπε την δοκιμασία των ανθρώπων, ιδιαίτερα των δικαίων έναντι των εχθρών | των αδίκων.

Αυτός ήταν ο λόγος που γύριζε από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό.

Αναζητούσε πάντα τον άνθρωπο τον χαμένο | τον αδικημένο | τον φτωχό.

Αυτόν που ονόμασε «πρόβατο της βοσκής μου».

Διαβάζουμε τα λόγια του Κυρίου, που απευθύνει σε αυτούς, που δοκιμάζονται:    

Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, και εγώ θα σας αναπαύσω.

Σηκώστε επάνω σας τον ζυγό μου, και μάθετε από μένα·

επειδή, είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά·

και θα βρείτε ανάπαυση μέσα στις ψυχές σας.

Επειδή, ο ζυγός μου είναι καλός, και το φορτίο μου ελαφρύ.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο Κύριος δεν υποσχέθηκε απαλλαγή δοκιμασίας!

2.      Ο Κύριος δεν έδωσε υλικά αγαθά για αναπλήρωση!

3.      Ο Κύριος αντίθετα είπε: «σηκώστε τον σταυρό σας»!

4.      Ακόμη: «βάλτε τον ζυγό μου, να είμαστε μαζί»!

5.      Τέλος: «σηκώστε το φορτίο μου, είναι ελαφρύ, όταν είμαι πλάι σας»!

6.      Τότε: «θα βρείτε ανάπαυση | ψυχική ισορροπία», ώστε να συνεχίσετε!

Αμήν.

Ιώβ 17: 7

Και το μάτι μου μαράθηκε από τη θλίψη, και όλα τα μέλη μου έγιναν σαν σκιά.