ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!

Γένεση 3: 1

Το φίδι, μάλιστα, ήταν το φρονιμότερο από όλα τα ζώα τού χωραφιού, που έκανε ο Κύριος ο Θεός· και το φίδι είπε στη γυναίκα: Στ' αλήθεια, είπε ο Θεός: Μη φάτε από κάθε δέντρο τού παραδείσου;

Το δηλητήριο του θανάτου.

Η δύναμη του θανάτου.

Η ήτα του θανάτου.

Ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο, με θαυμαστό τρόπο (!) αφού πρώτα ετοίμασε την δημιουργία των υλικών αγαθών για τροφή και των νόμων των φυσικών για την συντήρηση της ισορροπίας της μάζας και της ενέργειας, αλλά και των πόρων, όπως μέταλλα, ορυκτά και άλλα χρήσιμα στον άνθρωπο, όλα (!) με σοφία.

Η αρχή του ανθρώπου έγινε στον Παράδεισο.

Όλα, ήταν έτοιμα για να ζήσει ο άνθρωπος ευτυχισμένος χωρίς αγωνίες, πόνο, δάκρυ ή θλίψεις.

Ο άνθρωπος που πλάστηκε ο πρώτος, ο Αδάμ είδε και άκουσε από την αρχή τον Θεό, να παραγγέλλει ακριβώς το σχέδιο Του, για τον άνθρωπο.

Διαβάζουμε από το βιβλίο της Γένεσης:

Και ο Κύριος ο Θεός φύτεψε έναν παράδεισο στην Εδέμ προς τα Ανατολικά, και έβαλε εκεί τον άνθρωπο, που έπλασε.

Και ο Κύριος ο Θεός έκανε να βλαστήσει από τη γη κάθε δέντρο ωραίο στην όραση, και καλό στη γεύση·

και το δέντρο τής ζωής στο μέσον του παραδείσου, και το δέντρο τής γνώσης τού καλού και του κακού.

Και ο Κύριος ο Θεός πήρε τον άνθρωπο, και τον έβαλε στον παράδεισο της Εδέμ για να τον εργάζεται, και να τον φυλάττει.

Και ο Κύριος ο Θεός έδωσε προσταγή στον Αδάμ, λέγοντας:

Από κάθε δέντρο του παραδείσου θα τρως ελεύθερα, από το δέντρο τής γνώσης τού καλού και του κακού, όμως, δεν θα φας απ' αυτό·

επειδή, την ίδια ημέρα που θα φας απ' αυτό, θα πεθάνεις οπωσδήποτε.

Στην συνέχεια ο Αδάμ, αναζήτησε ένα σύντροφο και βοηθό και δεν βρήκε ανάμεσα στα ζώα.

Και ο Θεός αφού επέβαλε σε έκσταση τον Αδάμ πήρε από την πλευρά του (!) έκλεισε με σάρκα την τομή και έπλασε την Εύα και την έφερε στον Αδάμ, ώστε να την αγαπήσει μοναδικά σαν το σώμα του.     

Και ζούσαν οι πρώτοι δύο άνθρωποι στον Παράδεισο και συνομιλούσαν κάθε μέρα με τον Θεό.

Η ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

Η πτώση του ανθρώπου ήρθε ξαφνικά.

Η πτώση αναφέρεται στην απώλεια του Παραδείσου, από αμέλεια και αφροσύνη.

Άρχισε με την ανόητη συζήτηση της Εύας με ένα γνωστό και πολύ φρόνιμο πλάσμα, το φίδι του Παραδείσου.

Διαβάζουμε:  

Το φίδι, μάλιστα, ήταν το φρονιμότερο από όλα τα ζώα τού χωραφιού, που έκανε ο Κύριος ο Θεός·

και το φίδι είπε στη γυναίκα: Στ' αλήθεια, είπε ο Θεός:

Μη φάτε από κάθε δέντρο τού παραδείσου;

Και η γυναίκα είπε στο φίδι: Από τον καρπό των δέντρων τού παραδείσου μπορούμε να φάμε·

από τον καρπό, όμως, του δέντρου, που είναι στο μέσον του παραδείσου, ο Θεός είπε:

Μη φάτε απ' αυτόν, μήτε να τον αγγίξετε, για να μη πεθάνετε.

Και το φίδι είπε στη γυναίκα:

Σίγουρα δεν θα πεθάνετε, αλλ' ο Θεός ξέρει ότι την ίδια ημέρα που θα φάτε απ' αυτόν, τα μάτια σας θα ανοιχτούν, και θα είστε σαν θεοί, γνωρίζοντας το καλό και το κακό.

Και η γυναίκα είδε ότι το δέντρο ήταν καλό για τροφή, και ότι ήταν αρεστό στα μάτια, και το δέντρο ήταν επιθυμητό στο να δίνει γνώση·

και αφού πήρε από τον καρπό του, έφαγε·

και έδωσε και στον άνδρα της μαζί της, κι αυτός έφαγε.

Κι ανοίχτηκαν τα μάτια και των δύο και γνώρισαν ότι ήσαν γυμνοί·

και αφού έρραψαν φύλλα συκιάς, έφτιαξαν για τον εαυτό τους περιζώματα.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Η αμέλεια στην τήρηση της εντολής του Θεού, βρήκε την Εύα απροετοίμαστη απέναντι στο «φρόνιμο» φίδι.

2.       Η αφροσύνη και η μωρία της Εύας, δεν την άφησαν να αντιληφθεί ότι αυτό το φίδι πρώτη φορά μιλάει.

3.       Η στάση της Εύας και του Αδάμ ήταν μια ανταρσία (!) απέναντι στον Δημιουργό Θεό που ετοίμασε τα πάντα και τα χάρισε στον άνθρωπο.

4.       Επόμενο ήταν, να εκβληθεί ο άνθρωπος από τον Παράδεισο.

5.       Επόμενο ήταν, να εκπληρωθεί ο λόγος του Θεού: «θα πεθάνεις οπωσδήποτε».

6.       Επόμενο ήταν, να καταραστεί ο Θεός το «φρόνιμο» φίδι, που χρησιμοποίησε ο σατανάς.  

7.       Επόμενο ήταν, να καταραστεί ο Θεός την γη και να εργάζεται ο Αδάμ, πλέον με λύπη, με πόνο και με τον ιδρώτα του προσώπου.  

8.       Επόμενο ήταν, η Εύα να υποστεί και εκείνη την λύπη και τον πόνο, όταν γεννά παιδιά και ακόμη (!) να είναι πάντα υπό την εξουσία του άνδρα της, όσο ζει.

9.       Τέλος ήταν επόμενο, να χάσουν για πάντα τον Παράδεισο από τα μάτια τους.

10.   Ήταν ο θάνατος, η αποκοπή από την παρουσία του Θεού.  

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Το Ευαγγέλιο του Θεού δημιούργησε την οδό της Σωτηρίας στον άνθρωπο από τον αιώνιο θάνατο, δια του θανάτου του μονογενούς Υιού, του Ιησού Χριστού.   

Δημιούργησε επίσης, πιστούς μαθητές που ακολούθησαν τον Ιησού και πίστεψαν στο όνομα Του.

Δημιούργησε ανθρώπους, με αποκάλυψη των μυστηρίων του Θεού.

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου:

Δέστε, ένα μυστήριο λέω προς εσάς·

όλοι μεν δεν θα κοιμηθούμε, όλοι όμως θα μεταμορφωθούμε, σε μια στιγμή, σε χρόνο ανοιγοκλεισίματος του ματιού, στην έσχατη σάλπιγγα·

επειδή, θα σαλπίσει, και οι νεκροί θα αναστηθούν άφθαρτοι, κι εμείς θα μεταμορφωθούμε.

Επειδή, πρέπει τούτο το φθαρτό να ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό να ντυθεί αθανασία.

Όταν τούτο το φθαρτό ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό ντυθεί αθανασία, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος, που είναι γραμμένος:

«Καταβροχθίστηκε ο θάνατος με νίκη».

 «Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου; Άδη, πού είναι η νίκη σου;».

Το δε κεντρί τού θανάτου είναι η αμαρτία·

και η δύναμη της αμαρτίας ο νόμος.

Αλλά, ευχαριστία ανήκει στον Θεό, ο οποίος μάς δίνει τη νίκη διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Ώστε, αγαπητοί μου αδελφοί, γίνεστε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντας πάντοτε στο έργο τού Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Ο θάνατος νικήθηκε για πρώτη φορά επάνω στην σταυρό, αφού ο Χριστός πέθανε και σε τρεις (!) ημέρες αναστήθηκε.

2.       Ο θάνατος θα νικηθεί για τον άνθρωπο, όταν σε μια στιγμή, σε κλάσμα του δευτερολέπτου όλοι μεταμορφωθούμε

3.       Όταν ο Θεός θα σαλπίσει και οι νεκροί αναστηθούν άφθαρτοι.

4.       Και εμείς που θα ζούμε, μεταμορφωθούμε με ένα νέο σώμα άφθαρτο και αρπαχτούμε στις νεφέλες του ουρανού μαζί με τον Κύριο Ιησού που θα μας περιμένει με αγάπη.

5.       Τότε, ο θάνατος για τον άνθρωπο θα έχει νικηθεί.

6.       Τότε, το κεντρί του θανάτου, η αμαρτία δεν θα υπάρχει πλέον.

7.        Τότε, δεν θα υπάρχει νόμος του Ευαγγελίου.

8.       Τότε, θα ανοίξει η θύρα της αιωνίου ζωής, στους αιώνες των αιώνων.

Αμήν.   

1^η επιστολή προς Κορινθίους 15: 51

ευχαριστία ανήκει στον Θεό, ο οποίος μάς δίνει τη νίκη διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού.