ΘΛΙΨΙΣ, Η ΔΙΩΓΜΟΣ!

Ματθαίος 13: 18

Εσείς, λοιπόν, ακούστε την παραβολή εκείνου που σπέρνει:

Διαχωρισμός για τον Χριστόν.

Θλίψις για τον λόγο του Θεού.

Διωγμός από τους οικείους.

Η ζωή του πιστού ανθρώπου, είναι κρυμμένη μέσα στον λόγο του Θεού.

Είναι μια ζωή επαφής με τον ουράνιο Πατέρα.

Μια ζωή υποσχέσεων και πίστεως.

Ο Θεός υπόσχεται.

Ο άνθρωπος πιστεύει.

Ο Θεός έκαμε κατά την υπόσχεση Του, απέστειλε τον Υιό ως Αμνό, για να δώσει την ζωή, την άφεση των αμαρτιών.

Ο Αμνός του Θεού, ο Ιησούς, σαν άνθρωπος πέθανε κατά τις Γραφές και αναστήθηκε κατά τις Γραφές και αναλήφθηκε προς τον Πατέρα για να είναι μεσίτης και αρχιερέας εις πάντα τον πιστεύοντα.

Και ο Θεός ακόμη έκαμε κατά την υπόσχεση Του.

Έστειλε τον Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα, ώστε να είναι με τον άνθρωπο όλες τις ήμερες και τις ώρες της ζωής του.

Και ακόμη, ο Κύριος Ιησούς έδωσε και σημεία στους πιστούς (!) όσους τον ακολουθήσουν.

Διαβάζουμε από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου:

Τούτα δε τα σημεία θα παρακολουθούν εκείνους που πίστεψαν:

Στο όνομά μου θα βγάζουν δαιμόνια· θα μιλούν καινούργιες γλώσσες·

θα πιάνουν φίδια·

και αν κάτι θανάσιμο πιουν, δεν θα τους βλάψει·

θα βάζουν τα χέρια επάνω σε αρρώστους, και θα γιατρεύονται.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ

Η ζωή του πιστού, είναι μια ζωή που ομοιάζει με την ζωή του Ιησού, εδώ στην γη.

Μια ζωή ιδιαίτερη, μοναχική, ανάμεσα σε ένα σύγχρονο κόσμο, (που δοκιμάζει τα πάντα, χωρίς φρένο, λες και είναι μια ζωή παιδί, έφηβος).

Μια ζωή πίστεως (!) όπως ο πατέρας της πίστεως ο Αβραάμ.

Ο Κύριος Ιησούς δήλωσε προς τους μαθητές, καθαρά τις προθέσεις του, όσον αφορά τους ανθρώπους και το κήρυγμα Του.

Διαβάζουμε από το Ευαγγέλιο του Λουκά:

Φωτιά ήρθα να βάλω στη γη·

και τι θέλω, αν έχει ήδη ανάψει;

Μάλιστα, ένα βάπτισμα έχω να βαπτιστώ, και πώς στενοχωρούμαι μέχρις ότου εκτελεστεί;

Νομίζετε ότι ήρθα να δώσω ειρήνη στη γη;

Σας λέω, όχι, αλλά διαχωρισμό.

Επειδή, από τώρα θα είναι πέντε μέσα σ' ένα σπίτι διαχωρισμένοι, οι τρεις ενάντια στους δύο, και οι δύο ενάντια στους τρεις.

Θα διαχωριστεί πατέρας ενάντια σε γιο, και γιος ενάντια σε πατέρα·

μητέρα ενάντια σε θυγατέρα, και θυγατέρα ενάντια σε μητέρα·

πεθερά ενάντια στη νύφη της, και νύφη ενάντια στην πεθερά της.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Από εδώ και πέρα, θα έχετε θλίψη για το όνομα μου.

2.       Από εδώ και πέρα, θα διαχωριστείτε όσον αφορά το φρόνημα, τις σκέψεις ας, τις αποφάσεις σας.

3.       Από εδώ και πέρα, θα έχετε σοβαρό διωγμό για την διδαχή μου, την οποία θα ονομάζετε διδαχή των αποστόλων.

4.       Από εδώ και πέρα, τα πράγματα θα γίνουν σοβαρά και χρειάζεστε αποφάσεις θανάτου.

5.       Φωτιά «ήρθα να ανάψω στη γη», μεταξύ των ανθρώπων.

6.       Φωτιά (!) που διαχωρίζει τον άνθρωπο από κάθε συγγένεια.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

Από την παραβολή του σπορέα παίρνουμε ένα μάθημα, σχετικά με το θέμα μας.

Διαβάζουμε:

Εσείς, λοιπόν, ακούστε την παραβολή εκείνου που σπέρνει:

Σε καθέναν που ακούει τον λόγο της βασιλείας, και δεν καταλαβαίνει, έρχεται ο πονηρός, και αρπάζει το σπαρμένο στην καρδιά του·

αυτός είναι που σπάρθηκε κοντά στον δρόμο.

Και εκείνος ο σπόρος που σπάρθηκε επάνω σε πετρώδες μέρος, αυτός είναι που ακούει τον λόγο, και αμέσως με χαρά τον δέχεται·

δεν έχει, όμως, μέσα του ρίζα, αλλά είναι πρόσκαιρος·

και όταν γίνει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας τού λόγου, αμέσως σκανδαλίζεται.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού, το Ευαγγέλιο.

2.       Ο καλός σπόρος είναι το καθαρό Ευαγγέλιο.

3.       Το Ευαγγέλιο, είναι ο λόγος της βασιλείας των ουρανών.

4.       Όταν η καρδιά του ανθρώπου μοιάζει με πετρώδες έδαφος, όλα γίνονται γρήγορα.

5.       Γρήγορα, ο άνθρωπος πιστεύει.

6.       Γρήγορα, ο άνθρωπος ενθουσιάζεται

7.       Γρήγορα, ο άνθρωπος απογοητεύεται.

8.       Γρήγορα, ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι δεν αξίζει να ζει για τον Χριστό

9.       Γρήγορα, ο άνθρωπος δεν αντέχει την θλίψη, το στενό μονοπάτι του Χριστού.

10.   Γρήγορα, ο άνθρωπος αποφασίζει να μην τα βάλει με το κατεστημένο.

Η ΡΙΖΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.

Η ρίζα της πίστεως στον άνθρωπο, είναι η πνευματική ανατροφή και η μαθητεία του Θεού που λαμβάνει από μικρός.  

Όταν από μικρός ο άνθρωπος, από παιδί (α) ακούει, (β) ρωτάει και (γ) μαθαίνει από τους γονείς του, που αγαπά και εμπιστεύεται, τότε μέσα του αναπτύσσεται η ρίζα η βαθιά του λόγου του Θεού, δηλαδή, ότι ο Θεός κάμει τα πάντα για το καλό του ανθρώπου.

Ακόμη ότι ο Θεός είναι ζωντανός και αληθινός.

Ότι έκαμε (!) κάμει τώρα (!) και θα κάμει μεγαλεία για την δόξα Του.

Διαβάζουμε σχετικά, για την μαθητεία των παιδιών από τις Γραφές (Έξοδος):

Και θα φυλάξετε αυτό το πράγμα ως νόμον, στον εαυτό σου και στους γιους σου, μέχρι τον αιώνα.

Και όταν μπείτε μέσα στη γη, που ο Κύριος θα σας δώσει, όπως είπε, θα φυλάξετε αυτή τη λατρεία.

Και όταν σας λένε οι γιοι σας: Τι σημαίνει σε σας αυτή η λατρεία;

Θα αποκρίνεστε: Αυτό είναι η θυσία τού Πάσχα στον Κύριο, επειδή παρέτρεξε τα σπίτια των γιων Ισραήλ στην Αίγυπτο, όταν χτύπησε τους Αιγυπτίους, και έσωσε τα σπίτια μας.

Διαβάζουμε επίσης, σχετικά, από τις Γραφές (Ιησούς του Ναυή):

Τότε, ο Ιησούς προσκάλεσε τους 12 άνδρες, που είχε διορίσει από τους γιους Ισραήλ, από έναν άνδρα ανά φυλή·

και ο Ιησούς τούς είπε: Διαβείτε μπροστά από την κιβωτό τού Κυρίου τού Θεού σας στο μέσον τού Ιορδάνη, και σηκώστε ο καθένας από σας μία πέτρα επάνω στους ώμους του, σύμφωνα με τον αριθμό των φυλών των γιων Ισραήλ·

για να είναι αυτό ως σημείο μεταξύ σας·

ώστε, όταν οι γιοι σας στο μέλλον ρωτούν, λέγοντας: Τι σημαίνουν σε σας αυτές οι πέτρες;

Τότε, θα τους απαντάτε: Ότι τα νερά τού Ιορδάνη κόπηκαν μπροστά από την κιβωτό της διαθήκης τού Κυρίου·

όταν διάβαινε τον Ιορδάνη, τα νερά τού Ιορδάνη κόπηκαν·

και οι πέτρες αυτές θα είναι στους γιους Ισραήλ για παντοτινή υπόμνηση.

Αμήν.

Λουκάς 12: 49

Φωτιά ήρθα να βάλω στη γη· και τι θέλω, αν έχει ήδη ανάψει;