ΑΚΡΟΑΤΗΣ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ;

Ιερεμίας 3: 15

θα σας δώσω ποιμένες σύμφωνα με την καρδιά μου, και θα σας ποιμάνουν με γνώση και σύνεση.

Ο σοφός.

Ο συνετός.

Ο εκτελεστής έργου.

Ο άνθρωπος ακούει μαρτυρίες και γίνεται συνετός

Ομοίως σκέπτεται βαθιά, ενδελεχώς και γίνεται σοφός.

Ο Θεός μιλάει (!) και ποιος έχει αυτιά και προσέχει;

Όταν ο λαός Ισραήλ, ήταν ο εκλεκτός λαός από κάθε έθνος της εποχής του (!) και σπέρμα του Αβραάμ, ο Θεός μίλησε και διαβάζουμε από το βιβλίο του Δευτερονομίου:

 Να τα τηρείτε, λοιπόν, και να τα εκτελείτε·

επειδή, αυτή είναι η σοφία σας, και η σύνεσή σας, μπροστά στα έθνη·

που θα ακούσουν όλα αυτά τα διατάγματα, και θα πουν: Να, αυτό το μεγάλο έθνος είναι λαός σοφός και συνετός.

Επειδή, ποιο έθνος είναι τόσο μεγάλο, στο οποίο ο Θεός με τέτοιον τρόπο είναι κοντά του, όπως είναι ο Κύριος ο Θεός μας, σε όλα όσα τον επικαλούμαστε;

Και ποιο έθνος είναι τόσο μεγάλο, που να έχει διατάγματα και κρίσεις τόσο δίκαιες, όπως ολόκληρος αυτός ο νόμος, που σήμερα βάζω μπροστά σας;

Πράγματι ο λόγος του Θεού (!) που εδόθη στον λαό Ισραήλ, δια του Μωυσή ήταν η σπουδή του λαού, που εξέλεξε ο Θεός, ώστε να περπατήσει στην πίστη του Αβραάμ.

Ένας τέτοιος άνδρας πίστεως ήταν ο Δαβίδ.

Διαβάζουμε στον 119^ο Ψαλμό:

Πόσο αγαπώ τον νόμο σου! Όλη την ημέρα είναι μελέτη μου.

Με τα προστάγματά σου με έκανες σοφότερο από τους εχθρούς μου· επειδή, είναι πάντοτε μαζί μου.

Είμαι συνετότερος από όλους εκείνους που με διδάσκουν·

επειδή, τα μαρτύριά σου είναι μελέτη μου.

Είμαι συνετότερος από τους γέροντες·

επειδή, φύλαξα τις εντολές σου.

Από κάθε πονηρό δρόμο εμπόδισα τα πόδια μου, για να φυλάξω τον λόγο σου.

Από τις κρίσεις σου δεν ξέκλινα·

επειδή με δίδαξες εσύ.

Πόσο γλυκά είναι τα λόγια σου στον ουρανίσκο μου! Είναι περισσότερο από μέλι στο στόμα μου.

Από τις εντολές σου έγινα συνετός·

γι' αυτό, μίσησα κάθε δρόμο ψεύδους.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Η σοφία του Θεού, είναι στα προστάγματα του λόγου του Θεού.

2.       Η σύνεση του Θεού, είναι στην μελέτη των μαρτυρίων του Θεού.

3.       Η οκνηρία του ανθρώπου, είναι το πάθος που πρέπει να ξεριζωθεί.

4.       Η πονηρία του ανθρώπου, είναι αυτό που θα τον πάει στην κόλαση (!) αντί για τον παράδεισο, που νομίζει.

ΑΚΡΟΑΤΗΣ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ

Ο άνθρωπος ακούγοντας τον λόγο του Θεού, μπορεί εναλλακτικά (α) να προσέξει απόλυτα, ή (β) να ξεχάσει ότι άκουσε.

Ο πρώτος είναι σοφός και συνετός, ενώ ο δεύτερος (!) είναι οκνηρός και πονηρός

Ο Αδελφόθεος Ιάκωβος, γράφει:

Γίνεστε δε εκτελεστές τού λόγου, και όχι μονάχα ακροατές, εξαπατώντας τον εαυτό σας.

Επειδή, αν κάποιος είναι ακροατής τού λόγου, και όχι εκτελεστής, αυτός μοιάζει με έναν άνθρωπο, που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο μέσα σε καθρέφτη· 

επειδή, κοίταξε τον εαυτό του, και αναχώρησε, κι αμέσως λησμόνησε ποιος ήταν.

Όποιος, όμως, εγκύψει στον τέλειο νόμο της ελευθερίας, και επιμείνει σ' αυτόν, αυτός που έγινε όχι ακροατής, που λησμονεί, αλλά εκτελεστής έργου, αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Ο άνθρωπος του Θεού, οφείλει να εκτελεί κατά την σοφία του Θεού.

2.       Ο άνθρωπος του Θεού, οφείλει να σκύβει στον τέλειο νόμο της ελευθερίας του Θεού.

3.       Ο άνθρωπος του Θεού, οφείλει να επιμείνει ακόμη και αν δεν καταλαβαίνει κάτι, που φαίνεται πολύ βαρύ και δύσκολο ή δυσνόητο.

4.       Ο άνθρωπος ο ακροατής, εξαπατά τον εαυτό του.

5.       Ο άνθρωπος ο ακροατής, ξεχνά τι του φανέρωσε ο Θεός.

6.       Ο άνθρωπος ο ακροατής, δεν έχει βάθος στην σκέψη του, μελετώντας τον λόγο του Θεού.

7.       Ο άνθρωπος ο ακροατής, αρέσκεται να ακούει, να ακούει, να ακούει.

8.       Ο άνθρωπος ο ακροατής, δεν θέλει (!) να μελετά τον λόγο του Θεού.  

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Δείτε πώς ο Κύριος Ιησούς, αντιμετώπιζε τους πονηρούς θρησκευόμενους Φαρισαίους (!) με απόλυτο τρόπο, διακρίνοντας τις καρδιές των:

Εσείς είστε που δικαιώνετε τον εαυτό σας μπροστά στους ανθρώπους·

ο Θεός, όμως, γνωρίζει τις καρδιές σας·

επειδή, εκείνο που είναι υψηλό ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι βδέλυγμα μπροστά στον Θεό.

Ο νόμος και οι προφήτες υπήρχαν μέχρι τον Ιωάννη·

από τότε η βασιλεία τού Θεού εξαγγέλλεται ως χαρμόσυνο άγγελμα, και κάθε ένας βιάζεται· να μπει μέσα σ' αυτή.

Και είναι ευκολότερο ο ουρανός και η γη να παρέλθουν, παρά μία κεραία τού νόμου να πέσει.

Καθένας που χωρίζεται από τη γυναίκα του και νυμφεύεται άλλη, μοιχεύει· 

και καθένας, που νυμφεύεται γυναίκα χωρισμένη από άνδρα, μοιχεύει.

Αμήν.

Παροιμίες 8: 1

Δεν κράζει η σοφία; Και δεν εκπέμπει τη φωνή της η σύνεση;