ΜΗ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΦΤΩΧΟ ΚΑΙ ΚΛΕΨΩ!

Παροιμίες 11: 28

Όποιος ελπίζει στον πλούτο του, αυτός θα πέσει· ενώ οι δίκαιοι θα ανθίσουν σαν βλαστός.

Ο φόβος της φτώχειας.

Το έλεος του Θεού.

Θυμήσου τον πτωχό.

Η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός, είναι ό,τι ο άνθρωπος φοβάται, όσο ζει.

Και δυστυχώς, αυτό που ο άνθρωπος φοβάται (!) το παθαίνει.

Βλέπουμε ανθρώπους αστέγους και ακούμε ιστορίες αστέγων, απίστευτες.

Πολλοί εξ αυτών στηρίζονται από κοινωνικές δομές των Δήμων, αλλά παραμένουν σε άθλια κατάσταση ένδειας.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Στο βιβλίο των Παροιμιών,  ο βασιλιάς Σολομών γράφει, με σοφία Θεού, μια προσευχή, μέσα από την ψυχή του:

Δύο πράγματα ζητάω από σένα·

μη μου τα αρνηθείς πριν πεθάνω·

ματαιότητα και αναληθή λόγο απομάκρυνε από μένα·

φτώχεια και πλούτο μη μου δώσεις·

να με τρέφεις με αυτάρκη τροφή·

Μήπως χορτάσω, και σε αρνηθώ, και πω: Ποιος είναι ο Κύριος;

Ή, μήπως, καθώς βρεθώ φτωχός, κλέψω, και πάρω επιπόλαια το όνομα του Θεού μου.

Ο δε Δαβίδ, γράφει στον 37^ο Ψαλμό:

Όταν τα βήματα του ανθρώπου κατευθύνονται από τον Κύριο, ο δρόμος του είναι σ' αυτόν αρεστός.

Αν πέσει, δεν θα συντριφτεί·

επειδή, ο Κύριος υποστηρίζει το χέρι του.

Ήμουν νέος, και ήδη γέρασα, και δεν είδα δίκαιον εγκαταλειμμένον ούτε το σπέρμα του να ζητάει ψωμί.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Η προσευχή του ανθρώπου, εισακούγεται από τον ουράνιο Πατέρα.

2.       Η φτώχεια είναι μια δοκιμασία όπως και ο πλούτος.

3.       Ο Θεός αποφασίζει αν θα σε δοκιμάσει με φτώχεια ή με πλούτο.

Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΩΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ

Στον λόγο του Θεού, στην ιστορία του Κυρίου Ιησού, έχουμε τον φτωχό Λάζαρο να ζει για πολλά χρόνια (!) με τα ψίχουλα και την αδιαφορία ενός πλουσίου, που δεν γνωρίζουμε το όνομα του.

Σε αυτή την αληθινή ιστορία φανταζόμαστε, ότι ο Λάζαρος έζησε λιγότερα χρόνια, από ότι ο πλούσιος.

Όμως πέρασαν και τα χρόνια του πτωχού και τα χρόνια του πλούσιου.

Και μετά ήρθε η πραγματική και αληθινή εικόνα των ανθρώπων, μετά θάνατον.

Ο πτωχός Λάζαρος ευλογημένος και κοντά στον Αβραάμ, ενώ  ο πλούσιος να είναι μέσα στον Αδη, εκεί όπου οι ψυχές περιμένουν προφυλακισμένοι (!) με βασανισμούς την κρίση του Θεού.     

Η δοκιμασία της φτώχειας δεν κρατάει πολύ.

Έρχεται η λύτρωση από τον Θεό την κατάλληλη στιγμή.

Σήμερα ο παγκόσμιος πληθυσμός της γης ορίζεται ανάλογα με το προσδόκιμο της ζωής. 

Στα ανεπτυγμένα κράτη οι άνθρωποι ζουν κατά μέσο όρο 75 και πάνω (!) χρόνια. 

Σε απόλυτα  υποβαθμισμένα κράτη οι άνθρωποι ζουν κατά μέσο όρο 40 χρόνια.

Όλα τα χρόνια περνούν, είτε τα λίγα (!) είτε τα πολλά.

Και μετά είναι η κρίση του Θεού για την αιωνιότητα.

  

Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΩΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ

Ο πλούσιος, δυστυχώς, έχει πολλές υποχρεώσεις (!) απέναντι στον Θεό.

Ο νόμος του Μωυσή, έλεγε προς τους πλούσιους:

Δεν θα αδικήσεις μισθωτό, φτωχό και ενδεή από τους αδελφούς σου ή τους ξένους σου, που είναι στη γη σου, μέσα στις πύλες σου.

Ο Κύριος Ιησούς, έλεγε προς τους πλούσιους:

Αλλοίμονο σε σας τους πλούσιους, επειδή απολαύσατε την παρηγοριά σας.

Αλλοίμονο σε σας τους χορτασμένους, επειδή θα πεινάσετε. 


Αλλοίμονο σε σας που γελάτε τώρα, επειδή θα πενθήσετε και θα κλάψετε.

Ο απόστολος Παύλος, έγραφε προς τον Τιμόθεο:

Όσοι, βέβαια, θέλουν να πλουτίζουν, πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα, και σε πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες, που βυθίζουν τους ανθρώπους σε όλεθρο και απώλεια.

Επειδή, ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· 


την οποία μερικοί, καθώς την ορέχθηκαν, αποπλανήθηκαν από την πίστη και πέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες.

Και ο αδελφόθεος Ιάκωβος, έγραφε στην επιστολή του:

Ελάτε, τώρα, οι πλούσιοι, κλάψτε ολολύζοντας για τις επερχόμενες ταλαιπωρίες σας.

Ο πλούτος σας σάπισε, και τα ιμάτιά σας έγιναν σκωληκόβρωτα.

Το χρυσάφι σας και το ασήμι σας σκούριασε, και η σκουριά τους θα είναι ως μαρτυρία εναντίον σας, και θα φάει τις σάρκες σας σαν φωτιά· 


θησαυρίσατε για τις έσχατες ημέρες.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Ο πλούσιος είναι μια προσωρινή κατάσταση ευμάρειας και πολύ μικρή (!) σε σχέση με την επίγειο ζωή του ανθρώπου.  

2.       Ο πλούτος είναι μια μεγάλη δοκιμασία, καθώς ο άνθρωπος επειγόντως οφείλει στον Θεό και στους ανθρώπους τα πάντα.

3.       Το καλό παράδειγμα: ο Ζακχαίος, ο αρχιτελώνης.

4.       Το κακό παράδειγμα: ο άφρων πλούσιος και οι αποθήκες του.

5.       Ο πλούσιος οφείλει στους πτωχούς (!) το κέρδος από τις επιχειρήσεις του.

6.       Ο πλούσιος δεν θα σωθεί από την ελεημοσύνη του (!) αλλά από την δικαιοσύνη του, πράτων έργα άξια μετανοίας.

Αμήν.

Ψαλμός 37: 23

Όταν τα βήματα του ανθρώπου κατευθύνονται από τον Κύριο, ο δρόμος του είναι σ' αυτόν αρεστός.