ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ, ΜΑΤ!

Έξοδος 20: 17 Μην επιθυμήσεις το σπίτι τού πλησίον σου· μη επιθυμήσεις τη γυναίκα τού πλησίον σου· ούτε τον δούλο του ούτε τη δούλη του ούτε το βόδι του ούτε το γαϊδούρι του ούτε κάθε τι που είναι του πλησίον σου.

Η επιθυμία των ξένων πραγμάτων.

Η επιθυμία συλλαμβάνει και γεννά την αμαρτία.

Η αμαρτία, που εκτελείται γεννά τον θάνατο.

Ο Θεός έκαμε τον άνθρωπο με αθωότητα στην ψυχή και τον τοποθέτησε στον κήπο της Εδέμ, ώστε να εργάζεται με χαρά και να φυλάττει την περιουσία του (!) που χάρισε ο Θεός.

Στην καθημερινή επαφή του Θεού με τον Αδάμ και την Εύα, το πνεύμα των ανθρώπων διδασκόταν απ ευθείας από τον Θεό για πολλά ζητήματα, που αφορούσαν την ζωή των και την επιβίωση των ανάμεσα σε όλα τα κτήνη και τα πετεινά του ουρανού και όλα τα ζώα του αγρού.

Ο Αδάμ ήταν ο κυρίαρχος και ιδιοκτήτης της δημιουργίας του Θεού. Ο θάνατος δεν είχε καμία εξουσία επάνω στον άνθρωπο. Μάλιστα, ο Θεός είχε στον παράδεισο και το ξύλο της ζωής (!) ώστε κάποια ημέρα ο άνθρωπος θα έτρωγε, για να ζήσει αιώνια.

Ακόμη, ο Θεός έβαλε στην κήπο της Εδέμ ένα ακόμη φυτό, αυτό το ξύλο της γνώσης του καλού και του κακού, με την εντολή να μην φάει ποτέ, διότι επρόκειτο να πεθάνει οπωσδήποτε. 

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΙ ΣΑΤΑΝΑΣ

Διαβάζουμε:

Το φίδι, μάλιστα, ήταν το φρονιμότερο από όλα τα ζώα τού χωραφιού, που έκανε ο Κύριος ο Θεός·

και το φίδι είπε στη γυναίκα: Στ' αλήθεια, είπε ο Θεός: Μη φάτε από κάθε δέντρο τού παραδείσου;

Και η γυναίκα είπε στο φίδι: Από τον καρπό των δέντρων τού παραδείσου μπορούμε να φάμε·

από τον καρπό, όμως, του δέντρου, που είναι στο μέσον του παραδείσου, ο Θεός είπε: Μη φάτε απ' αυτόν, μήτε να τον αγγίξετε, για να μη πεθάνετε».

Και το φίδι είπε στη γυναίκα: Σίγουρα δεν θα πεθάνετε, αλλ' ο Θεός ξέρει ότι την ίδια ημέρα που θα φάτε απ' αυτόν, τα μάτια σας θα ανοιχτούν, και θα είστε σαν θεοί, γνωρίζοντας το καλό και το κακό.

Και η γυναίκα είδε ότι το δέντρο ήταν καλό για τροφή, και ότι ήταν αρεστό στα μάτια, και το δέντρο ήταν επιθυμητό στο να δίνει γνώση·

και αφού πήρε από τον καρπό του, έφαγε·

και έδωσε και στον άνδρα της μαζί της, κι αυτός έφαγε.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Το ξύλο της γνώσης του καλού και του κακού, δεν είχε παραδοθεί σε αυτούς από τον Θεό και τούτο (!) δια να γνωρίζουν τα όρια της εξουσίας, που τους είχε παραχωρήσει ο Θεός.

2.       Έπρεπε ο Αδάμ και η Εύα να μην ξεχάσουν ποτέ (!) ότι είναι φιλοξενούμενοι του Θεού στον κήπο του παραδείσου, της Εδέμ.

3.       Σίγουρα θα είχαν μάθει, τι είναι θάνατος.

4.       Σίγουρα θα ήξεραν, ότι θάνατος είναι ο αποχωρισμός από το στενό περιβάλλον του Θεού.

5.       Ο Σατανάς (!) έκανε τρία πράγματα:

6.       Το πρώτο, μπήκε στην μορφή του φιδιού, που ήταν ένα φρόνιμο και ήσυχο και συμπαθητικό ζώο του αγρού. 

7.       Το δεύτερο, μίλησε στην Εύα και της έβαλε την αμφιβολία στον λόγο και την πρόθεση του Θεού.

8.       Το τρίτο, η επιθυμία να δοκιμάσει από μόνη της (!) τα οφέλη της γνώσης του καλού και του κακού και να γίνει ένας μικρός θεός ήταν τόσο έντονη, από την «σοφή» παρουσία του σατανά, ώστε αποφάσισε και πήρε από το ξύλο και έφαγε.

Ο  ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ

Σήμερα, ο σατανάς συνεχίζει με την ίδια μέθοδο να προσεγγίζει κάθε άνθρωπο με σκοπό την απώλεια και τον θάνατο.  

Η μέθοδος είναι «τρεις κινήσεις, ματ»!

Διαβάζουμε από την επιστολή του Ιακώβου:

«Κανένας, όταν πειράζεται, ας μη λέει ότι: Από τον Θεό πειράζομαι·

επειδή, ο Θεός είναι απείραστος κακών, κι αυτός δεν πειράζει κανέναν.

Πειράζεται, όμως, κάθε ένας, από τη δική του επιθυμία, καθώς παρασύρεται και δελεάζεται.

Έπειτα, η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία·

και η αμαρτία, μόλις εκτελεστεί, γεννάει τον θάνατο.

Μη πλανιέστε, αδελφοί μου αγαπητοί·

Ας το δούμε μαζί;

1.       Ο πειρασμός (!) είναι η υποβολή στο να προσέξεις ξένα πράγματα.

2.       Να προσέξεις  το σπίτι του πλησίον σου!

3.       Να προσέξεις την γυναίκα του πλησίον σου!

4.       Να προσέξεις την περιουσία του πλησίον σου!

5.       Να δελεαστείς και να επιθυμήσεις μέσα στην ψυχή σου το ξένο!

6.       Η επιθυμία του να συλλάβει τον τρόπο (ή το σχέδιο) για την κατάκτηση του ξένου, με παραβατικό τρόπο!

7.       Η εκτέλεση του πονηρού σχεδίου που επιφέρει τον θάνατο, δηλαδή τον αποχωρισμό από την αγία παρουσία του Θεού.    

8.       Ας μην πλανώνται οι αδελφοί, οι αγαπητοί!

Αμήν.

2^η επιστολή προς Κορινθίους 2: 10 επειδή, αν εγώ συγχώρησα κάτι, σε όποιον συγχώρησα, το έκανα αυτό για σας, μπροστά στον Χριστό, για να μη υπερισχύσει εναντίον μας ο σατανάς· επειδή, δεν αγνοούμε τα διανοήματά του.