Η ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ – ΜΕΡΟΣ 1
Ψαλμός 148: 11 Βασιλιάδες της γης, και όλοι οι λαοί·
άρχοντες, και όλοι οι κριτές της γης· και νέοι και παρθένες, γέροντες μαζί με νεότερους· ας αινούν το όνομα του Κυρίου· επειδή, το δικό του
όνομα μόνον είναι υψωμένο·
Η σοφία των ηλικιωμένων.
Οι ανάγκες των.
Η τιμή στους ηλικιωμένους.
Η τρίτη ηλικία, είναι η τρίτη γενιά που ο άνθρωπος
εισέρχεται μετά τα 66 του και κρατάει ακόμη 33 χρόνια περίπου.
Στην ηλικία αυτή οι άνθρωποι, συνήθως, είναι συνταξιούχοι
από το κράτος και τον θεσμό της πρόνοιας, που φροντίζει την δωρεάν περίθαλψη και την απόδοση σύνταξης κάθε μήνα.
Οι ηλικιωμένοι, έχουν τα δικά τους προβλήματα και
ανασφάλειες, όπως και κάθε ηλικία.
Έχουν τον φόβο της σύνταξης, αν μειωθεί, ή περικοπεί.
Έχουν τον φόβο της μοναξιάς και της απόρριψης.
Έχουν πολλαπλά προβλήματα υγείας.
Έχουν την αγωνία της αντιμετώπισης από τους γιατρούς, τους
νοσηλευτές και την πορεία της ασθένειας, αν μπουν σε ένα νοσοκομείο.
Δεν έχουν το κουράγιο να κάνουν πολλά πράγματα, όπως άλλοτε.
Εξαρτώνται από τα παιδιά των, για πολλές από τις αποφάσεις
(!) που κάποτε έπαιρναν μόνοι τους.
ΚΑΤΙ ΕΧΟΥΝ, ΜΟΝΑΔΙΚΟ
Ο λόγος του Θεού, μας διδάσκει για κάτι το οποίο έχουν οι
ηλικιωμένοι, μοναδικό: Την σοφία και την σύνεση των γερόντων.
Διαβάζουμε από το βιβλίο του Ιώβ:
«Η σοφία είναι με τους γέροντες,
και η σύνεση με τη μακρότητα των ημερών».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
Όταν ο ένδοξος βασιλιάς του Ισραήλ, ο Σολομώντας πέθανε, την
βασιλεία ανέλαβε ο υιός του Ροβοάμ σε ηλικία 41 ετών.
Ο Ροβοάμ, νέος, δυνατός και άπειρος!
Ξαφνικά εμφανίζεται ο Ιεροβοάμ, ο Εφραθαίος, από την εξορία
και όλη η συναγωγή του Ισραήλ μαζί,
πήγαν στον νέο βασιλιά να ζητήσουν να ελαφρύνει την σκληρή εργασία και τον βαρύ
ζυγό που είχε επιβάλλει ο πατέρας του, ο Σολομώντας.
Διαβάζουμε από το πρώτο βιβλίο των Βασιλέων:
Και ο βασιλιάς Ροβοάμ συμβουλεύτηκε τους πρεσβύτερους, που
παραστέκονταν μπροστά στον Σολομώντα, τον πατέρα του, ενώ ακόμα ζούσε,
λέγοντας: Τι με συμβουλεύετε εσείς να απαντήσω σε τούτο τον λαό; Και του μίλησαν, λέγοντας:
Αν γίνεις σήμερα δούλος σε τούτο τον λαό, και τους δουλέψεις, και τους
απαντήσεις, και τους μιλήσεις λόγια αγαθά, τότε θα είναι για πάντα δούλοι σου.
Όμως, απέρριψε τη συμβουλή των
πρεσβυτέρων, που του έδωσαν, και συμβουλεύτηκε τους νέους, που συναναστράφηκαν
μαζί του, οι οποίοι παραστέκονταν μπροστά του.
Και τους είπε: Τι με συμβουλεύετε εσείς να απαντήσουμε σε τούτο τον
λαό, που μίλησε σε μένα, λέγοντας: Ελάφρυνε τον ζυγό, που ο πατέρας σου επέβαλε
επάνω μας;
Και οι νέοι, που συναναστράφηκαν μαζί του, του μίλησαν, λέγοντας: Έτσι θα μιλήσεις σε τούτο τον λαό, που σου
μίλησε, λέγοντας: Ο πατέρας σου βάρυνε τον ζυγό μας, αλλά εσύ ελάφρυνέ τον σε
μας· έτσι θα τους μιλήσεις:
Το μικρό μου δάχτυλο θα είναι παχύτερο από την οσφύ τού πατέρα μου·
τώρα, λοιπόν, ο μεν πατέρας μου σας επιφόρτισε με βαρύ ζυγό, εγώ όμως θα κάνω
τον ζυγό σας βαρύτερον· ο πατέρας μου σας παίδευσε με μαστίγια, εγώ θα σας
παιδεύσω με σκορπιούς.
Την απόφαση του Βασιλιά Ροβοάμ, διαβάζουμε:
«Και ο βασιλιάς απάντησε στον λαό σκληρά, και εγκατέλειψε τη συμβουλή
των πρεσβυτέρων, που του είχαν δώσει·
«και τους μίλησε σύμφωνα με τη συμβουλή των νέων, λέγοντας: Ο πατέρας
μου βάρυνε τον ζυγό σας, αλλ' εγώ θα κάνω τον ζυγό σας βαρύτερον· ο πατέρας μου
σας παίδευσε με μαστίγια, αλλ' εγώ θα σας παιδεύσω με σκορπιούς.
Και ο βασιλιάς δεν εισάκουσε τον
λαό·
Και βλέποντας ολόκληρος ο λαός ότι ο βασιλιάς δεν τους εισάκουσε, ο
λαός απάντησε στον βασιλιά, λέγοντας:
Ποιο μέρος έχουμε εμείς με τον Δαβίδ; Καμιά κληρονομιά δεν έχουμε με
τον γιο τού Ιεσσαί· στις σκηνές σου, Ισραήλ· τώρα, Δαβίδ, πρόβλεψε για τον οίκο
σου.
Και ο Ισραήλ αναχώρησε στις
σκηνές του.
Ας το δούμε μαζί:
1.
Οι πρεσβύτεροι μίλησαν με σοφία.
2.
Οι πρεσβύτεροι μίλησαν με σύνεση.
3.
Οι πρεσβύτεροι μίλησαν με σπλάχνα ελέους.
4.
Οι πρεσβύτεροι μίλησαν με πατρική στοργή
απέναντι στον λαό που υπέφερε.
5.
Ο Ροβοάμ απέρριψε την σύνεση των γερόντων
6.
Ο Ροβοάμ με πονηρία (!) χωρίς να ζητήσει σοφία
από τον Θεό, πήρε απόφαση που στοίχισε την διαίρεση του Ισραήλ σε δύο
αντιμαχόμενα κράτη, το Βόρειο Ισραήλ και το Νότιο βασίλειο του Ιούδα.
ΟΙ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ
Ο Κύριος Ιησούς, ο Χριστός είναι η σοφία μας και ο λόγος
Του, η σύνεση μας.
Γράφοντας ο απόστολος Παύλος προς τον Τίτο, αναφέρεται στους
γέροντες.
Διαβάζουμε:
οι ηλικιωμένοι να είναι άγρυπνοι, σεμνοί, σώφρονες, να υγιαίνουν στην
πίστη, στην αγάπη, στην υπομονή·
Ας το δούμε μαζί:
1.
Ο γέροντας του Θεού είναι άγρυπνος.
2.
Ο γέροντας του Θεού είναι σεμνός.
3.
Ο γέροντας του Θεού είναι σώφρων, συνετός.
4.
Ο γέροντας του Θεού είναι στην υγιή διδασκαλία.
5.
Ο γέροντας του Θεού πλήρης αγάπης και σοφίας.
6.
Ο γέροντας του Θεού πλήρης υπομονής.
Αύριο, θα δούμε το δεύτερο μέρος του άρθρου.
Αμήν.
1ο βιβλίο Βασιλέων 12: 8
Όμως, απέρριψε τη συμβουλή των πρεσβυτέρων, που του
έδωσαν, και συμβουλεύτηκε τους νέους, που συναναστράφηκαν μαζί του, οι οποίοι
παραστέκονταν μπροστά του.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου