ΝΑ ΤΙΜΑΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ!

Παροιμίες 19: 22 Τιμή τού ανθρώπου είναι η αγαθότητά του· και καλύτερος είναι ο φτωχός παρά ο ψεύτης.

Με ευγένεια.

Με τιμή.

Με εκτίμηση.

Η παιδεία κάθε λαού ή έθνους, ανέκαθεν (!) δεν είχε την δύναμη να πλάθει χαρακτήρες ανθρώπων. 

Το πρόγραμμα της εκπαίδευσης δεν είχε ούτε να κατάλληλα μαθήματα, ή ανάλογα βιβλία, αλλά ούτε τους κατάλληλους δασκάλους, ή καθηγητές  

Ο άνθρωπος του Θεού δια της παιδείας των Γραφών αποκτά χαρακτήρα Χριστού. Από άξεστος, αμόρφωτος και σκληρός μετασχηματίζεται ένας υιός της βασιλείας των ουρανών.

Ας δούμε μια παροιμία, από το βιβλίο των Παροιμιών του Σολομώντα:

«Τιμή τού ανθρώπου είναι η αγαθότητά του·

Ο άνθρωπος τιμάται όχι για τα χρήματα και τα κτήματα (τον μαμμωνά της αδικίας), αλλά για την αγαθότητα που έχει αποκτήσει από την ζωή του, με τον Ιησού Χριστό.

Ο άνθρωπος του Χριστού είναι ένας νέος, «άλλος» εντελώς (!) χαρακτήρας με τα πιο κάτω γνωρίσματα:

1.       Έχει γνωρίσει την αλήθεια και έχει ελευθερωθεί από πολλά πάθη.

2.       Έχει αποκτήσει άλλο νόημα η ζωή του.

3.       Έχει λάβει από το «κεφάλαιο» του Θεού, τον καρπό του Αγίου Πνεύματος.

4.       Έχει γεμίσει από αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, αγαθοσύνη, χρηστότητα, πίστη στον Χριστό, πραότητα και εγκράτεια.

5.       Ακτινοβολεί το φως του Χριστού.

6.       Δίνει σε όλους, από το αλάτι της γεύσης της πραότητας του Χριστού.

7.       Είναι μάρτυρας του Χριστού με πειστήρια την αλλαγή της ζωής του.

8.       Είναι άγιος, σώφρων και δίκαιος.

  

ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΤΙΜΑΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ.

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου:

«Η αγάπη ας είναι ανυπόκριτη·

«αποστρέφεστε το πονηρό, προσκολλάστε στο αγαθό.

«Γίνεστε φιλόστοργοι ο ένας προς τον άλλον διαμέσου της φιλαδελφίας,

«προλαβαίνοντας να τιμάτε ο ένας τον άλλον,

Γράφοντας αυτά ο Παύλος αναφέρεται σε πιστούς ανθρώπους, που αγαπούν τον λόγο του Θεού, σε ανθρώπους που δέχονται και κατανοούν τις προτροπές του Ευαγγελίου.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

Διαβάζοντας την επιστολή του Παύλου, προς τους Κολοσσαείς, αδελφούς (!) που δεν γνωρίζει προσωπικά, όμως τιμά και συνιστά τους συνεργάτες του, με κάθε λεπτομέρεια.

Διαβάζουμε:

«Σας χαιρετάει ο Αρίσταρχος, ο συναιχμάλωτός μου, και ο Μάρκος, ο ανεψιός τού Βαρνάβα, (για τον οποίο πήρατε παραγγελίες· αν έρθει σε σας, να τον υποδεχθείτε)·

«και ο Ιησούς, που λέγεται Ιούστος, οι οποίοι είναι από την περιτομή· αυτοί είναι οι μόνοι συνεργοί μου στη βασιλεία τού Θεού, οι οποίοι έγιναν σε μένα παρηγορία.

«Σας χαιρετάει ο Επαφράς, ο οποίος είναι από σας, ο δούλος τού Χριστού, που πάντοτε αγωνίζεται για σας στις προσευχές, για να σταθείτε τέλειοι και πλήρεις σε κάθε θέλημα του Θεού».

«Επειδή, δίνω μαρτυρία γι' αυτόν ότι, έχει πολύ ζήλο για σας, και για όσους είναι στη Λαοδίκεια, και για όσους είναι στην Ιεράπολη».

«Σας χαιρετάει και ο γιατρός, ο Λουκάς, ο αγαπητός, και ο Δημάς».

«Χαιρετήστε τούς αδελφούς που είναι στη Λαοδίκεια, και τον Νυμφά, και την κατ' οίκο του εκκλησία».

ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Ο Παύλος με ένα εξαιρετικά απλό και διακριτικό τρόπο (!) γράφει μια επιστολή προς τον Φιλήμονα.

Αντικείμενο της επιστολής ήταν η αποδοχή και συμφιλίωση του Φιλήμονα με τον πρώην δούλο του, τον Ονήσιμο.

Διαβάζουμε: 

«Ευχαριστώ τον Θεό μου, και σε αναφέρω πάντοτε στις προσευχές μου, ακούγοντας για την αγάπη σου και την πίστη, που έχεις προς τον Κύριο Ιησού, και σε όλους τούς αγίους·

«για να γίνει η κοινωνία της πίστης σου ενεργός με τη φανέρωση κάθε καλού, που υπάρχει ανάμεσά σας, σε σχέση με τον Ιησού Χριστό.

«Επειδή, έχουμε πολλή χαρά και παρηγορία για την αγάπη σου, για τον λόγο ότι τα σπλάχνα των αγίων αναπαύθηκαν εξαιτίας σου, αδελφέ».

Και ο Παύλος, μπαίνει στο θέμα:

«Γι' αυτό, αν και εν Χριστώ έχω πολλήν παρρησία να σου επιτάσσω αυτό που πρέπει, όμως, περισσότερο εξαιτίας τής αγάπης, σε παρακαλώ, τέτοιος που είμαι, ο γέροντας Παύλος, τώρα μάλιστα και φυλακισμένος εξαιτίας τού Ιησού Χριστού».

«Σε παρακαλώ χάρη τού παιδιού μου, που το γέννησα μέσα στα δεσμά μου, χάρη τού Ονήσιμου·

«που κάποτε ήταν σε σένα άχρηστος, τώρα όμως σε σένα και σε μένα χρήσιμος, τον οποίο στέλνω πίσω».

«Κι εσύ, αυτόν, δηλαδή, τα σπλάχνα μου, δέξου τον».

Και ο Παύλος, καταλήγει στην επιστολή:

«Έχοντας πεποίθηση στην υπακοή σου, έγραψα σε σένα, ξέροντας ότι και περισσότερο θα κάνεις από ό,τι λέω».

Ας το δούμε μαζί:

1.       Ο Παύλος άραγε, μήπως προσωποληπτεί τον Φιλήμονα;

2.       Μήπως, τον τιμά για πλούτη του;

3.       Αλήθεια είναι, ότι άκουγε για την αγάπη του, προς τους αδελφούς.

4.       Αλήθεια είναι, ότι άκουγε για την πίστη του, προς τον Κύριο Ιησού.

5.       Αλήθεια είναι, ότι όλοι είχαν πολύ χαρά και παρηγορία από την συμπεριφορά του Φιλήμονα.

6.       Αλήθεια είναι, ότι τα σπλάχνα των αγίων αναπαύονταν  εξαιτίας του Φιλήμονα.

7.       Με πολύ χάρη και σοφία ο Παύλος μπαίνει στο θέμα που απασχολεί τον ίδιο και τον Ονήσιμο.

8.       Με λεπτά συναισθήματα εκτίμησης (!) και αγάπης, ο Παύλος καταφέρνει την επανόρθωση στην σοβαρή παρεξήγηση.

Αμήν.

Κολοσσαείς 4: 12  Σας χαιρετάει και ο γιατρός, ο Λουκάς, ο αγαπητός, και ο Δημάς.